ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΤΡΑΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΟΙ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΕΣ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ

ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΤΡΑΥΛΟΥ

για το "ΟΙ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΕΣ" 

από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ.

Οι ασυγχώρητες είναι ένα κυνήγι εντοπισμού του σκότους που κρύβουν μέσα τους οι ήρωές μου και μια προσπάθεια να τους λυτρώσω μέσα απ' τις δικές τους επιλογές. Είναι άνθρωποι που αρχικά φαντάζουν θύματα μα στην ουσία όλοι και όλες έχουν τον τρόπο και τη δύναμη να γίνουν θύτες για τις ζωές των απογόνων τους. Καθώς όλοι μας είμαστε καμωμένοι από σκοτάδι και από φως το ζητούμενο στις ζωές μας είναι να ανακαλύπτουμε τον τρόπο να νικάμε τα σκοτάδια μας και να αφηνόμαστε στη φωτεινή μας υπόσταση.

Τι είναι όμως αυτό που γεννά ή τρέφει το σκοτάδι των ηρώων μου; Πρόκειται για σκοτάδια αυτοφυή, συνδεδεμένα με την ουσία του εαυτού τους ή πρόκειται για σκοτάδια που προκλήθηκαν από προδοσίες και την περιρρέουσα σκληρότητα που αναδύεται από τα στερεότυπα;

Αυτή είναι μια από τις υποθέσεις του συγγραφικού μου μόχθου και των αξόνων του μυθιστορήματος. Τι είναι αυτό διαμορφώνει τις συμπεριφορές μας και πόσο εντέλει καθορίζουν τα πάθη μας αυτό που είμαστε και αυτό που αποφασίζουμε; Κατά πόσο επιβαλλόμαστε στα τραύματά μας και συνάμα αν επιλέγουμε για λύση την εκδίκηση, σε ποιο βαθμό οδηγούμαστε στη λύτρωση ή σε ένα καινούριο και σκοτεινότερο τέλμα; Και ο Θεός, η μοίρα, το σύμπαν ποιο ρόλο παίζουν σε όλες αυτές τις ανθρώπινες και βαθιά τραγικές διεργασίες; Υπάρχει μια ανώτερη δύναμη που προαποφασίζει για μας ή εντέλει τα καλά και τα αρνητικά που μας συμβαίνουν δεν είναι παρά επιβραβεύσεις και ποινές για τις ορθές ή εσφαλμένες αποφάσεις μας;

Αρχίζοντας να διαβάζει ο αναγνώστης τις ασυγχώρητες σίγουρα θα αναρωτηθεί στον πρόλογο τι νόημα έχει η περιγραφή της επιθανάτιας εμπειρίας ενός ψαριού σ' ένα βιβλίο που πραγματεύεται κατά κύριο λόγο ανθρώπινα πάθη και λάθη. Στην πορεία ωστόσο του πονήματος, καθώς αποκαλύπτεται ποιος είναι ο ψαράς και ποιος ο άνθρωπος που αγοράζει τη συναγρίδα, καταλήγοντας να προκαλέσει άθελά του το τέλος του, τότε θα αντιληφθεί μια ενδόμυχη πίστη μου: πως υπάρχει περίπτωση πολλά απ' όσα μας συμβαίνουν να συνδέονται σ' ένα ανεπαίσθητο μηχανισμό δράσης αντίδρασης, εγκλήματος και τιμωρίας, λάθους και συμπαντικής παρέμβασης για την αποκατάσταση του δίκιου και της τάξης.

Δύο ερωτικά τρίγωνα αποτελούν τον σκελετό της ιστορίας. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου η Ασημίνα, ένα φτωχοκόριτσο που το έχουν τάξει σ' έναν ευκατάστατο μεσήλικα, προσπαθεί να γλιτώσει από έναν τέτοιο γάμο και παγιδεύει τον νεαρό εύελπι Επαμεινώνδα Αγαπητό δίχως να προβλέψει τη γνωριμία της με τον φίλο του Βαλάντη, που θα ενεργοποιήσει εκείνη την κρυφή ουσία του εαυτού της, την παθιασμένη κι εγωκεντρική, που ενδιαφέρεται να είναι χορτάτη η σάρκα της έστω κι αν προκαλεί κακό στους γύρω της. Κι ενώ η Ασημίνα μοιάζει αρχικά να παρασύρεται από τον έρωτα και να τυφλώνεται από το πάθος της, στην πορεία του βιβλίου θα αποδείξει κάτι που στερεοτυπικά φαντάζει αδιανόητο για μια γυναίκα που είναι μάνα.

Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, πρωταγωνιστεί πάλι η Ασημίνα που διεκδικεί τον αγαπημένο της πρωτότοκης κόρης της, της Αλεξάνδρας. Το σκοτάδι του χαρακτήρα της φαντάζει ακόμη πυκνότερο και επιβάλλεται στο όνομα της κάθαρσης και της αποκατάστασης του δίκαιου μια τιμωρία. Μια τιμωρία που θα επιβληθεί όμως μ' έναν τρόπο καταστροφικό όχι μόνο για την ίδια μα και μια σωρεία ανθρώπων καθώς έρχεται με τη μορφή της εκδίκησης.

Χαρακτηριστική είναι η φράση του βιβλίου "η μάνα δεν είναι μόνο πρόσωπο αλλά ιδέα και αλίμονο αν πέσει από το βάθρο της " ενώ ταυτόχρονα καταλύτης είναι το επιμύθιο του βιβλίου η έκφραση: όποια κι αν είναι η αλήθεια του ανθρώπου, το μόνο τρόπαιο της ζωής είναι η αγάπη και ασπίδα από τα λάθη μας η συγχώρεση.

Και οι τρεις γενιές των  ηρώων που πρωταγωνιστούν στο μυθιστόρημα μόνο όταν ανακαλύπτουν πως κάποια λάθη δεν έχουν γυρισμό και πως με την εκδίκηση δεν ανακτούν τη γαλήνη τους καταφέρουν να βρουν διέξοδο από τις προσωπικές τους φυλακές και τις Ερινύες τους. Και το σημαντικότερο είναι η δύναμη της αυτοσυγχώρεσης και όχι μονάχα της μεταμέλειας. Το τσαγανό κάθε ανθρώπου να συνθλίβεται, να πέφτει, να μετανοεί και να αποφασίζει να συνεχίσει καταφέροντας να προχωρά δίχως να επαναλαμβάνει τα λάθη του.

Ξεκινώντας να γράφω αυτό το βιβλίο, όπως και κάθε μου βιβλίο, δεν ήξερα πού θα με βγάλει, πόσοι ήρωες θα ξεπετιούνταν και θα διεκδικούσαν κάποιο ρόλο στην ιστορία, πόσες άλλες ιστορίες θα παρεμβάλλονταν. Δεν γνώριζα για παράδειγμα πως ως υλικά μου θα χρησιμοποιούσα τα ιστορικά γεγονότα της απόβασης του Αττίλα στην Κύπρο, το αδιανόητο νομοθέτημα βάσει του οποίου μετά τον Εμφύλιο και μέχρι το 1976 οι στρατιωτικοί για να παντρευτούν έπρεπε να έχουν κλείσει το 25ο έτος της ηλικίας τους, η νύφη να διαθέτει προίκα και οι συγγενείς μέχρι τέταρτης γενεάς να είναι εθνικόφρονες, μια παράλληλη ιστορία με το δυστύχημα των Τεμπών, μια αφήγηση για την τραυματική εμπειρία μιας ομοφυλόφιλης γυναίκας που πασχίζει να κατανοήσει τη φύση της. Όμως όλα αυτά τα στοιχεία πλαισιώνουν το μήνυμα και πρόσφεραν σε μένα την κατάλληλη μυθιστορηματική ατμόσφαιρα να στήσω ένα μυθιστόρημα με διάφανους τρισδιάστατους χαρακτήρες, με καταιγιστική πλοκή και κινηματογραφική προσέγγιση ώστε το μήνυμα να μεταδίδεται αβίαστα στην ψυχή και να βάζει ένα μυθιστορηματικό λιθαράκι στο διαχρονικό ζήτημα της συμπαντικής δικαιοσύνης ή της τυχαιότητας  κάθε εμπειρίας της ζήσης μας.

Γιατί εντέλει τι είναι η λογοτεχνία παρά ένας ακόμη δύσκολος δρόμος να πάρουμε απαντήσεις στα ίδια ερωτήματα που αναζητά η φιλοσοφία, η ψυχολογία και η επιστήμη;

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

null

H Ασημίνα μοιάζει αλλά δεν είναι ένα ευάλωτο κορίτσι στα 1956. Η δύναμή της αποκαλύπτεται όταν αποφασίζει να τυλίξει στα δίχτυα της τον εύελπι Επαμεινώνδα Αγαπητό.

Από την άλλη, ο Επαμεινώνδας Αγαπητός μοιάζει αλλά δεν είναι ένα άκακο, άβουλο πλάσμα. Θα ανακαλύψει το σκοτάδι του όταν διαλέξει την εκδίκηση απ’ τη συγχώρεση.

Και η μητέρα του η Μέλπω μοιάζει αλλά δεν είναι μια κλασική Ελληνίδα πεθερά. Ξεπερνά τον εαυτό της όταν έρχεται αντιμέτωπη με ένα ασυγχώρητο λάθος της νύφης της.

Καταλύτες για την αυτογνωσία όλων τους είναι ένα ψαροκόκαλο που καθορίζει τη ροή της ιστορίας και ο Βαλάντης Αλεξίου, ο άσπονδος φίλος του Επαμεινώνδα.

Τι θα συμβεί όταν οι ήρωες θα υποκύψουν στα πάθη τους και ποιες θα είναι οι συνέπειες για τη Ρωξάνη και την Αλεξάνδρα, τις δύο κόρες του ζεύγους Αγαπητού;

Και ο εγγονός της Ασημίνας, ο Βαρδής, θύμα επίσης ξένων αμαρτιών, πρέπει να εκδικηθεί ή να συγχωρέσει;

Μια ιστορία για το αιώνιο δίλημμα της ελεύθερης βούλησης, τη θεία δίκη και τις αδιόρατες ποινές του σύμπαντος. Ένα βιβλίο που αποδεικνύει ότι ο Θεός είναι απλώς Εκείνος που μετράει τις μάρκες όταν τελειώνει το παιχνίδι της ζωής επιβραβεύοντας τον έντιμο και τιμωρώντας όποιον παίζει με χαρτιά σημαδεμένα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Πασχαλία Τραυλού σπούδασε Κλασική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σε ζητήματα φύλου, ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Άλλα έργα της: Με μπαλαντέρ τη μοναξιά, Η ματζίκα της αγάπης, Κλειδωμένο συρτάρι, Φτερά από μετάξι, Έστω μια φορά, Η γυναίκα του φάρου, Οι εραστές της γραφής, Γυάλινος χρόνος, τα οποία κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα βιβλία της Φιλί στα μάτια, Το άγαλμα στη σοφίτα, μια πλήρως αναθεωρημένη έκδοση του μυθιστορήματος Τα ρόδα της σιωπής, η τριλογία «Η ελεγεία της στάχτης» (Θεοί από στάχτη, Άνθρωποι από στάχτη και Άγγελοι από στάχτη), H γιατρίνα, Σαντέ και λικέρ τριαντάφυλλο, Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ, Η ιέρεια με το τατουάζ, Το υπόγειο στην οδό Ήρας 12 και Ήθελα μόνο ένα αντίο (αναθεωρημένη έκδοση), ενώ συμμετείχε με διήγημά της στο συλλογικό έργο Η φωνή της (εκδόσεις Καστανιώτη).