ΕΙΡΗΝΗ ΜΠΟΜΠΟΛΗ
για το "ΤΟ ΓΕΥΜΑ"
από τις εκδόσεις ΠΝΟΗ.
ΑΦΟΥ κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες από τις εκδόσεις ΠΝΟΗ το
αφήγημά μου «Το Γεύμα»
Με αφορμή αυτό εναποθέτω μερικές σκέψεις γύρω από τη σχέση
συγγραφέα-βιβλίου.
Τα καλά βιβλία δεν τα γράφεις με λογική σκέψη και επιδίωξη.
Δεν τα βρίσκεις. Σε βρίσκουν.
Έρχονται ξαφνικά σαν λάμψη στο σκοτάδι. Έχουν τη φορά και
την ποιότητα ενός καλού ποιήματος.
Ένα μικρό βίωμα μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα. Από εκεί
και πέρα όμως, όταν αρχίσει η γραφή, επιστρατεύεται η μυθοπλασία και η
φαντασία. Δηλαδή η ιστορία αποκτά τη δική της μεταφυσική και τον δικό της
κόσμο.
Το γεύμα πραγματεύεται τον έρωτα ως ανεκπλήρωτη κατάσταση η
οποία βρίσκει την κάθαρση μέσω της γραφής. Το βίωμα της ηρωίδας και η έγγραφη
εξομολόγηση παράλληλα, κινούνται αλληλοσυμπληρούμενα, έτσι που κάποια στιγμή να
μην είναι ορατή η διαφορά τους.
Παράλληλα θίγονται και άλλα θέματα όπως η αλλαγή των
ανθρώπων στο διάβα της ζωής, η σχέση συγγραφέα και αναγνώστη, η γλώσσα των
δώρων, οι παράλληλες ζωές και ιστορίες ως άξονες διαφορετικοί με κοινή σύγκλιση, η δύναμη του μυαλού να
«ζει» καταστάσεις πιο δυνατά από την πραγματικότητα, η εκδίκηση που παίρνουν οι
χαμένες στιγμές.
Μια χαρακτηριστική φράση; «Ήταν ωραίο το ταξίδι του μυαλού,
ούτε που νοιάστηκα για της καρδιάς το ναυάγιο» ή «οι έρωτες κρατάνε όσο μας
εμπνέουν. Μετά καρυδότσουφλα στον άνεμο...»
Κάθε βιβλίο έχει λόγους που αξίζει να διαβαστεί. «Το γεύμα»
θεωρώ αξίζει να διαβαστεί για τη γραφή
του, (βαθιά εξομολογητική), για τον τρόπο που χειρίζεται τα χρονικά επίπεδα, για
τον τρόπο και υμνεί τον Έρωτα, για τη δυνατότητα να χαρεί ο αναγνώστης μια
δυνατή ερωτική ανθρώπινη ιστορία!
Ευχαριστώ ΑΦΟΥ
Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ |
Πρωτοπρόσωπη αφήγηση κυρίως, εξομολογητική, υφαίνει βήμα βήμα το
χρονικό της ματαίωσης ενός έρωτα, μέσω της γραφής. Ο χρόνος ενός γεύματος
διαπλέκεται διαρκώς με ανάδρομες και πρόδρομες σχετικές αναφορές που τη
φωτίζουν και τη συμπληρώνουν. Η καταλυτική δύναμη του ανεκπλήρωτου, η μετουσίωση του έρωτα μέσω της γραφής σε
αρχέτυπο, η εκδίκηση των στιγμών που αφήσαμε να πάνε χαμένες, οι μεταλλάξεις
των ανθρώπων στο διάβα του χρόνου, η διαφορετική ανταπόκριση των δύο φύλων στο
θέμα του έρωτα αλλά και τα παιχνίδια της μοίρας που ανατρέπουν κάθε ανθρώπινο
σχέδιο. Καμία ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, αλλά και καμία ιστορία δεν είναι
ανεξάρτητη από κάποια άλλη. Γι’ αυτό και παλιοί ήρωες έρχονται να θυμίσουν ότι
πολλές ιστορίες και ζωές είναι παράλληλες. Η σχέση πραγματικότητας και
συγγραφής είναι αλληλοτροφοδοτούμενη και αμφίδρομη. Πίσω από τη συγγραφή μιας
ιστορίας είναι παρούσα η μεταφυσική της
εξιδανίκευσης
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Ειρήνη Μπόμπολη γεννήθηκε στο Κεντρικό
Άρτας, στην περιοχή των Τζουμέρκων. Σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο
Ιωαννίνων και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές
στη Φιλοσοφία (Ηθική) στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ζει στην
Πάτρα και εργάζεται στη μέση εκπαίδευση. Αγαπάει το θέατρο και ασχολείται μ’
αυτό ερασιτεχνικά. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα σουηδικά.
Έργα της συγγραφέα:
«Το γεύμα», Εκδόσεις Πνοή, Αθήνα, 2022
«Με την Αφή», Εκδόσεις Σαιξπηρικόν, Θεσσαλονίκη, 2020
«Εκεί που ο Κύκλος», ποίηση, Εκδόσεις
Το Δόντι, Πάτρα, 2016
«Ανιμολόγια», ποίηση, Εκδόσεις
Πικραμένος, Πάτρα, 2014
«Το Τρίτο Ημισφαίριο», ποίηση,
Εκδόσεις Πέτρα, Αθήνα, 2010
«Το Πεπρωμένο μύριζε Ορχιδέα ή
Πράγματα Μικρά», μυθιστόρημα, Εκδόσεις Επιφανίου, Λευκωσία, 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου