ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΣΤΑΛΙΕΡΑΚΗ
για το "ΟΔΟΣ ΕΛΙΓΜΩΝ"
από εκδόσεις ΑΠΑΡΣΙΣ.
Ή Όδός Ελιγμών, ως τίτλος, γεννήθηκε ερήμην μου, αλλά όχι παρά τη θέλησή μου, τη στιγμή που πάρκαρα -πριν αρκετά χρόνια- σε έναν δρόμο των Ν. Μουδανιών Χαλκιδικής και η έφηβη -τότε- κόρη μου αναφώνησε με ενθουσιασμό: Αυτό είναι τίτλος βιβλίου! Όταν έφτασε η στιγμή να επιλέξω τίτλο για τη συλλογή των διηγημάτων μου, όλοι -εκδότης και λοιποί συνεργάτες- συμφωνήσαμε πως είναι ο πλέον ταιριαστός. Άλλωστε, η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο παρά επιδέξιοι ελιγμοί και ατέλειωτοι κρυφοί λυγμοί. Δεν ήταν εύκολη απόφαση για μένα να εκδώσω βιβλίο και να εκτεθώ στη δημόσια κριτική των γραφομένων μου. Το αναγνωστικό μου επίπεδο είναι υψηλό -όλη μου τη ζωή διαβάζω φανατικά- και ειδικά τα αναγνώσματα της τελευταίας -τουλάχιστον- πενταετίας είναι μερικά από τα πιο "δύσκολα" κλασικά έργα, οπότε, όπως καταλαβαίνετε, ο δισταγμός μου πως ίσως η γραφή μου δεν είναι ικανή για τις προθήκες των βιβλιοπωλείων, ήταν τεράστιος. Ακόμα και σήμερα έρχονται στιγμές που έχω αμφιβολίες αν έκανα καλά ή μήπως έπρεπε να περιμένω να ωριμάσει κι άλλο η τεχνική μου στο γράψιμο, αλλά (παρα)μεγάλωσα, έφτασα αισίως τα 50 φέτος και οι αναβολές δεν θα είναι υπέρ μου από δω και πέρα. Οπλίστηκα, λοιπόν, με θάρρος, πήρα βαθιά ανάσα και έκανα το ντεμπούτο μου στην ελληνική πεζογραφία, φέτος τον Ιούνιο, με τις εκδόσεις Άπαρσις. Το βιβλίο μου Όδός Ελιγμών περιέχει 41+1 διηγήματα μικρής έως πολύ μικρής φόρμας. Το κάθε διήγημα είναι ένα συμπυκνωμένο μυθιστόρημα. -με την έννοια της προοπτικής- μια απαθανατισμένη φωτογραφική σκηνή από τη ζωή ενός (αντί) ήρωα -πάντα ανώνυμου γιατί λίγο ρόλο παίζει το όνομα στη ζωή- μέσα στην οποία σκηνή φιλοδοξώ πως έχω αποτυπώσει όλο τον ψυχισμό και την ουσία του εσώτερου εαυτού του. Τα θέματα που πραγματεύτηκα μέσω των ιστοριών μου είναι κάποια από τα ζητήματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο και ειδικά τον εγκλωβισμένο, μέσα στο τσιμέντο, αστό. Εκτός από τον έρωτα -που είχε έχει και θα έχει την πρωτοκαθεδρία σε κάθε εποχή- αποτυπώνω με σεβασμό και φροντίδα την ενδοοικογενειακή βία, την ανία ενός κακού γάμου μα και την ευλογία ενός αρμονικού, το καταλυτικό τρίτο πρόσωπο στις σχέσεις, την αυτοκτονία, την έκτρωση, τα γηρατειά, την εξασθένιση της μνήμης, την ψυχική ασθένεια, την άνιση μάχη με τα ναρκωτικά, τον ξενιτεμό, την αγωνία για το τι μέλλον κληροδοτούμε στα παιδιά μας, την αιώνια αγάπη μου για την ποίηση και πολλά ακόμα. Όλα τα συναισθήματα στις διηγήσεις μου είναι γενναιόδωρα, διάχυτα αλλά -κυρίως- υπαινικτικά. Βρίσκονται κρυμμένα επιμελώς κάτω από τις λέξεις γιατί δεν είμαι οπαδός της εύκολης συγκίνησης και των συναισθημάτων που θορυβούν για να τραβήξουν τη προσοχή του αναγνώστη. Οι ιστορίες μου είναι μικρές και έντονες, σαν δυνατά πολύχρωμα σφηνάκια και συμπυκνωμένες γιατί απεχθάνομαι να φλυαρώ και δεν με αφορά το παρελθόν και το μέλλον των ηρώων μου. Συναντηθήκαμε για μερικές στιγμές, ανταλλάξαμε μια θερμή γεμάτη αγάπη χειραψία, αποτύπωσα με ευλάβεια την ψυχή τους στο χαρτί και έπειτα, ο καθένας συνέχισε το δρόμο του, έχοντας αθωωθεί παμψηφεί από τις ενοχές της γνωριμίας.
 |
| Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ |
[Έτσι καθώς έπεφτα αργά αργά από την ταράτσα –μύθος
πως η πτώση είναι αστραπιαία–, είχα την ευκαιρία να δω
από ψηλά τη γειτονιά και τους ενοίκους, αυτούς για τους
οποίους ποτέ ως τώρα δεν είχα καν ενδιαφερθεί.
Στο ρετιρέ, που νόμιζα πως ήταν από χρόνια ακατοί-
κητο, είδα μια γάτα κι ένα καναρίνι να κυνηγιούνται μες
στις σκόνες. Δεν πρόλαβα να δω πολλά, μα δεν νομίζω
πως η γάτα ήταν πεινασμένη.
Ακριβώς στον αποκάτω όροφο είχαν απλωμένα ρούχα
κατά μήκος στα σκοινιά, μα δεν τα λέρωσα, ούτε τα
μπέρδεψα, πέρασα ανάμεσά τους με δεξιότητα διάσημης
μπαλαρίνας…]
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Μαρία Φουσταλιεράκη γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1970,
είναι μητέρα τριών παιδιών και ζει στη Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ελληνικό Ανοιχτό
Πανεπιστήμιο. Παρακολούθησε επιτυχώς τα εκπαιδευτικά
αντικείμενα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου
Αθηνών: Επιμέλεια - Διόρθωση Κειμένων, Θέματα φιλοσοφίας:
Ελευθερία και Ευημερία και Δημιουργική Ανάγνωση και
Γραφή της Πεζογραφίας. Εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα ως
υπάλληλος γραφείου. Μετέχει σε ομάδες λογοτεχνίας, είναι
ενεργό μέλος εθελοντικών και φιλανθρωπικών οργανώσεων και
φροντίζει αδέσποτες γάτες. Κείμενά της φιλοξενήθηκαν κατά
καιρούς σε ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά.
Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και μαθαίνει περσικά στο Αριστοτέλειο
Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με την ελπίδα να μπορέσει, μια μέρα,
να διαβάσει στο πρωτότυπο αρχαία περσική ποίηση.
Η συλλογή διηγημάτων Οδός Ελιγμών είναι η πρώτη της εμφάνιση
στην ελληνική πεζογραφία.
Ακόμα δεν έχει αποφασίσει τι θα γίνει όταν μεγαλώσει.
e-mail: maria.foustalieraki@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου