ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΓΟΝΙΟΣ; ΣΚΑΣΕ ΚΑΙ ΚΟΛΥΜΠΑ ΤΩΡΑ!
Η ψυχολόγος Θέκλα Πετρίδου, με μια απρόσμενη, πρακτική, αισιόδοξη και απελευθερωτική γραφή, διατυπώνει με λέξεις όλα αυτά που πραγματικά νιώθουμε οι γονείς, αλλά φοβόμαστε να εκφράσουμε.
Το βρεφικό κλάμα σού σπάει τα νεύρα, είναι στιγμές που νιώθεις άχρηστος γονιός, δεν αντέχεις τις αταξίες των παιδιών σου, τις περισσότερες φορές δεν ξέρεις πώς να τους συμπεριφερθείς, πώς να μιλήσεις για κάποια θέματα, πώς να καταλάβεις και να διαχειριστείς τόσο τα δικά σου όσο και τα δικά τους συναισθήματα.
Το να είσαι γονιός δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά, και, σε μια προσπάθεια να την καταστήσει ευκολότερη, η Θέκλα Πετρίδου πραγματεύεται σε δεκαοχτώ κεφάλαια ισάριθμα θέματα που σχετίζονται με τον ρόλο του γονιού αναφορικά με την επικοινωνία κατά τη διάρκεια της εφηβείας και τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, το διαζύγιο και τη γονική αποξένωση, τις μονογονεϊκές οικογένειες και τον καθωσπρεπισμό μιας υποκριτικής κοινωνίας, τη δύσκολη στιγμή που αρρωσταίνει ένα παιδί και την ακόμα πιο δύσκολη που φεύγει.
Τα βασικά ερωτήματα είναι τρία:
• Πρέπει να θυσιάζομαι για τα παιδιά μου;
• Πρέπει να θυσιάζομαι για τα παιδιά μου;
• Να ακούω το ένστικτό μου ή τους γύρω μου;
• Να είμαι φίλος ή γονιός;
• Να είμαι φίλος ή γονιός;
Μέχρι τότε ας γνωρίσουμε την ψυχολόγο-συγγραφέα κ.Θέκλα Πετρίδου μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
H ΘΕΚΛΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ γεννήθηκε στην Πάφο της Κύπρου το 1975 και ζει και εργάζεται στη Λευκωσία. Σπούδασε στο Τμήμα Ψυχολογίας του ΑΠΘ. Είναι Ψυχολόγος Κλινικού και Κοινωνικού Τομέα και από τον Οκτώβριο του 1997 εργάζεται ιδιωτικά με ενήλικες και ζευγάρια. Έχει δώσει δεκάδες διαλέξεις σε σχολές γονέων και επαγγελματικούς συνδέσμους. Έχει ιδιαίτερο κλινικό και συγγραφικό ενδιαφέρον σε θέματα ερωτικών σχέσεων, γάμου και ανατροφής παιδιών. Εδώ και είκοσι χρόνια λαμβάνει μέρος τακτικά σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές ως ψυχολόγος. Τα τελευταία πέντε χρόνια έχει εστιάσει την προσοχή και τη δημόσια δράση της στο διαδίκτυο και στα κοινωνικά δίκτυα, όπου επικοινωνεί με χιλιάδες ανθρώπων τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα. Στο κανάλι της στο YouTube ανεβάζει τακτικά τις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές της εκπομπές με θέματα ψυχολογίας και αυτοβοήθειας.
ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε? Είδα στο βιογραφικό σας πως έχετε 20ετη ενεργή συμμετοχή σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές ως ψυχολόγος ,πως αποφασίσατε να καταθέσετε γραπτώς τις σκέψεις-απόψεις σας?
Γράφω από μικρή. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι χωρίς τηλεόραση και πολλά βιβλία. Οι γονείς μου, εκπαιδευτικοί και οι δυο, μας μύησαν από νωρίς στο διάβασμα. Έτσι το διάβασμα έγινε το αγαπημένο μου χόμπι και στην πορεία το γράψιμο ξεπήδησε ως ανάγκη έκφρασης και επικοινωνίας. Από μαθήτρια συμμετείχα και διακρινόμουν σε διαγωνισμούς ποίησης και δοκιμιακής συγγραφής. Ήταν πάντα το όνειρο μου να γίνω συγγραφέας, αλλά αντιλαμβανόμουν πως χρειαζόμουν εμπειρία και εμπειρίες για να μπορώ να γράφω αυθεντικά. Έτσι ακολούθησα σπουδές Ψυχολογίας και όταν επέστρεψα στην Κύπρο από τις σπουδές μου, άρχισα να συμμετέχω σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές ως ψυχολόγος, παράλληλα με την δουλειά στο γραφείο μου, από μία έντονη εσωτερική ανάγκη έκφρασης των απόψεων και των προβληματισμών μου γύρω από τη ζωή και την Ψυχολογία. Έχουν εκδοθεί στο παρελθόν άλλα δύο δικά μου βιβλία, ένα στα 30 μου και ένα στα 36 μου, τώρα είμαι 42, αλλά δεν τα είχα στείλει καν σε μεγάλο εκδοτικό οίκο. Τα είχα δώσει σε τοπικούς εκδοτικούς οίκους στην Κύπρο. Όταν ένιωσα έτοιμη να γράψω ως ολοκληρωμένος συγγραφέας, κάθισα και έγραψα το βιβλίο αυτό, το οποίο το έστειλα μόνο στον εκδοτικό οίκο Ψυχογιό, που πάντοτε θαύμαζα το έργο του, και ήμουν σίγουρη πως θα επιλεγόταν για έκδοση, επειδή έκανα αυτή την κίνηση μόνο όταν ήμουν έτοιμη και μετά από χρόνια συνειδητής προετοιμασίας.
ΕΡΩΤΗΣΗ:2)Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας "Χαρούμενη μαμά=Χαρούμενα παιδιά".
Είναι ένα βιβλίο που θα μπορούσε κάποιος να το αποκαλέσει αυτοβιογραφικό. Με αφορμή την προσωπική μου εμπειρία ως γονιός, μεγάλωσα μόνη μου δύο παιδιά σε συνθήκες μονογονεϊκής οικογένειας, γράφω για το πόσο δύσκολο και περίπλοκο είναι να είναι κανείς γονιός σήμερα, και στόχο έχω να προβληματίσω, να χαλαρώσω, να ενθαρρύνω, να ενδυναμώσω τους γονείς που θα επιλέξουν να με διαβάσουν. Το βιβλίο επίσης μπορεί να φανεί χρήσιμο σε οποιονδήποτε άνθρωπο ενδιαφέρεται για την Ψυχολογία και βρίσκεται σε φάση ψυχοθεραπείας και χρειάζεται παραδείγματα για να κατανοήσει καλύτερα τα δικά του παιδικά χρόνια και πως αυτά τον έχουν επηρεάσει στη ζωή του μέχρι σήμερα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Τι σημαίνει συνειδητός γονιός?
Συνειδητός γονιός είναι αυτός που συνειδητοποιεί τον ρόλο του. Που αντιλαμβάνεται και δέχεται πως ο ίδιος έχει αποφασίσει να φέρει παιδιά στον κόσμο, και πως αυτός είναι ο ενήλικας. Με βρίσκει παντελώς αντίθετη η άποψη πως ο γονιός είναι καλό να είναι φίλος με τα παιδιά του. Τα παιδιά χρειάζονται να νιώσουν την ασφάλεια πως ένας ενήλικας τους προστατεύει και «κρατά την κατάσταση στα χέρια του». Περισσότερα για το θέμα, φυσικά στο βιβλίο, όπου υπάρχει και ξεχωριστό κεφάλαιο με τον τίτλο «Συνειδητός γονιός».
ΕΡΩΤΗΣΗ:4)Πιστεύετε πως στις μέρες μας είναι απαραίτητο οι γονείς να συμβουλεύονται ειδικούς-ψυχολόγους για την αντιμετώπιση-διαχείριση προβλημάτων στη μεταξύ τους σχέση και στη συνέχεια την καλύτερη δυνατή σχέση με τα παιδιά τους?
Όχι απαραίτητα. Στον ψυχολόγο πας όταν αντιμετωπίζεις κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα και χρειάζεσαι μια επαγγελματική γνώμη. Γνώμη από ένα ειδικό που να μπορεί να αξιολογήσει με αντικειμενικότητα και εγκυρότητα τι συμβαίνει και να σε συμβουλεύσει εξατομικευμένα για αυτό που σε απασχολεί.
Αυτό που θα ήταν καλό ήταν να υπήρχαν όλο και περισσότερες σχολές γονέων, κατάλληλα στελεχωμένες, και εύκολη πρόσβαση σε εκπαιδευτικές ενημερωτικές εκπομπές, εκλαϊκευμένα βιβλία από ειδικούς, όπως ίσως θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει το δικό μου βιβλίο, και γενικότερα πρόσβαση στην ψυχολογική γνώση. Η Ψυχολογία είναι μια κατ’ εξοχήν ανθρωπιστική επιστήμη και τα ευρήματα της οφείλουμε οι ψυχολόγοι να τα κοινοποιούμε στο ευρύ κοινό με όποιο μέσο διαθέτουμε. Έτσι βλέπω τον ρόλο του ψυχολόγου στην κοινωνία. Πέρα από ένα απλό επάγγελμα και ως λειτούργημα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Τι θα πρέπει να κάνουν οι γονείς για να έχουν καλύτερη επικοινωνία-σχέση με τα παιδιά τους σήμερα?
Δεν μπορούν να κάνουν κάτι σήμερα για να έχουν σήμερα καλύτερη επικοινωνία και σχέση με τα παιδιά τους. Αυτό χτίζεται από την πρώτη στιγμή της απόφασης του να γίνεις γονιός. Και πιστεύω πως τα νέα παιδιά που επιλέγουν να γίνουν γονείς στις μέρες μας το εφαρμόζουν χωρίς να τους το έχει επισημάνει κάποιος. Ασχολούνται με το παιδί τους και το καλό του πάνω από όλα. θέλουν το καλό του παιδιού τους. Θέλουν να το δουν χαρούμενο, υγιές, να προοδεύει. Αντιλαμβάνονται και συνειδητοποιούν πως η ζωή του, είναι του παιδιού τους και όχι δική τους. Προσπαθούν να μην προβάλουν τα δικά τους απωθημένα πάνω του και να σέβονται το παιδί τους, όπως άλλωστε και τον εαυτό τους. Ακόμη και εάν χρειαστεί να γίνουν δυσάρεστοι με το να βάζουν όρια, δεν φοβούνται πως θα χαλάσει η σχέση τους με τα παιδιά τους. Τα παιδιά διαισθάνονται πότε ο γονιός τους νοιάζεται αυθεντικά για αυτά και πότε κάνει προβολές.
Άρα απαντώντας μονολεκτικά στην αρχική σας ερώτηση: Να σέβονται την προσωπικότητα του παιδιού τους και να εκτελούν το γονεϊκό τους ρόλο με προσοχή στις προβολές.
Και για να μην έχει κάποιος απωθημένα, τα οποία να προβάλλει στα παιδιά του, απαραίτητο είναι να φροντίζει ο ίδιος να είναι χαρούμενος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου