ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ!!! και έχει λίγες ώρες που διάβασα τη λέξη τέλος στο νέο βιβλίο της Nina George που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.Πολλά και ποικίλα τα συναισθήματα που μου δημιουργήθηκαν κατά την ανάγνωση!!!
Αν έχετε ξαναδιαβάσει απόψεις μου για βιβλία που επιλέγω να διαβάσω,
μιλάω για τις σκέψεις και συναισθήματα που μου δημιουργούνται κατά την ανάγνωση και κατά πόσο,σύμφωνα με τα δικά μου αναγνωστικά δεδομένα-θέλω απολαμβάνω το ταξίδι.
Το συγκεκριμένο το απόλαυσα στο έπακρο!!!Ίσως γιατί είδα μέσα σ'αυτό δικές μου σκέψεις-ερωτηματικά για τις ανθρώπινες σχέσεις,για τη ζωή,το θάνατο,πως θα ήταν η ζωή μας αν εκφράζαμε αυτά που σκεφτόμαστε...πόσο αλλάζει η ζωή μας όταν δεν λέμε ή αργούμε να πούμε αυτά που σκεφτόμαστε-νιώθουμε,τις δεύτερες ευκαιρίες που ίσως μας δίνονται και τις εκμεταλλευόμαστε ή τις προσπερνάμε...
Η συγγραφέας μέσω των πρωταγωνιστών της, του Χένρι πολεμικού ανταποκριτή που μετά από ατύχημα πέφτει σε κώμα,του Σαμ ενός υπερευαίσθητου έφηβου και της εκδότριας Έντι (τα παραπάνω αναφέρονται στο οπισθόφυλλο και στο σημείο αυτό να παρατηρήσω πως εξώφυλλο-οπισθόφυλλο ανταποκρίνονται στο έπακρο στο περιεχόμενο,οπότε τα χρησιμοποιώ αυτούσια από το φόβο μην κάνω σπόιλερ 😀)αναλύει όλα τα παραπάνω που αναφέρω και απαντά στο ερώτημα που τίθεται στην αρχή του οπισθόφυλλου:Μπορούν άραγε λάθος αποφάσεις να μας κάνουν ευτυχισμένους;;;
Στην περίπτωση του Χένρι προσωπικά πιστεύω πως ναι!!! αλλά από την άλλη αναρωτιέμαι μήπως τελικά ήταν σωστή η απόφαση του;;;Αναρωτιέμαι ακόμα και τώρα, αν συμφωνώ με το τέλος που επέλεξε να δώσει η συγγραφέας για την ιστορία της και τις αποφάσεις-πράξεις των πρωταγωνιστών της αν και κατά βάθος πιστεύω πως ήταν το ιδανικότερο σύμφωνα με το χαρακτήρα τους και την ζωή τους όπως αυτή αποκαλύπτεται κεφάλαιο-κεφάλαιο.Βρήκα να έχω κοινές σκέψεις με την Έντι για τη ζωή,φιλία,λογοτεχνία,χάρηκα που στο τέλος ξανασυνάντησε τον μικρό μονόκερο που "έβλεπε" στο γκαζόν του σπιτιού της μικρή,λάτρεψα τον ευαίσθητο έφηβο Έντι τις σκέψεις του κι ότι έπραξε λόγω των αισθημάτων του για τον Χένρι και την μικρή Μάντι,κατανόησα τις σκέψεις-πράξεις του Χένρι...
Πολλές για άλλη μια φορά οι φράσεις-παράγραφοι που σημείωσα,παραθέτω μερικά από τα πιο αγαπημένα:
Χένρι:"Και τι δεν θα 'δινα να μη δίσταζα όταν έπρεπε να κάνω το άλμα,να μην το έβαζα στα πόδια όταν έπρεπε να μείνω,να μην σώπαινα όταν έπρεπε να μιλήσω." (σελ.87)
Μάντι:"Η μητέρα μου με άγγιξε όταν πέθανε",συνεχίζει."Λίγο μετά το θάνατο της ένιωσα το πνεύμα της να με χα'ι'δεύει.Εδώ" λέει και δείχνει το μάγουλο της ."Την ένιωσα να διαλύεται,να γίνεται αιθέρας άνεμος και θάλασσα.Μεταμορφώθηκε στις σελίδες των βιβλίων που διάβασα και στη μουσική που χόρεψα.Έτσι είναι ο θάνατος.Γίνεσαι αυτό που αγαπάς."(σελ.331)
Έντι:"Διαβάζουμε μια ιστορία και διαπιστώνουμε ότι κάτι στη ζωή μας έχει αλλάξει.Δεν ξέρουμε τι ή γιατί ,ούτε σε ποια φράση το χρωστάμε .Παρ'όλα αυτά,νιώθουμε ότι ο κόσμος έχει αλλάξει και δεν θα είναι ποτέ πια ο ίδιος.Κάποιες φορές χρειάζεται να περάσουν χρόνια ολόκληρα για να συνειδητοποιήσουμε ότι ένα βιβλίο ήταν η ρωγμή στην πραγματικότητα μας και ότι μέσα από τη ρωγμή αυτή καταφέραμε ,δίχως να το καταλάβουμε,να ξεφύγουμε από την μικρότητα και την ατολμία μας."(σελ127).
Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο,ίσως κάποιοι το ...προσπεράσετε αλλά κρατήστε αν θέλετε το παρακάτω:Σίγουρα αυτό το βιβλίο για μένα είναι μια ρωγμή στην πραγματικότητα που με ταξίδεψε όμορφα και ταυτόχρονα με "πόνεσε" γιατί ξανααναμετρήθηκα με τις σκέψεις μου για τη ζωή...το θάνατο...το ενδιάμεσο...το μετά,ένιωσα σαν την Μάντι τη μητέρα μου να μ'αγγίζει και ξανασυνάντησα το δικό μου μονόκερο σαν την Έντι.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Αν έχετε ξαναδιαβάσει απόψεις μου για βιβλία που επιλέγω να διαβάσω,
μιλάω για τις σκέψεις και συναισθήματα που μου δημιουργούνται κατά την ανάγνωση και κατά πόσο,σύμφωνα με τα δικά μου αναγνωστικά δεδομένα-θέλω απολαμβάνω το ταξίδι.
Το συγκεκριμένο το απόλαυσα στο έπακρο!!!Ίσως γιατί είδα μέσα σ'αυτό δικές μου σκέψεις-ερωτηματικά για τις ανθρώπινες σχέσεις,για τη ζωή,το θάνατο,πως θα ήταν η ζωή μας αν εκφράζαμε αυτά που σκεφτόμαστε...πόσο αλλάζει η ζωή μας όταν δεν λέμε ή αργούμε να πούμε αυτά που σκεφτόμαστε-νιώθουμε,τις δεύτερες ευκαιρίες που ίσως μας δίνονται και τις εκμεταλλευόμαστε ή τις προσπερνάμε...
Η συγγραφέας μέσω των πρωταγωνιστών της, του Χένρι πολεμικού ανταποκριτή που μετά από ατύχημα πέφτει σε κώμα,του Σαμ ενός υπερευαίσθητου έφηβου και της εκδότριας Έντι (τα παραπάνω αναφέρονται στο οπισθόφυλλο και στο σημείο αυτό να παρατηρήσω πως εξώφυλλο-οπισθόφυλλο ανταποκρίνονται στο έπακρο στο περιεχόμενο,οπότε τα χρησιμοποιώ αυτούσια από το φόβο μην κάνω σπόιλερ 😀)αναλύει όλα τα παραπάνω που αναφέρω και απαντά στο ερώτημα που τίθεται στην αρχή του οπισθόφυλλου:Μπορούν άραγε λάθος αποφάσεις να μας κάνουν ευτυχισμένους;;;
Στην περίπτωση του Χένρι προσωπικά πιστεύω πως ναι!!! αλλά από την άλλη αναρωτιέμαι μήπως τελικά ήταν σωστή η απόφαση του;;;Αναρωτιέμαι ακόμα και τώρα, αν συμφωνώ με το τέλος που επέλεξε να δώσει η συγγραφέας για την ιστορία της και τις αποφάσεις-πράξεις των πρωταγωνιστών της αν και κατά βάθος πιστεύω πως ήταν το ιδανικότερο σύμφωνα με το χαρακτήρα τους και την ζωή τους όπως αυτή αποκαλύπτεται κεφάλαιο-κεφάλαιο.Βρήκα να έχω κοινές σκέψεις με την Έντι για τη ζωή,φιλία,λογοτεχνία,χάρηκα που στο τέλος ξανασυνάντησε τον μικρό μονόκερο που "έβλεπε" στο γκαζόν του σπιτιού της μικρή,λάτρεψα τον ευαίσθητο έφηβο Έντι τις σκέψεις του κι ότι έπραξε λόγω των αισθημάτων του για τον Χένρι και την μικρή Μάντι,κατανόησα τις σκέψεις-πράξεις του Χένρι...
Πολλές για άλλη μια φορά οι φράσεις-παράγραφοι που σημείωσα,παραθέτω μερικά από τα πιο αγαπημένα:
Χένρι:"Και τι δεν θα 'δινα να μη δίσταζα όταν έπρεπε να κάνω το άλμα,να μην το έβαζα στα πόδια όταν έπρεπε να μείνω,να μην σώπαινα όταν έπρεπε να μιλήσω." (σελ.87)
Μάντι:"Η μητέρα μου με άγγιξε όταν πέθανε",συνεχίζει."Λίγο μετά το θάνατο της ένιωσα το πνεύμα της να με χα'ι'δεύει.Εδώ" λέει και δείχνει το μάγουλο της ."Την ένιωσα να διαλύεται,να γίνεται αιθέρας άνεμος και θάλασσα.Μεταμορφώθηκε στις σελίδες των βιβλίων που διάβασα και στη μουσική που χόρεψα.Έτσι είναι ο θάνατος.Γίνεσαι αυτό που αγαπάς."(σελ.331)
Έντι:"Διαβάζουμε μια ιστορία και διαπιστώνουμε ότι κάτι στη ζωή μας έχει αλλάξει.Δεν ξέρουμε τι ή γιατί ,ούτε σε ποια φράση το χρωστάμε .Παρ'όλα αυτά,νιώθουμε ότι ο κόσμος έχει αλλάξει και δεν θα είναι ποτέ πια ο ίδιος.Κάποιες φορές χρειάζεται να περάσουν χρόνια ολόκληρα για να συνειδητοποιήσουμε ότι ένα βιβλίο ήταν η ρωγμή στην πραγματικότητα μας και ότι μέσα από τη ρωγμή αυτή καταφέραμε ,δίχως να το καταλάβουμε,να ξεφύγουμε από την μικρότητα και την ατολμία μας."(σελ127).
Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο,ίσως κάποιοι το ...προσπεράσετε αλλά κρατήστε αν θέλετε το παρακάτω:Σίγουρα αυτό το βιβλίο για μένα είναι μια ρωγμή στην πραγματικότητα που με ταξίδεψε όμορφα και ταυτόχρονα με "πόνεσε" γιατί ξανααναμετρήθηκα με τις σκέψεις μου για τη ζωή...το θάνατο...το ενδιάμεσο...το μετά,ένιωσα σαν την Μάντι τη μητέρα μου να μ'αγγίζει και ξανασυνάντησα το δικό μου μονόκερο σαν την Έντι.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ένα μυθιστόρημα για τη θνητότητα με ξεχωριστούς λογοτεχνικούς χαρακτήρες που θα συντροφεύουν τον αναγνώστη πολύ καιρό μετά την ανάγνωση του βιβλίου. Μπορούν, άραγε, λάθος αποφάσεις να μας κάνουν ευτυχισμένους;
Η ζωή είναι ένα σύνολο από συνεχείς αποφάσεις. Αλλά, ποιες είναι οι σωστές; Ποιες οδηγούν στην ευτυχία, την αγάπη, τη φιλία και ποιες φέρνουν απόγνωση και μοναξιά;
Με αυτό το υπαρξιακό ερώτημα παλεύουν ο πολεμικός ανταποκριτής Χένρι, η εκδότρια Έντι και ο υπερευαίσθητος έφηβος Σαμ, όταν μετά από ένα ατύχημα ο Χένρι πέφτει σε κώμα.
Η συγγραφέας του παγκόσμιου best seller Το μικρό παριζιάνικο βιβλιοπωλείο μας χαρίζει ένα απολαυστικό, ευχάριστο, γλυκόπικρο παραμύθι για την απόσταση που μπορεί να διανύσει κανείς για χάρη της αγάπης και της φιλίας.
Με αυτό το υπαρξιακό ερώτημα παλεύουν ο πολεμικός ανταποκριτής Χένρι, η εκδότρια Έντι και ο υπερευαίσθητος έφηβος Σαμ, όταν μετά από ένα ατύχημα ο Χένρι πέφτει σε κώμα.
Η συγγραφέας του παγκόσμιου best seller Το μικρό παριζιάνικο βιβλιοπωλείο μας χαρίζει ένα απολαυστικό, ευχάριστο, γλυκόπικρο παραμύθι για την απόσταση που μπορεί να διανύσει κανείς για χάρη της αγάπης και της φιλίας.