ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΑ'Ι'ΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΕΡ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ

 ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΑ'Ι'ΟΠΟΥΛΟΥ

για το "ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΕΡ"

από τις εκδόσεις ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ.

Δεν ξέρω ακριβώς πώς να σας παρουσιάσω το νέο μου βιβλίο «Συνάντηση με την Κλερ» από τις εκδόσεις Ανεμολόγιο.  Πολλά θα μπορούσα να αραδιάσω για το πώς προέκυψε κάθε εικόνα, κάθε φράση του βιβλίου, κομμάτι-κομμάτι η ιστορία, καθώς και ο τίτλος του «Συνάντηση με την Κλερ». Είναι όμως άραγε η δική μου σκοπιά η σημαντική ή εκείνη του αναγνώστη; Οι εικόνες που εκείνος πλάθει, οι δικές του ερμηνείες, η ταύτισή του – όπου συμβαίνει; Δεν έχουν την γοητεία τους τα αναπάντητα ερωτήματα; Γιατί ο συγγραφέας με τις εξηγήσεις του να προσπαθήσει να οδηγήσει στο δικό του μονοπάτι τον αναγνώστη αφού του έχει ήδη δώσει το ερέθισμα για να το κάνει μόνος του;  Αντιλαμβάνομαι όμως ότι η κρυφή ιστορία πίσω από καθετί, μπορεί να είναι εξίσου ενδιαφέρουσα με το αποτέλεσμα.

Έτυχε, λίγες μέρες πριν από ένα ταξίδι στη Βουργουνδία, να διαβάζω κάποιες θεωρίες σχετικά με τις πολλαπλές ενσαρκώσεις των ψυχών και τη συνεχή τους προσπάθεια ν΄ αγγίξουν το τέλειο για να ζήσουν στην αιώνια χαρά. Φύσει τελειομανής, μου φάνηκε ελκυστική η άποψη ότι εξελισσόμαστε διαρκώς και όχι μόνο στη διάρκεια μιας ζωής και ότι μπορεί κάθε φορά να κουβαλάμε, ερήμην μας, χαρίσματα και δυσκολίες από τις προηγούμενες εμπειρίες μας. Επίσης, είναι πολύ ανακουφιστικό να συναντά κανείς τέτοιες θεωρίες, καθώς μεγαλώνει και έρχεται όλο και πιο κοντά στο.. «τέλος».  Έσυρα λοιπόν τις σκέψεις μου μαζί με τις αποσκευές στο ταξίδι και όσο με συνάρπαζαν και με συγκινούσαν βαθιά οι εικόνες της φύσης, των στοιχισμένων αμπελιών, των σατό και των παλιών οινοποιείων, ανακατεμένες με τα ενδιαφέροντά μου λόγω των σπουδών στη Γεωπονία, η ιδέα να γράψω γι΄ όλα αυτά, ήταν παραπάνω από σίγουρο ότι θα έβρισκε τρόπο να υλοποιηθεί. Επειδή η γραφή είναι ο δικός μου τρόπος να επικοινωνώ όσα σκέφτομαι κι αισθάνομαι, αυτή  με απελευθερώνει από την ανάγκη να τα μοιραστώ με άλλους.

Έτσι, άρχισα να πλέκω την ιστορία. Δημιούργησα πρώτα την Κλερ (Φωτεινή στα Γαλλικά) και μετά την άλλη ηρωίδα, την Φωτεινή, με το ίδιο όνομα, επίτηδες. Μια έφηβη και μια μεγαλύτερη γυναίκα που ίσως και να ήταν η εξέλιξη της πρώτης. Που τους χώριζαν δυο αιώνες και πολλές διαφορετικές  εξωτερικές συνθήκες αλλά τους ένωναν πολλά κοινά. Η σχέση με τη μητέρα, μια άλλη γυναίκα «αντ΄ αυτής», ο ρόλος του πατέρα, η μοναχικότητά τους, αλλά κυρίως η επιλογή τους να επικοινωνήσουν με τον κόσμο γράφοντας. Η Κλερ πήρε την μορφή της από μια νεαρή σ΄ έναν πίνακα εκτεθειμένο στο μουσείο Ορσέ στο Παρίσι. Υπήρξε η αγαπημένη μου και ήταν εύκολο να στήσω γύρω της ιστορίες. Η «φωνή της» στο κείμενο ήταν από την αρχή καθαρή. Την συμπαθούσα και την στήριζα σαν χαρακτήρα ερευνώντας με μανία από δω κι από κει. Η Φωτεινή με δυσκόλεψε. Εύκολο να της δώσω μορφή και πλαίσιο ζωής –αρκούσε μια ματιά στο φιλικό μου περιβάλλον– δύσκολο όμως να την στηρίξω ως χαρακτήρα χωρίς να κινδυνέψω να νιώσω ότι εκτίθεμαι. Ήδη το είχα κάνει αρκετά δανείζοντάς της το όνομα και την συγγραφική μου ιδιότητα. Η ιστορία όμως με συνεπήρε, ξεπέρασα όλες τις αναστολές μου στην πορεία. Αποστασιοποιήθηκα όπου το χρειαζόμουν και προχώρησα. Άλλωστε, σε κάθε κείμενο δεν εκδηλώνεται ένα κομμάτι του συγγραφέα; Τι θα πείραζε αν η Φωτεινή είχε κάτι από μένα; Μήπως και οι περιφερειακοί ήρωες δεν ήταν πρόσωπα γύρω μου; Απλά δεν έφεραν τα όνομά τους. Το λικέρ « Chartreuse green» που ήπια ένα βράδυ στο σπίτι φίλων ήταν το ερέθισμα για την ιστορία με τα λικέρ του Σεμπαστιάν, η μαντάμ Λουσί, μια γειτόνισσα των γονιών μου, η Εστέλ μια οποιαδήποτε μητέρα και πάει λέγοντας…

Στα τέλη μιας άνοιξης ολοκληρώθηκε η ιστορία της Φωτεινής που συνάντησε την Κλερ –ή το αντίθετο;– τον  εαυτό της,  τον ήρωα μέσα της, μια άλλη εκδοχή της ή μια προηγούμενη ενσάρκωσή της – μένει στον αναγνώστη να τ΄ αποφασίσει.  Όπως πρέπει ν΄ αποφασίσει και μέσα από ποια διαδικασία πραγματοποιήθηκε αυτή η συνάντηση, να βρει σημεία ταύτισης, να δώσει τις δικές του εξηγήσεις ορθολογικά ή όχι. Ψυχογράφημα ή ιστορία μυστηρίου; Ανακαλύψτε το!   

Πριν τις διακοπές του καλοκαιριού, αποφάσισα να επικοινωνήσω με εκδότες. Η πρόταση από τις εκδόσεις «Ανεμολόγιο» δεν ήταν η μόνη, αλλά με βρήκε στην Αμοργό ν΄ αγναντεύω, κόντρα στον αέρα, τα κύματα του Αιγαίου. «Όταν κάτι έρχεται μέσα σε τόση ομορφιά δεν μπορεί παρά να είναι καλό», σκέφτηκα και το αποφάσισα χωρίς δεύτερη σκέψη. Έτσι, το βιβλίο μου κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες κι ευχαριστώ θερμά τον κύριο Δημήτρη  Καραναστάση και την κυρία Κάκια Ξύδη για την εμπιστοσύνη, την ευγένεια, την άψογη συνεργασία.

Στη σελίδα 35 του βιβλίου η Φωτεινή λέει «Χρόνια κυλιέμαι ανάμεσα στις λέξεις. Πιστή στην πεποίθηση ότι είναι το μοναδικό κλειδί που ανοίγει τις πύλες του παραδείσου». Επειδή αυτή η άποψη είναι και δική μου, ελπίζω  και εύχομαι  να μοιραστώ αυτόν τον παράδεισο με τους αναγνώστες μου.  

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Το «όνειρο» αποτελεί έναυσμα για το σμίξιμο δύο γυναικών. Η συνάντησή τους φαντάζει αδιανόητη∙ μεσολαβεί μεταξύ τους πολύς καιρός. Η Φωτεινή, γυναίκα σύγχρονης εποχής, μετρά τα βήματα της μοναξιάς στο τώρα και η γραφή αποτελεί το μοναδικό της καταφύγιο. Ταξιδεύει στη Βουργουνδία και έρχεται αντιμέτωπη με τις αγωνίες της, ένα παλιό τετράδιο γεμάτο μυστικά και την αξίωση μιας αρχοντοπούλας να τα φανερώσει.

Η Κλερ, από την κοινωνία των ευγενών της Γαλλίας του 18ου αιώνα, πραγματοποιεί το κάλεσμα. Πνεύμα ανήσυχο, απαιτεί επίμονα  να βγει στο φως η ιστορία της οικογένειας, για να εκπληρωθεί η υπόσχεση που είχε δώσει στον πατέρα και τη γενιά της.

Τι συνδέει άραγε τη Φωτεινή με την Κλερ; Θα καταφέρουν ν’ ανταμώσουν και να αντιληφθούν τι μπορεί να προσφέρει η μία στην άλλη; Υπάρχει μήπως κάποιος που μπορεί να τις βοηθήσει να κατακτήσουν τη Γνώση;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Φωτεινή Καϊοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε Γεωπονία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Τα πρώτα της έργα ήταν παραμύθια και νουβέλες για παιδιά. Από τις εκδόσεις Λαμπρόπουλος κυκλοφόρησε το «Ησυχία... Θα ξυπνήσουν τα νεραϊδικά». Με το παραμύθι «Πλάτανου ψιθυρίσματα» συμμετείχε στην επετειακή παράσταση «Dance love Greece» που ανέβηκε στο Palais de Βeaux Αrts των Βρυξελλών και αφορούσε στην ελληνική παράδοση και τους χορούς. Παραμύθια και διηγήματά της διακρίθηκαν σε διαγωνισμούς και συμπεριλήφθηκαν σε συλλογικές εκδόσεις: «Ο χορός του μολυβιού», «Φτου! Ξελευθερία», «Ήρωες και Έρωτες», «Είχαμε εμείς στη Σμύρνη…», «Ένα δάκρυ με επιθυμίες», «Από-πυρα», «Καλοκαιρινές βουτιές», «Φύλακες ή φυλακές». Η «Συνάντηση με την Κλερ» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανεμολόγιο.