ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "Μ' ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ Σ' ΑΓΑΠΩ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ

 ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ

για το "Μ' ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ Σ'ΑΓΑΠΩ"

από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ.

Η ιδέα για το Μ’ Άλλα Λόγια Σ΄Αγαπώ γεννήθηκε στο μυαλό μου πολλά χρόνια πριν, από την επίσκεψή μου σε ένα τσίρκο. Ένα νεαρό ζευγάρι ακροβατών αιχμαλώτισε την προσοχή μου και έγιναν σχεδόν αυτοστιγμεί οι γονείς του ήρωά μου, Ραμός Ζάρντος. Αποκεί κι έπειτα η μία ιδέα έφερνε την άλλη, μέχρι που χτίστηκε λέξη λέξη ο βασικός σκελετός του βιβλίου.

Οι κοινωνικές διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους και το πώς μπορούν αυτές να καθορίσουν τις μεταξύ τους σχέσεις, την ευημερία τους ή την ανέλιξή της, είναι το κεντρικό θέμα του βιβλίου. Έτσι, από τη μια πλευρά έχουμε τους δύο πρωταγωνιστικούς ήρωες, τον Ραμός και τη Ρωξάνη, δυο ορφανά παιδιά που αγωνίζονται να ξεχωρίσουν ενώ ανατρέφονται μέσα σε ένα ορφανοτροφείο και από την άλλη τους πλούσιους και ισχυρούς του περίγυρού τους που μπορούν με μία λέξη μονάχα να χτίσουν ή να γκρεμίσουν ζωές.

Ο Ραμός είναι πεισματάρης, δυναμικός, δίκαιος και φιλόδοξος. Η Ρωξάνη είναι ταλαντούχα, ονειροπόλα, γεμάτη πάθος, ένα ρομαντικό πλάσμα που δεν εγκαταλείπει τα όνειρά της.

Αυτό το βιβλίο είναι ίσως το πιο τρυφερό από όλα όσα έχω γράψει. Αγάπησα πολύ αυτούς τους ήρωες και κατά τη διάρκεια της συγγραφής του έγινα κι εγώ ένα ονειροπόλο πλάσμα με τη δύναμη να πιστεύω πως  πάντα σε κάθε αναμέτρηση με το σκοτάδι, νικητήριο είναι το φως.

Η επανέκδοση του βιβλίου μου με γέμισε ανείπωτη χαρά, γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να βελτιώσω, να προσθέσω, να διορθώσω, να  αλλάξω και να διαμορφώσω κάποια σημεία, ώστε δεκαοχτώ χρόνια μετά, με σύγχρονη ματιά πια, η ιστορία των δύο αυτών παιδιών, να έχει ξανά την ευκαιρία να διεκδικήσει την αγάπη από τη νέα γενιά αναγνωστών.

Η φράση που στάθηκα και στέκομαι ακόμη είναι η εξής: «Έτσι να είσαι. Νικητής και ευτυχισμένος. Με τη δύναμη να κυνηγάς τα ωραία που υπάρχουν μπροστά προσπερνώντας τα ωραία που έμειναν πίσω».

Αυτό το βιβλίο είναι γεμάτο ανατροπές και συναισθήματα, δράση, περιπέτεια και πολλές τρυφερές στιγμές. Ταξίδεψα σε χίλιους ουρανούς γράφοντάς το και ελπίζω στους ίδιους να ταξιδέψετε κι εσείς διαβάζοντάς το.

Σας ευχαριστώ πολύ,

Με αγάπη και εκτίμηση,

Ευαγγελία Ευσταθίου

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Δύο παιδιά με παρελθόν που τα κατατρέχει γνωρίζονται σε ένα ίδρυμα για ανήλικους ανεπιθύμητους από την κοινωνία, που από πολύ νωρίς αγωνίζονται σκληρά απλώς για να επιβιώσουν.

Εκείνος, ο Ραμός, νόθος καρπός της ένωσης ενός Ούγγρου τσιγγάνου ακροβάτη με μια Ελληνίδα αριστοκράτισσα, γυρεύει εκδίκηση για τους βιολογικούς του γονείς, που τον παράτησαν, ωθώντας τον έτσι σε μια οδυνηρή μοίρα.

Εκείνη, η Ρωξάνη, ορφανή από πολύ τρυφερή ηλικία, έχει άσβεστη τη δίψα να πετύχει στη ζωή και να ξεχωρίσει με το ταλέντο της στη μουσική.
Παρά τις αντίξοες συνθήκες μέσα στις οποίες μεγαλώνουν, οι δυο τους ορκίζονται να μη χωρίσουν ποτέ και κάνουν όνειρα για ένα λαμπρό μέλλον.

Καθώς τα χρόνια περνούν, η αγάπη και οι ελπίδες τους ότι θα τα καταφέρουν δυναμώνουν. Κι ενώ η Ρωξάνη, γεμάτη αισιοδοξία, προσπαθεί να πιστέψει στις όμορφες μέρες που είναι μπροστά, ο Ραμός σκαλίζει το παρελθόν και αναζητά απαντήσεις ξυπνώντας θανάσιμους κινδύνους.
Η πύλη της Εδέμ μοιάζει απλησίαστη γι’ αυτούς. Κι ας κρατούν στα χέρια τους το μόνο ικανό να την ανοίξει κλειδί.
Την αγάπη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Ευαγγελία Ευσταθίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάζεται ως δασκάλα στη δημόσια εκπαίδευση.

Η αγάπη της για το βιβλίο την έστρεψε από πολύ νωρίς στη συγγραφή, πρώτα παραμυθιών και αργότερα διηγημάτων.

Το πρώτο της μυθιστόρημα, Προσωπικές στιγμές (2001), κέρδισε αμέσως την αγάπη των αναγνωστών. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα Πέτρινοι κύκνοι (2004), Μ’ άλλα λόγια σ’ αγαπώ (2007), Αν τον άνεμο ρωτήσεις (2010), Μετά την καταιγίδα (2011), Το γυάλινο ρόδο (2012), Βαθύ βελούδινο σκοτάδι (2013), Ψίθυροι στις φλόγες (2014), Οι δεσμώτες των σκιών (2015), Πριν χαθεί η νύχτα (2016), Όχθες και κύματα (2017), Αόρατο νήμα (2018) και Το ξίφος (2021), όπως επίσης το παραμύθι Όταν η Νύχτα έχασε την Αυγή (2019), όλα από τις εκδόσεις Λιβάνη.

Εκτός από τη συγγραφή, ασχολείται με τη ζωγραφική και το κολάζ. Γνωρίζει αγγλικά και ιταλικά.
Έχει μια κόρη, έναν γιο και ένα ζωη­ρό τζακ ράσελ, τη Λούνα.

ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΠΑΠΠΑ ΓΙΑ ΤΟ "ΜΙΑ ΤΥΧΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΤ ΜΠΕΓΚΕΛΣ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΓΕΛΑΚΗ

 ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΠΑΠΠΑ

για το "ΜΙΑ ΤΥΧΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΤ ΜΠΕΓΚΕΛΣ"

από τις εκδόσεις ΑΓΓΕΛΑΚΗ.

