Το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ(Αριστοτέλους 7,Θεσσαλονίκη)
και οι Εκδόσεις Ψυχογιός
σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου
της Αργυρώς Μαργαρίτη ΓΕΡΣΗ Είσαι το κόκκινο στο αίμα μου
την Πέμπτη 23 Νοεμβρίου στις 19.00
Ένας έρωτας παραμυθένιος το μυθιστόρημα αυτό, μπερδεμένος στις κλωστές της Ιστορίας, τότε που θέλησε να δοκιμάσει τις αντοχές της προδοσίας, τη δύναμη της φωτιάς. Σαν τα παραμύθια της Χαλιμάς, οι ζωές μπερδεύονται με το καβουρντισμένο κύμινο και το πετιμέζι, Ρωμιοί και Τούρκοι, κιμπάρηδες και ραχατλήδες, ηγέτες ξιπασμένοι, ανίκανοι, παθιασμένοι, αδιάφοροι. Ο χορός των ζεϊμπέκηδων, οι ατμοί του χαμάμ, τα προσκοπάκια στο Αϊδίνι, μυστικά και καταχωνιασμένες αμαρτίες, προδοσίες, φονικά, ένα γυμνό κορίτσι κρεμασμένο ανάποδα, ο Αχέροντας να καταπίνει φαντάρους, στην Αλμυρά Έρημο να ξεραίνονται οι κόκκινες μηλιές, οι ατμοί του χαμάμ να θολώνουν τις ζωγραφιές.
Η Γέρση μεγάλωσε στη Σμύρνη, αρχοντοπούλα αναντάμ μπαμπαντάμ, στη θωριά της σου κοβόταν η ανάσα. Περήφανη και ξιπασμένη, μαστίγωνε τις δούλες της μπας και τις κάνει φιλενάδες. Λουζόταν στο χαμάμ, όταν την είδαν ξαφνικά τα δυο καρντάσια, ο Γιώργης κι ο Σελίμ, κι ήρθε ο έρωτας να σπαράξει τη σάρκα, να ξεπαστρέψει, να μαγέψει.
«Τι είμαι για σένανε, Γιώργη Καραδάμογλου; Αυτό μόνο… πρέπει να ξέρω…»
Το άλογο χρεμέτισε χτυπώντας την οπλή του σε μια πέτρα που εξείχε, ο αμαξάς τράβηξε τα γκέμια. Ο Γιώργης έχωσε τα μάτια στα τσίνορά της, ζυγίστηκε πάνω τους, ισορρόπησε, κρεμάστηκε. Βούλιαξε στο υγρό βλέμμα, φοβήθηκε μη γίνει δάκρυ και τον πνίξει, τσούλησε στην κατηφόρα της μύτης να σωθεί, χώθηκε στα ρουθούνια να ρουφήξει την οσμή της. Στα χείλη παραδόθηκε. Τα λευκά της δόντια τον γεμίσανε πληγές καθώς θυμήθηκε τη νύχτα τους. Εδώ που φτάσανε, δεν είχε άλλη επιλογή. Έπρεπε να της πει την αλήθεια. Πήρε το χέρι της, έσκυψε κι απόθεσε στη φούχτα της ένα φιλί.
«Εσύ, ομορφιά μου, είσαι το κόκκινο στο αίμα μου…»
Μέχρι τότε ας γνωρίσουμε την συγγραφέα κ.Αργυρώ Μαργαρίτη μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία. Μεγάλωσε σε μια προσφυγική γειτονιά, τότε που το παιχνίδι στους δρόμους ήταν τρόπος ζωής. Σπούδασε γαλλική και ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έκανε μεταπτυχιακό στη Σορβόννη, παρακολούθησε μαθήματα γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μπεσανσόν, ιστορία της τέχνης στο Γαλλικό Ινστιτούτο και συμμετείχε για δύο χρόνια στα διεθνή προγράμματα Lingua. Εργάστηκε ως εκπαιδευτικός στο Πειραματικό Λύκειο Αναβρύτων και τα τρία τελευταία χρόνια στο Ελληνικό Σχολείο των Βρυξελλών. Έχει εκδώσει πέντε βιβλία, έχει επιμεληθεί δύο ντοκιμαντέρ και έχει γράψει τηλεοπτικά σενάρια. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορεί επίσης το μυθιστόρημά της VINSANTO. ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΗΣ ΛΑΒΑΣ.
ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο. Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Στην οικογένειά μου από βιβλία είχαμε μόνο έναν τσελεμεντέ! Αλλά είχα την ευλογία να κάνω γαλλικά από πολύ μικρή με μια υπέροχη δασκάλα που με μύησε στο μαγικό ταξίδι των λέξεων. Έτσι, πριν από τα 10 μου, διάβαζα Γάλλους κλασσικούς. Όμως, το πρώτο βιβλίο που απόλαυσα, ήταν “Οι χίλιες και μια νύχτες”, τα περσικά παραμύθια, αλλά και ο “Μικρός Πρίγκιπας” του Saint Exypery βιβλία που με σημαδεύουν μέχρι σήμερα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:2)Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;
Διαβάζω όλα σχεδόν τα είδη λογοτεχνίας, με ιδιαίτερη προτίμηση τα αστυνομικά και τα ιστορικά μυθιστορήματα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας ...βάζω δύσκολα;
Προτιμώ τους Έλληνες συγγραφείς, γιατί η μετάφραση μειώνει την αυθεντικότητα του λόγου. Όμως, για λόγους αβροφροσύνης, θα μου επιτρέψετε να μην αναφερθώ σε σύγχρονους Έλληνες λογοτέχνες. Από τους ξένους λατρεύω τον Ζοζέ Σαραμάγκου και τον Ουμπέρτο Έκο. Πολύ λυπάμαι που δεν μπορώ πια να περιμένω το καινούργιο τους βιβλίο...
ΕΡΩΤΗΣΗ:4)Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε;
Συνηθισμένο αλλά αληθινό, γράφω από τότε που εμαθα να ...γράφω. Στην Δ' Δημοτικού ο δάσκαλός μου απευθύνθηκε στη γνωστή “Θεία Λένα” για να της δείξει τα παραμύθια, τα ποιήματα και τις ιδιόρρυθμες εκθέσεις μου.
Όμως ασχολήθηκα με τη συγγραφή το 1997 όταν μου ζητήθηκε να γράψω ένα αστυνομικό μυθιστόρημα από τις Εκδόσεις Δέλτος, στη σειρά “ελληνικά για ξένους” Τότε έγραψα “το μυστικό του κόκκινου σπιτιού” που μέχρι σήμερα έχει κάνει μεγάλο αριθμό εκδόσεων.
ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας ''Γέρση,Είσαι το κόκκινο στο αίμα μου'' γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο; Πείτε μου δυο λόγια για την ιστορία.....
Είμαι μικρασιάτισσα στην καταγωγή και ήταν αναπόφευκτο να γράψω την ιστορία των παππούδων μου. Η “Γέρση” ήταν ένα κορίτσι που το παραμύθι της με στοίχειωνε μια ζωή. Μια πανέμορφη αρχοντοπούλα γεννημένη στην ομορφότερη πόλη του κόσμου που κάηκε γιατί δεν έπρεπε να μείνει τίποτε να την θυμίζει. Η Σμύρνη με τα χαμάμ, τους τεκέδες, τους μαχαλάδες, τα καραβάνια, τα πανάκριβα μαγαζιά, τις πολύβουες αγορές, τους πολυτελείς οίκους ανοχής. Ο Γιώργης και ο Σελίμ, δυο φίλοι καρδιακοί που ερωτεύονται τη Γέρση αλλά κρατάνε το πάθος μυστικό. Οι ζείμπέκηδες, οι πασάδες, προδοσίες, μυστικά, φονικά, μοσχομυριστοί μπαξέδες, η Αλμυρά Έρημος, το Αφιόν Καραχισάρ, ο Σαγγάριος... Τι άλλο να πω;
ΕΡΩΤΗΣΗ:6)Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από τα έργα σας και γιατί;
Σε κάθε μυθιστόρημα, ξεκινώ έχοντας μια ιδέα σαν μαγιά και κάποιους ήρωες να μπλέξω στις λέξεις μου. Στην πορεία ανατρέπονται τα πάντα. Οι ήρωες σηκώνουν μπαϊράκι, αυτονομούνται και αδιαφορούν για τις προθέσεις μου. Ο καθένας έχει τη θέση του στην καρδιά μου. Όμως σε τούτο το βιβλίο ξεχώρησα τον Σελίμ. Πολέμησε με θεούς και δαίμονες για το χατήρι της Γέρσης...
ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Υπάρχει κάποιο έργο σας που σας δυσκόλεψε στην ολοκλήρωση του;
Το “Βισάντο” και η “Γέρση” είχαν μεγάλη έρευνα, ιστορική, πολιτιστική, λαογραφική. Αλλά η δυσκολία ήταν στην αφαίρεση, στη μείωση των κειμένων. Λες και έκοβα κομμάτια από τη σάρκα μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:8)Λαμβάνετε μηνύματα με απόψεις αναγνωστών;Πόσο σας επηρεάζουν οι παρατηρήσεις τους?
Τα διαβάζω όλα και συγκινούμαι που μπαίνουν στον κόπο να σχολιάσουν. Όμως δεν επηρεάζομαι. Δεν έχει νόημα. Να σας δώσω ένα παράδειγμα: Πολλές από τις αναγνώστριες της Γέρσης μου είπαν ότι θα προτιμούσαν να σταθώ μόνο στο ερωτικό κομμάτι, να εστιάσω στο αισθηματικό μυθιστόρημα. Όμως υπήρξαν πολλοί που ομολόγησαν πως δεν θα ήταν τόσο δυνατό το έργο χωρίς την ιστορική αναφορά. Και αυτό είναι αλήθεια. Ο χώρος και ο χρόνος διαμορφώνουν τις καταστάσεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ:9)Τελικά, συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;
Πιστεύω ακράδαντα πως όλοι είμαστε εν δυνάμει συγγραφείς. Αν σας δείξω κείμενα μαθητών μου από τα μαθήματα Δημιουργικής Γραφής, θα εκπλαγείτε! Εγώ πάντως τα ζήλεψα!
ΕΡΩΤΗΣΗ:10)Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πρόσφατα,αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο? Μήπως έχετε και άλλες ανέκδοτες ιστορίες?
Ετοιμάζω ένα αστυνομικό μυθιστόρημα και είμαι κατενθουσιασμένη. Ελπίζω να έχω σώας τας φρένας τα επόμενα χρόνια γιατί θέλω να γράψω ακόμα μερικά μυθιστορήματα με διαφορετική πλοκή και ύφος το καθένα. Οι περιλήψεις τους είναι καταχωνιασμένες στον υπολογιστή μου. Επίσης έχω σχεδόν μισοτελειωμένο ένα εφηβικό μυθιστόρημα φαντασίας, κάτι που ξεκίνησα να γράφω σαν υπόσχεση στους μαθητές μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:11)Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;
Τώρα διαβάζω κυρίως αστυνομικά. Ως λάτρις του είδους, εντοπίζω αμέσως τα τρωτά σημεία και θέλω να μην τα επαναλάβω σε αυτό που γράφω.
ΕΡΩΤΗΣΗ:13)Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία. Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά…
Η φράση που με εκφράζει δεν είναι ποτέ η ίδια. Αυτό το διάστημα όμως επαναλαμβάνω συχνά “... γιατί έτσι γουστάρω”, και μη με ρωτάτε το γιατί! Όσο για ταινίες, εκτός από τις κλασσικές ασπρόμαυρες κωμωδίες, λατρεύω όλες της Μπέτυ Ντέιβις. Σχετικά με τη μουσική, αγάπησα την όπερα όταν φοιτούσα στο Πανεπιστήμιο, αλλά το ρεμπέτικο τραγούδι έχει μπολιάσει τα παιδικά μου χρόνια. Επομένως, Μαρίκα, Στελάρας, Φραγκοσυριανή και ξερό ψωμί...
Ευχαριστώ πολύ για τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις!
Αργυρώ Μαργαρίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου