ΣΤΑΧΤΟΝΕΡΟ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΟΣΧΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΟΣΧΟΥ 

για το "ΣΤΑΧΤΟΝΕΡΟ"

από τις εκδόσεις BELL.

Κάτω από τον τίτλο Σταχτόνερο, γεννιούνται αμέσως εικόνες και συναισθήματα, γεννιέται η ατμόσφαιρα. Σας δίνω λοιπόν τον τίτλο, σας δίνω και την αρχή της ιστορίας – που είναι αληθινή, έχει επαναληφθεί σε διάφορα σημεία του τόπου μας:  «Σ’ ένα απομονωμένο χωριό, κάποιος σκοτώνει τη γυναίκα του αδερφού του και αφήνει τα παιδιά της ορφανά. Το περιβάλλον είναι εχθρικό, ο καθένας έχει να πει τη δική του εκδοχή για τα αίτια του φόνου και άλλα σχόλια που δεν έχουν καμία σχέση με ό,τι συνέβη. Ποιος λέει την αλήθεια; Ποιος κρύβει την αλήθεια;»

Μπορεί ο οποιοσδήποτε να συνεχίσει την ιστορία, άλλος όπως ακριβώς έγινε που είναι όμως δεσμευτικό ως προς την αφήγηση, και άλλος με πρόσθετη πλοκή και ήρωες ώστε να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα: Να συγκινήσει, να σοκάρει, να πει τα πράγματα με το όνομά τους χωρίς δεσμεύσεις. Διάλεξα τη δεύτερη και πιο εύκολη οδό.

Και επειδή γράφω «Με την ψυχή του συγγραφέα ΑΦΟΥ», ορίστε και ένα μικρό στοιχηματάκι που είχα βάλει με τον εαυτό μου. Να γράψω μια απλή ιστορία που όμως να γίνει σύνθετη, γιατί σύνθετοι είναι και οι άνθρωποι γύρω μας. Γι’ αυτό και εστίασα στους χαρακτήρες. Πώς όμως να διαχειριστείς ένα ανθρώπινο δράμα; Αυτό μπορεί εύκολα να σε παγιδέψει και να κάνεις ένα συνηθισμένο μελό. Και να πώς το απέφυγα:

Το επόμενο στοίχημα ήταν πως, ένα ψυχογραφικό μυθιστόρημα μπορούσε εύκολα να μετατραπεί σε αστυνομική αφήγηση αγωνίας. Σε αυτό βοηθούσε τόσο το έγκλημα στο οποίο αναφέρομαι, όσο και η ιδιότητα της ηρωίδας, που ήταν δημοσιογράφος. Και έχω επιλέξει πάλι τη δύσκολη οπτική γωνία, την πρωτοπρόσωπη αφήγηση της ηρωίδας, όλα να συμβαίνουν υπό το πρίσμα της κρίσης της, ώστε εκείνη να μας οδηγεί σε ό,τι θεωρεί σωστό. Πρόκειται για μια νεαρή γυναίκα, κάποια που ερευνά ποιος σκότωσε και κυρίως το γιατί, στην αρχή από φιλοδοξία κι έπειτα επειδή μπλέκεται προσωπικά.

Το κυρίαρχο ερώτημα λοιπόν που διατρέχει όλο το βιβλίο είναι αυτό το γιατί. Μπορεί να υποψιάζεσαι ή και να είναι μέρος του παιχνιδιού ανάμεσα στον συγγραφέα και στον αναγνώστη η ανακάλυψη του ενόχου. Όμως  πάντοτε, σε όλα τα βιβλία, το ερώτημα είναι το γιατί που κρύβεται πίσω από κάθε παράλογη πράξη.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια τάση στις αφηγηματικές τεχνικές, να ξεφεύγουμε λίγο από την εποχή μας και από τον τόπο όπου ζούμε. Δεν μπόρεσα λοιπόν να αντισταθώ κι εγώ, και αποφάσισα να «ζήσω» για λίγο σε έναν τόπο, μακριά από τις πολύβουες πόλεις. Να μεταφέρω τη δράση σε ένα τοπίο πέτρινο, με λαβωμένους ανθρώπους, πάνω σε στάχτες που δημιούργησαν οι ίδιοι έπειτα από μια μεγάλη φωτιά. Να αφουγκραστώ τη γη, τα ποτάμια, τις λίμνες, γιατί και αυτές έχουν κάτι να σου πουν, χωρίς να αναιρούν το μυστήριο μιας αρχέγονης τραγωδίας. Εάν αφουγκραστούμε σωστά, θα μάθουμε γιατί σκοτώνει ο άνθρωπος από τον Κάιν έως σήμερα, γιατί κάνει κακό στους άλλους ή και στον εαυτό του. Και τότε, δεν θα χρειάζονται πια τα μυθιστορήματα.
Δεν αντέχω στον πειρασμό να μην σας αποκαλύψω πώς ένιωσα όταν τελείωσα το Σταχτόνερο. Στην τελευταία πρόταση, στην τελευταία λέξη, παρά το βαρύ συναίσθημα και τον κόμπο που είχα στον λαιμό σε όλη τη διάρκεια της συγγραφής, αναστέναξα. Ήταν η υπόσχεση της ηρωίδας μου στο τέλος, κάτι από χαρακτήρα Σκάρλετ Ο’ Χάρα. Λες και την είδα να ζωντανεύει μπροστά μου και να μας βεβαιώνει: «Αύριο είναι μια άλλη μέρα!»

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Τι είναι αυτό που κρατά σφραγισμένα τα στόματα στο Λίθι; 

Στο μικρό απομονωμένο χωριό της Ηπείρου, πίσω από τα δαντελωτά κουρτινάκια των κλειστών παραθύρων, κάποιοι παραμονεύουν όμοια με ακρίδες, ακίνητες, έτοιμες να χιμήξουν. Όταν είναι πολλές μπορεί να γίνουν μία από τις δέκα πληγές του φαραώ. 
Και μπορούν να σκοτώσουν τις αθώες παιδικές ψυχές της Αννούλας και του Νεόφυτου. Όπως κάποιος σκότωσε τη μητέρα τους.

Η δημοσιογράφος Ξένια Μαρίνη είναι εκείνη που θα χαλάσει τη σιωπηλή συμφωνία τους. Γιατί οι ένοχοι πρέπει να πληρώσουν. Δεν αρκεί όμως να μάθει ποιος είναι ο φονιάς. Πρέπει να μάθει γιατί το έκανε. Έτσι μόνο θα σταματήσει το μίσος.

Η Ξένια είναι αποφασισμένη να κάνει τα πάντα για να φτάσει στην κάθαρση, ακόμα και με κίνδυνο της ίδιας της ζωής της. Νερό και στάχτη…