Οι εκδόσεις Ωκεανός σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου
της αρθρογράφου -συγγραφέα Μαρίας Παναγοπούλου
Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου
την Τρίτη 7 Νοεμβρίου,ώρα 20.00
στο KREMLINO
Καρα'ί'σκου 119 Πειραιάς.
Την βάπτισαν Μαρία. Όμως το όνομα της καρδιάς της ήταν άλλο: Μάικα.
Μάικα, που στη γλώσσα των Πομάκων σημαίνει «μάνα». Όνομα που η ίδια το επέλεξε, θαρρείς από μια εσωτερική διαίσθηση… χωρίς να γνωρίζει πως λίγα χρόνια μετά, ο ίδιος ο Έρωτας θα της στερούσε το δικαίωμα να φέρει στον κόσμο δικά της παιδιά, αφήνοντάς την με την κοιλιά άδεια, την ψυχή κενή και μ’ ένα κουκλάκι, πιστό αντίγραφο μωρού, από αυτά που κάποιοι άνθρωποι συλλέγουν και ζουν μαζί τους σαν να είναι αληθινά, στην αγκαλιά της...
Ο Νικήτας Ρενιέρης, ένας άνδρας ωραίος, ισχυρός, που μοιάζει να τα έχει όλα, από ένα τραγικό γύρισμα της ειμαρμένης χάνει σε μια στιγμή τα πάντα: τη νεογέννητη κόρη του, τη νόμιμη σύζυγό του, μα και τη γυναίκα που λάτρεψε όσο καμμία....
Οι άνεμοι της μοίρας θα υφάνουν στον ιστό τους το χθες και το σήμερα των ηρώων και θα τους φέρουν μπροστά στην αποκάλυψη ότι ευτυχία και δυστυχία είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Ένα μυθιστόρημα τρυφερό και σκληρό, συγκινητικό
και αγωνιώδες, με γοητευτικούς ήρωες που αναζητούν
αλήθειες οι οποίες οδηγούν σε ανατροπές και σε αποκαλύψεις
που πληγώνουν κατάκαρδα και δοκιμάζουν τις αντοχές της ανθρώπινης λογικής.
Μέχρι τότε ας γνωρίσουμε την συγγραφέα κ.Μαρία Παναγοπούλου μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Μαρία Παναγοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το πραγματικό της επίθετο είναι Παναγοηλιοπούλου, αλλά όταν ξεκίνησε να εργάζεται στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ σε ηλικία 18 ετών, κατάλαβε ότι δεν είχε καμμία ελπίδα να κάνει καριέρα με ένα επώνυμο-σιδηρόδρομο και πήρε την απόφαση να το περικόψει. Υπολόγιζε όμως χωρίς τον... έρωτα. Ο γάμος και η γέννηση του γυιού της έβαλαν τα σχέδιά της για καριέρα σε δεύτερη μοίρα αφού προτίμησε τον ρόλο της full time μαμάς, ξεδίνοντας μέσα από το (ερασιτεχνικό) γράψιμο. Μόλις ο γυιός της μεγάλωσε, επέστρεψε στη δουλειά της επιλέγοντας το πιο μαγικό κομμάτι των Μέσων Ενημέρωσης, αυτό που βρίσκεται πίσω από τις κάμερες. Παράλληλα αρθρο-γραφεί στην εφημερίδα Κυριακάτικη και στο aixmi.gr ενώ διατηρεί το προσωπικό της site (thisimarias.com). Είναι παντρεμένη με τον δημοσιογράφο Κώστα Χαρδαβέλλα και μητέρα του Κωνσταντίνου Χαρδαβέλλα που είναι διαιτολόγος-διατροφολόγος. Το Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου, είναι το πρώτο της βιβλίο.
ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο. Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Θα σας μιλήσω για το πρώτο βιβλίο που με σημάδεψε, με έκανε να αγαπήσω το διάβασμα και φυσικά με ακολουθεί μέχρι και σήμερα. Ήταν «Ο Τρελαντώνης» της Πηνελόπης Δέλτα. Πειραιώτισσα γέννημα θρέμμα εγώ, αρχικά μου κέντρισε το ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο Τρελαντώνης και τα αδέλφια του έκαναν τις καλοκαιρινές διακοπές τους στο σπίτι της θείας τους στην Καστέλα. Από την στιγμή όμως που διάβασα την πρώτη παράγραφο του βιβλίου, ένιωσα ότι ανοίχτηκε μπροστά μου ένας άλλος κόσμος που μέχρι τότε αγνοούσα την ύπαρξή του. Αγάπησα βαθιά τον άτακτο, σκανταλιάρη αλλά ακέραιο, ειλικρινή και τίμιο Τρελαντώνη, ενώ ταυτίστηκα με την αδελφή του την Πουλουδιά, αφού ήταν πιο κοντά στην δική μου ψυχοσύνθεση.
ΕΡΩΤΗΣΗ:2)Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;
Έχω σεβασμό προς όλους τους ανθρώπους που εκθέτουν την ψυχή τους αποτυπώνοντάς την στο χαρτί γι αυτό και προσπαθώ να μην απορρίπτω κανέναν εάν δεν διαβάσω έστω μία σελίδα από το έργο του. Από εκεί και πέρα σαφώς κι έχω προτιμήσεις, που αλλάζουν και εξελίσσονται μαζί μου με το πέρασμα του χρόνου. Εκείνο που παραμένει σταθερό είναι ότι αγαπώ τα λογοτεχνικά αναγνώσματα που δεν είναι γραμμένα για να διαβαστούν μέσα σε μια νύχτα σαν περιοδικό ποικίλης ύλης, αλλά δίνουν τροφή στο μυαλό και την ψυχή μου διεκδικώντας ένα μερίδιο του χρόνου μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:3) Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας ...βάζω δύσκολα;
Μου βάζετε δύσκολα από την άποψη ότι σίγουρα θα αδικήσω κάποιους αφού δεν γίνεται να τους αναφέρω όλους. Για λόγους δεοντολογίας θα αφήσω εκτός της λίστας μου τους συγγραφείς των εκδόσεων Ωκεανός, με τον οποίο έχω την τιμή να συνεργάζομαι και θα σας αναφέρω τα πρώτα ονόματα που μου έρχονται στο μυαλό: Άλκη Ζέη, Μάρω Βαμβουνάκη, Έλενα Ακρίτα, Στέφανος Δάνδολος, Αύγουστος Κορτώ, Στίβεν Κινγκ και τα τελευταία χρόνια με την παρότρυνση του γιου μου, Αλμπέρ Καμύ.
ΕΡΩΤΗΣΗ:4) Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε;
Το γράψιμο ήταν ο ιδανικός τρόπος έκφρασης και εκτόνωσης από τότε που ήμουν παιδί. Ήμουν η συμμαθήτρια από την οποία αντέγραφαν όλοι στην έκθεση, η έφηβη που έγραφε τα ερωτικά σημειώματα των φίλων της για να τα κάνει πιο λυρικά (γέλια). Κάπου στα 16 μου χρόνια άρχισα και μία ιδιότυπη συλλογή. Όπως κάποιοι συλλέγουν γραμματόσημα ή κοχύλια εγώ ξεκίνησα να συλλέγω αληθινές ιστορίες και περιστατικά που μου έκαναν εντύπωση. Για πολλά χρόνια τα σημείωνα σε φύλλα τετραδίων (ούτε που ξέρω πόσα τέτοια τετράδια έχω!) και πλέον με την βοήθεια της τεχνολογίας τα καταγράφω σε ηλεκτρονικά αρχεία.
ΕΡΩΤΗΣΗ:5) Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας "Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου";
Όταν γεννήθηκε ο γιος μου, το 1993, έχοντας την πολυτέλεια της επιλογής, αποφάσισα να γίνω full time μαμά. Οι γυναίκες που το έχουν δοκιμάσει γνωρίζουν καλά πόσο δύσκολη δουλειά είναι να είσαι μαμά 24ωρου βάσεως! Έχεις ανάγκη να κάνεις κάτι, έστω μικρό, για τον εαυτό σου και εγώ αυτό το «κάτι» το βρήκα στο γράψιμο. Το 1997 λοιπόν, όταν ο Κωνσταντίνος μου έγινε 4 ετών και άρχισε να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό, ξεκίνησα κι εγώ την συγγραφή βιβλίων. Κάθε πρωί, από τις 7.30 μέχρι τις 9.30, άνοιγα τα κιτάπια της συλλογής με τις αληθινές ιστορίες μου, άφηνα την φαντασία μου ελεύθερη και αναμειγνύοντας μεταξύ τους γεγονότα, πρόσωπα και μύθο, δημιουργούσα μυθιστορήματα. Με τον τρόπο αυτό μέχρι να τελειώσει ο γιος μου την μαθητική ζωή του, ολοκλήρωσα τρία έργα και άφησα μισοτελειωμένα άλλα δύο, τα οποία συνέχισα την περίοδο που έφυγε για σπουδές στο Λονδίνο. Το «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου» είναι ένα από αυτά και μάλιστα το πρώτο, που σημαίνει ότι έμεινε στα συρτάρια μου για περίπου τριάντα χρόνια! Αν και ο σύζυγός μου και κάποιοι καλοί φίλοι με πίεζαν πάντα να εκδώσω μία από τις ιστορίες μου, εγώ δεν το σκεφτόμουν καν όπως υποθέτω οι γυναίκες που φτιάχνουν γλυκά ή κεντάνε ή ζωγραφίζουν για προσωπική εκτόνωση, δεν σκέφτονται να τα πουλήσουν. Ήταν η επαφή με τους διαδικτυακούς φίλους, μέσα από το facebook και το προσωπικό μου blog, η ενθάρρυνσή τους «μας αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις» που με έκανε να το τολμήσω, έστω και με καθυστέρηση.
ΕΡΩΤΗΣΗ:6) Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;
Ως προς τον τίτλο πρέπει να παραδεχτώ ότι είχα προτείνει κάποιους εντελώς διαφορετικούς στον εκδοτικό οίκο μου, οι οποίοι απορρίφθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες (γέλια). Ένα βράδυ διαβάζοντας ο σύζυγός μου ένα από τα πιο συναρπαστικά, κατά τη γνώμη μου, σημεία του βιβλίου γύρισε και μου είπε «εάν δεν έχετε βρει ακόμη τίτλο, σκεφτείτε το “Με είδα στα μάτια σου” αφού αποτελεί τον καταλύτη όλης της εξέλιξης». Το πρότεινα στον Ωκεανό, το πήρε η εκδότρια κ. Ελένη Κεκροπούλου, το μεταμόρφωσε σε «ΕΙΔΑ τον εαυτό μου στα μάτια σου» και εγένετο τίτλος!
Ως προς το εξώφυλλο, το οποίο λατρεύω γιατί καταφέρνει να κλείσει μέσα του ολόκληρη την ιστορία με τρόπο συγκινητικό, το ετοίμασε η φοβερή ομάδα των Εκδόσεων Ωκεανός! Μου τηλεφώνησε η πολύτιμη Εύη Ζωγράφου και μου είπε “θα σου στείλω μερικά εξώφυλλα που έχουμε σκεφτεί για να τα δεις”. Μου έστειλε πρώτο αυτό και δεν χρειάστηκε να δω τίποτε άλλο. Είδα την ηρωίδα μου, είδα την αγωνία, το πάθος αλλά και την απόγνωση στο βλέμμα της… και κατάλαβα αμέσως ότι αυτό ήταν το εξώφυλλό μου!
ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Μια και είναι το πρώτο σας βιβλίο και δεν γνωρίζουμε τη γραφή σας τι πιστεύετε ότι προκαλεί τον αναγνώστη να σας διαβάσει να σας γνωρίσει? Το εξώφυλλο? Το οπισθόφυλλο?
Εμπιστεύομαι απολύτως τους ανθρώπους των Εκδόσεων Ωκεανός και την εμπειρία τους, ακολουθώ τις συμβουλές τους, ζητάω ως πρωτάκι τη βοήθεια της Μαρίας Κουκουβίνου που είναι υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων και μια συνεργάτης-θησαυρός, αλλά ειλικρινά δεν ξέρω ποιο είναι εκείνο το στοιχείο που θα προκαλέσει τον αναγνώστη να με διαβάσει. Αυτό που μπορώ με απόλυτη βεβαιότητα να σας πω είναι πως πρόκειται για μία πολύ δυνατή αληθινή ιστορία! Και ότι ταλαιπωρηθήκαμε πολύ για να δημιουργήσουμε το οπισθόφυλλο, γράφοντας σε αυτό κάτι που να είναι ελκυστικό αλλά να μην αποκαλύπτει και την εξέλιξη της υπόθεσης, ούτε τους μοιραίους ήρωές της. Δύσκολο, αλλά νομίζω ότι τελικά τα καταφέραμε!
ΕΡΩΤΗΣΗ:8) Πείτε μου δυο λόγια για την ιστορία του «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου»
Το «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου» είναι βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία την οποία άκουσα για πρώτη φορά το 1987, από έναν άντρα της αστυνομίας που είχε εμπλακεί στο αστυνομικό κομμάτι της υπόθεσης. Την είχα καταγράψει με δέος τότε στα τετράδιά της συλλογής που σας έλεγα λίγο πριν και μετά από δέκα χρόνια την ανέσυρα και ξεκίνησα να την κάνω βιβλίο, προσθέτοντας φυσικά δεκάδες στοιχεία μύθου. Είναι δύσκολο να μιλήσω για την υπόθεση χωρίς να αποκαλύψω στους αναγνώστες την εξέλιξή της και το συναρπαστικό τέλος της, αλλά θα κάνω μια προσπάθεια. Μια νέα γυναίκα, προδομένη ανεπανόρθωτα από έναν άντρα τον οποίο ερωτεύτηκε με πάθος και εμπιστεύτηκε απόλυτα, σκορπίζει στους αγαπημένους της ανθρώπους πόνο και δυστυχία, τυφλωμένη από την λαχτάρα της να αποκτήσει ένα παιδί. Εξαπατά, κοροϊδεύει, πληγώνει, φτάνει ακόμη και στο έγκλημα! Και από την άλλη, ένας επιτυχημένος άντρας που αντικειμενικά τα είχε όλα, μέσα σε μια στιγμή χάνει τα πάντα: την νόμιμη γυναίκα του, την ερωμένη του που είναι και ο μεγάλος έρωτας της ζωής του και το νεογέννητο μωρό του. Λίγα χρόνια αργότερα, σε ένα τυχαίο επαγγελματικό ταξίδι, συναντάει ένα κοριτσάκι που του μοιάζει εμφανισιακά και παθαίνει εμμονή να το γνωρίσει καλύτερα. Μόλις όμως πλησιάζει τη μητέρα του, η οποία του είναι εντελώς άγνωστη, εκείνη για δικούς της προσωπικούς λόγους αρπάζει την κόρη της κι εξαφανίζεται. Από την Μάνη και το Σούνιο, μέχρι την Πλάκα και τον Πειραιά και από εκεί στο Πήλιο και τη Χαλκιδική με μία «απόδραση» στο Παρίσι, οι ήρωες μου βιώνουν ανατροπές που τους οδηγούν σε αποκαλύψεις οι οποίες δοκιμάζουν τα όρια της ανθρώπινης λογικής! Τα υπόλοιπα στις σελίδες του βιβλίου μου (γέλια)!
ΕΡΩΤΗΣΗ:9)Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από το έργο σας και γιατί?
Σίγουρα η κεντρική ηρωίδα της υπόθεσης είναι εκείνη με την οποία ήρθα πιο κοντά κατά τη διάρκεια της συγγραφής. Λυπάμαι που δεν μπορώ να αναφέρω το όνομα με το οποίο την έχω βαπτίσει, αλλά η αποκάλυψή της ταυτότητάς της γίνεται στο τέλος του βιβλίου και δεν θα ήθελα να προδώσω την εξέλιξη του. Και επειδή παρά τις προσπάθειές μου δεν έχω καταφέρει έως σήμερα να την εντοπίσω και να την συναντήσω από κοντά, θα ήθελα να απευθύνω έκκληση σε όποιον αναγνώστη διαβάσει το βιβλίο μου, εάν αναγνωρίσει την ιστορία, να επικοινωνήσει μαζί μου (στο panagopoulou@thisismarias.com ή στο προφίλ μου στο facebook Μαρία Παναγοπούλου Παναγοηλιοπούλου), ή με τις Εκδόσεις Ωκεανός και να μου δώσει ό,τι πληροφορίες γνωρίζει. Εάν η πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι εν ζωή, πρέπει να είναι από 75 έως 80 ετών σήμερα ενώ το κορίτσι που εμπλέκεται σε αυτήν από 52 έως 57. Βαθιά μέσα μου, πιστεύω πως είναι ζωντανές και με την βοήθεια του βιβλίου θα μπορέσω να τις γνωρίσω. Είναι αυτονόητο ότι σέβομαι απολύτως το δικαίωμα τους να μην επιθυμούν την δημοσιοποίηση της ζωής τους, γι αυτό το λόγο εξάλλου τα ονόματα, οι χρόνοι και πολλά από τα γεγονότα που χρησιμοποιώ στο βιβλίο είναι εντελώς φανταστικά. Μόνο κάποιος που έζησε από κοντά την απίστευτη περιπέτειά τους πριν από περίπου εξήντα χρόνια ή την άκουσε από κάποιον αυτόπτη μάρτυρα, μπορεί να καταλάβει για ποιες πρόκειται.
ΕΡΩΤΗΣΗ:10)Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πρόσφατα, αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο? Μήπως έχετε και άλλες ανέκδοτες ιστορίες?
Το «ΕΙΔΑ τον εαυτό μου στα μάτια σου» έχει και δεύτερο μέρος που είναι έτοιμο και παρακολουθεί την εξέλιξη της ζωής των ηρώων μου, δύο δεκαετίες μετά. Εάν με την βοήθεια των αναγνωστών προκύψουν νέα στοιχεία, τότε θα τα εντάξω στην ιστορία. Φυσικά δεν ξέρω αν θα εκδοθεί, θα πρέπει πρώτα να δούμε πόσο βαθιά στις καρδιές των αναγνωστών θα καταφέρει να φτάσει το πρώτο! Υπάρχει επίσης έτοιμο ένα τρίτο έργο, στο οποίο κυριαρχεί ένα στοιχείο του χαρακτήρα μου που οι φίλοι και οι αναγνώστες του blog μου ισχυρίζονται ότι διαθέτω: το χιούμορ. Να σας πω την αλήθεια, θεωρώ υψηλή τέχνη το να κάνεις τον άλλον να γελάει και δεν είμαι σίγουρη ότι θα τολμήσω την έκδοσή του. Έχω άλλα δύο σχεδόν ολοκληρωμένα και φυσικά έχω πάντα σε αναμονή εκατοντάδες ανθρώπινες ιστορίες που περιμένουν στα τετράδια και στα στικάκια μου να τους δώσω πνοή.
ΕΡΩΤΗΣΗ:11) Πιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;
Διαβάζω το νέο μυθιστόρημα του Μένιου Σακελλαρόπουλου «Ο χορός των συμβόλων» και το έχω λατρέψει από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Παράλληλα έχω την τύχη να βρίσκονται στα χέρια μου δύο τεύχη της «Νέας Εστίας», του 1958 και του 1959, αφιερωμένα στον Κωστή Παλαμά και στον Νίκο Καζαντζάκη και ομολογώ πως όταν τα πιάνω στα χέρια μου, μεταφέρομαι σε τόπους και χρόνους που με μαγεύουν.
ΕΡΩΤΗΣΗ:12) Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας
-τη φράση που σας εκφράζει
-το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και
-την αγαπημένη σας ταινία.
Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά.
«Η ζωή αρχίζει κάθε μέρα, δεν υπάρχει νωρίς ή αργά, υπάρχουν μόνο όνειρα που δεν κυνηγήθηκαν», αυτή είναι η φράση στην οποία έχω συμπυκνώσει τη στάση ζωής μου, αυτήν εφάρμοσα και στην περίπτωση του βιβλίου μου, αφού πήρα την απόφαση να το εκδώσω στο τέλος της πέμπτης δεκαετίας της ζωής μου. Γιατί η ζωή μπορεί να αρχίζει και στα 50 και στα 60 και στα όσα θέλουμε (γέλια)!
«Θέλω να σε δω» του κορυφαίου Αντώνη Βαρδή, σε στίχους του αδελφικού μου φίλου Αντώνη Ανδρικάκη, γιατί αν το «ΕΙΔΑ τον εαυτό μου στα μάτια σου» ήταν τραγούδι, θα ήταν σίγουρα αυτό!
«Πρόγευμα στο Τίφανις» για το ζηλευτό σενάριο, την ονειρεμένη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ‘60 , την αξεπέραστη μουσική, την μοναδική Όντρεϊ Χέπμπορν και το πιο σικάτο μικρό μαύρο φόρεμά τους παγκόσμιου κινηματογράφου!
Σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση!
της αρθρογράφου -συγγραφέα Μαρίας Παναγοπούλου
Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου
την Τρίτη 7 Νοεμβρίου,ώρα 20.00
στο KREMLINO
Καρα'ί'σκου 119 Πειραιάς.
Την βάπτισαν Μαρία. Όμως το όνομα της καρδιάς της ήταν άλλο: Μάικα.
Μάικα, που στη γλώσσα των Πομάκων σημαίνει «μάνα». Όνομα που η ίδια το επέλεξε, θαρρείς από μια εσωτερική διαίσθηση… χωρίς να γνωρίζει πως λίγα χρόνια μετά, ο ίδιος ο Έρωτας θα της στερούσε το δικαίωμα να φέρει στον κόσμο δικά της παιδιά, αφήνοντάς την με την κοιλιά άδεια, την ψυχή κενή και μ’ ένα κουκλάκι, πιστό αντίγραφο μωρού, από αυτά που κάποιοι άνθρωποι συλλέγουν και ζουν μαζί τους σαν να είναι αληθινά, στην αγκαλιά της...
Ο Νικήτας Ρενιέρης, ένας άνδρας ωραίος, ισχυρός, που μοιάζει να τα έχει όλα, από ένα τραγικό γύρισμα της ειμαρμένης χάνει σε μια στιγμή τα πάντα: τη νεογέννητη κόρη του, τη νόμιμη σύζυγό του, μα και τη γυναίκα που λάτρεψε όσο καμμία....
Οι άνεμοι της μοίρας θα υφάνουν στον ιστό τους το χθες και το σήμερα των ηρώων και θα τους φέρουν μπροστά στην αποκάλυψη ότι ευτυχία και δυστυχία είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Ένα μυθιστόρημα τρυφερό και σκληρό, συγκινητικό
και αγωνιώδες, με γοητευτικούς ήρωες που αναζητούν
αλήθειες οι οποίες οδηγούν σε ανατροπές και σε αποκαλύψεις
που πληγώνουν κατάκαρδα και δοκιμάζουν τις αντοχές της ανθρώπινης λογικής.
Μέχρι τότε ας γνωρίσουμε την συγγραφέα κ.Μαρία Παναγοπούλου μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Μαρία Παναγοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το πραγματικό της επίθετο είναι Παναγοηλιοπούλου, αλλά όταν ξεκίνησε να εργάζεται στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ σε ηλικία 18 ετών, κατάλαβε ότι δεν είχε καμμία ελπίδα να κάνει καριέρα με ένα επώνυμο-σιδηρόδρομο και πήρε την απόφαση να το περικόψει. Υπολόγιζε όμως χωρίς τον... έρωτα. Ο γάμος και η γέννηση του γυιού της έβαλαν τα σχέδιά της για καριέρα σε δεύτερη μοίρα αφού προτίμησε τον ρόλο της full time μαμάς, ξεδίνοντας μέσα από το (ερασιτεχνικό) γράψιμο. Μόλις ο γυιός της μεγάλωσε, επέστρεψε στη δουλειά της επιλέγοντας το πιο μαγικό κομμάτι των Μέσων Ενημέρωσης, αυτό που βρίσκεται πίσω από τις κάμερες. Παράλληλα αρθρο-γραφεί στην εφημερίδα Κυριακάτικη και στο aixmi.gr ενώ διατηρεί το προσωπικό της site (thisimarias.com). Είναι παντρεμένη με τον δημοσιογράφο Κώστα Χαρδαβέλλα και μητέρα του Κωνσταντίνου Χαρδαβέλλα που είναι διαιτολόγος-διατροφολόγος. Το Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου, είναι το πρώτο της βιβλίο.
ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο. Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Θα σας μιλήσω για το πρώτο βιβλίο που με σημάδεψε, με έκανε να αγαπήσω το διάβασμα και φυσικά με ακολουθεί μέχρι και σήμερα. Ήταν «Ο Τρελαντώνης» της Πηνελόπης Δέλτα. Πειραιώτισσα γέννημα θρέμμα εγώ, αρχικά μου κέντρισε το ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο Τρελαντώνης και τα αδέλφια του έκαναν τις καλοκαιρινές διακοπές τους στο σπίτι της θείας τους στην Καστέλα. Από την στιγμή όμως που διάβασα την πρώτη παράγραφο του βιβλίου, ένιωσα ότι ανοίχτηκε μπροστά μου ένας άλλος κόσμος που μέχρι τότε αγνοούσα την ύπαρξή του. Αγάπησα βαθιά τον άτακτο, σκανταλιάρη αλλά ακέραιο, ειλικρινή και τίμιο Τρελαντώνη, ενώ ταυτίστηκα με την αδελφή του την Πουλουδιά, αφού ήταν πιο κοντά στην δική μου ψυχοσύνθεση.
ΕΡΩΤΗΣΗ:2)Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;
Έχω σεβασμό προς όλους τους ανθρώπους που εκθέτουν την ψυχή τους αποτυπώνοντάς την στο χαρτί γι αυτό και προσπαθώ να μην απορρίπτω κανέναν εάν δεν διαβάσω έστω μία σελίδα από το έργο του. Από εκεί και πέρα σαφώς κι έχω προτιμήσεις, που αλλάζουν και εξελίσσονται μαζί μου με το πέρασμα του χρόνου. Εκείνο που παραμένει σταθερό είναι ότι αγαπώ τα λογοτεχνικά αναγνώσματα που δεν είναι γραμμένα για να διαβαστούν μέσα σε μια νύχτα σαν περιοδικό ποικίλης ύλης, αλλά δίνουν τροφή στο μυαλό και την ψυχή μου διεκδικώντας ένα μερίδιο του χρόνου μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:3) Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας ...βάζω δύσκολα;
Μου βάζετε δύσκολα από την άποψη ότι σίγουρα θα αδικήσω κάποιους αφού δεν γίνεται να τους αναφέρω όλους. Για λόγους δεοντολογίας θα αφήσω εκτός της λίστας μου τους συγγραφείς των εκδόσεων Ωκεανός, με τον οποίο έχω την τιμή να συνεργάζομαι και θα σας αναφέρω τα πρώτα ονόματα που μου έρχονται στο μυαλό: Άλκη Ζέη, Μάρω Βαμβουνάκη, Έλενα Ακρίτα, Στέφανος Δάνδολος, Αύγουστος Κορτώ, Στίβεν Κινγκ και τα τελευταία χρόνια με την παρότρυνση του γιου μου, Αλμπέρ Καμύ.
ΕΡΩΤΗΣΗ:4) Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε;
Το γράψιμο ήταν ο ιδανικός τρόπος έκφρασης και εκτόνωσης από τότε που ήμουν παιδί. Ήμουν η συμμαθήτρια από την οποία αντέγραφαν όλοι στην έκθεση, η έφηβη που έγραφε τα ερωτικά σημειώματα των φίλων της για να τα κάνει πιο λυρικά (γέλια). Κάπου στα 16 μου χρόνια άρχισα και μία ιδιότυπη συλλογή. Όπως κάποιοι συλλέγουν γραμματόσημα ή κοχύλια εγώ ξεκίνησα να συλλέγω αληθινές ιστορίες και περιστατικά που μου έκαναν εντύπωση. Για πολλά χρόνια τα σημείωνα σε φύλλα τετραδίων (ούτε που ξέρω πόσα τέτοια τετράδια έχω!) και πλέον με την βοήθεια της τεχνολογίας τα καταγράφω σε ηλεκτρονικά αρχεία.
ΕΡΩΤΗΣΗ:5) Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας "Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου";
Όταν γεννήθηκε ο γιος μου, το 1993, έχοντας την πολυτέλεια της επιλογής, αποφάσισα να γίνω full time μαμά. Οι γυναίκες που το έχουν δοκιμάσει γνωρίζουν καλά πόσο δύσκολη δουλειά είναι να είσαι μαμά 24ωρου βάσεως! Έχεις ανάγκη να κάνεις κάτι, έστω μικρό, για τον εαυτό σου και εγώ αυτό το «κάτι» το βρήκα στο γράψιμο. Το 1997 λοιπόν, όταν ο Κωνσταντίνος μου έγινε 4 ετών και άρχισε να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό, ξεκίνησα κι εγώ την συγγραφή βιβλίων. Κάθε πρωί, από τις 7.30 μέχρι τις 9.30, άνοιγα τα κιτάπια της συλλογής με τις αληθινές ιστορίες μου, άφηνα την φαντασία μου ελεύθερη και αναμειγνύοντας μεταξύ τους γεγονότα, πρόσωπα και μύθο, δημιουργούσα μυθιστορήματα. Με τον τρόπο αυτό μέχρι να τελειώσει ο γιος μου την μαθητική ζωή του, ολοκλήρωσα τρία έργα και άφησα μισοτελειωμένα άλλα δύο, τα οποία συνέχισα την περίοδο που έφυγε για σπουδές στο Λονδίνο. Το «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου» είναι ένα από αυτά και μάλιστα το πρώτο, που σημαίνει ότι έμεινε στα συρτάρια μου για περίπου τριάντα χρόνια! Αν και ο σύζυγός μου και κάποιοι καλοί φίλοι με πίεζαν πάντα να εκδώσω μία από τις ιστορίες μου, εγώ δεν το σκεφτόμουν καν όπως υποθέτω οι γυναίκες που φτιάχνουν γλυκά ή κεντάνε ή ζωγραφίζουν για προσωπική εκτόνωση, δεν σκέφτονται να τα πουλήσουν. Ήταν η επαφή με τους διαδικτυακούς φίλους, μέσα από το facebook και το προσωπικό μου blog, η ενθάρρυνσή τους «μας αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις» που με έκανε να το τολμήσω, έστω και με καθυστέρηση.
ΕΡΩΤΗΣΗ:6) Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;
Ως προς τον τίτλο πρέπει να παραδεχτώ ότι είχα προτείνει κάποιους εντελώς διαφορετικούς στον εκδοτικό οίκο μου, οι οποίοι απορρίφθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες (γέλια). Ένα βράδυ διαβάζοντας ο σύζυγός μου ένα από τα πιο συναρπαστικά, κατά τη γνώμη μου, σημεία του βιβλίου γύρισε και μου είπε «εάν δεν έχετε βρει ακόμη τίτλο, σκεφτείτε το “Με είδα στα μάτια σου” αφού αποτελεί τον καταλύτη όλης της εξέλιξης». Το πρότεινα στον Ωκεανό, το πήρε η εκδότρια κ. Ελένη Κεκροπούλου, το μεταμόρφωσε σε «ΕΙΔΑ τον εαυτό μου στα μάτια σου» και εγένετο τίτλος!
Ως προς το εξώφυλλο, το οποίο λατρεύω γιατί καταφέρνει να κλείσει μέσα του ολόκληρη την ιστορία με τρόπο συγκινητικό, το ετοίμασε η φοβερή ομάδα των Εκδόσεων Ωκεανός! Μου τηλεφώνησε η πολύτιμη Εύη Ζωγράφου και μου είπε “θα σου στείλω μερικά εξώφυλλα που έχουμε σκεφτεί για να τα δεις”. Μου έστειλε πρώτο αυτό και δεν χρειάστηκε να δω τίποτε άλλο. Είδα την ηρωίδα μου, είδα την αγωνία, το πάθος αλλά και την απόγνωση στο βλέμμα της… και κατάλαβα αμέσως ότι αυτό ήταν το εξώφυλλό μου!
ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Μια και είναι το πρώτο σας βιβλίο και δεν γνωρίζουμε τη γραφή σας τι πιστεύετε ότι προκαλεί τον αναγνώστη να σας διαβάσει να σας γνωρίσει? Το εξώφυλλο? Το οπισθόφυλλο?
Εμπιστεύομαι απολύτως τους ανθρώπους των Εκδόσεων Ωκεανός και την εμπειρία τους, ακολουθώ τις συμβουλές τους, ζητάω ως πρωτάκι τη βοήθεια της Μαρίας Κουκουβίνου που είναι υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων και μια συνεργάτης-θησαυρός, αλλά ειλικρινά δεν ξέρω ποιο είναι εκείνο το στοιχείο που θα προκαλέσει τον αναγνώστη να με διαβάσει. Αυτό που μπορώ με απόλυτη βεβαιότητα να σας πω είναι πως πρόκειται για μία πολύ δυνατή αληθινή ιστορία! Και ότι ταλαιπωρηθήκαμε πολύ για να δημιουργήσουμε το οπισθόφυλλο, γράφοντας σε αυτό κάτι που να είναι ελκυστικό αλλά να μην αποκαλύπτει και την εξέλιξη της υπόθεσης, ούτε τους μοιραίους ήρωές της. Δύσκολο, αλλά νομίζω ότι τελικά τα καταφέραμε!
ΕΡΩΤΗΣΗ:8) Πείτε μου δυο λόγια για την ιστορία του «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου»
Το «Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου» είναι βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία την οποία άκουσα για πρώτη φορά το 1987, από έναν άντρα της αστυνομίας που είχε εμπλακεί στο αστυνομικό κομμάτι της υπόθεσης. Την είχα καταγράψει με δέος τότε στα τετράδιά της συλλογής που σας έλεγα λίγο πριν και μετά από δέκα χρόνια την ανέσυρα και ξεκίνησα να την κάνω βιβλίο, προσθέτοντας φυσικά δεκάδες στοιχεία μύθου. Είναι δύσκολο να μιλήσω για την υπόθεση χωρίς να αποκαλύψω στους αναγνώστες την εξέλιξή της και το συναρπαστικό τέλος της, αλλά θα κάνω μια προσπάθεια. Μια νέα γυναίκα, προδομένη ανεπανόρθωτα από έναν άντρα τον οποίο ερωτεύτηκε με πάθος και εμπιστεύτηκε απόλυτα, σκορπίζει στους αγαπημένους της ανθρώπους πόνο και δυστυχία, τυφλωμένη από την λαχτάρα της να αποκτήσει ένα παιδί. Εξαπατά, κοροϊδεύει, πληγώνει, φτάνει ακόμη και στο έγκλημα! Και από την άλλη, ένας επιτυχημένος άντρας που αντικειμενικά τα είχε όλα, μέσα σε μια στιγμή χάνει τα πάντα: την νόμιμη γυναίκα του, την ερωμένη του που είναι και ο μεγάλος έρωτας της ζωής του και το νεογέννητο μωρό του. Λίγα χρόνια αργότερα, σε ένα τυχαίο επαγγελματικό ταξίδι, συναντάει ένα κοριτσάκι που του μοιάζει εμφανισιακά και παθαίνει εμμονή να το γνωρίσει καλύτερα. Μόλις όμως πλησιάζει τη μητέρα του, η οποία του είναι εντελώς άγνωστη, εκείνη για δικούς της προσωπικούς λόγους αρπάζει την κόρη της κι εξαφανίζεται. Από την Μάνη και το Σούνιο, μέχρι την Πλάκα και τον Πειραιά και από εκεί στο Πήλιο και τη Χαλκιδική με μία «απόδραση» στο Παρίσι, οι ήρωες μου βιώνουν ανατροπές που τους οδηγούν σε αποκαλύψεις οι οποίες δοκιμάζουν τα όρια της ανθρώπινης λογικής! Τα υπόλοιπα στις σελίδες του βιβλίου μου (γέλια)!
ΕΡΩΤΗΣΗ:9)Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από το έργο σας και γιατί?
Σίγουρα η κεντρική ηρωίδα της υπόθεσης είναι εκείνη με την οποία ήρθα πιο κοντά κατά τη διάρκεια της συγγραφής. Λυπάμαι που δεν μπορώ να αναφέρω το όνομα με το οποίο την έχω βαπτίσει, αλλά η αποκάλυψή της ταυτότητάς της γίνεται στο τέλος του βιβλίου και δεν θα ήθελα να προδώσω την εξέλιξη του. Και επειδή παρά τις προσπάθειές μου δεν έχω καταφέρει έως σήμερα να την εντοπίσω και να την συναντήσω από κοντά, θα ήθελα να απευθύνω έκκληση σε όποιον αναγνώστη διαβάσει το βιβλίο μου, εάν αναγνωρίσει την ιστορία, να επικοινωνήσει μαζί μου (στο panagopoulou@thisismarias.com ή στο προφίλ μου στο facebook Μαρία Παναγοπούλου Παναγοηλιοπούλου), ή με τις Εκδόσεις Ωκεανός και να μου δώσει ό,τι πληροφορίες γνωρίζει. Εάν η πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι εν ζωή, πρέπει να είναι από 75 έως 80 ετών σήμερα ενώ το κορίτσι που εμπλέκεται σε αυτήν από 52 έως 57. Βαθιά μέσα μου, πιστεύω πως είναι ζωντανές και με την βοήθεια του βιβλίου θα μπορέσω να τις γνωρίσω. Είναι αυτονόητο ότι σέβομαι απολύτως το δικαίωμα τους να μην επιθυμούν την δημοσιοποίηση της ζωής τους, γι αυτό το λόγο εξάλλου τα ονόματα, οι χρόνοι και πολλά από τα γεγονότα που χρησιμοποιώ στο βιβλίο είναι εντελώς φανταστικά. Μόνο κάποιος που έζησε από κοντά την απίστευτη περιπέτειά τους πριν από περίπου εξήντα χρόνια ή την άκουσε από κάποιον αυτόπτη μάρτυρα, μπορεί να καταλάβει για ποιες πρόκειται.
ΕΡΩΤΗΣΗ:10)Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πρόσφατα, αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο? Μήπως έχετε και άλλες ανέκδοτες ιστορίες?
Το «ΕΙΔΑ τον εαυτό μου στα μάτια σου» έχει και δεύτερο μέρος που είναι έτοιμο και παρακολουθεί την εξέλιξη της ζωής των ηρώων μου, δύο δεκαετίες μετά. Εάν με την βοήθεια των αναγνωστών προκύψουν νέα στοιχεία, τότε θα τα εντάξω στην ιστορία. Φυσικά δεν ξέρω αν θα εκδοθεί, θα πρέπει πρώτα να δούμε πόσο βαθιά στις καρδιές των αναγνωστών θα καταφέρει να φτάσει το πρώτο! Υπάρχει επίσης έτοιμο ένα τρίτο έργο, στο οποίο κυριαρχεί ένα στοιχείο του χαρακτήρα μου που οι φίλοι και οι αναγνώστες του blog μου ισχυρίζονται ότι διαθέτω: το χιούμορ. Να σας πω την αλήθεια, θεωρώ υψηλή τέχνη το να κάνεις τον άλλον να γελάει και δεν είμαι σίγουρη ότι θα τολμήσω την έκδοσή του. Έχω άλλα δύο σχεδόν ολοκληρωμένα και φυσικά έχω πάντα σε αναμονή εκατοντάδες ανθρώπινες ιστορίες που περιμένουν στα τετράδια και στα στικάκια μου να τους δώσω πνοή.
ΕΡΩΤΗΣΗ:11) Πιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;
Διαβάζω το νέο μυθιστόρημα του Μένιου Σακελλαρόπουλου «Ο χορός των συμβόλων» και το έχω λατρέψει από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Παράλληλα έχω την τύχη να βρίσκονται στα χέρια μου δύο τεύχη της «Νέας Εστίας», του 1958 και του 1959, αφιερωμένα στον Κωστή Παλαμά και στον Νίκο Καζαντζάκη και ομολογώ πως όταν τα πιάνω στα χέρια μου, μεταφέρομαι σε τόπους και χρόνους που με μαγεύουν.
ΕΡΩΤΗΣΗ:12) Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας
-τη φράση που σας εκφράζει
-το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και
-την αγαπημένη σας ταινία.
Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά.
«Η ζωή αρχίζει κάθε μέρα, δεν υπάρχει νωρίς ή αργά, υπάρχουν μόνο όνειρα που δεν κυνηγήθηκαν», αυτή είναι η φράση στην οποία έχω συμπυκνώσει τη στάση ζωής μου, αυτήν εφάρμοσα και στην περίπτωση του βιβλίου μου, αφού πήρα την απόφαση να το εκδώσω στο τέλος της πέμπτης δεκαετίας της ζωής μου. Γιατί η ζωή μπορεί να αρχίζει και στα 50 και στα 60 και στα όσα θέλουμε (γέλια)!
«Θέλω να σε δω» του κορυφαίου Αντώνη Βαρδή, σε στίχους του αδελφικού μου φίλου Αντώνη Ανδρικάκη, γιατί αν το «ΕΙΔΑ τον εαυτό μου στα μάτια σου» ήταν τραγούδι, θα ήταν σίγουρα αυτό!
«Πρόγευμα στο Τίφανις» για το ζηλευτό σενάριο, την ονειρεμένη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ‘60 , την αξεπέραστη μουσική, την μοναδική Όντρεϊ Χέπμπορν και το πιο σικάτο μικρό μαύρο φόρεμά τους παγκόσμιου κινηματογράφου!
Σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου