ΚΑΘΕ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΚΡΥΒΕΙ ΜΙΑ ΕΞΩΠΟΡΤΑ-Γνωρίστε τη συγγραφέα του κ.Χρυσή Μαρούση και διεκδικήστε δύο αντίτυπα του βιβλίου ΑΦΟΥ!!!

Δηλώστε συμμετοχή για να κερδίσετε ένα αντίτυπο του βιβλίου ΕΔΩ

ΚΑΘΕ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΚΡΥΒΕΙ ΜΙΑ ΕΞΩΠΟΡΤΑ της κ.Χρυσής Μαρούση από τις εκδόσεις Ownbook

Εγώ ήμουν ο Μινώταυρος. Εγώ κι η Αριάδνη. Απ την αρχή στα χέρια μου κρατούσα το μίτο και τη μοίρα του Θησέα, του δόλιου εαυτού μου. Δικός μου κι ο λαβύρινθος. Εγώ ήμουν ο λαβύρινθος. Εγώ τον κατασκεύασα, μόνος μου μπήκα μέσα, με αφέλεια αφέθηκα να περιηγηθώ στους διαδρόμους του. Δυο χρόνια. Πόσο απλό ήταν να βγω. Αν εμπιστευόμουν την Αριάδνη, αν δεν φοβόμουν τον Μινώταυρο, αν ελευθέρωνα τον μίτο. Αν ήξερα απλώς τότε πως κάθε λαβύρινθος κρύβει μια εξώπορτα...

Ποια όμως είναι η κ.Χρυσή Μαρούση;;Ας την γνωρίσουμε μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ήμουν παιδί ακόμα όταν ανακάλυψα το χορό και θέλησα με όλη τη δύναμη της ψυχής μου να γίνω μπαλαρίνα. Από τότε, σε όποια μορφή κι αν συνάντησα την τέχνη στη ζωή μου, την πόθησα ολοκληρωτικά. Με μαγνήτισαν το θέατρο και η μουσική. Το πρώτο δεν το άγγιξα, λόγω χαρακτήρα. Αντί αυτού ασχολήθηκα με τη ζωγραφική κι ακολούθησα σπουδές αγιογραφίας. Η μουσική όμως υπήρξε μεγάλος έρωτας που μου σύστησε τη στιχουργική, η οποία έγινε το απόλυτό μου πάθος για χρόνια. Κι έτσι βρέθηκα στο σήμερα, να γράφω βιβλία και να μπαίνω σε ξένα σώματα, να αποκτώ νέες ψυχές, να ζω τόσες άλλες ζωές πέρα από τη δική μου! Για χρόνια εκλάμβανα αυτές μου τις ενασχολήσεις ως αδυναμία, πλέον όμως καταλαβαίνω πως χωρίς αυτές, θα ήμουν απλά κάποια άλλη. Είμαι μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος από το 2010 και το παραμύθι μου «Με νοιάζει, θέλω και μπορώ» έλαβε έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών στα πλαίσια του 31ου πανελλήνιου λογοτεχνικού διαγωνισμού Αθηνών για το έτος 2012. Γεννήθηκα κι εξακολουθώ να ζω στην Θεσσαλονίκη με τον σύζυγο και τα δυο μας παιδιά. Tο «Κάθε λαβύρινθος κρύβει μια εξώπορτα» είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα.

Βρείτε τη συγγραφέα στο facebook:https://www.facebook.com/chrysi.marousi

ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο. Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Κάπου στο δημοτικό. Δεν ξέρω να σας πω με βεβαιότητα, αν ήταν το πρώτο, αλλά αυτό που θυμάμαι έντονα κι «έγραψε» μέσα μου, ήταν οι «Μικρές Κυρίες» της Λουίζας Άλκοτ. Μάλιστα, το συγκεκριμένο αντίτυπο βρίσκεται ακόμα στη βιβλιοθήκη της αδελφής μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ:2) Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;
Η αλήθεια είναι πως προτιμώ τα μυθιστορήματα.

ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας ...βάζω δύσκολα;
Είναι σίγουρα πολλοί. Θα αναφέρω μερικούς πολυαγαπημένους, που ο καθένας από αυτούς με συντρόφευσε και σε κάποια άλλη περίοδο της ζωής μου. Νιώθω πως εκείνη μου τους σύστησε κάποια στιγμή για να συμπορευτούμε για ένα κομμάτι του ταξιδιού, ότι διασταυρώθηκαν σε κάποιο σημείο οι δρόμοι μας ακριβώς όπως συμβαίνει και με τους φίλους. Ζωρζ Σαρρή, Στρατής Μυριβήλης, Ηλίας Βενέζης, Μενέλαος Λουντέμης, Τζέιν Όστιν, Αλκυόνη Παπαδάκη, Φώτης Κόντογλου, Εύα Ομηρόλη, Ιζαμπέλ Αλιέντε, Βασιλική Νευροκοπλή. Όπως μου ήρθαν αυτή τη στιγμή…

