Ποια όμως είναι η κ.Νεκταρία Μαρκάκη;Ας την γνωρίσουμε μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!!!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Νεκταρία Μαρκάκη γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής της στο νησί των Φούρνων, εκεί αναπτύχθηκε και η ζωηρή της φαντασία. Από νεαρή ηλικία, έδειξε καλλιτεχνική ευαισθησία. Στην εφηβεία, άρχισε να γράφει για να ξεφύγει από την πεζή πραγματικότητα, όμως για ένα μεγάλο διάστημα παραμέρισε την αγαπημένη της ασχολία για να αφιερωθεί στη σπουδή της άλλης της μεγάλης αγάπης, της φωτογραφίας. Όμως, η ανάγκη της για έκφραση επανήλθε πριν έξι χρόνια, όταν και αποφάσισε να γράψει το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο "Χωρίς Χάρτη", το οποίο κυκλοφορεί πλέον στο Amazon. Όπως λέει η ίδια, είναι μία ρομαντική ψυχή που δυστυχώς, ζει έναν κυνικό κόσμο που δεν της ταιριάζει, γι' αυτό, της αρέσει να δημιουργεί νέους κόσμους γεμάτους ελπίδα και αγάπη.
ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο . Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
-Ήμουν στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού όταν σε ένα πάρτι κέρδισα ένα αντίτυπο του βιβλίου “Τα γενέθλια” της Ζωρζ Σαρή. Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με κάποιο λογοτεχνικό βιβλίο κι ενώ μισούσα εκείνα του σχολείου, αγάπησα τη λογοτεχνία ολόψυχα. Χάθηκα μέσα στις σελίδες και το συναίσθημα, αγάπησα την ιστορία και λάτρεψα τη γραφή της κυρίας Σαρή. Ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα και μέχρι σήμερα είναι από τα πιο αγαπημένα μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:2)Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;
-Όχι, δεν είχα ποτέ και δεν πιστεύω πως θα αποκτήσω. Αν μου τραβήξει ένα βιβλίο την προσοχή θα το διαβάσω ασχέτως σε ποιο είδος ανήκει. Έχω διαβάσει υπέροχα ρομαντικά βιβλία, φοβερά χιουμοριστικά, υπέροχα ιστορικά, ανατριχιαστικά μυστηρίου και περιπέτειας, όπως και μεταφυσικά, και φυσικά κοινωνικά που σου αλλάζουν τον τρόπο σκέψης. Μου αρέσει να διαβάζω τα πάντα. Κάθε είδος έχει να προσφέρει και κάτι και μου αρέσει να βρίσκω νοήματα μέσα από τις σελίδες τους.
ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας βάζω δύσκολα;
-Είναι όντως λιγάκι δύσκολο αλλά θα πω μερικούς που αγαπώ λιγάκι παραπάνω... Ιζαμπέλ Αλιέντε, Σεσίλια Άχερν, Στήβεν Πρέσφιλντ, Κάθριν Νέβιλ, Εύα Ομηρόλη, Φιλομήλα Λαπατά είναι μερικοί. Μου αρέσει η γραφή του Νταν Μπράουν- ειδικά σε παλαιότερα βιβλία του-, κι έχω αδυναμία στη γραφή της Έρσης Λάβαρη που αν και μικρή ηλικιακά, έχει μία σπάνια ωριμότητα όταν γράφει.
ΕΡΩΤΗΣΗ:4)Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε;
-Ήταν λίγο η ανάγκη μου για έκφραση καθώς ήμουν λιγομίλητο παιδί που δεν έδειχνε εύκολα συναίσθημα, αλλά και η προτροπή της φιλολόγου μου στο λύκειο που είδε κάτι στον τρόπο γραφής μου. Εκείνη μου έδωσε τη συμβουλή να διαβάζω πολύ και μη σταματήσω να γράφω. Αν και με τα χρόνια είχα σταματήσει εξαιτίας της έλλειψης χρόνου, όταν επέστρεψα στη συγγραφή τα λόγια της ήταν τα πρώτα που θυμήθηκα και ακολουθώ ως τώρα αυτή τη συμβουλή.
ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Πώς ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας «Για να μην ξεχνάς»; Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;Πείτε μου δυο λόγια για την ιστορία.....
-Η ιδέα για το “Για να μην ξεχνάς” προήλθε από μία συζήτηση που είχα με μία φίλη μου που αφορούσε γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση. Αυτό ήταν πριν μερικά χρόνια, και τότε είχα σκεφτεί πως θα ήταν πολύ όμορφο αν μπορούσαν να ξεχάσουν τον τρόμο που είχαν περάσει. Κάπως έτσι άρχισε να ξετυλίγεται η ιστορία, που αρχικά είχε γραφτεί στα αγγλικά. Η ιδέα κρατήθηκε στο συρτάρι και τη χρησιμοποίησα για να γράψω από την αρχή την ιστορία στα ελληνικά, αλλάζοντας στην πορεία πολλά πράγματα.
Ο αρχικός τίτλος που σκεφτόμουν ήταν το “Μη με λησμόνει” γιατί το συγκεκριμένο άνθος παίζει καθοριστικό ρόλο στην ιστορία, αλλά εκείνη την περίοδο που αποφάσισα να το γράψω, κυκλοφόρησε βιβλίο με τον ίδιο τίτλο και φυσικά πέρασα στον επόμενο που είχα στο νου το, “Για να μην ξεχνάς”, που είναι και λίγο οξύμωρο αφού η πρωταγωνίστρια του βιβλίου έχει αμνησία.
Το εξώφυλλο ήταν ιδανικό και μία πρόταση του ατελιέ των Εκδόσεων Αέναον που μου άρεσε από την πρώτη στιγμή που την είδα, αφού αντικατοπτρίζει την πρωταγωνίστρια και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται στις πρώτες σελίδες του βιβλίου, τέλεια. Το τατουάζ είναι εξαίσιο, ακριβώς όπως το φανταζόμουν, και φυσικά πιστεύω πως τραβάει την προσοχή με τα χρώματα και τις αντιθέσεις αφού είναι σίγουρα επιβλητικό.
Το “Για να μην ξεχνάς” είναι ένα κοινωνικό-ρομαντικό δράμα, η ιστορία μιας κοπέλας που ξυπνά στη μέση του πουθενά σε άσχημη κατάσταση- φαίνεται να έχει υποστεί κακοποίηση, κάτι φυσικά που την τρομάζει περισσότερο από το γεγονός πως βρίσκεται αβοήθητη σε μέρος που δεν γνωρίζει. Δεν θυμάται ποια είναι, δεν μπορεί να αρθρώσει λέξη, δεν έχει ιδέα που βρίσκεται αλλά από τις πρώτες κιόλας σελίδες καταλαβαίνει κανείς πως είναι μαχήτρια αφού βάζει σκοπό να σωθεί- και το καταφέρνει. Σε όλο το βιβλίο βρίσκεται αντιμέτωπη με το άγνωστο αλλά και με αναμνήσεις που την πονούν, όπως και με τον ίδιο της τον εαυτό, και καλείται να πάρει σοβαρές αποφάσεις που την καθορίζουν σαν άνθρωπο. Είναι ένα βιβλίο αρκετά βαρύ σε μερικά σημεία αλλά γεμάτο αισιοδοξία, εξυμνεί τη ζωή και τον έρωτα, και έχει μία πρωταγωνίστρια για την οποία είμαι πολύ περήφανη που είναι δημιούργημά μου αφού είναι ένα γενναίο πλάσμα γεμάτη πείσμα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:6)Ποιόν ήρωα ξεχωρίζετε από τα έργα σας και γιατί;
-Αυτή είναι δύσκολη ερώτηση... νομίζω πως η πρωταγωνίστρια του “Για να μην ξεχνάς” είναι από τις αγαπημένες μου κυρίως γιατί είναι μία γενναία γυναίκα που προτιμά εντέλει να αντιμετωπίσει κατάματα τους φόβους της από το να κρυφτεί. Άλλος ένας χαρακτήρας που αγαπώ είναι ο Ερρίκος από το “Το κορίτσι με το ηλιοτρόπιο” που κυκλοφορεί στο Άμαζον, κυρίως γιατί είναι καθρέφτης του εαυτού μου. Και βέβαια δεν μπορώ να μην αναφέρω τον Μανού και τη Λέξι από το “Χωρίς χάρτη” που είναι ένα ζευγάρι χαρακτήρων που αγάπησα με όλο μου είναι, αφού τους δημιούργησα σε μία πολύ άσχημη περίοδο της ζωής μου, και με τη βοήθειά τους, ξεπέρασα φόβους και απογοητεύσεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Λαμβάνετε μηνύματα με απόψεις αναγνωστών;Πόσο σας επηρεάζουν οι παρατηρήσεις τους?
-Λαμβάνω μηνύματα και κριτικές καθημερινά κι αυτό για μένα είναι το αγαπημένο μου κομμάτι στη συγγραφή. Μου αρέσει να έχω επικοινωνία με τους αναγνώστες που επιλέγουν να διαβάσουν τη δουλειά μου, με μερικούς μάλιστα έχω και στενές σχέσεις. Λαμβάνω πάντα υπόψη μου τις παρατηρήσεις τους. Με επηρεάζουν θετικά πάντα, ακόμα κι αν έχουν να πουν κάτι αρνητικό, και πρέπει να ομολογήσω πως τα σχόλια κάθε είδους με κάνουν να θέλω να γίνω ακόμα καλύτερη όσο περνάει ο καιρός. Για μένα εκείνοι είναι η κινητήριος δύναμή μου, το καύσιμο μου, γι’ αυτό και πάντα θα λαμβάνω υπόψη μου ό,τι έχουν να μου πουν.
ΕΡΩΤΗΣΗ:8)Τελικά, συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;
-Θεωρώ πως μπορεί να γεννηθείς με το ταλέντο αλλά αν δεν το καλλιεργήσεις, να μην φτάσεις πουθενά. Επίσης, μπορεί να μην είσαι το τρομερό ταλέντο αλλά με πολλή δουλειά, να φτάσεις ψηλά. Κατά τη γνώμη μου είναι ένας συνδυασμός και των δύο, δεν μπορείς να βασίζεσαι μόνο στο ταλέντο, αλλά δεν μπορείς να φοβάσαι τη δουλειά.
ΕΡΩΤΗΣΗ:9)Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πρόσφατα, αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο; Μήπως έχετε και άλλες ανέκδοτες ιστορίες;
-Η αλήθεια είναι πως είναι πάρα πολύ νωρίς να μιλάμε για νέο βιβλίο αφού μόλις κυκλοφόρησε το “Για να μην ξεχνάς”. Θέλω να του δώσω το χρόνο του, να κάνει ολοκληρωμένο κύκλο πριν δώσω κάτι νέο, γιατί το αξίζει. Όμως, ήδη έχω σχεδόν έτοιμο το επόμενο βιβλίο μου, συγκεκριμένα τελείωσε η συγγραφή του τον Δεκέμβρη και τώρα είμαι στις διορθώσεις- το δυσκολότερο κομμάτι της συγγραφής. Θέλω το επόμενο βιβλίο μου να είναι άρτιο, να ευχαριστήσει εμένα πάνω απ’ όλα στο 100%, και να είμαι απόλυτα σίγουρη ότι έχω γράψει κάτι που αξίζει να διαβαστεί. Δεν σταματώ ποτέ να γράφω γιατί είναι ο τρόπος για να ξεφεύγω από την καθημερινότητα μου. Έχω ιδέες, έχω στη άκρη βιβλία που δεν έχω τελειώσει ποτέ και που ελπίζω κάποτε να δω τυπωμένα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:10)Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;
-Δυστυχώς το τελευταίο εξάμηνο έχω διαβάσει λίγα βιβλία- τόσο λίγα που ντρέπομαι που το λέω. Έχω σοβαρό πρόβλημα συγκέντρωσης από την κούραση που μου άφησε η συγγραφή του νέου μου βιβλίου, αλλά και από τις συνεχείς διορθώσεις του. Επίσης με ταλαιπωρεί αρκετά η καθημερινότητα και δεν έχω την κατάλληλη ψυχολογία για να διαβάσω. Έχω στα αδιάβαστα δύο βιβλία που θέλω να ξεκινήσω οπωσδήποτε, το “Fatum est” της κυρίας Όλγας Βλάχου και το “Φεγγάρι δυο ημερών” της Σεσίλια Άχερν, κι ελπίζω να βρω τον εαυτό μου σύντομα για να χαθώ στις σελίδες τους γιατί μου έχουν λείψει πολύ τα ταξίδια του μυαλού.
ΕΡΩΤΗΣΗ:11)Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία. Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά…
-Όντως δεν είναι ένα αλλά θα το προσπαθήσω...
Φράση: Η σιωπή πολλές φορές δεν φανερώνει αδυναμία χαρακτήρα αλλά τεράστια εσωτερική δύναμη.
Τραγούδι: Bent από τους Matchbox20.
Ταινία: Οι συνήθεις ύποπτοι.
Ευχαριστώ θερμά την κυρία Άννα Πατέρα και τη σελίδα “Με αρέσει το βιβλίο Αφού” για τις όμορφες ερωτήσεις. Ευχαριστώ τους αναγνώστες που έχουν δείξει έμπρακτα τη στήριξή και την αγάπη τους. Επίσης, στις 2 Μαρτίου θα γίνει η παρουσίαση του “Για να μην ξεχνάς” στη Θεσσαλονίκη (στις 6 το απόγευμα στο καφέ του Βασιλικού Θεάτρου- Βασιλέως Γεωργίου 2A) και ελπίζω να σας δω όλους εκεί.
Και πάλι ευχαριστώ, ολόψυχα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου