ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ" ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΚΙΛΑΡΟΓΛΟΥ ΣΤΙΣ 27/11/2019 ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΦΟΥ!!!

Το  Βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία, Θεσσαλονίκη και οι  ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ - PSICHOGIOS PUBLICATIONS σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου της Αναστασίας Κιλάρογλου, στον χώρο του βιβλιοπωλείου (Λεωφ. Νίκης 3, Θεσσαλονίκη, τηλ.: 2310 226190) την Τετάρτη 27 Νοεμβρίου στις 19.00.
 Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Κασσιανίδης Νικόλαος, φιλόλογος και ο Κοιμίσογλου Συμεών, εκπαιδευτικός-ιστορικός-ερευνητής. Τον συντονισμό της εκδήλωσης θα κάνει η Άννα Πατέρα, διαχειρίστρια της βιβλιοφιλικής σελίδας-ομάδας «ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ».

1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο. Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;

 Ήμουν 16-17 ετών όταν κυκλοφόρησαν τα βιβλία του Μενέλαου Λουντέμη. Θυμάμαι είχε μπει όλη η σειρά με τα έργα του στο σπίτι μου. Ξεκίνησα με το  "Ένα παιδί μετράει τ' άστρα"και συνέχισα με το "Τότε που κυνηγούσα τους ανέμους", " Οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος",  "Το κρασί των δειλών".  Το πρώτο βιβλίο είναι το "Ένα παιδί μετράει τ' άστρα".   

2) Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;

Θα έλεγα πως με ενδιαφέρουν ιστορικού περιεχομένου λογοτεχνικά αναγνώσματα. Θέλω να μαθαίνω, μαζί με την ιστορία των ηρώων και την ιστορία του τόπου που περιγράφεται, θέλω να μαθαίνω τα μικρά και τα μεγάλα γεγονότα που σημάδεψαν τους ανθρώπους του συγκεκριμένου τόπου.

3)Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας ...βάζω δύσκολα;

 Υπάρχουν  αγαπημένοι συγγραφείς, αλλά όπως καταλαβαίνετε, δεν θα απαντήσω για να μην αδικήσω κάποιους. Στο σπίτι μου υπάρχουν αδιάβαστα βιβλία πολλά συναδέλφων... Τους έχω πει: <<Ξέρεις, το βιβλίο σου είναι σε αναμονή...>> Να δούμε πότε θα τα βάλω σε σειρά και θα αρχίσω να τα μελετώ. Ξέρετε, ξοδεύουμε χρόνο  και για  τις δικές μας αναζητήσεις, που είναι απαραίτητες για την συγγραφή των δικών μας βιβλίων.Γενικώς δε διαβάζω αρκετά.

4)Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε;

Είχα καλή σχέση με το χαρτί και το μολύβι. Έτσι ξεκίνησα. Από πολύ νωρίς αποτύπωνα πάνω σε χαρτί σκέψεις μου, ανησυχίες μου, παράπονα και επιθυμίες μου, στίχους κ.α. Αποφάσισα κάποια στιγμή να εξωτερικεύσω πράγματα και συναισθήματα, που αυτά πήραν τη μορφή βιβλίου.

5)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας "Το δάκρυ της Ανατολής" και γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;

Το πρώτο υλικό για "Το δάκρυ της Ανατολής" ήταν το εξής: Ο ήρωας μου ο Μιχάλης ψέλλισε την τελευταία επιθυμία του λίγο πριν τον θάνατο του. Είχε πει: "Βάλτε με σε μέρος που να με βλέπουν οι άνθρωποι, ερχόμενοι στο κοιμητήριο. Και αν κάποιος σας ρωτήσει, βλέποντας την φωτογραφία μου: <<Ποιος είναι αυτός ο δυστυχής?>>, να του πείτε την ιστορία μου, να μην ξεχαστώ σαν άνθρωπος". Η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε μετά από χρόνια, όταν βρέθηκε το κατάλληλο μέρος στο κοιμητήριο. Η έκφραση του όμως "να μην ξεχαστώ σαν άνθρωπος..." τυπώθηκε καλά στο μυαλό μου και έγινε η πρώτη ύλη για την ιστορία μου. Μετά από χρόνια χρειάστηκε να διαχειριστώ κάποια έγγραφα του πατέρα μου, που είχε συγχωρεθεί. Μέσα στο σεντούκι με όλα τα χαρτιά του υπήρχε και ένα βιβλίο δεμένο με σπάγκο. Μου κίνησε την περιέργεια. Έλυσα τον σπάγκο, το ξεφύλλισα και είδα πως δεν ήταν γραμμένο στα Ελληνικά.Το ξεφύλλισα σαν να περίμενα να βρω ένα μήνυμα για μένα, κάτι που να με παρακινεί να κάνω κάτι.Βρήκα μια χειρόγραφη πρόταση στο περιθώριο μιας σελίδας που δεν ήταν γραμμένη στα Ελληνικά. Κατάλαβα. Ήταν ο γραφικός χαρακτήρας του παππού μου.Άκουγα στο σπίτι πως ο παππούς ήταν Αρμένιος.Πήγα το βιβλίο στην Αρμενική εκκλησία Θεσσαλονίκης. Εκεί μου μετέφρασαν τις επικεφαλίδες του κάθε κεφαλαίου και διαπίστωσα πως ο παππούς διάβαζε την Παλαιά Διαθήκη. Όλο αυτό, συν την επιθυμία του να μην ξεχαστεί ως άνθρωπος, αποτέλεσαν την ιδέα ώστε να αρχίσω να γράφω το συγκεκριμένο βιβλίο. Επέλεξα αυτόν το τίτλο γιατί οι ήρωες μου δραστηριοποιούνται στην Ανατολή, η οποία την χρονική στιγμή που την περιγράφω ματώνει. Κυνηγητά, ξυλοδαρμοί, προσβολές στη μέση του δρόμου, αρπαγή κοριτσιών και μετά η Γενοκτονία των Αρμενίων στα 1915, φέρνουν ποταμούς δακρύων. Εξ ου και "ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ". Το εξώφυλλο δεν το επέλεξα, ήταν ένα και μοναδικό, αυτό μου προτάθηκε. Αλλά σκέφτηκα την έξυπνη ρήση που λέγανε οι μανάδες στις κόρες τους: "Κοίτα να φορέσεις χρυσό βραχιόλι στο χέρι σου για να μην έχεις κανέναν ανάγκη". Εννοούσαν βέβαια, την επαγγελματική τους αποκατάσταση για όλη τους τη ζωή. Το παραλλήλισα με το κόσμημα που φόρεσαν οι ήρωες και δεν το έβγαλαν από πάνω τους και ήταν το μαύρο δάκρυ από τα μάτια τους.

6)Πείτε μου δυο λόγια για την ιστορία.....

 Ο Μιχάλης βρίσκεται στην Ελλάδα του εμφυλίου. Μια διαταγή της πολιτείας για εκκένωση του χωριού, ξυπνά στον Μιχάλη θύμησες τραγικές από το παρελθόν, καθώς μια ανάμνηση από τα παλιά τον συγκλονίζει. Καλείται να αποφασίσει άμεσα. Να παραδώσει τα παιδιά στον στρατό για να τα φυλάξουν στις παιδουπόλεις ή να φροντίσει εκείνος να τα προστατέψει??? Τότε, στο παρελθόν, έδωσε πάλι την συγκατάθεσή του και το αποτέλεσμα ήταν τραγικές ανθρώπινες απώλειες. Τρελαίνεται από το άγχος, δεν εμπιστεύεται κανέναν, δεν θα ξαναπάρει την ίδια απόφαση, αλλά θα διαχειριστεί ο ίδιος την κατάσταση. Αυτό το γεγονός τον κάνει να απομονώνεται και να ανακαλεί τις μνήμες της ζωής του επιστρέφοντας πίσω στα μέρη και στους ανθρώπους που ζούσε.  

  

7)Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από το έργο σας και γιατί?

Τον Μιχάλη! (Τον έλεγαν όμως Μιχάλη?? Καλείται ο αναγνώστης να εντοπίσει το πραγματικό του όνομα).Αυτόν ξεχωρίζω. Τον Μιχάλη που είδε το φριχτό πρόσωπο του θανάτου να αφαιρεί με ευκολία την ζωή των παιδιών του, των προσφιλών προσώπων του, των συγχωριανών του. Έμεινε μόνος με το αδειανό σαρκίο του να κινείται ανάμεσα στον κόσμο, αναζητώντας να βρει άνθρωπο για να του δώσει την παραπανίσια αγάπη που είχε. Γι' αυτό τον ξεχωρίζω, γιατί είχε περίσσεμα αγάπης, γιατί με το το χτύπημα της μοίρας, δεν έγινε κακός και στριμμένος προς άλλους ανθρώπους, δεν γύρισε την πλάτη σε αδύναμο, παρ' ότι του γύρισαν την πλάτη.

8)Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πρόσφατα , αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο? Μήπως έχετε και άλλες ανέκδοτες ιστορίες?

Ήδη έχω ξεκινήσει να γράφω μια άλλη ιστορία, είμαι περίπου στις 20 χιλιάδες λέξεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Έχω μέλλον μπροστά μου με την έρευνα που δεν έχει ξεκινήσει ακόμα...Ανέκδοτες ιστορίες δεν έχω.

9)Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;

Αυτό το διάστημα έκλεισα εξώφυλλα και σελίδες βιβλίων που είναι αρκετά σε αναμονή και χαίρομαι την κυκλοφορία του δικού μου βιβλίου "ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ"

10)Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία.Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά..

Η φράση που με αντιπροσωπεύει είναι η εξής: Αύριο καινούρια μέρα ξεκινά!! Που σημαίνει μην το βάζεις κάτω σε όποιο πρόβλημα προκύψει. Αύριο, η ανατολή της καινούριας μέρας θα φέρει καινούρια πράγματα, καινούρια πλάνα και θα ξεκαθαρίσουν όλα.Το τραγούδι είναι "Τα κλειδιά" του Θοδωρή Κοτονιά και η αγαπημένη μου ταινία που δεν την αλλάζω όσα χρόνια και αν περάσουν είναι όλη η σειρά του Ιντιάνα Τζόουνς!

Ο Μιχάλης, θύμα της Γενοκτονίας των Αρμενίων, ζει στην Ελλάδα, με τις αναμνήσεις να τον τρελαίνουν. Οι εικόνες από όσα έζησε ξεδιπλώνονται μπροστά του και το μυαλό του καλπάζει και φεύγει στην Ανατολή, στα βασιλικά χώματα της πατρίδας του, για να βρεθεί ανάμεσα στην οικογένειά του, για να δει ξανά τη σφαγή των δικών του προσώπων, για να δει τον άνθρωπο να γίνεται αγρίμι και να καταφέρεται ενάντια σε αθώους.

Δεν μπορεί να ξεχάσει τη μέρα που κοίταζε ανήμπορος το φαράγγι του θανάτου και έβλεπε τους αγαπημένους του να κείτονται άψυχοι στο έδαφος. Θυμάται πώς πήρε τον δρόμο, με καμένη την ψυχή, για μια άλλη πολιτεία, στα νότια του Άλυ ποταμού, αναζητώντας μια αχτίδα νέας ζωής που θα γλύκαινε την ύπαρξή του. Και τη βρήκε στο πρόσωπο εκείνης. Ρωμιά, δασκάλα στον τόπο της, ζούσε σε περιβάλλον άκρως θρησκευτικό και σε σπίτι με πατριαρχικές συνήθειες.

Αντέδρασε όταν επιχείρησαν να βάλουν στο πλευρό της άνδρα διαφορετικής καταγωγής και πίστεως. Μα πόσο λάθος έκανε! Γιατί, παρόλο που η καρδιά του Μιχάλη ήταν ραγισμένη, εκείνος της χάρισε την άδολη αγάπη του και φύτρωσαν κυκλάμινα μέσα στα δυο τους χέρια.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΙΛΑΡΟΓΛΟΥ γεννήθηκε στο χωριό Φιλώτεια Αλμωπίας του Νομού Πέλλας. Σπούδασε με υποτροφία στην Ανωτέρα Σχολή Στελεχών Επιχειρήσεων, τμήμα Λογιστών, του ΚΑΤΕΕ Λάρισας και εργάστηκε ως λογίστρια. Στα γυμνασιακά της χρόνια δημοσίευσε ποιήματα στην τοπική εφημερίδα Ηχώ της Αλμωπίας. Από τις εκδόσεις Πέλλα είχε κυκλοφορήσει το μυθιστόρημά της Γενέθλια Γη, ενώ από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορεί επίσης το μυθιστόρημά της ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ, το οποίο βασίζεται σε αληθινή ιστορία.