ΧΑΡΑ ΑΝΔΡΕ΄Ι'ΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΕΝΑ ΧΝΑΡΙ ΣΤΟ ΧΩΜΑ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΚΤΟΣ

 ΧΑΡΑ ΑΝΔΡΕ'Ι'ΔΟΥ

για το "ΕΝΑ ΧΝΑΡΙ ΣΤΟ ΧΩΜΑ"

από τις εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ.

Σε μια «περασμένη» ζωή μου, ήμουν ταγμένη στην επιστήμη της αρχαιολογίας. Σπούδασα αρχαιολογία, έκανα το διδακτορικό μου σε αυτόν τον τομέα και δούλεψα αρκετά χρόνια στις ανασκαφές της μακεδονικής – κυρίως – γης. Πώς έφτασα ως εκεί; Από μικρή, μεγάλωσα μέσα στα παραμύθια που αφηγούνταν η γιαγιά μου κι ο παππούς μου, μεγάλοι παραμυθάδες και οι δύο, από εκείνους τους παλιούς, που διέσωζαν στην προφορική μνήμη την ιστορία του κόσμου μέχρι βαθιά τις ρίζες του, στα βάθη του χρόνου. Έτσι απέκτησα κι εγώ τις ρίζες μου πολύ βαθιά στον χρόνο, στο παρελθόν, ένιωθα άρρηκτα δεμένη μαζί του. Έτσι απέκτησα και τη μεγάλη μου αγάπη για τις ιστορίες και την ευκολία μου με τις λέξεις που – πιστεύω πως – μου κληροδοτήθηκε μέσα από μια μακρά σειρά προγόνων μου  παραμυθάδων. Πολύτιμη κληρονομιά!Κάποια στιγμή αποχώρησα από τον επαγγελματικό χώρο της αρχαιολογίας, η αγάπη όμως για το παρελθόν, για τις ρίζες, με συντροφεύει πάντα. Έδεσε και με την αγάπη για τις λέξεις και τις ιστορίες, και προέκυψε αυτό το βιβλίο.

Ο καμβάς είναι μια αρχαιολογική ανασκαφή κάπου στον μακεδονικό κάμπο, και οι ήρωες είναι αρχαιολόγοι ή συνεργάτες της ανασκαφής. Είχα ανάγκη να καταγράψω τον μαγικό κόσμο μιας ανασκαφής, το συγκλονιστικό αίσθημα όταν βγάζεις μέσα από το χώμα ένα αντικείμενο που το άγγιζε και το χρησιμοποιούσε κάποιος άλλος δυόμιση χιλιάδες χρόνια πριν! Μαζί με αντικείμενα, φέρνεις στο φως και την ιστορία των ανθρώπων που ζούσαν εκεί, τα δικά τους χνάρια που άφησαν στο χώμα. Και παράλληλα, ήθελα να αναφερθώ και στον άλλο κόσμο, τον ζοφερό και καιροσκόπο, του πανεπιστημιακού κατεστημένου∙ εκείνον που κατατρώει τα όνειρα και διαβρώνει εκατοστό με εκατοστό τους ανθρώπους.

Αγάπη για την επιστήμη, εμμονή για την εξουσία και ο πανταχού παρών έρωτας, αυτοί είναι οι τρεις άξονες γύρω από τους οποίους κινούνται οι ήρωες του βιβλίου. Διαφορετικοί χαρακτήρες ο καθένας, με διαφορετικές αξίες για τη ζωή, αντιμετωπίζουν την παγιωμένη κατάσταση και καλούνται να πάρουν θέση, ο καθένας σύμφωνα με τις αντοχές του, σε ένα παιχνίδι που – εν πολλοίς – είναι στημένο από την αρχή∙ όπως κάνουμε όλοι μας, σε όλα τα «παιχνίδια»…

Για το τέλος, μια αγαπημένη φράση  - από τις πολλές – μέσα από το βιβλίο:

«Η ζωή δεν είναι μονοπάτι, είναι δένδρο. Δένδρο γεμάτο με κλαδιά και παρακλάδια».

Ευχαριστώ.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Ποιος δεν θέλει, περνώντας από αυτή τη ζωή, να αφήσει πίσω του ένα χνάρι του στο χώμα;

Το νέο μυθιστόρημα της Χαράς Ανδρεϊδου μας μεταφέρει στον συναρπαστικό κόσμο μιας αρχαιολογικής ανασκαφής.

Η Θάλεια, δυναμική νέα αρχαιολόγος και πανεπιστημιακός, και γύρω της ένα πολύχρωμο πλήθος ανθρώπων –φοιτητές, καθηγητές, εργάτες... Ονειρεύονται, ερωτεύονται, εργάζονται αλλά και πληγώνονται, υπονομεύουν και υπονομεύονται, δοκιμάζοντας τα όριά τους κάτω από τον ανελέητο ήλιο της ανασκαφής.

Ο μαγικός χώρος μιας αρχαιολογικής ανασκαφής και οι έντονες συγκινήσεις που γεννά η ανακάλυψη της ιστορίας των ανθρώπων, της θαμμένης στο χώμα, αντιμάχονται τις δυσκολίες, τις ίντριγκες και τις παγίδες που παραφυλάνε σε κάθε βήμα στο πανεπιστημιακό κατεστημένο. Τα όνειρα, οι προσδοκίες, ο αγνός ενθουσιασμός, η συγκινητική αφοσίωση, από τη μια, οι ανεκπλήρωτες ευχές, η ανελέητη πάλη για επικράτηση, τα βαθιά τραύματα και η επιδίωξη της επιτυχίας με κάθε τρόπο, από την άλλη.

Ένα πολύχρωμο πλήθος ανθρώπων –φοιτητές, καθηγητές, μεταπτυχιακοί, συνεργάτες– κάθε ηλικίας, υπόβαθρου, δυναμικής, επιλογών, στόχων, ονειρεύεται, ερωτεύεται, εργάζεται, προσδοκεί, χαίρεται και πληγώνεται, γκρεμίζεται, δημιουργεί ισχυρούς δεσμούς, καραδοκεί, δολοπλοκεί, υπονομεύει και υπονομεύεται, δοκιμάζει τις αντοχές του και εξερευνά τα όριά του κάτω από τον ανελέητο ήλιο, πάνω στη μάνα γη∙ τη μάνα γη που είδε κι έζησε και σκέπασε ευλαβικά κι έκρυψε μέσα της τις ίδιες ιστορίες χιλιάδων ανθρώπων, χιλιάδες χρόνια τώρα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Χαρά Ανδρεΐδου γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Έχει σπουδάσει, σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια, Παιδαγωγικές Επιστήμες, Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης, καθώς και Μουσειολογία. Έχει διδακτορικό στην Κλασική Αρχαιολογία και μεταπτυχιακό στην Ανοικτή και Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση. Εργάστηκε κατά διαστήματα σε όλους αυτούς τους τομείς, όπως και σε πολλούς άλλους, για να την κερδίσει στο τέλος η Εκπαίδευση.
Νιώθει ευτυχής που έχει κατορθώσει να συνδυάσει τις μεγάλες της αγάπες –συγγραφή, διδασκαλία, επιστήμες του παρελθόντος και έρευνα– μέσα από τα πεδία στα οποία δραστηριοποιείται και που δεν μένουν ποτέ στάσιμα. Η περιπέτειά της στη θάλασσα της γραφής ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια, και έχουν εκδοθεί ήδη τέσσερα μυθιστορήματά της από γνωστούς εκδοτικούς οίκους. Όλα πραγματεύονται το βάθος του Εαυτού, την απλότητα και την πολυπλοκότητα των σχέσεων με τους σημαντικούς άλλους, το εύρος του Κόσμου, την απόλυτη αναγκαιότητά μας για θεατές και για συνοδοιπόρους.
Όπως λέει η ίδια: «Δεν ζωγραφίζω, δεν χορεύω, δεν ξέρω να παίζω μουσική· ο δικός μου τρόπος για να εκφράζομαι είναι με τις λέξεις…»