Για μια φορά ακόμη η κα.
Θεοδωρίδου μας ταξίδεψε με την γραφή της στο μικρό Ελληνικό νησί του Γερμανού
γιατρού, όπου τον μάγεψε το μπλε του ουρανού, το γαλάζιο της θάλασσας αλλά και
η απλότητα των ανθρώπων. Μόνο ως κατακτητής δεν φέρθηκε σε όλους εκείνους τους
κατοίκους, παρά σαν άνθρωπος και σαν γιατρός. Από ένα σημείο, όλοι εκείνοι ήταν
και δικοί του άνθρωποι, σαν οικογένεια και όνειρό του, να ζήσει εκεί μια μέρα
με την αγαπημένη του Μάρεν.
Ένα νησί με ανθρώπους
καθημερινούς αλλά και ιδιόρρυθμους. Με τα λάθη τους, τα ψέματα, την υποκρισία,
την εκδίκηση, την απαξίωση, με τραγικές φιγούρες που στάθηκαν στα πόδια τους
μόνο και μόνο για να αποδείξουν πως όλοι τους καταδίκασαν λάθος, αλλά και πως
αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία στην ζωή που έχασαν κάποτε.
Δυο γυναίκες που βίωσαν την
απώλεια, πόνεσαν, έκλαψαν, πάλεψαν για τα παιδιά τους και βγήκαν νικήτριες παρά
τα εμπόδια που συνάντησαν. Ένιωσαν ευγνωμοσύνη για όσους στάθηκαν δίπλα τους
και συγχώρεσαν σαν εκείνους που τους πόνεσαν και προχώρησαν.
Ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε
αληθινή ιστορία στην περίοδο της κατοχής, όπου αντιλαμβάνεσαι πολύ ξεκάθαρα και
την άλλη πλευρά. Εκτός λοιπόν από τους σκληρούς ναζιστές όπου έκαναν θηριωδίες,
υπήρχαν ανάμεσα τους άνθρωποι που ενδιαφερόταν πραγματικά για όλους εκείνους
που δεν ανήκαν στην Άρια φυλή. Ο φόβος υπήρχε και μεταξύ τους, ακόμη και στην
ίδια τους την χώρα την Γερμανία ο λαός δεν ένιωθε ελεύθερος, μία λάθος κίνηση,
μία λάθος κουβέντα, ένας λάθος χαιρετισμός, θεωρούταν προδοσία και η τιμωρία
θάνατος σε μια δίκη παρωδία. Βλέπουμε ανθρώπους να αντιλαμβάνονται πως ο
πόλεμος είναι ολέθριος για όλους, μόνο που η φωνή τους δεν ακούγεται.
Ο γιατρός του νησιού, αν και
Γερμανός αξιωματικός, με κάθε τρόπο προσπαθούσε να τους απαλύνει τον πόνο και
να γιατρέψει κάθε τους πληγή, διατρέχοντας τον κίνδυνο να κατηγορηθεί ο ίδιος
για προδοσία. Η προσφορά του, ανεκτίμητη αξία για όλους. Προσπαθούσε να σώσει
ζωές και όχι να τις αφαιρέσει. Όλη η ταπεινότητα της ψυχής του και η
γενναιοδωρία της καρδιάς του, τον βοήθησαν να μάχεται τα σκοτάδια που
απειλούσαν να τους εγκλωβίσουν. Επέλεξε
για όπλο το νυστέρι και την επιστήμη του όπου και αναγνωρίστηκε η προσφορά του.
Ο Γερμανός γιατρός, με μάγεψε από
την πρώτη σελίδα!
1941. Η Ελλάδα βογκά κάτω από τη σκληρή γερμανική Κατοχή, μαζί κι οι κάτοικοι ενός μικρού νησιού του Αιγαίου: η Λήδα, μια νεαρή χήρα, εξοβελισμένη με την κόρη της από την τοπική κοινωνία· ο Παππούς, ο ηλικιωμένος που την έχει πάρει υπό την προστασία του· ο χειροδύναμος Μάρκος, που δε δειλιάζει μπροστά στον κίνδυνο, αλλά διστάζει μπροστά στις λέξεις· ο δήμαρχος, ο γιατρός, ο δικηγόρος του νησιού κι άλλοι σημαίνοντες πολίτες του. Κάποια στιγμή στη μικρή νησιωτική κοινωνία θα ενταχθούν η Αθηναία Ρίτα με τον έφηβο γιο της, στο σπίτι της οποίας σύντομα θα εγκατασταθεί και ο λοχίας Γκέοργκ Φίσερ με τη μακρινή ελληνική καταγωγή.
Το ίδιο διάστημα, στο Βερολίνο, ο επίατρος του ναυτικού Κρίστιαν Μίλερ θα γνωρίσει τη Μάρεν, τη γυναίκα της ζωής του. Ο πόλεμος όμως σύντομα θα χωρίσει τους δύο νέους. Ο ανθρωπιστής Κρίστιαν θα βρεθεί στο ελληνικό νησί, αποφασισμένος να πολεμήσει μονάχα τους κοινούς ανθρώπινους εχθρούς, τον θάνατο και τον πόνο, με όπλο το νυστέρι του. Ο πόλεμος, ωστόσο, είναι πάντα απρόβλεπτος… Νησιωτική Ελλάδα-Βερολίνο...
Κατακτητές και κατακτημένοι, πολιορκημένοι από τη βαρβαρότητα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Φόβοι, αγωνίες, πάθη, αμφιβολίες αλλά κι η μεγαλοσύνη του ανθρώπου, που κατορθώνει πάντα να «φωτίζει» και τις πιο σκοτεινές εποχές.
Γράφει η Κωνσταντίνα Σιάφη Διαμάντη
Δείτε τη σελίδα της συγγραφέως ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου