ΙΣΤΟΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ-ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΑΝΔΟΛΟΣ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

"Το βιβλίο αυτό είναι μυθιστόρημα και πρέπει να διαβαστεί σαν μυθιστόρημα,όχι σαν ιστορική βιογραφία.Είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα,αλλά έχει διανθιστεί από μυθοπλαστικές πινελιές όπως συμβαίνει σε κάθε ιστορία που γίνεται μυθιστόρημα."
Ξεκινάει τη σημείωση για τις πηγές που χρησιμοποίησε ο συγγραφέας κ.Δάνδολος στο τέλος του βιβλίου.
Βασισμένος σε σημειώσεις,ημερολόγια της αγαπημένης μας Πηνελόπης Δέλτα και σε θαυμάσια έργα που αφορούν τη ζωή και το έργο της μας χάρισε ένα ξεχωριστό μυθιστόρημα θέλοντας όπως ο ίδιος δήλωσε "να αποτίσω φόρο τιμής στην συγγραφέα που με γαλούχησε και με ταξίδεψε και με έκανε στην εφηβεία να αγαπήσω τη λογοτεχνία".
Ένα μυθιστόρημα που κινείται σε δύο χρόνους στο 1908 όπου βρίσκουμε την Πηνελόπη Δέλτα σ'ένα σανατόριο στη Βιέννη στο οποίο την έστειλε η οικογένεια της για να ξεχάσει την μεγάλη της αγάπη τον Ίωνα Δραγούμη και στο 1941 τις μέρες που οι Γερμανοί εισβάλουν στην Αθήνα.
Με την ξεχωριστή γραφή του ο κ.Δάνδολος με μετέφερε  κεφάλαιο-κεφάλαιο στις δύο παραπάνω χρονικές περιόδους και με κατέστησε μάρτυρα σημαντικών γεγονότων που σημάδεψαν την αγαπημένη συγγραφέα και την χώρα μας.Ταυτόχρονα όμως  μ'έκανε μάρτυρα των πιο μύχιων σκέψεων,συναισθημάτων,αποφάσεων της και με έβαλε στη διαδικασία να τις σκεφτώ,να τις αναλύσω και ασυναίσθητα να τις κρίνω.Ακόμα και τώρα δεν μπορώ να πω αν με άγγιξαν ή μάλλον συγκλόνισαν  περισσότερο η περιγραφή των τριών ημερών που πέρασε στη Βιέννη με τον Ίωνα Δραγούμη το 1908, ενώ ήταν στο σανατόριο, ή οι τελευταίες της ώρες όταν οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Αθήνα.Βρήκα εκπληκτικό τον τρόπο με τον οποίο ο συγγραφέας αναλύει το χαρακτήρα,συναισθήματα,πράξεις των πρωταγωνιστών και ακόμα εξίσου εκπληκτικά πως περιγράφει τα γεγοτότα,τις καταστάσεις,τα τοπία!!!Αισθάνθηκα το δίλημμα της Πηνελόπης ανάμεσα στη λογική(οικογένεια,καθήκον,υποχρεώσεις) και το συναίσθημα(η αγάπη της για τον Ίωνα),πόνεσα μαζί της με την εισβολή των Γερμανών στην Αθήνα και τα δεινά που θα ακολουθούσαν,νομίζω πως ακούω ακόμα τις μηχανές και τις φωνές των Γερμανών...
Πολλά συγχαρητήρια στον συγγραφέα, ο οποίος πολύ έξυπνα έπλεξε τα ιστορικά-πραγματικά στοιχεία με τη μυθοπλασία,σεβόμενος απόλυτα τη ζωή και το έργο της,μ'έκανε να "γνωρίσω" καλύτερα την αγαπημένη συγγραφέα των παιδικών μου χρόνων και πλέον θα αναζητήσω και τα άλλα έργα που την αφορούν ...

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Το ξέρω πως είμαι τρελή∙ μα η αγάπη κάποιον τρελαίνει… 

Ιούνιος του 1908. Η Πηνελόπη Δέλτα βρίσκεται σε ένα σανατόριο στα περίχωρα της Βιέννης. Είναι μια γυναίκα με κηλιδωμένη ζωή. Σε αυτό το άσυλο των ταλαιπωρημένων ψυχών, μακριά από τις κόρες της, την έστειλαν για να ξεχάσει τον Ίωνα Δραγούμη, τον γοητευτικό διπλωμάτη που αγάπησε παράφορα, τον άνθρωπο που έγινε η αιτία να κλυδωνιστεί ο γάμος της. Όμως η επίσκεψή του εκεί τα αλλάζει όλα. Με φόντο τις καταπράσινες ερημιές και τα μεσαιωνικά πλακόστρωτα της κεντρικής Ευρώπης θα παλέψει για τη λύτρωση της καρδιάς της, ζώντας μαζί του τρεις μέρες που θα τη σημαδέψουν για πάντα. 

Τριάντα τρία χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 1941, οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Αθήνα, και εκείνη, καθηλωμένη στο σαλόνι του σπιτιού της στην Κηφισιά, επιχειρεί τον τελευταίο απολογισμό της ζωής της, έχοντας πάρει μια μοιραία απόφαση. Να ανταμώσει στον ουρανό τον άντρα που στερήθηκε κάποτε. 

Το Ιστορία χωρίς όνομα είναι ένα βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα για το πάθος και την απώλεια, για τον έρωτα και τη μνήμη, για τις δεσμεύσεις της οικογένειας, για το σκοτάδι του πολέμου και τις πιο δραματικές στιγμές της Ελλάδας. 

Βασισμένος στα ημερολόγιά της, ο Στέφανος Δάνδολος αποτίει φόρο τιμής στον εύθραυστο ψυχισμό της σπουδαιότερης Ελληνίδας συγγραφέως του εικοστού αιώνα.