Τις προάλλες δώσαμε ραντεβού και περπατήσαμε στο κέντρο με μία φίλη μου δημοσιογράφο. «Ποιος είναι ο Εντ Μπέγκελς» με ρώτησε. Το βλέμμα μου εστίασε σε μία κυρία απέναντι που εκείνη τη στιγμή έδινε το κουλούρι της σε έναν άστεγο. «Να κάτι τέτοιο, μία μικρή πράξη αγάπης που μπορεί να αλλάξει τη ζωή κάποιου άλλου», της είπα. Περπατήσαμε την Πανεπιστημίου και συζητήσαμε για το νέο της βιβλίο, τη ζωή και την ανάγκη μας να πιστέψουμε στο καλό. Την άκουσα με ανακούφιση να μου λέει ότι το νέο μου βιβλίο, Μία τυχαία συνάντηση με τον Εντ Μπέγκελς, είναι εντελώς διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο έχω γράψει. Η γραφή μου είναι εντελώς διαφορετική. Σα να πέρασε από το σκοτάδι στο φως. Τι άλλαξε;

 

Αλήθεια ήταν αυτό! Είναι λες και γύρισα σελίδα στη ζωή μου. Μετά από τις νουβέλες μου «Το τελευταίο εμπόδιο»  & «Η μέρα του καρναβαλιού» που μιλούσαν για τις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης φύσης, ένιωθα άδεια. Έκανα κύκλους γύρω από τον παλιό μου εαυτό, σκεφτόμουν ότι ίσως δεν θα έγραφα ξανά. Δεν ήταν αλήθεια, απλώς έπρεπε να αποσυνδεθώ από το παρελθόν, να αποδεχθώ την αλλαγή και το φως και να συνεχίσω. Έτσι τον περασμένο Φεβρουάριο άρχισα να γράφω και πάλι. Ξεκίνησε φυσικά, σα να περίμενα χρόνια να γράψω αυτό το βιβλίο και σα να ήξερα κάθε σελίδα του απ' έξω. Το προηγούμενο βράδυ είχε προηγηθεί η επίσκεψη ενός θείου του άντρα μου (του θείου Λάκη). Κι έτσι όπως μας έλεγε διάφορες θεωρίες μου ήρθε η ιδέα κι όλα κούμπωσαν! Είχα βγει στο φως. Είχαν επίσης προηγηθεί κι άλλα δύο στοιχεία που με έκαναν να σκεφτώ αυτήν την ιστορία: α) Κάθε πρωί γύρω στις 6 έρχεται στη γειτονιά μου ένα ασθενοφόρο που παραλαμβάνει μία κυρία που πάσχει από την ίδια ασθένεια με τον ήρωά μου και την πηγαίνει για αιμοκάθαρση. Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου κοιμόμουν με τα παντζούρια σηκωμένα οπότε από το παράθυρό μου έβλεπα το φως του ασθενοφόρου να αναβοσβήνει σιωπηλά και προσπαθούσα να φανταστώ τα συναισθήματα αυτής της γυναίκας. Ρώτησα για εκείνη και μετά άρχισα να φτιάχνω ιστορίες στο μυαλό μου. β) Κάποτε πριν πολλά χρόνια είχα δει στον ύπνο μου ότι δούλευα σε ένα ορφανοτροφείο κάπου στην Αμερική. Το όνειρο ήταν τόσο ρεαλιστικό που αυτή η εικόνα χαράχθηκε μέσα μου σαν ανάμνηση. ιστορία να πει! Έτσι λοιπόν αυτά τα τρία κομμάτια κούμπωσαν μαζί και ο κεντρικός μου ήρωας είναι νεφροπαθής, μένει σε ένα ορφανοτροφείο και ενθουσιάζεται με τις ιστορίες του θείου Λάκη. Μέσα στις οποίες εμφανίζεται για πρώτη φορά κι ο Εντ Μπέγκελς.

 

Και παρόλο που το βιβλίο καταπιάνεται με πολύ σκληρά θέματα όπως η αντιμετώπιση μίας σοβαρής ασθένειας, ο θάνατος, η βία, ο ρατσισμός, η μοναξιά κι ο σύγχρονος τρόπος ζωής, αυτή η ιστορία έχει όντως μέσα της φως.

 

Ίσως γιατί ακόμα και τις περιόδους που έψαχνα τον εαυτό μου, που παρασυρόμουν από όλα τα μπερδεμένα κουβάρια που με τραβούσαν όλο και πιο κάτω, με έναν τρόπο έβρισκα πάντα το δρόμο μου προς το φως. Ακόμα κι αν η διαδρομή μου έμοιαζε με ένα σκοτεινό τούνελ. Κι αυτό το φως ήταν οι άνθρωποι που είχα επιλέξει, η συγγραφή, η ανάγκη μου για δημιουργία. Πέρασα μια δεκαετία αρκετά δύσκολη, αλλά πολύ ενδιαφέρουσα. Γνώρισα κι επέλεξα όλους τους λάθος ανθρώπους, άλλαξα 13 δουλειές, κυνήγησα τα όνειρά μου, απογοητεύτηκα κι απέτυχα χιλιάδες φορές. Τελικά κατέληξα ότι αυτή η δεκαετία ήταν ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Ανάμεσα σε αυτό που μου είπαν ότι είναι η ζωή, σε αυτό που νόμιζα ότι ήταν και σε αυτό που τελικά είναι. Όλες οι σκοτεινές μου σκέψεις αποτυπώθηκαν στις δύο προηγούμενες  νουβέλες, όμως σε αυτό το βιβλίο αποφάσισα να μιλήσω για το καλό. Αυτό που με οδήγησε στο σήμερα.

 Ένιωθα όμορφα όταν έγραφα αυτό το βιβλίο. Διένυα τον 6ο μήνα της εγκυμοσύνης μου και στ' αλήθεια I was feeling good! Ίσως γι’ αυτό έχει αυτήν την αισιοδοξία, τη λιακάδα, αυτό το συναίσθημα του feel good! Ήθελα και θέλω πολύ να διαβαστεί από όσους περισσότερους γίνεται - σίγουρα και για εγωιστικούς λόγους- αλλά στ' αλήθεια πιστεύω ότι είναι μία όμορφη ιστορία που σε βοηθάει να επανεκτιμήσεις τη ζωή σου. Νιώθω όμορφα, νιώθω ενθουσιασμό κι ανησυχία να πάει καλά! Νιώθω ότι είναι το όχημα για να βρεθούμε με ανθρώπους και να μιλήσουμε για όσα μας απασχολούν. Και να πιστέψουμε σε μικρά θαύματα όπως στο τέλος του βιβλίου μου…

 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά, όπως όλες οι βραδιές που περνάς με τους ανθρώπους αγαπάς. Όταν πια κοίταξα το ρολόι μου έδειχνε μεσάνυχτα. Ήταν Χριστούγεννα. Τα μικρά μας είχαν αποκοιμηθεί στον καναπέ κι εγώ σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς τον θείο Λάκη.

«Είναι μεσάνυχτα», του είπα. «Και ξέρεις ότι τα μεσάνυχτα γίνονται θαύματα», του ψιθύρισα συνωμοτικά.

«Κοίτα απ’ έξω», μου είπε. «Χιονίζει. Στο χρωστούσα αυτό, μικρέ».

Κοίταξα απ’ έξω τις λεπτές νιφάδες από χιόνι που έπεφταν απαλά στο έδαφος. Έτσι απλά κι αθόρυβα συμβαίνουν τα θαύματα, σκέφτηκα.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Η ζωή του δεκατετράχρονου Άθαν ενώνεται μ’ εκείνη του θείου Λάκη, της κυρίας Βένιας,  της κυρίας Μαίρης, του διευθυντή του σχολείου του, του γιατρού του κι όλων των παιδιών που ζουν στο ίδιο ορφανοτροφείο. Ο έφηβος δεν χορταίνει να ακούει τις απίθανες ιστορίες του θείου Λάκη κάθε φορά που τον πηγαινοφέρνει στο νοσοκομείο για αιμοκάθαρση.

Μία τυχαία συνάντηση του θείου με τον Εντ Μπέγκελς χρόνια πριν πάνω σε ένα καράβι στη μέση του πουθενά θα γίνει ο βασικός άξονας για μία σειρά αναπάντεχων γεγονότων που θα αναδείξουν την πίστη, τη φιλία, τον σύγχρονο τρόπο ζωής, τη μοναξιά, την απώλεια και τη διαφορετικότητα. Οι ζωές των ηρώων του βιβλίου θα δοκιμαστούν, θ’ αλλάξουν και τελικά θα νικήσουν.

Υπάρχει στ’ αλήθεια ο Εντ Μπέγκελς; Μέσα από τη συγκινητική, την αστεία, την τρυφερή και την γκρίζα πλευρά της ζωής, καθένας απ’ αυτούς θα κληθεί να δώσει τη δική του απάντηση.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Μαριλένα Παππά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1988, σπούδασε Δημόσια Διοίκηση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Επικοινωνία & Δημοσιογραφία και εργάζεται στον χώρο της επικοινωνίας τα τελευταία χρόνια. Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές, νουβέλες, διηγήματα και βιβλία για παιδιά. Το βιβλίο της «Ο πλανήτης που χαμογελά» κυκλοφόρησε το 2021 στα Αγγλικά, ενώ έχει διασκευαστεί και ως θεατρικό έργο.

ΜΑΡΙΑ ΜΑΤΣΟΥΚΑ ΓΙΑ ΤΟ "ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΚΤΟΣ

 ΜΑΡΙΑ ΜΑΤΣΟΥΚΑ 

για το "ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ"

από τις εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ.

Ή ιδέα του βιβλίου ήρθε ένα πρωινό που περπατούσα στο κέντρο της Αθήνας.

Τα φρεσκοπλυμένα απλωμένα ρούχα των μεταναστών στα κάγκελα των πεζοδρομίων για να στεγνώσουν ήταν κάτι το οποίο με συγκλόνισε.

Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι κάθονταν στα σκαλάκια μιας πολυκατοικίας και κάτι  περίμεναν …Ήταν όλοι νέοι άντρες από είκοσι μέχρι σαράντα ετών.

Σκέφτηκα αμέσως πόσο τραγικό είναι να μην έχεις πατρίδα, χαρτιά, νομιμότητα, οικογένεια .

Πόσο σκληρό είναι το να πρέπει να περιμένεις στωικά κάποιον άγνωστο να έρθει να σε διαλέξει για να σου δώσει ένα μεροκάματο, αν είσαι τυχερός φυσικά και σε διαλέξει…

 

Το επόμενο βράδυ πήγαμε σε ένα γνωστό μπαρ των νοτίων προαστίων.

Άνθρωποι με το ίδιο χρώμα – ξένοι όπως και οι μετανάστες που είχα δει - διασκέδαζαν δίπλα μας, έπιναν ακριβά ποτά φορούσαν ακριβά ρούχα και τους συνόδευαν ακριβές γυναίκες.

Σκέφτηκα την τεράστια αντίθεση.

Το μυαλό μου κόλλησε κ όλο το βράδυ τους παρατηρούσα και σύγκρινα.

Η ιστορία μου είχε ξεκινήσει να χτίζεται.

Είχα τον ήρωα μου, Ο ήρωας μου ήταν  ο Τζόσουα.  Όταν επέστρεψα σπίτι ξεκίνησα να ψάχνω στο διαδίκτυο.

Το επόμενο πρωί ξεκίνησα να γράφω.

Είχα και τις ηρωίδες μου . Οι οποίες  ήταν εκείνες που θα καθόριζαν το μέλλον του Τζόσουα.

Η Ελένη είναι γήινη, πάντα υπήρξε το καλό κορίτσι. Δίχως εκρήξεις στην προσωπικότητα της είχε διαλέξει μια ήρεμη ζωή. Παντρεύτηκε τον μεγάλο της έρωτα ο οποίος όμως την  κακοποιούσε για χρόνια με την αδιαφορία του.

Ή Στεφάνια είναι ένα πλάσμα σκοτεινό, μοιάζει μονίμως να περπατά σε τεντωμένο σκοινί. Είναι ακραία, μεγαλομανής,  επικίνδυνη μα και σαγηνευτική.

Η Μόνικα είναι κακομαθημένη, όμορφη ,  απαιτητική. 

Φαινομενικά τα έχει όλα, ζει μια παραμυθένια ζωή την οποία εμείς οι κοινοί θνητοί την παρακολουθούμε μόνο  στις ταινίες και στα περιοδικά.

Συμβαίνουν πολλά στους ήρωες μου τα οποία δεν μπορώ να αποκαλύψω.

Όμως μπορώ να πω ότι είναι το βιβλίο με το οποίο είμαι πιο συναισθηματικά δεμένη. Πέρασα άπειρα ξενύχτια για να το γράψω,  οι ήρωες ερχόντουσαν στον ύπνο μου κυριολεκτικά και μου μιλούσαν. Κατά την διάρκεια της ανάγνωσης συμβαίνουν γεγονότα τα οποία  θα σας κάνουν να ουρλιάζετε από την έκπληξη της ανατροπής.

Έγραψα ένα βιβλίο  σαν αυτά που μου αρέσει να διαβάζω.  

Έχει μυστήριο, αγωνία, είναι ερωτικό και έχει στοιχειά  ψυχολογικού θρίλερ και ανατροπές  στην εξέλιξη της υπόθεσης και φυσικά είναι κοινωνικό όπως και τα δύο προηγούμενα  βιβλία μου ήταν κοινωνικά.

Είναι ευκολοδιάβαστο μυθιστόρημα  όμως είναι πολυεπίπεδο  και σε ταρακουνάει, έχει βάθος. Εγώ γενικά γράφω βιβλία τα οποία μπορούν να τα διαβάσουν όλοι και αυτό μου αρέσει, το  να μπορούν δηλαδή  να με διαβάσουν όλοι. Δεν γράφω δυσνόητα θέλω να γίνομαι κατανοητή, θέλω οι λέξεις μου να μην είναι περιττές. Δεν κάνω εκπτώσεις στη γραφή μου ούτε βάζω στολίδια για εντυπωσιασμό. Ότι γράφω είναι ζυγισμένο λέξη λέξη και μελετημένο και επίσης είναι ρεαλιστικό!

Λατρεύω τον ρεαλισμό, ίσως και για αυτό να μην μπορώ καθόλου να διαβάσω βιβλία ή να παρακολουθήσω σε ταινίες ή σήριαλ πράγματα τα οποία δεν είναι πιστευτά ή είναι πρόχειρες λύσεις για να «δέσουν» κάποια γεγονότα. Ξενερώνω απίστευτα και νιώθω εξαπατημένη όταν μου συμβαίνει.

Εγώ δεν τα κάνω αυτά. Δεν αφήνω ερωτηματικά στην πλοκή, όλα δικαιολογούνται και όλα αιτιολογούνται, ακόμα και τα πιο ακραία γεγονότα στις ιστορίες μου μπορούν να συμβούν και στην πραγματικότητα.

Άλλωστε η ιστορία του Τζόσουα βασίζεται σε πραγματικό γεγονός.

Καθώς έψαχνα εκείνο το βράδυ λοιπόν, διάβασα στο διαδίκτυο για την αληθινή ιστορία ενός μετανάστη ο οποίος φιλοξενούταν σε μια δομή εδώ στην Ελλάδα.

Ήταν πρότυπο, είχε μάθει τέλεια ελληνικά, ήταν ο καλύτερος μαθητής, ευγενικός , εργατικός όλοι τον λάτρευαν, οι καθηγητές του, οι άνθρωποι της δομής οι Έλληνες στους οποίους έκανε μεροκάματα. Ζήτησαν λοιπόν άσυλο εκείνος και οι καθηγητές του από την Ελληνική κυβέρνηση η οποία το αρνήθηκε. Έκτοτε ο συγκεκριμένος άνθρωπος αγνοείτε.

Το τι του συνέβη  κάνεις δεν ξέρει. Εγώ λοιπόν πήρα αυτό το κομμάτι της ζωής του και το έδωσα στον Τζόσουα. Ουσιαστικά η ιστορία του ξεκινάει με τον Τζόσουα να το έχει σκάσει από την δομή για να μην συλληφθεί και απελαθεί και  να έχει έρθει στην Κυψέλη κάνοντας χίλιες δουλειές για να επιβιώσει. Από μεροκάματα σε οικοδομές μέχρι τον ζιγκολό  σε Ελληνίδες με σκοπό να μαζέψει χρήματα για να βγάλει χαρτιά  και να φύγει από την Ελλάδα, ώσπου μπαίνουν αυτές οι τρεις γυναίκες που προανέφερα στη ζωή του και τα ανατρέπουν όλα.

Για να κλείσω να πω ότι είναι ένα βιβλίο που δεν απευθύνεται μόνο στο γυναικείο κοινό αλλά και στο αντρικό κοινό. Δεν είναι αυτό που λέμε γυναικεία λογοτεχνία.  Όχι σε καμία περίπτωση δεν είναι κάτι τέτοιο… Είναι ένα λογοτεχνικό ταξίδι που σπάει τα στερεότυπα, είναι άγριο, σαγηνευτικό και αληθινό.

Καλή ανάγνωση σε όλους όσους διαβάσουν την Αποπλάνηση, θα χαρώ  να γράψουν την ειλικρινή κριτική τους αλλά και να μου στείλουν προσωπικό μήνυμα αν το επιθυμούν.

Σας ευχαριστώ πολύ Άννα  που μου δώσατε την ευκαιρία  να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου.

 

Απόσπασμα

 

 «Τζόσουα, και οι δυο είμαστε θύματα της μοίρας. Εσύ, αν είχες γεννηθεί σε μια ειρηνική χώρα, δεν θα ήσουν σε αυτή τη θέση που είσαι σήμερα, κι εγώ, αν είχα γεννηθεί από καλούς γονείς, επίσης δεν θα ήμουν στη θέση που βρίσκομαι»… Δεν ήξερα τι να της απαντήσω. Περίμενα να δω πού το πάει.

«Άκου, μπορεί να είμαι αλήτισσα, όμως είμαι έξυπνη, έχω αντίληψη των πραγμάτων γύρω μου. Έχω τ’αυτιά μου ανοιχτά και τις κεραίες μου τεντωμένες για να βρω την ευκαιρία. Ναι, Τζόσουα, δεν χρειάζεσαι μόνο εσύ μια ευκαιρία σε αυτόν τον κόσμο για να σωθείς. Χρειάζομαι κι εγώ». Η βροχή είχε ξεκινήσει να μειώνεται, ισχνές σταγόνες έπεφταν αραιά, ο ρυθμικός χορός τους είχε σταματήσει. Κοίταξα τη Στεφανία, με κοιτούσε κι εκείνη, οι φλέβες στα χέρια της διαγράφονταν, είχε ένταση. Μπορούσα να διακρίνω ότι ήταν έξυπνη, το βλέμμα της έβγαζε σπίθες. Μιλούσε ωραία, περιέγραφε τα γεγονότα της ζωής της αποστασιοποιημένα, μα, όταν σε κάποια σημεία της διήγησης της η φωνή της ράγισε, δεν το άφησε να φανεί, δεν κλαψούρισε. Ήταν περήφανη. Μου άρεσε αυτό σ’ εκείνη.

Ήταν δυνατή σαν κι εμένα κατά κάποιον τρόπο, όμως εξακολουθούσα να μην καταλαβαίνω πού το πήγαινε.

«Στεφανία, τι θες από μένα;»

«Με είπες με το όνομά μου… Αυτό, να ξέρεις, είναι καλή αρχή για τη φιλία μας».

«Δεν θέλω να έχω καμία φιλία μαζί σου, πίστεψέ με, έχω αρκετά προβλήματα ήδη, δεν χρειάζομαι επιπλέον».

Η Στεφανία σηκώθηκε απότομα, έφυγε και γύρισε αμέσως με ένα κουτάκι κόκα κόλα.

«Θες;» με ρώτησε. Της ένευσα αρνητικά. Με κάρφωσε με το βλέμμα της, ήταν σοβαρή η έκφρασή της, μα ύστερα γέλασε και έπεσε με φόρα στην πολυθρόνα απέναντί μου.

Άναψε τσιγάρο, παρατήρησα τα νύχια της. Ήταν φαγωμένα στις άκρες, νύχια παιδιού. «Έχεις δίκιο να μη θες καμία επαφή μαζί μου, ούτε κι εγώ θα ήθελα, αν ήμουν στη θέση σου, μα άκουσέ με. Ίσως, αν συνεργαστούμε, να βρούμε τη λύση μαζί».

«Να συνεργαστούμε; Τι λες, κορίτσι μου; Πας καλά;»

 «Λοιπόν, Τζόσουα, άκουσέ με. Όπως σου είπα, είμαι έξυπνος άνθρωπος κι ας έχω φερθεί άσχημα στον εαυτό μου. Επίσης είμαι παρατηρητική. Τα βλέπω και τα αντιλαμβάνομαι όλα. Ξέρω τι κάνεις, ξέρω πώς τα βγάζεις πέρα. Σε βλέπω να γυρνάς εξαντλημένος από τη μία και την άλλη τα πρωινά. Περπατάς σαν σκιά μέσα από τα μικρά σοκάκια, για να μη δώσεις δικαιώματα και εκθέσεις τις κυρίες που προσφέρεις τις υπηρεσίες σου. Κι εγώ σαν κι εσένα σκιά είμαι, κρυμμένη, να βλέπω τα πάντα και να έρχομαι αντιμέτωπη μονίμως με τους δαίμονές μου. Τζόσουα, είσαι χαρισματικός. Είσαι όμορφος, η εξωτική σου ομορφιά κόβει την ανάσα κυριολεκτικά, και δεν είναι μόνο αυτό. Έχεις ποιότητα, έχεις κάτι το ανώτερο από τους άλλους. Μη με κοιτάς έτσι, δεν σου την πέφτω. Δεν είσαι του γούστου μου, μην το πάρεις προσωπικά, δεν θέλω να σε προσβάλω, αλλά πάντα μου άρεσαν οι ξανθοί με γαλάζια μάτια. Ανακουφίστηκες, βλέπω. Χαίρομαι γι’ αυτό. Επίσης είσαι έξυπνος, έχεις καταφέρει και μιλάς εξαιρετικά Ελληνικά, αυτό δείχνει ότι είσαι και επίμονος…

Και στη λαϊκή σε είχα πετύχει ένα πρωινό.

Εσύ ούτε καν με είδες φυσικά, εγώ όμως σε είδα και είδα όλες εκείνες τις γυναίκες που έκαναν σαν λυσσασμένες για πάρτη σου, καθώς συνωστίζονταν γύρω από τον πάγκο που δούλευες. Η ιδέα ξεκίνησε να χτίζεται στο μυαλό μου και οι συγκυρίες τα έφεραν έτσι ώστε να έχω ένα σχέδιο να σου παρουσιάσω».

Είχα μείνει άφωνος να την ακούω.

«Είμαι κορίτσι της γύρας, είμαι αλητάκι, τα είπα και πριν αυτά, όμως παράλληλα είμαι έξυπνη και φιλόδοξη.

Ψάχνω συνεχώς την ευκαιρία για να βγω από αυτή τη μιζέρια που ζω. Και όπως λένε, όποιος γυρίζει, μυρίζει…» Άναψε τσιγάρο, το πέμπτο κατά σειρά. Με είχε παρασύρει και την παρακολουθούσα με πραγματικό ενδιαφέρον. Ήμουν σίγουρος ότι είχε κάψει τον εγκέφαλό της από τα πολλά ναρκωτικά και ότι ζούσε σε ένα σύμπαν φαντασιώσεων.

Ανυπομονούσα όμως να ακούσω τι γύρευε επιτέλους από μένα, μου είχε εξάψει την περιέργεια, έτσι και αλλιώς δεν είχα τίποτα καλύτερο να κάνω εκείνο το βροχερό πρωινό.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Ο Τζόσουα είναι ένας άντρας όμορφος, ευγενικός, έντιμος και φιλομαθής. Έχει όλα τα προσόντα που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να διαπρέψει, υπάρχει όμως ένα τεράστιο εμπόδιο.
Ο Τζόσουα είναι παράνομος μετανάστης.
Κρυμμένος στα στενά της Ομόνοιας και της Κυψέλης, κάνει ό,τι μπορεί για να επιβιώσει.

Οι τρεις Ελληνίδες γυναίκες που θα συναντήσει στον δρόμο του είναι εκείνες που θα αλλάξουν και θα καθορίσουν την πορεία της ζωής του για πάντα.
Η Ελένη είναι γεμάτη αγάπη. Ο Τζόσουα θα την ερωτευτεί με όλη του την ψυχή. Θα τολμήσει να ονειρευτεί μαζί της τη δημιουργία οικογένειας και όλα όσα πάντα επιθυμούσε.
Η Στεφανία είναι επικίνδυνη. Σκληραγωγημένη, κυνική και χειριστική, θα προσπαθήσει να τον παρασύρει στον κόσμο της παρανομίας, προτείνοντάς του μια ακραία συνεργασία.
Η Μόνικα είναι μια κακομαθημένη κοσμική. Ζει προκλητική ζωή και φαινομενικά τα έχει όλα. Είναι πλούσια και ελκυστική, όμως, ο άσχημος χαρακτήρας της κάνει τους πάντες να απομακρύνονται γρήγορα από κοντά της. Η Μόνικα ωστόσο έχει στην κατοχή της κάτι πολύτιμο το οποίο όλοι αναζητούν…

Ένας εγκληματικός ιστός υφαίνεται, γεμάτος μυστικά, σκοτεινά κίνητρα και ερωτισμό, όπου θύτες και θύματα αλλάζουν ρόλους μέσα σε μια πολύβουη και πολύχρωμη Αθήνα που καταβροχθίζει τους αδύναμους και ευνοεί τους δυνατούς. Σε ποια κατηγορία ανήκει τελικά ο Τζόσουα; Ποια θα είναι η μοίρα του;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Μαρία Ματσούκα ζει στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και εργάστηκε ως βοηθός παραγωγής και σκηνοθεσίας σε τηλεοπτικές και θεατρικές παραγωγές.

Είναι παντρεμένη και έχει έναν γιο, τον Ραφαέλλο. Είναι μαμά πλήρους απασχόλησης, όπως λέει με περηφάνια. Λατρεύει την οικογένειά της η οποία είναι πάντα η νούμερο ένα προτεραιότητά της. Οι ώρες που γράφει είναι το πρωί, όταν ο Ραφαέλλο είναι στο σχολείο, ή το βράδυ, όταν εκείνος κοιμάται.

Η Μαρία Ματσούκα στο αναγνωστικό κοινό εμφανίστηκε το 2021 με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Μαρία Μαρσέλου με την έκδοση δύο μυθιστορημάτων από τις Εκδόσεις Ψυχογιός: Όλα όσα ψιθυρίσαμε, 2021 και Επικίνδυνη, 2022.

Η Αποπλάνηση από τις Εκδόσεις Κάκτος είναι το τρίτο της μυθιστόρημα.

ΕΛΕΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "NITYA ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ SILK

 ΕΛΕΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

για το "Nitya ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ"

από τις εκδόσεις SILK.

«Σου είχα πει ότι μόνο νεκρό θα με σταματήσουν από το να γυρίσω κοντά σου»

 Το ταξίδι αυτό έχει τη βάση του στην αρχή της ύπαρξής μου. Γεννήθηκα με την Ινδία μέσα μου και σίγουρα το «Nitya, για πάντα», είναι μια ιστορία που περίμενε στωικά τον χρόνο να ωριμάσει και να ξετυλιχθεί.

Υπάρχουν σημάδια και συμβολισμοί που κρύβονται στην ιστορία αυτή. Ίσως περίμενε το έτος αυτό, το 2024, καθώς είναι η χρονιά της αιωνιότητας, του 8. Άλλωστε, τι πιο ταιριαστό από έναν αιώνιο έρωτα για να γεννηθεί αυτό το έτος!

Ενας Βρετανός πρόξενος που κρατά τα μυστικά του επτασφράγιστα, παραμένοντας πιστός στον ρόλο και το καθήκον. Μια Ελληνίδα καθηγήτρια εξωστρεφής και πνευματώδης.

Συναντιούνται στο Δελχί και ζουν έναν έρωτα που διαρκεί μια αιωνιότητα.

Μυστήριο, ίντριγκα, διπλωματία, πολιτική, πάθος, έρωτας. Όλα συγκρούονται, όλα αποκαλύπτονται και οι νύχτες παίρνουν φωτιά. Τα όρια σπάνε, οι σκουριασμένοι τίτλοι πέφτουν στη λήθη και ο έρωτας μάχεται να επιβιώσει σ' ένα παιχνίδι εξουσίας και δύναμης.

Από μόνη της η Ινδία προσφέρεται για το μυστήριο και τον έρωτα. Οι Ινδοί ερωτεύονται πολύ, ο έρωτας είναι ο πόθος τους, και κυρίως το απαγορευμένο και το κρυφό, όπως μου εκμυστηρεύτηκε μια φίλη με καταγωγή από την Ινδία. Ακριβώς αυτό, χωρίς να το γνωρίζω από την αρχή, έγινε η πιο όμορφη βάση για να πλέξω αυτό το παραμύθι, που ωστόσο είναι γεμάτο ρεαλισμό.

Αντίθετοι κόσμοι, διαφορετικές ψυχοσυνθέσεις, αλληλοσυμπληρούμενες προσωπικότητες, ένας μαγικός συνδυασμός. Και κάπως έτσι κρατάμε  μια ιστορία αγάπης που αφήνει γεύση αιωνιότητας

 

Nitya, για πάντα

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Ένας όρκος αγάπης που κερδίζει την αιωνιότητα.

Η καθηγήτρια γλωσσολογίας Αλεξάνδρα Δελλή εργάζεται στην Ύπατη Αρμοστεία του Ηνωμένου Βασιλείου στο Δελχί ως καθηγήτρια χίντι και διερμηνέας.

Ο Βρετανός πρόξενος Ντάνιελ Μάθιους μετατίθεται στο Δελχί με ειδική αποστολή την επίλυση της διπλωματικής κρίσης ανάμεσα στη βρετανική και την ινδική κυβέρνηση.

Ο Ντάνιελ έχει μάθει να ζει μέσα στα μυστικά και τα ψέματα, κρύβοντας την αληθινή του ταυτότητα και την καταγωγή του, καθώς κινδυνεύει η ζωή του. Φθάνοντας στην Ινδία, νιώθει έντονη την απειλή. Κι ενώ έχει ορκιστεί να κρατήσει τους πάντες μακριά του, είναι τέτοια η θύελλα που ξεσηκώνει στην καρδιά του η Ελληνίδα καθηγήτρια που δεν μπορεί να αντισταθεί…

Δύο διαφορετικοί άνθρωποι που προέρχονται από εντελώς αντίθετους κόσμους θα ζήσουν μια επική ιστορία αγάπης, ενώ οι εχθροί τους απλώνουν πάνω τους τα θανάσιμα δίχτυα τους. Οι δύο εραστές θα γευτούν την αιωνιότητα προτού κληθούν να πάρουν τη δυσκολότερη απόφαση της ζωής τους.

Ο έρωτας θυσιάζεται στο βωμό του χρέους. Και ο όρκος για αιώνια αγάπη είναι ο μόνος που θα διαρκέσει για πάντα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Έλενα Αντωνίου είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Γεννήθηκε στη Λάρισα, κατάγεται από τη Μήλο και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Eργάζεται σε διαδικτυακά μέσα ως news
editor.
Λατρεύει τις ερωτικές ιστορίες, ενώ γράφει και η ίδια από την εφηβική ηλικία. Αγαπά τα ταξίδια, τα
βιβλία, τις ρομαντικές κομεντί και την κάντρι μουσική.
Είναι μέλος της RWA –της Αμερικανικής Ένωσης Συγγραφέων Αισθηματικού Μυθιστορήματος.
Από τον Οκτώβριο του 2017 τα βιβλία της εκδίδονται από τη ΧΑΡΛΕΝΙΚ.

ΕΡΑ ΜΑΡΚΑΤΗ ΓΙΑ ΤΟ "BLOODY MARY" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

 ΕΡΗ ΜΑΡΚΑΤΗ

για το "BLOODY MARY"

από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Όταν τελείωσα το «Ο θάνατος αγκαλιάζει το νησί» ήμουν βέβαιη πως θα ήταν αδύνατο να γράψω κάτι που θα μπορούσα να αγαπήσω εξίσου δυνατά. Ίσως για αυτό να έφερα ξανά στο προσκήνιο τους δύο πιο προσφιλείς μου ήρωες· τον ψυχολόγο Στέφανο Μωραΐτη και τον αστυνόμο Σωτήρη Στρατέλη. Για να έχω κοντά μου δύο «φίλους» από το πρώτο αγαπημένο μου βιβλίο.

Εντελώς αποστασιοποιημένη από όλους τους νέους ήρωες  του «Bloody Mary» έπεσα με τα μούτρα στον σχεδιασμό της πλοκής και όταν τελείωσα το πρώτο draft είχα στα χέρια μου ένα καθαρό αστυνομικό βιβλίο με ελληνικό άρωμα. Procedural αστυνομικό. Σε όλη την ιστορία ο αναγνώστης διαβάζει τις ενέργειες του Στέφανου με τον Σωτήρη να εξιχνιάσουν και να γλιτώσουν από μία φονική μηχανή που κρύβεται πίσω από κωδικές ονομασίες διάσημων κοκτέιλ.

Όταν ξεκίνησα να ξαναγράφω το «Bloody Mary» ήταν που οι ήρωες αποφάσισαν να μού αποκαλυφθούν… και τότε η πλοκή απόκτησε παρελθόν, υπόβαθρο, εμπλουτίστηκε με συναίσθημα και άρχισε πραγματικά να βγάζει νόημα. Οι «κακοί» δεν ήταν μόνο κακοί, ούτε εν μια νυκτί έγιναν τα τέρατα που εκτελούν και βασανίζουν. Εκτός από τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία τους, τα φονικά τους ένστικτα αρχικά τα είχαν εκθρέψει οι οικογένειες και οι κοινωνίες στις οποίες μεγάλωσαν.         

Εκπλήξεις όμως μου επιφύλασσαν και οι δύο «φίλοι» μου. Ο γλυκός, ήρεμος, ανεκτικός αστυνόμος Σωτήρης Στρατέλης εξελίχθηκε σε ατρόμητο πιστολέρο με βιτριολικές ατάκες όταν καλέστηκε από τις περιστάσεις. Όσο για τον κεντρικό χαρακτήρα (ή και παλιοχαρακτήρα ορισμένες φορές), τον Στέφανο Μωραΐτη; Αυτός κι αν ήταν η αποκάλυψη! Βράδια ολόκληρα γελούσε εις βάρος μου και με ρωτούσε περιπαιχτικά:

«Ποιος σου είπε πως πάντα παίζω τίμια;»

«Από πού κι ως πού πίστεψες πως δεν ξεφουρνίζω ουρανομήκη ψέματα σε όσους αγαπώ και με αγαπάνε;»

«Στα αλήθεια δεν είχες εντοπίσει νωρίτερα τον κυνισμό και την αλαζονεία μου;»

«Με ποιο δικαίωμα είχες θεωρήσει πως με είχες αποκαταστήσει και ήμουν ολοκληρωμένος και ευτυχισμένος;»        

Χρειάστηκε να γράψω τη λέξη «ΤΕΛΟΣ» στο «Bloody Mary» για να συνειδητοποιήσω πως όλοι οι ήρωες μου επαναστατούσαν απέναντι σε κάποια συνθήκη εξουσίας· κοινωνική, πατριαρχική, μητριαρχική ή και επαγγελματική, την ίδια στιγμή  που η ανάγκη αμφισβήτησης μορφών εξουσίας στη δική μου ζωή βρισκόταν σε στάδιο γιγάντωσης. Και κάπως έτσι το Bloody Mary βρήκε την πολύ ξεχωριστή και ολόδική του θέση στην καρδιά μου. Εύχομαι να βρει τον δρόμο του και για τη δική σας καρδιά.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Άνοιξη… Ανάσταση… Πάσχα…
Αντί για το φιλί της αγάπης, η εισαγγελέας Καλλιόπη-Μαρία Καλαβρυτινού δέχεται το φιλί του Ιούδα, που τη δολοφονεί μέσα στο σπίτι της. Είναι το πρώτο πτώμα σε ένα ματωμένο γαϊτανάκι. Τρεις διανομείς της αλυσίδας Lion Coffee δολοφονούνται τις επόμενες ημέρες.
Καθώς ο λουλουδιασμένος έρωτας εισβάλλει στη ζωή του αστυνόμου Σωτήρη Στρατέλη, εκείνος αναλαμβάνει να συνθέσει το παζλ της εξιχνίασης. Τι σχέση μπορεί να είχε μια εισαγγελέας με ένα κύκλωμα εκβιαστών, με έναν ταξιτζή και με διανομείς καφέδων; Και σε ποιους αντιστοιχούν οι κωδικές ονομασίες των κοκτέιλ Bloody Mary, Zombie, Martini και Μαργαρίτα;
Τις βαλτωμένες έρευνες της αστυνομίας έρχεται να εκτροχιάσει ο ψυχολόγος-εγκληματολόγος Στέφανος Μωραΐτης. Παρόλο που είναι αγαπημένος φίλος του Σωτήρη, αποδεικνύεται κακός μπελάς για την υπηρεσία αφού λειτουργεί με ανορθόδοξες μεθόδους, υποψιάζεται όσους δεν πρέπει, και δεν έχει κανένα σεβασμό απέναντι σε ιεραρχία και διαδικασίες.
Όσο ο Στέφανος με τον Σωτήρη οργώνουν την Αθήνα και στήνουν δόκανα σε μια φονική μηχανή, εκείνη αντεπιτίθεται, κλειδώνοντας τους δυο φίλους στο ματωμένο στόχαστρό της.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η ΕΡΑ ΜΑΡΚΑΤΗ γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε χρηματοοικονομικά στο Αμερικανικό Κολλέγιο. Ζει στην Αθήνα με τον σύντροφό της και την αγαπημένη σιαμαία γάτα τους. Εργάζεται στον κλάδο Supply Chain & Logistics στον τομέα των πωλήσεων, έχοντας περάσει από πολλές πολυεθνικές εταιρείες του χώρου.

ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑ'Ι'ΡΗ ΓΙΑ ΤΟ "ΔΥΟ ΝΥΧΤΕΣ ΕΡΩΤΑ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

 
 ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑ'Ι'ΡΗ 

για το "ΔΥΟ ΝΥΧΤΕΣ ΕΡΩΤΑ"

από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Κάνω συλλογή από ιστορίες. Ιστορίες ανθρώπων. Τις κρύβω προσεκτικά στα κουτάκια του νου και της καρδιάς μου. Εύθραυστες είναι, ευάλωτες. Τις προσέχω σαν τα μάτια μου, τις νανουρίζω στην αγκαλιά μου κι έπειτα τις ζωντανεύω.

Αντικρίζω τους ήρωές μου με ένα καθάριο βλέμμα. Τους ακούω. Με προσοχή. Τους νιώθω. Χρωματίζω τις εμπειρίες τους, παλεύω να αναδείξω την πολυπλοκότητα κάθε απόφασής τους.

Μια ματιά στη ζωή των άλλων είναι η γραφή μου. Γράφω και σκέφτομαι τι θα είχε γίνει αν βρισκόμουν εγώ στη θέση τους.

Το "Δυο νύχτες έρωτα" είναι η ιστορία μιας οικογένειας που γνωρίζω. Δεν έχει σημασία ποια είναι.

Στα χνάρια της βάδισα σε αυτό το μυθιστόρημα. Ξεκίνησα να γράφω από χρόνια πολέμου, χρόνια δύσκολα για την πατρίδα μας, έφτασα ως το σήμερα. Πρόκληση ήταν για μένα να αφηγηθώ τη ζωή και τις περιπέτειες κάθε μέλους της οικογένειας. Άλλους τους αντίκρισα από κοντά κι άλλους λίγο πιο μακριά.

Το "Δυο νύχτες έρωτα" κρύβει μέσα του όλα όσα βίωσαν, φέρνει στην επιφάνεια όμορφες και δύσκολες εποχές, πλημμυρίζει τις σελίδες συναισθήματα. Ταξιδεύει στις εμπειρίες τους, στην ορφάνια, στον πόνο, στην μοναξιά, αλλά και στις χαρές, τα γέλια και τα κλάματα τους, στα μονοπάτια του έρωτα, στο μεγαλείο της αγάπης. Παλεύει να ακούσει τις ανάσες της ψυχής τους ανάμεσα στις σκέψεις , στα λόγια, στις πράξεις τους.

Η ιστορία της οικογένειας ξεκινάει στο Κιλκίς στα χρόνια του πολέμου. Προχωράει στη Θεσσαλονίκη τη δεκαετία του 60, ώσπου συναντιέται με την εποχή που ζούμε.

Είναι όμως το Σκρα κι η Γαλάζια Λίμνη που φέρνουν στην επιφάνεια όλες τις πτυχές της προσωπικότητας κάθε μέλους τους. Είναι η Χίος κι η Θάσος. Κι ύστερα η Χαλκιδική. Υπέκυψα μεμιάς στη γοητεία αυτής της «μικρής χώρας των θαυμάτων», τελειωμό δεν έχουν τα παραδεισένια της μέρη, οι εξωτικές της παραλίες. Γιόρτασα το κατάλευκο λευκό που λαμπυρίζει, σε ένα νησί ευλογημένο, πρόσχαρο, καλόκαρδο, σαγηνευτικό: την Πάρο.

Στάθηκα στην Οξφόρδη, στη Ρώμη, στο Κολόρνο, στην Πάρμα, αποτύπωσα με φωτογραφικά κλικ την Ινδία, την Υεμένη, τη Σιέρα Λεόνε. Ο κόσμος είναι τεράστιος, γεμάτος από εκπλήξεις όμορφες κι άσχημες και μας έχει τόση ανάγκη.

Σε αυτό το μυθιστόρημα σελίδα τη σελίδα υφαίνεται ο ιστός που οδηγεί σε δυο νύχτες έρωτα.

Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις επιλογές μας, σημαντικές ή ασήμαντες. Επιλέγουμε την ευτυχία ή τη δυστυχία μας. Αγαπάμε άραγε ειλικρινά τον εαυτό μας, ώστε να αποφασίσουμε σωστά, να του προσφέρουμε όλα όσα έχει ανάγκη;

Και στις προσωπικές μας σχέσεις; Πρέπει να διαλέξουμε με βάση τη λογική ή την καρδιά μας; Τι θα συμβεί αν θα βρεθούμε σε δίλημμα; Η αγάπη εμφανίζεται εκεί που δεν το περιμένεις, δεν εξαναγκάζεται, δεν ορίζεται.

Επιμένει, ονειρεύεται, παρασέρνει.

Προτιμούμε άραγε αυτόν που θα καθορίσει την προσωπική μας ιστορία ή διστάζουμε; Πανίσχυροι οι φόβοι μας, παθιασμένες οι επιθυμίες μας, άπειρα τα αντικρουόμενα συναισθήματά μας.

Τι κάνει τη ζωή μας πολύτιμη; Γιατί δεν αφουγκραζόμαστε τα θέλω της ψυχής  μας; Μήπως τελικά αυτό που έχει σημασία είναι τα μικρά, καθημερινά πράγματα; Εκείνος ο αέρας ο πλημμυρισμένος από τη μυρωδιά των λουλουδιών που μας ξετρελαίνει; Οι ηλιαχτίδες που χαϊδεύουν τρυφερά την πλάτη μας; Μια γουλιά από το αγαπημένο μας κρασί; Η λαχτάρα στα μάτια ενός ανθρώπου ερωτευμένου μαζί μας;

Παράξενο δεν είναι; Σαστίζουμε όταν ακούμε ένα γέλιο τρανταχτό. Αντίθετα ένα γοερό κλάμα δε μας παραξενεύει. Κουνάμε το κεφάλι μας σαν να νοιαζόμαστε περισσότερο για τη δυστυχία του συνανθρώπου μας. Γιατί έχουμε ταυτίσει τη ζωή μας περισσότερο με τη λύπη, παρά με τη χαρά; Γιατί χτίζουμε τις πολύτιμες στιγμές μας πάνω στη γη επενδύοντας στον αρνητισμό;

Μοιάζει άραγε με το φεγγάρι ο άνθρωπος; Έχει μια ορατή, φωτεινή πλευρά και μια σκοτεινή, αθέατη, που δεν μπορεί κανένας να δει; Μήπως το αληθινό του πρόσωπο δεν το γνωρίζει ούτε ο ίδιος; 

Η ανατομία της κοινωνίας, η ανατομία του ανθρώπου δεν αλλάζει ανά τους αιώνες. Οι ήρωες του βιβλίου αντιμετωπίζουν τις καλύτερες και τις χειρότερες μέρες τους.

Ταξιδεύουν στα λόγια του Σεφέρη, όπως όλοι μας. Γιατί η ζωή μας είναι καμωμένη από καιρούς. Καιρός να σπείρουμε, καιρός να θερίσουμε, καιρός της θλίψης, καιρός της χαράς, καιρός της αγάπης, καιρός της μοναξιάς.

Μας πλημμυρίζουν ελπίδα τα λόγια του σπουδαίου ποιητή, παλεύουμε να αντέξουμε και τη χαμηλότερη στιγμή, σίγουροι πως ανήκει σε έναν από τους καιρούς της ζωής μας…

Το "Δυο νύχτες έρωτα" βουτάει και στην ιστορία μιας σπάνιας φιλίας.

Η μοίρα ένωσε με έναν άρρηκτο δεσμό τον Λουκά και τον Αλέξη, τους δύο πρωταγωνιστές του βιβλίου. Γεννήθηκαν την ίδια μέρα, μεγάλωσαν στο ίδιο χωριό, έγιναν οι καλύτεροι φίλοι.

Ώσπου έμαθαν ένα συγκλονιστικό μυστικό, ώσπου αγάπησαν παθιασμένα την ίδια γυναίκα: Τη Μαρίνα.

 

Ευχαριστώ όλους εσάς, τους φίλους αναγνώστες μου.

Ευχαριστώ που είσαστε το μελάνι της γραφής μου. 

Εύχομαι να βουτήξετε κι εσείς σε «Δυο νύχτες έρωτα». Εύχομαι να σας προτρέψουν να ακούτε πάντοτε όσα φωνάζει η καρδιά σας. Χρειάζεται τόλμη να την καθαρίζετε απ’ τα αγκάθια.

Εύχομαι ακόμα οι δυο νύχτες έρωτα στη δική σας ζωή, να σας οδηγούν στον δρόμο της σωστής επιλογής, να απολαμβάνετε κάθε μέρα το θαύμα...

Ρένα Ρώσση - Ζαΐρη

 

 

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα  ΕΔΩ

null

Ήμουν ερωτευμένη με δύο άντρες. Τους ήθελα και τους δύο. Ο Αλέξης ξύπνησε μέσα μου το πάθος. Άγρια θύελλα ήταν, με συγκλόνιζε, με έσπρωχνε να νιώσω το καθετί με όλο μου το είναι. Ο Λουκάς ήταν το λιμάνι που λαχταρούσα, η γαλήνη, η στοργή. Μούλιαζα στην αγάπη κοντά του. Έζησα δυο νύχτες έρωτα. Με τους δύο άντρες της ζωής μου. Ήταν ανάγκη να διαλέξω ανάμεσά τους. Και γρήγορα μάλιστα. Τι έπρεπε να κάνω;

Η ιστορία μιας οικογένειας από την εποχή του πολέμου ως σήμερα. Η ιστορία μιας σπάνιας φιλίας που άντεξε στον χρόνο.

Γιατί η αγάπη δεν εξαναγκάζεται, δεν ορίζεται.
Επιμένει, ονειρεύεται, παρασέρνει.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΪΡΗ γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι κόρη του Νικόλαου Ρώσση, των φερώνυμων εκδόσεων, ενώ παππούς της ήταν ο φιλόλογος και συγγραφέας Ιωάννης Θ. Ρώσσης. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολέγιο Θηλέων, τη Σχολή Νηπιαγωγών Αθηνών και το Lοndon Montessori Centre. Εργάστηκε ως νηπιαγωγός, αλλά και ως υπεύθυνη εκδόσεων. Έχει γράψει 20 βιβλία για ενηλίκους και πάνω από 200 παιδικά, ενώ τα βιβλία της, που έχουν κυκλοφορήσει τόσο από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ όσο και από άλλους εκδοτικούς οίκους, ξεπερνούν τα 1.300.000 αντίτυπα. Της έχει απονεμηθεί το Βραβείο Λογοτεχνίας 2015 (Όμιλος Γυναικών Πειραιά «Εξάλειπτρον») για την απήχηση του συγγραφικού της έργου και τη διαδραστική σχέση της με τους αναγνώστες της. Έχει κερδίσει δύο βραβεία PUBLIC για τα μυθιστορήματά της: ΔΙΔΥΜΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ (Βραβείο Κοινού 2015) και ΑΛΜΥΡΑ – Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΛΛΙΩΣ (Βραβείο Μυθιστορήματος Βιβλιοπωλείων PUBLIC 2023). Τα βιβλία της ΔΙΔΥΜΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ και ΑΣΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ μεταφέρθηκαν στην τηλεόραση. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΡΙΖΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΣΕΙΣ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ; " ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ 24 ΓΡΑΜΜΑΤΑ

 ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΡΙΖΟΥ

για το "ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΣΕΙΣ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ;"

από τις εκδόσεις 24ΓΡΑΜΜΑΤΑ

«Μπορείς να ζωγραφίσεις ένα όνειρο;» Το βιβλίο αυτό μας προτρέπει να μη σταματήσουμε ποτέ να «ζωγραφίζουμε» το όνειρό μας για έναν κόσμο καλύτερο. Να μη σταματήσουμε ποτέ με τον τρόπο ζωής μας να πιστεύουμε και να αγωνιζόμαστε για αυτόν γιατί μόνο τότε μπορεί κάποιος να είναι ευτυχισμένος. Φυσικά και δεν είναι ένα εύκολο όνειρο να ζωγραφιστεί και θα συναντήσουμε πολλές δυσκολίες όπως μας λέει και το βιβλίο. Κι αν δεν καταφέρουμε να φτιάξουμε αυτό τον κόσμο έτσι όπως θέλουμε θα έχουμε καταφέρει να κάνουμε ένα βήμα προς αυτόν και να είμαστε χαρούμενοι.

Το συγκεκριμένο βιβλίο ξεκίνησα να το γράφω ένα βράδυ όπου είχα μια πολλή μεγάλη χαρά μέσα μου, σαν να αγαπούσα όλο τον κόσμο χωρίς να έχει συμβεί κάτι συγκεκριμένο. Όλη αυτή η χαρά έπρεπε κάπως να εξωτερικευτεί και ξεκίνησα να γράφω χωρίς να έχω τίποτα προσχεδιασμένο. Φυσικά μέχρι η ιστορία να φτάσει στην τελική της μορφή πέρασε καιρός, την άφησα, την ξανάπιασα και όταν ήμουν ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα ήρθε ο μαγικός Δημήτρης Τρακόσας και απογείωσε την ιστορία με την μοναδική του εικονογράφηση.

Θεωρώ πως σε ένα παιδικό βιβλίο η εικονογράφηση παίζει καθοριστική σημασία και είμαι πραγματικά τυχερή γιατί ο Δημήτρης έχει μια κριτική ματιά στις εικόνες του όπου η εικόνα του δεν έχει απλά έναν διακοσμητικό χαρακτήρα σε σχέση με το κείμενο αλλά συμπληρώνει, προβληματίζει και γεννά ερωτήσεις. Αυτό ακριβώς θέλω να πετυχαίνει το βιβλίο, να γεννά ερωτήματα στους μικρούς αναγνώστες και να αποτελεί αφορμή για συζήτηση με τον ενήλικα σε κοινωνικά θέματα που είναι ίσως λίγο πιο δύσκολα ακούγοντας τη σκέψη και τις ιδέες του παιδιού.

Ήρθε η ώρα νομίζω να σας συστήσω τα Γκούα γκούα. Όλη η ιστορία διαδραματίζεται στον πλανήτη Γκούα γκούα που μοιάζει πολύ με τη δική μας Γη αλλά δεν είναι η Γη. Πράγμα που βοηθάει στην αποστασιοποίηση του παιδιού αλλά ταυτόχρονα και στην ταύτιση με γήινες καταστάσεις εκφράζοντας άφοβα τη σκέψη του. Στον πλανήτη αυτό μένουν τα μικρά Γκούα γκούα που είναι οι πρωταγωνιστές της ιστορίας. Ένα αγόρι όσο είναι μικρό έχει ένα όνειρο και μεγαλώνει μαζί με αυτό χωρίς να αλλάζει στην ουσία του το όνειρό του.

Σας προσκαλώ, λοιπόν, να γνωρίσετε αυτό τον πλάνήτη και να ακολουθήσετε το μικρό γκούα γκούα στο ταξίδι της ζωής του και πού ξέρετε ίσως ζωγραφίσετε μαζί του το δικό σας όνειρο για αυτό τον κόσμο. Αφήστε το παιδί να εξερευνήσει αυτό τον πλανήτη με τα καλά και τα κακά που συμβαίνουν και να αναρωτηθεί για τον δικό του κόσμο.

Εσύ μπορείς να ζωγραφίσεις ένα όνειρο;

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Ένα μικρό παιδί έχει ένα όνειρο και μεγαλώνει μαζί με αυτό.
Ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους που μας δείχνει ότι κάποιος είναι ευτυχισμένος όταν ακολουθεί το όνειρό του για έναν καλύτερο κόσμο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Αφροδίτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Από μικρή ήθελε να αλλάξει τον κόσμο γι' αυτό και μεγαλώνοντας έγινε δασκάλα! Ως ανήσυχο πνεύμα ολοκλήρωσε και τις μεταπτυχιακές της σπουδές στις "Επιστήμες της Αγωγής". Τρελαίνεται για τα χρώματα, την αστερόσκονη και τα φωτεινά χαμόγελα και γι' αυτό ασχολείται με το θέατρο στην εκπαίδευση, τη συγγραφή και την αφήγηση παραμυθιών και μαζί με τον Δημήτρη Τρακόσα δημιούργησαν τον πλανήτη των Guagua.