Το βιβλίο της Ιουλίας Ιωάννου «Ασημένια Μάτια» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη.
Συγκεκριμένα θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου στο The RITZ καφέ-τσαγερί το Σάββατο 25 Νοεμβρίου 5:30 το απόγευμα.
Το βιβλίο θα αναλύσει η συγγραφέας Χαρά Ανδρεϊδου. Αποσπάσματα θα διαβάσει ο συγγραφέας Μάκης Ρουσομάνης. Στον συντονισμό η συγγραφέας Αλεξάνδρα Κουρκούδιαλου.
Πρόκειται για ένα κοινωνικό-ερωτικό μυθιστόρημα με μυστήριο και δράση βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.
Τυχαία συναντιούνται οι άνθρωποι στη ζωή; Τυχαία ερωτεύονται; Τι είναι αυτό που κινεί τα νήματα και οδηγεί τα βήματά μας; Η Νίκη και ο Ντεμίρ θα ζήσουν έναν συγκλονιστικό μα σύντομο έρωτα. Εκείνος θα εξαφανιστεί από τη ζωή της κι εκείνη θα μείνει πίσω να τον σκέφτεται και να αναρωτιέται γιατί την πρόδωσε. Η αλήθεια όμως είναι πάντα πολύ διαφορετική από αυτή που τα μάτια και η καρδιά μας μπορούν να καταλάβουν. Το κυνήγι ενός αμύθητου θησαυρού, μια παλιά προφητεία, ένα μοναστήρι, θα παίξουν απρόσμενο ρόλο στις ζωές τους. Η απληστία φέρνει μόνο καταστροφή και θάνατο. Μπορεί άραγε η αγάπη ν’ αλλάξει τη ροή των γεγονότων;
Μέχρι τότε ας γνωρίσουμε την συγγραφέα κ.Ιουλία Ιωάννου μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Ιουλία Ιωάννου γεννήθηκε στο Ελαιόφυτο Αγρινίου και σπούδασε οπτικός στην Αθήνα. Ύστερα από διάφορες επαγγελματικές αναζητήσεις ασχολήθηκε με τη διαφήμιση και τις δημόσιες σχέσεις. Τα τελευταία πέντε χρόνια διαχειρίζεται την προσωπική της ιστοσελίδα,«vivlio-life.gr», όπου παρουσιάζει τις νέες κυκλοφορίες βιβλίων, κριτικές και σκέψεις αλλά και συνεντεύξεις Ελλήνων συγγραφέων. Διατηρεί επίσης την εκπομπή «Ξεφυλλίζοντας στον αέρα» στο web radio του «vivlio-life» όπου φιλοξενούνται συγγραφείς και τα βιβλία τους. Είναι παντρεμένη με τον αθλητικογράφο Χρήστο Στούμπο και μητέρα τριών παιδιών.
Έργα της συγγραφέα:
«Έτσι ξαφνικά έγιναν όλα», Εκδόσεις Λιβάνη, 2015
«Απώλειες», Εκδόσεις Λιβάνη, 2016
«Ασημένια μάτια», Εκδόσεις Πνοή, 2017
ΕΡΩΤΗΣΗ:1) Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο. Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Νομίζω γύρω στα επτά με οχτώ μου χρόνια. Ερχόταν ο μεγάλος μου αδελφός από την Αθήνα όπου ζούσε και πάντα κάτι μου έφερνε… Θυμάμαι όμως έντονα το πρώτο βιβλίο που μου χάρισε και το έχω ακόμη, «Με οικογένεια» το έχουν διαβάσει και τα δικά μου παιδιά κι ας είναι η φθορά του χρόνου πάνω του έντονη!
ΕΡΩΤΗΣΗ:2) Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;
Όχι, δεν θα έλεγα ότι έχω προτίμηση. Διαβάζω τα πάντα, μυστηρίου, αστυνομικά, ιστορικά, αισθηματικά κυριολεκτικά τα πάντα! Από Έλληνες και ξένους συγγραφείς, από όλους τους εκδοτικούς οίκους, αρκεί να με τραβήξει η υπόθεση, να μου «μιλήσει» για να του αφιερωθώ κι εγώ. Βέβαια δεν σημαίνει πως ό,τι διαβάζω μου αρέσει πάντα, αλλά σε γενικές γραμμές λίγα είναι τα βιβλία εκείνα που με έχουν απογοητεύσει ή με ανάγκασαν να τα αφήσω, γιατί δεν τραβούσε η ιστορία με τίποτα…
ΕΡΩΤΗΣΗ:3) Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας... βάζω δύσκολα;
Από παλιούς ξεχωρίζω τον Λουντέμη και τον Καζαντζάκη που είναι και ο λατρεμένος μου. Από ποιητές ο Ρίτσος, ο Ελύτης… είναι πολλοί και ο καθένας τους αγγίζει ένα ξεχωριστό κομμάτι μέσα μου, με τα λόγια του, τα ποιήματά του…
Από τους ξένους έχω μεγάλη αδυναμία στον Νταν Μπράουν, έχω διαβάσει όλα του τα βιβλία.
Όσο για τους σύγχρονους… ποιον να πρωτοπώ; Είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιον, καθώς τους περισσότερους τους έχω γνωρίσει και προσωπικά και τους αγαπώ τόσο για την γραφή τους όσο και για τον χαρακτήρα τους! Ωστόσο θα κάνω μία εξαίρεση και θα αναφέρω τον αείμνηστο Νίκο Γούλια, καθώς για μένα ήταν ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος για τη ζωή μου και λάτρεψα την μοναδική τριλογία του που μας άφησε κληρονομιά.
ΕΡΩΤΗΣΗ:4) Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε;
Βρισκόμουν σε μία καμπή στην επαγγελματική μου ζωή πριν από οχτώ χρόνια περίπου, ένιωθα να μην με καλύπτουν όσα έκανα και θέλησα να ξεφύγω γράφοντας μικρά διηγήματα, τα οποία δημοσίευα στην ιστοσελίδα που δημιούργησα λίγο μετά, στις αρχές του 2010 και διατηρώ ακόμη, το vivlio-life.gr
Όμως ακόμη και τότε και για αρκετό καιρό, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα κατάφερνα να γράψω μυθιστόρημα. Ξεκίνησε λοιπόν «έτσι ξαφνικά» η ιδέα μέσα μου, στις αρχές του 2014 και μετά δεν μπορούσα να σταματήσω… έχω γράψει ήδη τρία μυθιστορήματα…
ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Πώς ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας «Ασημένια μάτια» γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο; Πείτε μου δυο λόγια για την ιστορία...
Τα «Ασημένια μάτια» είναι το τρίτο μου βιβλίο και όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο ώριμη νιώθω συγγραφικά, για να δώσω μία ιστορία στους αναγνώστες, που θα επιλέξουν να με διαβάσουν. Συνήθως ο τίτλος είναι κάτι που έρχεται από την αρχή της ιστορίας στο μυαλό μου και δεν δυσκολεύομαι καθόλου. Ο συγκεκριμένος τίτλος βγήκε τόσο αβίαστα, γιατί ήθελα να δείξω τι μπορεί να κρύβεται πίσω από δυο κρυμμένα μάτια, πίσω από την αλήθεια που παραμένει κρυμμένη και για τους λόγους που μπορεί να έχει ο καθένας. Συνήθως πορευόμαστε στη ζωή σύμφωνα με όσα έχουμε συνηθίσει να πιστεύουμε, σε όσα οι άλλοι μας έχουν δώσει ως δεδομένα, μέχρι να έρθει η στιγμή που κάτι θα αλλάξει μέσα μας και θα θελήσουμε να διεκδικήσουμε όσα μας στέρησαν. Στα «Ασημένια μάτια» ο αναγνώστης θα ανακαλύψει τον τρόπο που η ζωή ή η μοίρα αν το θέλετε, ταιριάζει τα αταίριαστα κομμάτια της, φέρνει κοντά ανθρώπους που έχουν μάθει να μην παραιτούνται, ζουν έντονα τα συναισθήματά τους, ερωτεύονται με πάθος, νιώθουν εγκατάλειψη, μοναξιά, την πραγματική αγάπη. Θα ανακαλύψετε πώς η πραγματικότητα μπορεί κάλλιστα να μπλέξει με την φαντασία, με μύθους και προφητείες, με το κυνήγι της ευτυχίας, ενός αμύθητου θησαυρού… Όσο για το εξώφυλλο ήταν πρόταση του εκδοτικού μου οίκου και μου άρεσε το ασημί χρώμα του, αλλά κυρίως τα κρυμμένα μάτια, που είτε δεν θέλουν να δουν την αλήθεια ή κάτι τα εμποδίζει…
ΕΡΩΤΗΣΗ:6) Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από τα έργα σας και γιατί;
Σε κάθε βιβλίο ταυτίζομαι με τους κεντρικούς ήρωες και νιώθω ότι κουβαλάνε και δικά μου κομμάτια, όσο και αν δεν ταιριάζουν τα δικά μου βιώματα με τα δικά τους. Λάτρεψα την Έλενα στο «Έτσι ξαφνικά έγιναν όλα», τη Χριστίνα στις «Απώλειες» και τη Νίκη τώρα στα «Ασημένια μάτια». Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι και οι υπόλοιποι ήρωες δε με γοητεύουν. Είναι για μένα οι συνοδοιπόροι μου για όσο καιρό διαρκεί η συγγραφή, είναι δικά μου δημιουργήματα, είτε ο χαρακτήρας τους μου αρέσει είτε όχι, όπως και οι πράξεις τους. Θα αδικήσω κάποιον αν τον ξεχωρίσω από όλους και δεν το θέλω… ο καθένας τους έχει τη θέση του στην καρδιά μου!
ΕΡΩΤΗΣΗ:7) Υπάρχει κάποιο έργο σας που σας δυσκόλεψε στην ολοκλήρωσή του;
Ναι, οι «Απώλειες» γιατί ήταν το μόνο που γνώριζα το τέλος του και δεν ήθελα με τίποτα να το ολοκληρώσω, να βιώσω ξανά άσχημες μνήμες, καθώς μου θύμιζε γεγονότα που προκαλούσαν πολύ πόνο. Όμως επέλεξα τελικά να αφήσω μια νότα αισιοδοξίας να πλανάται στον αέρα, ότι η ζωή όσες δυσκολίες και απώλειες και αν επιφυλάσσει, δεν σταματάει ποτέ… οφείλουμε να προχωράμε παρακάτω, για όλους εκείνους που υπάρχουν δίπλα μας, που συνυπάρχουμε στο σύντομο ταξίδι μας στην επίγεια ζωή.
ΕΡΩΤΗΣΗ:8) Λαμβάνετε μηνύματα με απόψεις αναγνωστών; Πόσο σας επηρεάζουν οι παρατηρήσεις τους;
Μου αρέσει ο αναγνώστης που διαβάζει ένα βιβλίο μου να μου πει φυσικά την γνώμη του, όποια και αν είναι αυτή. Λόγω της ιστοσελίδας μου vivlio-life.gr και της διαδικτυακής μου εκπομπής «Ξεφυλλίζοντας στον αέρα» είναι πάρα πολλοί εκείνοι που μου γράφουν, όταν διαβάζουν τα βιβλία μου, ότι βρίσκουν κοινά στοιχεία με τη δική τους ζωή, ότι τους άρεσε η υπόθεση, ο τάδε χαρακτήρας.. Είναι συνεχής η επικοινωνία που έχω με τους αναγνώστες μου μέσω της σελίδας μου και όλο αυτό είναι υπέροχο! Δεν με επηρεάζει κάποιο αρνητικό σχόλιο, αρκεί να μην είναι κακοήθες. Είναι φυσικό να μην αρέσουν σε όλους όσα γράφω ή ακόμη κι εγώ η ίδια ως Ιουλία. Θα ήθελα όμως, αν κάποιος έχει να πει κάτι αρνητικό, να το πει σε μένα, να το τεκμηριώσει, να μου πει ότι δεν μου άρεσε αυτό ή δεν σε συμπαθώ βρε αδελφέ. Δεν γίνεται να αρέσουμε σε όλους! Πόσοι όμως είναι αυτοί που έχουν τα κότσια να σου πουν κάτι κατάμουτρα και όχι πίσω από την πλάτη σου;
ΕΡΩΤΗΣΗ:9) Τελικά, συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;
Κατά την ταπεινή μου άποψη, γίνεσαι ό,τι πιστέψεις ότι μπορείς να γίνεις. Ό,τι παλέψεις να κατακτήσεις με προσπάθεια, με δουλειά, με δόσιμο ψυχής μα κυρίως, με αγάπη! Κανείς δεν γεννιέται έτοιμος να γίνει κάτι… όλοι στην πορεία ανακαλύπτουν ποιο είναι αυτό για το οποίο δημιουργήθηκαν, ήρθαν να κάνουν το ταξίδι τους, να αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα και να αποχωρήσουν. Αν θα ξεχαστούν ή θα τους θυμούνται γι’ αυτό που άφησαν πίσω τους, είναι κάτι που δεν μπορεί να το γνωρίζει κανείς… ο χρόνος μόνο ξέρει!
ΕΡΩΤΗΣΗ:10) Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πρόσφατα, αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο; Μήπως έχετε και άλλες ανέκδοτες ιστορίες;
Το επόμενο μυθιστόρημα που έχω ήδη αρχίσει να γράφω το έχω φτάσει περίπου στη μέση… αλλά αυτό το διάστημα δυστυχώς, δεν έχω το χρόνο να συνεχίσω. Ευελπιστώ από το νέο χρόνο να καταφέρω να το ολοκληρώσω. Όσο για ανέκδοτες ιστορίες έχω μόνο πάρα πολλά μικρά διηγήματα, και ακόμη πιο πολλές ιστορίες στο μυαλό μου που θα ήθελα να γράψω κάποια στιγμή στο μέλλον…
ΕΡΩΤΗΣΗ:11) Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;
Όποιο και να σας πω, σε λίγες μέρες θα το έχει διαδεχτεί κάποιο άλλο, αν σκεφτείτε ότι σχεδόν κάθε εβδομάδα διαβάζω και από ένα… όποια στιγμή βρω λίγο ελεύθερο χρόνο, το μεσημέρι, το βράδυ, ακόμα και όταν περιμένω το γιο μου να τελειώσει κάποια δραστηριότητα, μένω στο αυτοκίνητο και διαβάζω για να μην χάνω χρόνο… οπότε δεν σας γράφω κάποιο συγκεκριμένο.
ΕΡΩΤΗΣΗ:12) Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία. Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά…
Η φράση που πάντα μου έρχεται στο μυαλό και μου έχει συμβεί σε πάρα πολλές περιπτώσεις στην ζωή μου, είναι πως «τίποτα δεν γίνεται τυχαία, όλα για κάποιο λόγο γίνονται».
Το τραγούδι… θα σας γράψω το «Έτσι ξαφνικά» του Ρέμου, γιατί ήταν και αυτό που με έκανε να ξεκινήσω να γράφω…
Η αγαπημένη μου ταινία που έχω δει πολλές φορές είναι «Όταν ένας άντρας αγαπάει μια γυναίκα»!
Σας ευχαριστώ πολύ και εύχομαι όλα τα ωραία στην ζωή σας να γίνονται «Έτσι ξαφνικά» χωρίς «Απώλειες» και όλα να τα βλέπετε μέσα από τα «Ασημένια μάτια» που καθρεφτίζουν το φως του φεγγαριού…
Ιουλία Ιωάννου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου