ΜΑΡΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΟΣΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΑΝΘΙΣΟΥΝ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

 ΜΑΡΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

για το "ΟΣΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΑΝΘΙΣΟΥΝ"

από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Η ιδέα για αυτό το βιβλίο γεννήθηκε όταν ήμουν μόλις 15 χρόνων – γράφω ήδη από τα επτά μου χρόνια παραμύθια και διηγήματα- και τότε ξεκίνησα να του δίνω μορφή και να γράφω τα πρώτα κεφάλαια. Ωστόσο, λόγω του νεαρού της ηλικίας μου δεν καταπιάστηκα συστηματικά με τη συγγραφή του. Άλλαζα συνεχώς την πλοκή ή το ύφος, μιας και κάθε χρόνο σε αυτές τις ηλικίες αλλάζεις δραματικά. Μια φορά μάλιστα έχασα και ολόκληρο το κείμενο γιατί το τότε λάπτοπ μου είχε χαλάσει ξαφνικά.

Το βιβλίο ολοκληρώθηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος του την περίοδο της καραντίνας, τότε που διάβαζα αχόρταγα τα βιβλία του Μάρκες- πώς να μην εμπνευστείς από τον Μάρκες; Οι ήρωες του βιβλίου είναι πολύ περισσότεροι από τους δυο κεντρικούς και συνδέονται μεταξύ τους με οικογενειακούς, φιλικούς ή ερωτικούς δεσμούς. Οι περισσότερες ιστορίες εκτυλίσσονται στη Σύμη, το νησί όπου μεγάλωσα κι εγώ και που είναι ένας μαγικός τόπος, ενώ τα χρονικά πλαίσια είναι η Επταετής Δικτατορία, η Μεταπολίτευση και η πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας. Έχω προσπαθήσει να αποδώσω όσο το δυνατόν πιο πιστά τις χρονικές αυτές περιόδους που πάντα με γοήτευαν, και όσα αντιμετώπιζαν οι Έλληνες πολίτες κατά τη διάρκειά τους, πάντοτε στα πλαίσια της πλοκής.

Οι ήρωες αυτού του βιβλίου, όπως και κάθε άνθρωπος στην πραγματική ζωή, έχουν να παλέψουν τόσο με τα τραύματα και τα κενά της ψυχής τους, όσο και με τις αντικειμενικές δυσκολίες της ζωής που είναι έξω από τη σφαίρα επιρροής τους. Η αγάπη, όποιας μορφής, είτε μιλάμε για παιδικές φίλες που πια είναι σαν αδερφές, είτε για τη μητρική αγάπη, είτε για τον έρωτα, καλείται να περάσει βαρυχειμωνιές και αντιξοότητες. Όμως, όπως και το σύμβολο του βιβλίου, η αμυγδαλιά, ανθίζει το Γενάρη μέσα στο κρύο και τις δυσκολίες, έτσι και κάποια συναισθήματα είναι γραφτό να ξεπερνούν τα πάντα, ακόμα και την ίδια τη ζωή.

Ευελπιστώ μέσα από αυτό το βιβλίο ο αναγνώστης να νιώσει μεγάλος και μικρός συνάμα. Μεγάλος, γιατί είναι ένα πλάσμα φτιαγμένο από τη φύση του να αισθάνεται μεγάλα πράγματα και να καταφέρνει το ακατόρθωτο, και μικρός, γιατί καλώς ή κακώς δεν έχει- δεν έχουμε τη δυνατότητα να κατανοήσουμε τα πάντα για τον κόσμο αλλά και για τους εαυτούς μας.  

Όπως είπε ο Φίλιππος στο βιβλίο:

«Η ενέργεια που αφήνει πίσω της η ένωση, μια ένωση που σαν εκρήγνυται γεννά ένα δικό της σύμπαν εξίσου αχανές και ανεξερεύνητο με αυτό που ζούμε. Η ενέργεια αυτή θα μείνει, θα αλλάξει με τον τρόπο της τον κόσμο, θα επηρεάσει την πορεία του, θα ταράξει τις ισορροπίες του, θα ταξιδέψει ως εκεί που τελειώνει ο ορίζοντας, εκεί όπου τελειώνει το βλέμμα μας.

Είμαστε πολύ μικροί μπροστά στην αγάπη…  »

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ 

Τελικά μετά από τόσες χαρές και τόσες λύπες, τόσα όμορφα και τόσα άσχημα, τόσα σκαμπανεβάσματα στον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και τις προτεραιότητες που θέτουμε, τι αφήνουμε πίσω μας; Ποια μικρή αλλαγή μπορεί να φέρει το πέρασμά μας από τον μικροσκοπικό μας πλανήτη, που στεγάζει αδιαμαρτύρητα τις ταραχώδεις ζωές μας;
Η Μαρίνα αφηγείται την ιστορία της ένα απομεσήμερο, που μια πρόωρη βροχή έφερε σκοτάδι στην πόλη. Πίσω στο νησί, ένας κύκλος που δε λέει να κλείσει την κρατά δέσμια, ενώ γύρω της χορεύουν ο χώρος και ο χρόνος, γυρίζοντας ξανά και ξανά στο ίδιο σημείο. Η αμυγδαλιά στον κήπο του πατρικού της που μένει στέρεη, σαν να ’ναι το κέντρο εκείνου του κύκλου, το κέντρο ενός δικού της σύμπαντος, ανθίζει τον χειμώνα και μαραίνεται αντιδραστικά το καλοκαίρι.
Από τα παιδικά τραύματα μέχρι τη δύσκολη ενηλικίωση, από τη Χούντα μέχρι την ανατολή της νέας χιλιετίας, από τη Σύμη μέχρι την ελληνική πρωτεύουσα, κάθε σχέση και κάθε συναίσθημα θα δοκιμαστούν υπό αντίξοες συνθήκες. Θα βιώσουν αποστάσεις, απώλειες και βαρυχειμωνιές.
Κι ό,τι καταφέρει ν’ ανθίσει τον Γενάρη ξέρεις ότι θ’ ανθίζει πάντα…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η ΜΑΡΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ γεννήθηκε το 1994 στη Σύμη, όπου και μεγάλωσε. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 2017, και σήμερα διατηρεί δικηγορικό γραφείο. Από τα πρώτα σχολικά χρόνια ανακάλυψε τη μεγάλη αγάπη της για τη συγγραφή, έχει συμμετάσχει σε συλλογές διηγημάτων, ενώ έχει ασχοληθεί και με τη μουσική και το τραγούδι. Μιλάει τρεις ξένες γλώσσες και αγαπά να ταξιδεύει και να γνωρίζει νέους πολιτισμούς. Το ΟΣΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΑΝΘΙΣΟΥΝ είναι το πρώτο της μυθιστόρημα, για το οποίο έχει αντλήσει έμπνευση από το νησί της.