Την Μάρω Δούκα και τα βιβλία της τους αγαπώ χρόνια τώρα.
Από το «Λεύκες ασάλευτες», το «Αρχαία σκουριά», «Σκούφο από πορφύρα», «Το δίκιο είναι ζόρικο πολύ», το «Πλωτή πόλη», «Αθώοι και φταίχτες» …
Πριν φύγω για τη Νικήτη πήρα το ‘Καρέ φιξ’, πολύ ωραία διηγήματα, και την «Ουράνια μηχανική».
Από το «Λεύκες ασάλευτες», το «Αρχαία σκουριά», «Σκούφο από πορφύρα», «Το δίκιο είναι ζόρικο πολύ», το «Πλωτή πόλη», «Αθώοι και φταίχτες» …
Πριν φύγω για τη Νικήτη πήρα το ‘Καρέ φιξ’, πολύ ωραία διηγήματα, και την «Ουράνια μηχανική».
Ένα καταπληκτικό μυθιστόρημα για τη ζωή σαν μυθιστόρημα, με την σπουδαία ‘γλώσσα’ της Δούκα προσαρμοσμένη στην αργκό της (τότε) νεολαίας και της φυλακής.
Η δύσκολη εφηβεία, η ελληνική επαρχία, το όνειρο για φυγή, η παραβατικότητα, το σωφρονιστικό σύστημα ανηλίκων, ο έρωτας καταλύτης και καταπέλτης και ένα αναπάντεχο τέλος με κράτησαν ξάγρυπνη πολλά βράδια.
Και βέβαια το φιλοσοφικό ερώτημα που εμφυτεύτηκε μέσα μου από το ερώτημα του ήρωα:
Η δύσκολη εφηβεία, η ελληνική επαρχία, το όνειρο για φυγή, η παραβατικότητα, το σωφρονιστικό σύστημα ανηλίκων, ο έρωτας καταλύτης και καταπέλτης και ένα αναπάντεχο τέλος με κράτησαν ξάγρυπνη πολλά βράδια.
Και βέβαια το φιλοσοφικό ερώτημα που εμφυτεύτηκε μέσα μου από το ερώτημα του ήρωα:
Τι μεσολαβεί από το μηδέν ως το ένα;
(Κέδρος, 1999)
ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ
Ο Ιάκωβος, μαθητής λυκείου, με πλούσια φαντασία, αποφασίζει να υλοποιήσει τις περιπέτειες των φαντασιώσεών του, γίνεται κλεφτρόνι και οδηγείται στις Φυλακές Ανηλίκων. Απέναντί του ο Ριχάρδος, ένας γυαλάκια, κυριλές, που θέλει να οργανώσει σχολείο για τους έγκλειστους νεαρούς κατάδικους της φυλακής.
Ανάμεσά τους η ίδια γυναίκα, η Μάρη με τα πολλά πρόσωπα κι ένα παιδί απ την εφήμερη σχέση της Μάρης με τον Ιάκωβο, το οποίο ζει με τον Ριχάρδο, μετά το γάμο του με τη Μάρη.
Οι καταβολές των δύο αυτών ηρώων -αλλά και μιας πληθώρας άλλων τόσο μέσα στη φυλακή αλλά και έξω- οι δρόμοι τους, οι εμπειρίες τους, τα όνειρά τους, διασταυρώνονται ή συγκρούονται και η αντιφατική Ελλάδα του 20ού αιώνα αναδύεται, μέσα από τις περιπέτειές τους, ανάγλυφη με όλη την παθολογία της και όλη τη δυναμική της.
Η Κασσαβέτεια, η φυλακή Ανηλίκων, είναι η φυλακή που κουβαλάμε μέσα μας, ο τόπος που μας περιόρισαν, ο σωφρονισμός που μας επιβάλλουν οι άλλοι και ο πειθαναγκασμός που οι ίδιοι επιβάλλουμε στον εαυτό μας. Έτσι την αντιλαμβάνεται και ο Ιάκωβος, όταν φτάνει στο τέλος του το ταξίδι προς την ωρίμανση και όλα πλέον ξεκαθαρίζουν. Βλέπει τους δρόμους που ανοίγονται μπροστά του και νιώθει ότι τα πράγματα είναι έτσι, όμως από τη μια στιγμή στην άλλη θα μπορούσαν να γίνουν αλλιώς.
Μαζί του και ο αναγνώστης περνά από ανατροπή σε ανατροπή, από κατάσταση σε κατάσταση, από εικόνα σε εικόνα, με έναν ρυθμό τόσο γρήγορο, όπου οι στοχασμοί πέφτουν με μορφή ριπών όπλου και όλα μαζί τον παρασύρουν σ ένα παιχνίδι υψηλών μαθηματικών και όχι μεταφυσικής που παίρνει υπόψη του το τυχαίο και που η Μάρω Δούκα αποκαλεί "Ουράνια Μηχανική".
Ανάμεσά τους η ίδια γυναίκα, η Μάρη με τα πολλά πρόσωπα κι ένα παιδί απ την εφήμερη σχέση της Μάρης με τον Ιάκωβο, το οποίο ζει με τον Ριχάρδο, μετά το γάμο του με τη Μάρη.
Οι καταβολές των δύο αυτών ηρώων -αλλά και μιας πληθώρας άλλων τόσο μέσα στη φυλακή αλλά και έξω- οι δρόμοι τους, οι εμπειρίες τους, τα όνειρά τους, διασταυρώνονται ή συγκρούονται και η αντιφατική Ελλάδα του 20ού αιώνα αναδύεται, μέσα από τις περιπέτειές τους, ανάγλυφη με όλη την παθολογία της και όλη τη δυναμική της.
Η Κασσαβέτεια, η φυλακή Ανηλίκων, είναι η φυλακή που κουβαλάμε μέσα μας, ο τόπος που μας περιόρισαν, ο σωφρονισμός που μας επιβάλλουν οι άλλοι και ο πειθαναγκασμός που οι ίδιοι επιβάλλουμε στον εαυτό μας. Έτσι την αντιλαμβάνεται και ο Ιάκωβος, όταν φτάνει στο τέλος του το ταξίδι προς την ωρίμανση και όλα πλέον ξεκαθαρίζουν. Βλέπει τους δρόμους που ανοίγονται μπροστά του και νιώθει ότι τα πράγματα είναι έτσι, όμως από τη μια στιγμή στην άλλη θα μπορούσαν να γίνουν αλλιώς.
Μαζί του και ο αναγνώστης περνά από ανατροπή σε ανατροπή, από κατάσταση σε κατάσταση, από εικόνα σε εικόνα, με έναν ρυθμό τόσο γρήγορο, όπου οι στοχασμοί πέφτουν με μορφή ριπών όπλου και όλα μαζί τον παρασύρουν σ ένα παιχνίδι υψηλών μαθηματικών και όχι μεταφυσικής που παίρνει υπόψη του το τυχαίο και που η Μάρω Δούκα αποκαλεί "Ουράνια Μηχανική".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου