"Είναι δύσκολο ταξίδι η φιλία αλλά αξίζει να σαλπάρει κανείς για αυτό!"-ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΚΟΥΡΤΖΗ ΑΦΟΥ!!!

1)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του 3ου βιβλίου σας "Το Πριγκιπότο";Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να το γράφετε;

Υπήρχε εδώ και χρόνια η σκέψη στο μυαλό μου για να γράψω για ένα ξενοδοχείο στην Μπελ Εποκ, έτσι έκανα την έρευνα και κάποια στιγμή την προηγούμενη χρονιά που σημείωνα αυτό το δίστιχο που υπάρχει στην αρχή του βιβλίου σε ένα χαρτί και που αναφέρεται στο θυμό του έρωτα όλα συνδέθηκαν μεταξύ τους και άρχισε η ιστορία να σχηματίζεται! Κατόπιν δημιουργήθηκε ο τίτλος και σε εμένα συμβαίνει το εξής περίεργο. Άπαξ και υπάρχει τίτλος υπάρχει και βιβλίο και ξεδιπλώνεται μόνο του!

2)Κέρκυρα τέλη του 19ου αιώνα και Κηφισιά της Μπελ Επόκ.Με την κινηματογραφική θα έλεγα γραφή σας μας χαρίσατε ένα μαγικό ταξίδι στο χρόνο,μου δημιουργήσατε την αίσθηση πως βρισκόμουν για διακοπές στην Κέρκυρα και κατόπιν στην Κηφισιά,στο ΠριγκιπΟτο σας!!!γιατί επιλέξατε να μας ταξιδέψετε στις δύο αυτές τοποθεσίες και πόσο διήρκησε η έρευνα σας;;

Σας ευχαριστώ που το λέτε αυτό γιατί ήταν και το ζητούμενο μου πάνω από όλα! Να δημιουργηθεί ένα παραμύθι για μεγάλους σχεδόν κινηματογραφικό που να πραγματεύεται όμως δύσκολα θέματα! Έτσι προσπάθησα να κρατήσω μια απλή γλώσσα και ένα ύφος που να βοηθάει σεναριακά κάποιον να δει αυτές τις εικόνες και να έρθει μαζί μου διακοπές εκεί! Όσον αφορά τους τόπους, η Κέρκυρα επιλέγει μέσω μιας ιστορίας που μου είχε διηγηθεί έναν δημοσιογράφος στην Κέρκυρα πριν λίγα χρόνια. Αυτό με ώθησε να ψάξω την ιστορία του θεάτρου Σαν Τζιάκομο και αμέσως ζωντάνεψαν εκεί οι ήρωες μου. Από την άλλη, η Κηφισιά, ήταν ο τόπος που πράγματι εκείνη την εποχή δημιουργήθηκαν πολυτελή ξενοδοχεία ενώ παράλληλα είχε ακόμη αυτή την αίσθηση ερημιάς που χρειαζόμουν για να πλέξω την πλοκή! Και επίσης επειδή είναι το προάστιο που ζω είχα πολλές πληροφορίες για το παρελθόν του τόπου και εικόνες!

3)Αμάντα-Κλημεντίνη:δύο αδερφικές φίλες που περνούν τα καλοκαίρια τους στην Κέρκυρα,μοιράζονται τα όνειρα και τα μυστικά τους και ξαναβρίσκονται έπειτα από χρόνια στο πριγκιπΟτο και ζουν μαζί...Τις ενώνει μια δυνατή φιλία,μυστικά και λάθη του παρελθόντος αλλά και του παρόντος.Τι πιστεύει η Πηνελόπη για τη φιλία;Υπάρχουν σήμερα φιλίες που αντέχουν στο χρόνο;

Πιστεύω πως η φιλία είναι μια μορφή οξυγόνου πνευματικού για τον άνθρωπο όταν χτίζεται σε γερές βάσεις. Και αυτό δυστυχώς προϋποθέτει πολλά χρόνια τριβής και επένδυση κυρίως συναισθηματική! Και έτσι ναι, αντέχουν οι φιλίες στον χρόνο. Έχω φίλες που την σχέση μας την χτίζουμε και την φροντίζουμε καθημερινά επι εικοσαετίες πια, και έτσι είμαι σίγουρη πως υπάρχει η δυνατότητα μια φιλία να αντέξει, μιλώντας εκ πείρας. Από την άλλη είμαι αρκετά αυστηρή στην πορεία μια καινούριας φιλίας. Πιστεύω ακράδαντα πως η διάθεση για το χτίσιμο μιας φιλίας φαίνεται στην χαρά του άλλου, έτσι δεν διστάζω να αναθεωρήσω όταν αντιληφθώ πως στην δοτικότητα μου ο άλλος με τον οποίο ξεκινάω να χτίσω μια σχέση απαντά με αγνωμοσύνη ή δεν μοιραστεί τα θετικά μου συναισθήματα όταν αυτά προκύπτουν στην ζωή μου. Είμαι οπαδός του να μην χαλάει μια φιλία αλλά εάν το ζητούμενο δεν είναι το ευζειν και των δυο και η ταυτόχρονη συναισθηματική εξέλιξη τότε είναι καλύτερο να ατονήσει. Είναι δύσκολο ταξίδι η φιλία αλλά αξίζει να σαλπάρει κανείς για αυτό!

4)Η Κλημεντίνη τολμά να στήσει μια επιχείρηση, σε μια εποχή που δεν προσφερόταν τέτοιες ευκαιρίες-δυνατότητες στις γυναίκες και προσπαθεί να επιβιώσει σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία.Πόσο δύσκολο ήταν αυτό;Πιστεύετε ότι σήμερα έχουν αλλάξει τα δεδομένα ή υπάρχουν ακόμα κάποια επαγγέλματα που θεωρούντε απαγορευτικά για τις γυναίκες;

Σαν στόχος την τότε εποχή ήταν από δύσκολος έως ανέφικτος για τις περισσότερες γυναίκες. Υπήρχαν όμως αρκετές εξαιρέσεις γυναικών που την Μπελ Εποκ κατάφεραν και έβαλαν την σφραγίδα τους στην κοινωνία και φυσικά τα λιθαράκια για αυτά που απολαμβάνουμε σήμερα και έτσι δημιούργησα μια προσωπικότητα με ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά. Και να παραδειγματιστώ!Ακολούθησα την πορεία της βήμα βήμα, από τη στιγμή που το όνειρο έγινε στόχος και κατόπιν πρακτικά βήματα ώστε να ανακαλύψω πως τα κατάφεραν εκείνες οι γυναίκες και φυσικά με ποιο τίμημα! Παρατηρώντας το σήμερα, φυσικά η ίση θέση της γυναίκας με τον άντρα στην κοινωνία είναι αδιαπραγμάτευτη, όμως ναι, πιστεύω πως υπάρχουν επαγγέλματα στα οποία ακόμα υπάρχει μια δυσπιστία και μια ανασφάλεια ως προς την επιτυχία τους. Για αυτό και άλλωστε όταν μια γυναίκα διακρίνεται σε τέτοια επαγγέλματα αυτό αποτελεί είδηση όπως π.χ. το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι το επάγγελμα του πιλότου. Συνοψίζοντας θα πω πως τουλάχιστον αισθάνομαι ευτυχής που στην χώρα που ζούμε αναφερόμαστε σε ανθρώπους και όχι σε φύλα και ελπίζω αυτό να γίνει σύντομα και σε όλο τον κόσμο!

5)"Ολοι κάνουμε λάθη Κλημεντίνη.Ακόμα και στις επιχειρήσεις κάνουμε λάθη ,πόσο μάλλον στα θέματα καρδιάς.Μα πρέπει να επικρατεί η λογική τελικά." υποστηρίζει ο πατέρας της Κλημεντίνης.Η Πηνελόπη λειτουργεί κυρίως με τη λογική ή την καρδιά;

Λοιπόν θα απαντήσω με ποιητικό τρόπο όπως μου έρχεται αυθόρμητα! Δεν μπορώ να αντισταθώ στις φωνές της καρδιάς μου και τις ακούω πιο δυνατά τις περισσότερες φορές! Αυτό που έχω καταφέρει με τα χρόνια είναι, όταν απαιτείται να κάνω λίγο χώρο στην καρδιά να χωρέσει το μυαλό και το επιβάλλω στον εαυτό μου με κάθε τρόπο! Για να χαριτολογήσουμε παίζουν ρόλο και τα ζώδια μας! Είμαι Καρκίνος που έχει ταυτιστεί ως ζώδιο με το συναίσθημα και σκουντάω τον ωροσκόπο μου τον Λέοντα να ξυπνήσει κάποιες φορές να επαναφέρει τα πράγματα σε τάξη!

6)"Το μπάλωμα είναι τέχνη,μικρή μου.Είναι χάρισμα να μπορείς να αλλάζεις κάτι που είναι πιο παλιό ή ελλαττωματικό και να το φτιάχνεις πάλι ώστε να σου αρέσει."Η Πηνελόπη κατέχει την τέχνη του μπαλώματος; επιδιορθώνει κάτι παλιό ή ελλαττωματικό ώστε να της αρέσει; ή υπάρχουν καταστάσεις που δεν επιδέχονται ....μπάλωμα;;;

Αναμφισβήτητα υπάρχουν καταστάσεις που δεν επιδέχονται μπάλωμα.. θα μπορούσα να σας πω πολλές και να συγκινηθώ ειδικά όταν αναφερόμαστε σε απώλειες. Τα μπαλώματα είναι στην πραγματικότητα οι δεύτερες ευκαιρίες, όχι αυτές που μας δίνονται όπως το έχουμε συνηθίσει να το αντιλαμβανόμαστε αλλά αυτές που επιλέγουμε εμείς να δημιουργούμε. Στην αρχή δεν κατείχα την τέχνη του μπαλώματος. Μεγαλώνοντας όμως, όταν συνηδειτοποίησα πως ήθελα να ζω δίνοντας δεύτερες ευκαιρίες πρακτικά και αλληγορικά, μαθήτευσα και σε αυτό. Είναι υπέροχο νομίζω το να βρίσκεις τρόπο να διατηρήσεις όλο το συναισθηματικό φορτίο που έχεις επενδύσει κάπου και να μην το πετάς για μια καινούρια αρχή όταν δεν υπάρχει λόγος και δεν είσαι έτοιμος! Το μυστικό είναι να ξεχωρίζεις όπως η Νόρα, αν το μπάλωμα θα πετύχει ή θα δείχνει πάντα παράταιρο γρατζουνώντας την καρδιά σου και δημιουργώντας μια διαφορετική υφή που θα πιάνεις πάντα!

7)Στο ΠριγκιπΟτο διαμένουν κάποια στιγμή και ήρωες από τα δύο προηγούμενα βιβλία σας και μάλιστα παίζουν  σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις.Πως  αποφασίσατε να τους εντάξετε στην πλοκή του νέου σας βιβλίου.

Ήταν κάτι που το ήξερα η αλήθεια είναι από την αρχή ότι θα συμβεί! Το ένιωθα! Ήταν τόσο ζωντανοί στο μυαλό μου όλοι οι ήρωες των προηγούμενων μυθιστορημάτων, σχεδόν υπαρκτά πρόσωπα, έτσι καθώς εντάσσονταν και ζούσαν στο ίδιο χρονικό πλαίσιο ήθελαν πολύ να επισκεφτούν το ξενοδοχείο της εποχής που ήταν φημισμένο! Στην ουσία, μου φαινόταν παράξενο να μην εμφανιστούν εκεί αφού ήταν απόλυτα ταιριαστοί όπως θα καταλάβετε στο βιβλίο! Έτσι απλά τους έδωσα το κλειδί, τους έκανα μια κράτηση στα δωμάτια και πέρασαν την πόρτα του Πριγκιπότου. Από την στιγμή που πάτησαν το πόδι τους εκεί, συμμετείχαν οι ίδιοι στην πλοκή με τρόπο που με εξέπληξε και εμένα για να σας είμαι ειλικρινής.Κατόπιν, μέσα στο ξενοδοχείο γεννήθηκε και ένας ήρωας που σχετίζεται με το επόμενο μυθιστόρημα και που μέσα στο αίμα του φέρνει το θυμό του έρωτα! Μια συνεχής ροή ενεργειών είναι τα βιβλία και οι πρωταγωνιστές έχουν τόσες στιγμές της ζωής τους που δεν γνωρίζουμε που ναι, γιατί όχι, μπορεί να τις ανακαλύψουμε σε ιστορίες άλλων σαν παράπλευρες περιπέτειες !

8)Υπάρχει κάποιος ήρωας των βιβλίων σας που να του έχετε μία μικρή αδυναμία; που να τον ξεχωρίζετε; κι αν ναι γιατί;

Σε κάθε βιβλίο έχω και μια συγκεκριμένη αδυναμία. Θα αφήσω απ´ έξω το πρώτο μου βιβλίο το Κουμκουάτ, γιατί εκεί εμφανίζεται η Θεοδώρα που στην ουσία είναι η μητέρα μου που την έχω χάσει και έτσι θα νικούσε κάθε άλλο χαρακτήρα. Θα αναφερθώ λοιπόν στα δεκατρία μπαλώματα λέγοντας πως έχω αδυναμία στον Στρατή και στα ελλείμματα του τα ψυχολογικά. Στο ΠριγκιπΌτο αγάπησα πολύ την Κλημεντίνη που αποτέλεσε ηρωίδα έμπνευση για εμένα να διορθώσω λάθη μου και να μάθω πως να πραγματοποιώ τα όνειρα μου. Τέλος μεγάλη αδυναμία έχω στην ηρωίδα του επόμενου βιβλίου για την οποία δεν μπορώ να πω ακόμα πιο πολλά, εκτός ότι ήταν μια πολύ εκκεντρική γυναίκα που με συγκίνησε βαθιά.

9)Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;

Αυτό το διάστημα διαβάζω κάποια βιβλία που χρησιμοποιώ για έρευνα και στο ταξίδι μου αυτό έχω μαζί μου τρία βιβλία: το «είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου» της Μαρίας Παναγοπούλου, και σε e-books το silent patient του Άλεξ Μιχαϊλίδη (ψάξτε το ψάξτε το ψάξτε το!) και το νέο του Σεμπάστιαν Φίτζεκ το Flugangst 7A.

10)Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία. Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά.

Η φράση που με εκφράζει πέρα για πέρα είναι το «κάθε εμπόδιο γα καλό!». Μου συμβαίνει πάντα και την συναντώ συνέχεια να συντροφεύει την ζωή μας σαν μαγική συνταγή. Όσον αφορά ταινία θα σας πω την πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό που πάντα με κάνει να κλαίω και να εμπνέομαι, την «Οικογένεια Μπελιέ» (αν δεν την έχετε δει σας παρακαλώ εμπιστευθείτε με!). Όσο για τραγούδι επειδή εκεί πραγματικά δυσκολεύομαι να διαλέξω αγαπημένο θα σας αναφέρω επίσης το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό και το ακούω συχνά. Είναι το «I never said I was deep» του Τζάρβις Κόκερ που έχει μια συγκλονιστική μελωδία αλλά κυρίως απίστευτα λόγια. Είναι από τα λίγα τραγούδια στα οποία έχω συναντήσει ποίημα αριστουργηματικά βαθύ με μια δόση ειρωνίας που απλά δείχνει απίστευτα ευρηματικά λογοπαίγνια της αγγλικής γλώσσας. «I never said I was deep, but I am profoundly shallow, my lack of knowledge is vast..” :-)

Άννα μου σε ευχαριστώ για την όμορφη συνέντευξη και για όλα όσα κάνεις για εμάς και τα βιβλία μας! Με το καλό να ανταμώσουμε!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΚΟΥΡΤΖΗ γεννήθηκε στην Άρτα και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Βιοτεχνολογία και εργάστηκε επί σειρά ετών στον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα δραστηριοποιείται στον επιχειρηματικό χώρο και παράλληλα ασχολείται με τη συγγραφή, που αποτελεί και τη μεγάλη αγάπη της. Έχει ταξιδέψει αρκετά, μιλάει τέσσερις γλώσσες και ερασιτεχνικά ασχολείται με το αργεντίνικο τάνγκο. Είναι παντρεμένη και έχει έναν γιο. Έχει διακριθεί σε διαγωνισμούς ποίησης και έχει γράψει θεατρικά έργα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της ΚΟΥΜΚΟΥΑΤ – ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΡΙΖΩΣΕ Η ΑΓΑΠΗ και ΔΕΚΑΤΡΙΑ ΜΠΑΛΩΜΑΤΑ

Στα τέλη του 19ου αιώνα, δύο αδελφικές φίλες, η Αμάντα και η Κλημεντίνη, περνούν μαζί τα καλοκαίρια τους στην Κέρκυρα, όπου μοιράζονται τα μυστικά και τα όνειρά τους. Κάποια στιγμή, οι δρόμοι τους θα χωρίσουν. Η μία, θυμωμένη από τον έρωτα, προσπαθεί να ξεχάσει. Η άλλη, πληγωμένη από τον έρωτα, μετατρέπει τον πόνο της σε δημιουργικότητα, προκειμένου να καταφέρει να ανοίξει το δικό της ξενοδοχείο στην Κηφισιά.

Έπειτα από χρόνια, οι δύο γυναίκες θα συναντηθούν στο Πριγκιπότο για να ζήσουν πάλι μια κοινή ζωή, γεμάτη από τα μυστικά του παρελθόντος αλλά κι αυτά που έρχονται να τις ενώσουν ξανά. Μα όταν ο θυμός του έρωτα ζωντανέψει εκ νέου, τότε θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και για τις δύο. Επειδή αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν μέχρι το τέλος είναι ποια από τις δύο θα πέσει θύμα στα βέλη του… Ένα μυθιστόρημα που εκτυλίσσεται από το 1878 μέχρι το 1898 στην Κέρκυρα και κατόπιν στην Κηφισιά της μπελ επόκ. Μια γυναίκα που προσπαθεί να επιβιώσει σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία. Και ο έρωτας∙ ο παράνομος, που δεν έχει λόγο άνθησης, αλλά έχει λόγο ύπαρξης.