ΕΡΩΤΗΣΗ:4)Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε;
Ξεκίνησα να γράφω συνειδητά στην εφηβεία. Αρχικά ασχολήθηκα με στίχους και ποίηση. Έναυσμα αποτέλεσε η ανάγκη μου να εκφραστώ, να μοιραστώ όλα αυτά που ένιωθα, έναν ωκεανό συναισθημάτων που ξεχείλιζε από κάθε σημείο της ψυχής μου και δεν ήξερε πού να διοχετευτεί, χωρίς να παρασύρει τα πάντα στο διάβα του. Το γράψιμο ήταν ο δικός μου τρόπος να ανασάνω, να αυτοπροσδιοριστώ, ο μόνος δρόμος που ήθελα να ακολουθήσω. Μεγάλη ώθηση όμως και πίστη στον εαυτό μου και στην δυναμική της γραφής μου, μου έδωσε η αδελφή μου, που πίστεψε από την πρώτη στιγμή στο -όποιο- ταλέντο μου και η Δήμητρα Γαλάνη, στην οποία είχα στείλει στίχους μου και μου είχε απαντήσει, με ένα γράμμα που ακόμα φυλώ σαν προσωπικό θησαυρό. Μου έγραψε πράγματα πολύτιμα, μου έδωσε συμβουλές που ακόμα ακολουθώ. Πάνω από όλα, μου έκανε ένα σπουδαίο δώρο: με έκανε να καταλάβω πως αυτά που έγραφα είχαν προοπτικές, άξιζαν να παλέψω για αυτά. Και την ευχαριστώ για αυτό.

ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας "Κάθε λαβύρινθος κρύβει μια εξώπορτα" και γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;
Η ιστορία αυτού του βιβλίου είναι ιδιαίτερη. Κατά τη διάρκεια της πρώτης μου εγκυμοσύνης, έβαλα ένα στοίχημα με τον εαυτό μου. Αναρωτήθηκα αν ήμουν ικανή να γράψω ένα μυθιστόρημα. Κι είπα, γιατί όχι, ας προσπαθήσω. Και σήμερα κρατώ στα χέρια μου ένα βιβλίο 455 σελίδων, το βλέπω στις προθήκες και στις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων, ακούω καθημερινά τόσα όμορφα λόγια από ανθρώπους που το αγκάλιασαν και το αγάπησαν με τρόπο συγκινητικό. Όλα αυτά για ένα βιβλίο που δεν γράφτηκε με την προοπτική να εκδοθεί, καθώς εδώ και χρόνια γράφω για τον εαυτό μου και μόνο, γιατί δεν μπορώ να κάνω κι αλλιώς. Η συγγραφή είναι συνυφασμένη με την ύπαρξή μου. Μα το τελικό αποτέλεσμα με «ανάγκασε» να προβώ στην έκδοσή του. Και χαίρομαι πολύ που το έκανα! Όσο για τον τίτλο, είναι η ουσία όλου του βιβλίου, και δηλώνει την βεβαιότητά μου πως πάντα υπάρχει λύση, διέξοδος, φως, αρκεί να επιθυμούμε να τα βρούμε. Από το εξώφυλλο, ο σκοτεινός αντικατοπτρισμός του Πάρη, του κεντρικού ήρωα της ιστορίας, με την κόκκινη, φωτεινή ομπρέλα που τον προφυλάσσει από την βροχή, μας «ψιθυρίζει» με τον τρόπο του τον τίτλο του βιβλίου. Με άγγιξε και μίλησε στην καρδιά μου από την πρώτη στιγμή κι έτσι το επέλεξα δίχως δεύτερη σκέψη.

ΕΡΩΤΗΣΗ:6)Μια και είναι το πρώτο σας βιβλίο και δεν γνωρίζουμε τη γραφή σας τι πιστεύεται ότι προκαλεί τον αναγνώστη να σας διαβάσει,να σας γνωρίσει?Το εξώφυλλο?Το οπισθόφυλλο?Πείτε μου δυο λόγια για την ιστορία.....
Πιστεύω πως και τα δύο είναι εξίσου δυνατά και ικανά να προσελκύσουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Εγώ αγαπώ να ανακαλύπτω νέους δημιουργούς, είμαι ανοιχτή σε νέες προτάσεις. Πάντα το έκανα, πέρα από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, τραγουδοποιούς, ερμηνευτές, με γοήτευε να ανακαλύπτω κι άλλους, που έκαναν ακόμα τα πρώτα τους δειλά βήματα. Το «Κάθε λαβύρινθος κρύβει μια εξώπορτα» είναι ένα μυθιστόρημα που απευθύνεται σε ενήλικες, μα θα μπορούσε άνετα να διαβαστεί κι από παιδιά άνω των 15 ετών. Η ιστορία του βιβλίου αποδεικνύεται δυστυχώς πολύ επίκαιρη, καθώς μιλά για τον Πάρη, ένα παιδί 15 χρόνων, ευαίσθητο και καλοπροαίρετο, γεμάτο όνειρα και αγάπη για τα πάντα, που ξαφνικά βλέπει τον κόσμο του να καταρρέει, όταν χάνει την μητέρα του. Τότε εγκλωβίζεται από τη μια στιγμή στην άλλη στον δικό του, προσωπικό λαβύρινθο, που είναι πολύ σκοτεινός κι επώδυνος. Ο Μινώταυρος με τον οποίο βρίσκεται αντιμέτωπος είναι η σεξουαλική του κακοποίηση από έναν φίλο του πατέρα του. Δεν ήθελα, όμως, απλά να αναφερθώ σε αυτό το φριχτό από κάθε άποψη θέμα της παιδικής κακοποίησης, έτσι στις σελίδες του βιβλίου  βλέπουμε τον ήρωα να ψάχνει τον μίτο που θα τον βγάλει από το αδιέξοδό του, αναγνωρίζουμε την Αριάδνη και τον ακολουθούμε στην πορεία του προς το φως. Γιατί έχω την πεποίθηση πως ακόμα και στα πιο σκοτεινά θέματα, πάντα κρύβεται κάπου το φως. Κι ήθελα όταν αφήσει κάποιος το βιβλίο από τα χέρια του, να μην έχει μέσα στην ψυχή του ταραχή, αλλά να πρωταγωνιστεί σε αυτήν η ελπίδα. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από το έργο σας και γιατί?
Τους αγαπώ όλους, όλοι τους είναι άξιοι να αγαπηθούν, ο καθένας για την μοναδικότητά του, όμως αναμφισβήτητα ξεχωρίζω τον Πάρη. Γιατί είναι ένα αγόρι που τίποτα  δεν του χαρίστηκε, που η ζωή του έδειξε το σκληρότερό της πρόσωπο, κι όμως, η ψυχή του παραμένει καλή, δοτική και καθαρή, παρά τα όσα άσχημα έχει δει. Δεν τα παρατά, αγωνίζεται, ελπίζει, πόσο σπουδαίο πράγμα η ελπίδα… Παλεύει να ξαναβγεί στο φως, δεν παραδίνεται στο σκοτάδι που τόσο απλόχερα τον τυλίγει από παντού. Δεν νομίζω πως θα υπάρξει άνθρωπος που θα αφήσει από τα χέρια του αυτό το βιβλίο, χωρίς να τον αγαπήσει…

ΕΡΩΤΗΣΗ:8)Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πριν δύο μήνες, αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο? Μήπως έχετε και άλλες ανέκδοτες ιστορίες?
Ναι! Έχω έτοιμο ένα οικολογικό παραμύθι, με τίτλο «Με νοιάζει, θέλω και μπορώ», αυτό το διάστημα συζητώ για την εικονογράφησή του. Παράλληλα, γράφεται σιγά σιγά και το δεύτερο μου μυθιστόρημα.

ΕΡΩΤΗΣΗ:9)Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;
Διαβάζω δύο ταυτόχρονα. Το «Το Καλοκαίρι που σταμάτησε ο χρόνος» της Έλλης Μαζωνάκη, εκδόσεις Ownbook και το «Γάμος και Οικογενειακή Ζωή» του πρωτοπρεσβύτερου Βασιλείου Καλλιακμάνη, των εκδόσεων Αποστολική Διακονία. Είναι δυο υπέροχα, αν και τελείως διαφορετικά μεταξύ τους βιβλία, που όμως τα κατάφεραν να με κερδίσουν απόλυτα το καθένα με τον τρόπο του.

ΕΡΩΤΗΣΗ:10)Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία.Ίσως  είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά..

Όντως, αλλάζουν κατά περιόδους. Αλλά θα σας πω αυτά που ισχύουν αυτόν τον καιρό. «Αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα» της λατρεμένης Σκάρλετ Ο Χάρα, το «Στα είπα όλα» σε στίχους Οδυσσέα Ιωάννου και μουσική Μίλτου Πασχαλίδη, ερμηνευμένο μοναδικά από τον Σωκράτη Μάλαμα. Η «Φρίντα», η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση είναι μονόδρομος, καθώς λατρεύω την Φρίντα Κάλο και το έργο της.