ΧΑΡΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΟΜΕΡΤΑ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

 ΧΑΡΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ 

για το "ΟΜΕΡΤΑ"

από τις εκδόσεις ΠΝΟΗ.

 

Ανθρωποφαγία, καχυποψία, αδυναμία σύνδεσης με τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Όλα γύρω μας συνηγορούν πια στο να πάψουμε να είμαστε αθώοι. Χρειάζεται αυτοπεποίθηση για να πεις κάτι και αυτό έρχεται από τα χιλιόμετρα που κουβαλάει κανείς στη ζωή του, από το πόσο ζυγίστηκε με τα πράγματα, από το πόσο δοκιμάστηκε με τους φόβους του. Σκεφτείτε πόσες φορές προτιμάμε να κρυφτούμε πίσω από τη βιτρίνα της τελειότητας, αντί να πούμε την αλήθεια μας. Είναι κι αυτή μία από τις θηριώδεις αδυναμίες του ανθρώπου. Άλλωστε, η σιωπή είναι η καλύτερη κρυψώνα της κακοποίησης.

Όλα αυτά αποτέλεσαν την έμπνευση για το «Ομερτά | Ο νόμος της σιωπής» (Εκδόσεις Πνοή), το οποίο περιγράφει μέσα από διαφορετικές ιστορίες αυτήν ακριβώς την αρένα, αλλά και το πώς μεταβολίζουμε το κακό σε καλοσύνη. Πώς προετοιμαζόμαστε για αυτή την περιβόητη συμφιλίωση τόσο με τον εαυτό μας όσο και με τους γύρω μας.

Ως προς το χώρο, το «Ομερτά» στήθηκε στην Τοσκάνη, η οποία στο δικό μου «μέσα» ταυτίζεται με το φως. Ως προς τον χρόνο, τοποθετήθηκε, μεταξύ άλλων, στη σκοτεινή εποχή που μεγαλουργούσε η Μαφία. Η συγκεκριμένη αντίθεση είναι ο βασικός άξονας, ο οποίος έρχεται να διαπεράσει το «καλό» και το «κακό» στις πράξεις των ηρώων και να φωτίσει όλα εκείνα τα μηνύματα περί ηθικής που κουβαλάει το συγκεκριμένο βιβλίο.

Το «Ομερτά | Ο νόμος της σιωπής» είναι ένα βιβλίο με σπονδυλωτές ιστορίες, στις οποίες οι ήρωες βιώνουν την αντίστροφη μέτρηση, μέχρι να έρθουν αντιμέτωποι με τις ευθύνες που τους αναλογούν. Προτιμώ να δημιουργώ χαρακτήρες, οι οποίοι θα πέσουν στη μάχη και θα λειτουργήσουν αυτόνομα. Εγώ απλώς θα κυνηγήσω τις λέξεις, για να φτιάξω το πλαίσιο. Θεωρώ ότι οφείλουμε να πλέκουμε ένα πλαίσιο ελευθερίας στους ήρωες και να τους αφήνουμε να λύνουν μόνοι τον μύθο τους. Έχω την αίσθηση πάντως ότι και στο «Ομερτά»  όλοι στο τέλος παίρνουν αυτό που διεκδίκησαν και όχι αυτό που δικαιούνταν. Εξάλλου, αυτό δεν γίνεται και στη ζωή; 

Η συγγραφή κρύβει πάντα μια έντονη μαχητικότητα. Όταν ολοκληρώνεται η δημιουργία ενός βιβλίου, αισθάνθηκες ότι έζησες, ότι προσέγγισες μία πτυχή του εαυτού σου με ένα διαφορετικό φίλτρο, με ένα νέο μικροσκόπιο. Εκεί που τα πράγματα είναι ακίνητα, νιώθεις πως αρχίζει μια διαδικασία. Κάτι περιμένεις. Προσωπικά, από τη στιγμή της έκδοσης και μετά, αισθάνομαι πάντα το βάρος της ευθύνης για το αν το βιβλίο θα αφήσει κάτι στον αναγνώστη ή θα στριμωχτεί στα σκονισμένα ράφια μιας βιβλιοθήκης. Άλλωστε, «κάθε ιστορία κρύβει κι ένα μυστικό. Η αποκάλυψή του σηματοδοτεί το τέλος».

Όπως συνηθίζω να λέω, ζούμε σε μία εποχή που τα βιβλία δεν θα σώσουν τον κόσμο, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι συντελούν στη βελτίωση της σχέσης με τον εαυτό μας. Ο κάθε αναγνώστης εισπράττει αυτό που μπορεί, αυτό που θέλει, αυτό που η δική του οπτική του επιτρέπει. Το βιβλίο ανήκει στον αναγνώστη και τη συνθήκη του. Προσωπικά, επικεντρώνομαι πάντα στο μήνυμα που θέλω να φτάσει εκεί έξω κι αισθάνομαι ότι το «Ομερτά | Ο νόμος της σιωπής» έχει ένα πολύ ισχυρό λόγο ύπαρξης και αξίζει να το διαβάσει κανείς, μιας και στο επίκεντρό του βρίσκεται η ηθική, όχι με τη στερεοτυπική έννοια, αλλά μέσα από το πρίσμα των άγραφων νόμων, την αξία των οποίων φαίνεται ότι έχουμε ξεχάσει τα τελευταία χρόνια.

 

Απόσπασμα από το βιβλίο

«Ασφυξία. Λίγο πριν το τέλος. Εκεί, κάτω από το παγωμένο νερό της σκουριασμένης μπανιέρας. Τα δάχτυλά του τραβούν με μανία τα μαλλιά μου και σπρώχνουν ορμητικά το κεφάλι μου ξανά και ξανά προς τον πάτο. Σπασμοί και παραισθήσεις. Το βασανιστήριο του πνιγμού. Όσο επώδυνο κι αν είναι, δεν θα μιλήσω. Άλλωστε, νεκρή θα με φοβάται πιο πολύ».

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα ΕΔΩ

Τι μπορεί να συνδέει μια γυναίκα που υφίσταται το μαρτύριο του πνιγμού στα παγωμένα νερά μιας σκουριασμένης μπανιέρας, έναν νεαρό άνδρα που βρίσκεται νεκρός και αλυσοδεμένος στη λίμνη Τραζιμένο, κι έναν αδίστακτο εκτελεστή που σημαδεύει τον αρχηγό της μαφίας κι ετοιμάζεται να τραβήξει τη σκανδάλη; Η τελετή αναγόρευσης του ηλικιωμένου Τίτο σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Σαπιέντσα της Ρώμης, στέκεται η αφορμή να έρθουν στο φως αλήθειες που κανείς δεν μπορεί πλέον να αγνοήσει.

Omertà. Ένα λογοτεχνικό θρίλερ δράσης με φόντο τους σκοτεινούς δρόμους του Παλέρμο, τους λόφους του Μοντεπουλτσιάνο και τους αμπελώνες της Τοσκάνης. Μία ακραία ερωτική ιστορία, όπου τα όρια ανάμεσα στην εκδίκηση, τη δικαιοσύνη και την ηθική παραμένουν δυσδιάκριτα. Μια εξομολόγηση με διαδρομές που διασταυρώνονται, συνδέουν το παρελθόν με το παρόν και καθορίζουν το μέλλον. Άλλωστε, κάθε ιστορία κρύβει κι ένα μυστικό. Η αποκάλυψή του σηματοδοτεί το τέλος.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Χάρης Βασιλάκος γεννήθηκε το 1984 στη Σπάρτη. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία, κατέχει μεταπτυχιακό στη Δημόσια Διοίκηση και είναι πτυχιούχος Αρμονίας και Ωδικής. Εργάστηκε για 13 χρόνια στον ιδιωτικό χώρο της Εκπαίδευσης, από το 2006 είναι ραδιοφωνικός παραγωγός στον Fly 89.7 και από το 2018 συνιδρυτής της Vamvakou Revival, που υλοποιεί το εγχείρημα Αναβίωσης της Βαμβακούς, με την υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ). Το «Omerta» είναι το τρίτο μυθιστόρημα που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή. Προηγήθηκαν το «Εκεί Που Πετάει Ο Νους» (2017) και η «Κλεψύδρα» (2020).