ΣΥΜΩΝΗ ΚΑΤΡΑΜΑΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "Ο ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ ΜΟΥ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ

 ΣΥΜΩΝΗ ΚΑΤΡΑΜΑΔΟΥ

για το "Ο ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ ΜΟΥ"

από τις εκδόσεις ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ.

Αγαπητοί μου

Θέλω δυο λόγια να σας πω για την γη των προγόνων μας. Πλούσια σε ελέη, έδωσε στον ελληνικό πολιτισμό τα φωτεινά του χαρακτηριστικά, το χρώμα, ασημοπράσινο της ελιάς και σμαραγδί του δάσους, γαλάζιο του ουρανού και σκούρο μπλε της θάλασσας. Κίτρινο πολύ και κόκκινο και μωβ των λουλουδιών της. Τις μυρωδιές, της ρίγανης, του θυμαριού, των λαχανικών, των φρούτων. Και βέβαια των λουλουδιών. Τους ήχους από τα τιτιβίσματα των πουλιών στα κλαδιά. Και όλους τους άλλους ήχους, τα χρώματα, τις μυρωδιές που συνθέτουν τον καμβά ενός πολιτισμού που μεσουρανεί χιλιάδες χρόνια τώρα. Μια γη που περιβάλλεται και καθορίζεται από το Αιγαίο. Το υγρό στοιχείο, το αρχιπέλαγός μας στην εποχή των σκοτεινών χρόνων της ιστορίας, είναι το θέατρο του μυθιστορήματός μου Το Ταξίδι Της Αταλάντας, πρώτου στην σειρά Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ (2018, εκδ. Ωκεανίδα). 

Η ελληνική γη είναι το θέατρο του νέου μου μυθιστορήματος Ο ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ ΜΟΥ (2021, εκδ. Υδροπλάνο). Μια κατακτημένη γη την εποχή που καταπιάνομαι, τον 1^ο π.Χ. αιώνα. Η εποχή της Ρωμαϊκής επέκτασης, βρίσκει την Μυτιλήνη να παλεύει να σταθεί ανάμεσα στις αντίρροπες δυνάμεις που αναπτύσσονταν τότε, Ρώμη και Μιθριδάτης, Ιούλιος Καίσαρ και Πομπήιος. Θα συνταχθεί με τον Μιθριδάτη και θα το πληρώσει. Θα υποστηρίξει τον Πομπήιο και θα γλυτώσει. Ένας δικός της άνθρωπος, ο Θεοφάνης θα διαδραματίσει καίριο ρόλο στην τραγική αυτή διαμάχη που έκανε την Ελλάδα θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων στον ρωμαϊκό εμφύλιο.

Και πως μια γυναίκα θα αντιμετωπίσει τον κατακτητή. Σκλαβιά βαριά αυτή της γυναίκας. Θύμα συχνά, θύτης σπάνια. Σκλάβα χωρίς να ηττηθεί σε μάχη. Όταν δεν σου δίνονται επιλογές, όταν τα νήματα της ζωής σου τα κρατούν άλλοι, πόσο ελεύθερη είσαι; Πόσο ευτυχισμένη μπορείς να γίνεις; Ακόμα και  το χρυσό κλουβί δεν παύει να είναι κλουβί αν δεν υπάρχει η δυνατότητα να ξεφύγεις. Η ηρωίδα μας, η Φοίβη, θα δοκιμάσει τα όρια του κλουβιού της, θα προκαλέσει την μοίρα της και θα ανακαλύψει τα δικά της όρια.

Ήταν πορεία εσωτερική για μένα η αποκάλυψη της ζωής της Φοίβης. Πορεία αυτογνωσίας η ζωή της. Για μένα όπως και για εκείνη. Και μαζί αγώνας, ο αγώνας της Ψυχής στην αναζήτηση του Έρωτα. Γιατί τελικά, αυτός είναι ο καλύτερος μαχητής. Αυτός καταρρίπτει τείχη και όρια. Αυτός σκλαβώνει κι αυτός ελευθερώνει. Έρωτας – ήλιος, ζεσταίνει αλλά μπορεί και να κάψει. Ο ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ ΜΟΥ είναι η ιστορία των δύο αυτών πλευρών του έρωτα. Η ιστορία μιας γυναίκας που θα παλέψει και με τις δυο του πλευρές. Θα ηττηθεί και θα νικήσει. Θα αγαπήσει.

«Κάποια στιγμή ο ήλιος έγειρε στη δύση και γέμισε κόκκινες πινελιές την πλάση. Το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα του κόσμου λένε ότι έχει η Μήθυμνα. Κι εγώ το απολάμβανα μόνη, ακουμπισμένη σ’ έναν βράχο και κανείς δεν ήταν κοντά μου για να το μοιραστεί. Ένας πύρινος δρόμος στην θάλασσα με καλούσε. Σηκώθηκα και πλησίασα στην ακτή. Έβγαλα τα σανδάλια μου. Τα δάχτυλά μου ρίγησαν στην δροσιά του νερού. Έκανα το πρώτο βήμα. Η υγρή άμμος υποχώρησε ελαφρά. Σήκωσα τις άκρες του χιτώνα μου και προχώρησα. Χρυσοκόκκινα κύματα με τύλιξαν ένα γύρω. Ο ήλιος έδυε και γέμιζε τον ορίζοντα με τα χρώματα της καρδιάς μου. Το αίμα μου, αίμα του. Ο έρωτάς μου, δικός του. Μάτωνα και μάτωνε για να δώσει ζωή στην πλάση. Σε μένα. Δεν μπορούσα να του αντισταθώ. Τόσα χρόνια, δεν μπορούσα. Με τραβούσε κοντά του. Τα εγκατάλειψα όλα, για να βρίσκομαι τώρα εδώ. Στον πύρινο δρόμο του ήλιου. Όμως, κρατούσε τόσο λίγο! Ο φλογισμένος δίσκος βυθιζόταν στην θάλασσα, έσβηνε στα σκοτεινά της βάθη και εγώ δεν μπορούσα να τον συγκρατήσω. Προχώρησα κι άλλο. Το νερό είχε φτάσει πια στην μέση μου. Άφησα τον χιτώνα μου ελεύθερο. Τα πέπλα του απλώθηκαν γύρω μου. Λίγο ακόμα και ο ήλιος θα χανόταν. Λίγο ακόμα, θα χανόμουν και εγώ μαζί του. Σταμάτησα. Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω το βλέμμα μου από τον ήλιο που χανόταν. Μια θλίψη με τύλιξε. Χάθηκε. Και στον χαμό του, όλα τα κόκκινα του κόσμου τύλιξαν τον ορίζοντα. Τύλιξαν την καρδιά μου. Ρίγησα. Απέστρεψα το βλέμμα μου. Έπρεπε να γυρίσω. Δεν είχα τελειώσει ακόμα.»

(Απόσπασμα Ο ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ ΜΟΥ, κεφ. Αρίων, πληροφορίες στην ιστοσελίδα μου https://drbekas.wixsite.com/simonek )

Ευχαριστώ ΑΦΟΥ!!!

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Τον 1ο α ι. π .Χ. οι Ρωμαίοι έχουν κατακτήσει την ελληνική γη. Στη Μυτιλήνη, οι κάτοικοι θα συμμαχήσουν με τον Μιθριδάτη, όμως η επιλογή αυτή θα τους στοιχίσει ακριβά. Η Φοίβη, μια νεαρή αριστοκράτισσα, ετοιμάζεται για τον γάμο της με τον αγαπημένο της Αρίωνα. Όμως, άλλα ποθούμε εμείς κι άλλα μας γράφει η μοίρα. Θα μπορέσει η Φοίβη να χαράξει τη ζωή που ονειρεύεται ή άλλοι θα την ορίσουν; Θα ζήσει με τον άνδρα που αγαπά ή ο κατακτητής θα κερδίσει και την ίδια; Η πορεία και η πάλη της με τις δυνάμεις που τη σκλαβώνουν είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Το ταξίδι της Ψυχής στην αναζήτηση του Έρωτα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

H Δρ. Συµώνη Κατραµάδου  γεννήθηκε και µεγάλωσε στη Μυτιλήνη της Λέσβου. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία/Γλωσσολογία και Νοµικά στο ΕΚΠA. Απέκτησε µεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Υπολογιστική Γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ Αγγλίας και διδακτορικό στη Θεωρητική Γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο του Γιοχάνεσµπουργκ. Εργάζεται ως πολιτιστικός ακόλουθος με ειδίκευση στις ευρωπαϊκές εκπαιδευτικές και πολιτιστικές πολιτικές και προωθεί τη συνεργασία της Ελλάδας µε τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες για την προβολή του ελληνικού και ευρωπαϊκού πολιτισμού στις τρίτες χώρες. Τον τελευταίο χρόνο εργάσθηκε για την διαμόρφωση της νησιωτικής πολιτιστικής μας πολιτικής. Έχει ζήσει για σπουδές και εργασία στην Αγγλία, στη Νότια Αφρική και στον Καναδά. Έχει εκδώσει το ιστορικό μυθιστόρημα Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ – Το ταξίδι της Αταλάντας (2018, εκδ. Ωκεανίδα) και έγραψε το σενάριο του μουσικοθεατρικού έργου ΣΑΠΦΩ - ΚΑΛΑΝ ΣΕΛΑΝΝΑΝ που βασίζεται στο ανωτέρω μυθιστόρημα. Συμμετέχει στην συλλογική έκδοση για το 1821 «Λεσβογραφίες του Αγώνα» (2021, εκδ. Μύθος)  με το διήγημα για μεγάλα παιδιά Η ΓΛΑΥΚΗ ΚΑΙ Ο ΜΠΟΥΡΛΟΤΙΕΡΗΣ ΤΟΥ 1821  και ευελπιστεί να υλοποιήσει την σειρά «Γλαύκη» με στόχο την εξοικείωση των παιδιών με την ναυτική μας ιστορία και την ενάλια πολιτιστική μας κληρονομιά. Στον ελεύθερο χρόνο της ζωγραφίζει, ενώ της αρέσει και η πεζοπορία (έχει περπατήσει στις Άλπεις αλλά και στις σαβάνες της Ν. Αφρικής), το χειμερινό σκι, η ιστιοπλοΐα και οι καταδύσεις. Έχει ταξιδέψει σε πολλά μέρη της γης και θα ήθελε να δει ακόμη περισσότερα. Πάντα όμως επιστρέφει στη βάση της, την Ελλάδα, και την αγαπημένη της ιδιαίτερη πατρίδα, τη Μυτιλήνη.