Όπως η ίδια αναφέρει στον πρόλογο-επίλογο του βιβλίου είναι σαν ένα μνημόσυνο προς τη μητέρα της και όπως χαρακτηριστικά γράφει:"Είμαι εγώ καθετί που μου έχει τύχει".Το ίδιο και εκείνη.Διαμορφώθηκε από τις καταστάσεις,ο χαρακτήρας της αλλοιώθηκε ή τροποποιήθηκε.
Πολέμησε σκληρά όλους.Ακόμα κι εμένα.Κι εγώ με τη σειρά μου διαμορφώθηκα σύμφωνα με όσα μου έτυχαν.Μου έμαθε πως η ζωή είναι πόλεμος."
Ένα βιβλίο κατάθεση ψυχής θα έλεγα εγώ,που μου δημιούργησε πλήθος σκέψεων και συναισθημάτων.Μου θύμισε καταστάσεις που και εγώ έχω ζήσει με τη μητέρα μου και τις κόρες μου καθώς και περιστατικά που αφορούσαν φίλες.Με έβαλε στη διαδικασία να σκεφτώ,να προβληματιστώ,να κρίνω σκέψεις-πράξεις-αποφάσεις άλλοτε σωστές και άλλοτε λάθος που πολλές φορές πάρθηκαν-καθορίστηκαν όχι λόγω έλλειψης συναισθημάτων αλλά λόγω των καταστάσεων και των συνθηκών.Λόγια-πράξεις που ο καθένας μας τα βλέπει-κρίνει διαφορετικά ανάλογα με την ηλικία, το χαρακτήρα,τα βιώματα,τη θέση στην οποία βρίσκεται όταν πράττει-κρίνει....
Μια βιογραφία-κατάθεση ψυχής που δίνει τροφή για σκέψη και που αν και ίσως εγώ σκέφτομαι-αντιμετωπίζω διαφορετικά(όπως όλοι μας)!!τη ζωή,συμφωνώ απόλυτα πως είτε με τους άλλους (οικογένεια,φίλους,γνωστούς...)είτε ακόμα και με τον ίδιο μας τον εαυτό η ζωή είναι πόλεμος.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Φραντζέσκα, η ηρωίδα μου…
Αθηνά, η μητέρα μου…
Ζωή σε πόλεμο, η ζωή της…
Η ιστορία της, η διαδρομή της, οι επιλογές της, η σχέση μας και τα δεκαεννιά χρόνια που έμεινα μαζί της. Σε πόλεμο με όλους η μητέρα μου. Μ’ εμένα, με τους φίλους της, με τους δικούς της, με την ίδια τη ζωή τελικά…
Μαζί με την ιστορία της και τα δικά μου παιδικά και εφηβικά χρόνια. Λόγια που δεν ειπώθηκαν, παραλείψεις, πράξεις που πλήγωσαν, χαμένες αγκαλιές και δάκρυα. Όλα μέσα σε τούτες τις σελίδες, που εκτός από βιογραφία έγιναν κι ένα επίπονο ταξίδι στο δικό μου χθες, στην αφετηρία μου…
Αθηνά, η μητέρα μου…
Ζωή σε πόλεμο, η ζωή της…
Η ιστορία της, η διαδρομή της, οι επιλογές της, η σχέση μας και τα δεκαεννιά χρόνια που έμεινα μαζί της. Σε πόλεμο με όλους η μητέρα μου. Μ’ εμένα, με τους φίλους της, με τους δικούς της, με την ίδια τη ζωή τελικά…
Μαζί με την ιστορία της και τα δικά μου παιδικά και εφηβικά χρόνια. Λόγια που δεν ειπώθηκαν, παραλείψεις, πράξεις που πλήγωσαν, χαμένες αγκαλιές και δάκρυα. Όλα μέσα σε τούτες τις σελίδες, που εκτός από βιογραφία έγιναν κι ένα επίπονο ταξίδι στο δικό μου χθες, στην αφετηρία μου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου