ΧΑΡΑ ΜΑΡΚΑΤΖΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΟΣΑ ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΙΠΑ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ

 ΧΑΡΑ ΜΑΡΚΑΤΖΙΝΟΥ

για το "ΟΣΑ ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΙΠΑ"

από τις εκδόσεις ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ.

Αγαπημένε μου αναγνώστη,

Οι λέξεις ήταν για μένα πάντα μια θεραπεία. Είναι λύτρωση. Είναι αγάπη. Όταν έρχονταν και κυρίευαν την ψυχή μου, κάθε φορά που συνέπαιρναν την καρδιά μου, τις άφηνα να με ταξιδέψουν εκεί που είχαν αποφασίσει. Έτσι έγινε και με το «Όσα δεν σου είπα», που είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα. Μου ζήτησαν, λοιπόν, να μιλήσω για την αγάπη, ξέρεις, την αληθινή αγάπη. Εκείνη που ξεκινά από τον εαυτό μας και μετά φτάνει και στους άλλους. Την αγάπη που απελευθερώνει, που φωτίζει την ψυχή. Γιατί δεν υπάρχει αγάπη που πληγώνει. Δεν υπάρχει αγάπη που ματώνει…

Ένα βράδυ με φεγγάρι ήρθαν και με βρήκαν οι ήρωες μου, η Μελίνα, ο Νικόλας, η Κάλια… Τόσο διαφορετικοί μα και τόσο ίδιοι. Μου συστήθηκαν, ο καθένας με τις δικές του πληγές, μα με ένα κομμάτι στην καρδιά τους φωτεινό και μου ζήτησαν να πω όσα εκείνοι δεν κατάφεραν να πουν, ο ένας στον άλλο μα κυρίως στον ίδιο τους τον εαυτό. Τους έδωσα όλη μου την ψυχή και τους υποσχέθηκα να πω την ιστορία τους με όλη την αλήθεια, με όλη την αγάπη, χωρίς να αδικήσω κανέναν από τους τρεις τους. Ζητούσαν μια λύτρωση. Ζητούσαν να θεραπεύσουν πληγές.

Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι. Άλλες φορές τους πόνεσα και τους κατάλαβα. Κι άλλες θύμωσα μαζί τους. Υπήρχαν στιγμές που τους χάιδεψα με λέξεις αγάπης. Κι άλλες που τους τιμώρησα με σκληρές λέξεις, εκείνες  που ξεστόμισαν ο ένας στον άλλο όταν τους θόλωνε ο εγωισμός, η κτητικότητα. Κι άλλες πάλι που έτρεχα να τους κανακέψω, να τους αγκαλιάσω και μετά να τους εμπιστευτώ για τη συνέχεια. Ξενύχτησα μαζί τους, δάκρυσα, γέλασα κι όταν έγραψα την τελευταία λέξη αυτής της ιστορίας ένιωσα απέραντη γαλήνη και ευγνωμοσύνη για το ταξίδι μαζί τους.

Μετά ήρθαν τα χρώματα και τα πινέλα μου κι απαίτησαν να αποτυπώσω σε έναν καμβά την ιστορία της Μελίνας και του Νικόλα μαζί με την Κάλια. Χρώματα με ένταση και με μια κάλμα ταυτόχρονα. Χρώματα που κρύφτηκαν για να αναδυθούν άλλα, που έφεραν την αλήθεια των ηρώων αυτής της ιστορίας. Ένας πίνακας που όταν στέγνωσε, έδωσε έμπνευση για το εξώφυλλο του βιβλίου.

Το «Όσα δεν σου είπα» εκδόθηκε στις 13 Απριλίου κι ήταν για μένα ένα δώρο μοναδικό! Στα γενέθλια της έκδοσης του πρώτου μου παιδικού βιβλίου, του «Μοναχικού Αντώνη και της νεράιδας της χαράς», βγήκε στο φως το πρώτο μου μυθιστόρημα. Ήταν ακόμα ζεστό από το τυπογραφείο όταν το κράτησα στα χέρια μου, βγάζοντας μάσκα και γάντια – γιατί ήμασταν εν μέσω της πρώτης καραντίνας . Ήθελα να το μυρίσω και να το αγγίξω, να ξεφυλλίσω τις λέξεις που έγιναν η ανείπωτη αλήθεια των ηρώων μου. Και με δάκρυα στα μάτια, το ξαναδιάβασα. Αυτή τη φορά σαν αναγνώστρια κι ήταν μοναδικό. Ύστερα του φύσηξα αέρα αγάπης να φτάσει στις καρδιές των αναγνωστών. Μπορεί να φτάσει και στη δική σου…

Εκείνο το πρώτο αντίτυπο έχει σημειώσεις, υπογραμμισμένες λέξεις, έχει αλμύρα από την παραλία και αέρα από το καράβι που το ταξίδεψα. Έχει και δάκρυα σε κάποιες σελίδες του, μα έχει και το αγαπημένο μου…

«Γιατί πώς ν’ αγαπήσεις αληθινά κάποιον αν δεν έχεις αγαπήσει πρώτα τον ίδιο σου τον εαυτό;»

Και λίγο πιο κάτω…

«Κι όσα δεν σου είπα έγιναν αέρας

σ’ αυτό το τελευταίο φιλί που σφράγισε το αντίο…

Όσα δεν σου είπα…

σκόρπισαν στο δείλι εκείνης της ημέρας

και χάραξαν στη μνήμη ό,τι ζήσαμε εμείς οι δυο»

Στο συναπάντημά σου με το «Όσα δεν σου είπα», εύχομαι να πάρεις αγάπη και να βρεις τη δύναμη να μοιραστείς όλα τα ανείπωτα της ψυχής σου.

Σε ευχαριστώ από καρδιάς και αναμένω την πολύτιμη γνώμη σου.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

 Πώς εγκλωβίζονται οι λέξεις σε λόγια ανείπωτα; Πώς κρύβονται τα αισθήματα πίσω από στιγμές κλεμμένες; Πώς μια γυναίκα αντέχει να μοιράζεται τον άντρα που ερωτεύτηκε; Ποιος φόβος κρατά τρεις ανθρώπους εγκλωβισμένους σε μια σχέση; Δύο γυναίκες που ερωτεύτηκαν τον ίδιο άντρα κι ένας άντρας που πίστεψε πως θα μπορούσε να τις κάνει και τις δυο ευτυχισμένες. Η Μελίνα, ο Νικόλας και η Κάλια συναντιούνται στο σταυροδρόμι του έρωτα. Αφήνουν τον φόβο, τον θυμό και τον εγωισμό τους, την ανασφάλεια και τις πληγές που ο καθένας κουβαλά, να γίνουν η πυξίδα τους σ’ αυτό το ταξίδι. Θα πληγώσουν και θα πληγωθούν. Τί είναι αυτό που τους κρατάει δέσμιους σε μία σχέση αδιέξοδη; Μπορούν άραγε να κατανοήσουν και να συγχωρήσουν; Ο καθένας τους θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό και θα χρειαστεί ν’ αναλάβει την ευθύνη της επιλογής του. Όσα δεν θα τολμήσει να πει η Μελίνα στον Νικόλα, θα γίνουν η αρχή ενός τέλους κι όσα θα τολμήσει η Κάλια να αποκαλύψει στον Νικόλα, θα προκαλέσουν την οργή και τον θυμό του. Ένα ταξίδι αναζήτησης για όσα πλήγωσαν τον Νικόλα, την Μελίνα και την Κάλια και τους καθήλωσαν σε μια πραγματικότητα που δεν τους ήταν ποτέ αρκετή. Θα καταφέρουν να γνωρίσουν τον πραγματικό τους εαυτό; Θα συγχωρέσουν ή θα μείνουν αιχμάλωτοι των πληγών τους; του αναγνώστη μέχρι την τελευταία του σελίδα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Χαρά Μαρκατζίνου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Είναι μητέρα μιας κόρης. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία κι εργάστηκε ως καθηγήτρια αγγλικών, ενώ στη συνέχεια ασχολήθηκε με τα ναυτιλιακά, όπου και εργάζεται μέχρι σήμερα. Η αγάπη της για τα παιδιά την οδήγησε σε δημιουργικά μονοπάτια, όπως είναι η γραφή και η ζωγραφική. Αρθρογραφεί στο διαδίκτυο σε γνωστά site και έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις ζωγραφικής. Της αρέσει να ταξιδεύει, να γεμίζει την ψυχή της με εικόνες, χρώματα κι αρώματα. Πασπαλίζει τις στιγμές της με χρυσόσκονη αγάπης και χαρίζει απλόχερα χαμόγελα κι αγκαλιές.

«Ο μοναχικός Αντώνης και η νεράιδα της χαράς» είναι το πρώτο της βιβλίο. Ένα βιβλίο για μικρούς και για μεγάλους, για το μεγαλείο της αγάπης και το δώρο της φιλίας.