Βιβλιο

Βιβλιο
ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ!!! και η αγάπη μου αυτή με ώθησε στη δημιουργία αυτού του ιστολογίου όπου θα μοιράζομαι την αγάπη μου αυτή παρουσιάζοντας σας τις απόψεις μου για τα βιβλία που με ταξιδεύουν καθώς και προτάσεις ,νέες κυκλοφορίες καθιερωμένων και πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων καθώς και βιβλιοπαρουσιάσεις στην πόλη μου Θεσσαλονίκη ΑΦΟΥ !!!

Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2017

ΣΤΕΦΑΝΙ ΓΙΑ ΕΝΝΕΑ ΜΟΥΣΕΣ-Γνωρίστε τη συγγραφέα του κ.Αγγελική Κακανιάρη μέσω της συνέντευξης της στο blog μας ΑΦΟΥ!!!

Θάλεια, Ουρανία, Ερατώ... Η Θάλεια θα χαθεί στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου, μ’ ένα φουστάνι στο χρώμα τ’ ουρανού κι ένα στεφάνι με ολόλευκα κοχύλια. Εννέα μούσες, εννέα αέρινες υπάρξεις, στη φημισμένη σχολή χορού Ήριννα Μάγιερς, στα περίχωρα του Λονδίνου, μετατρέπονται σε καλλιτεχνικά αριστουργήματα μιας άλλης εποχής.
     Ο νεαρός εγκληματολόγος Μάριος Δαλμάς, έχοντας στο πλευρά του την εκρηκτική Ήριννα, θα μπλεχτεί στα δίχτυα ενός συγκλονιστικού μυστηρίου από τα βάθη του χρόνου, όπου η ομορφιά και η τέχνη αναμετρώνται σε κάθε βήμα, με τη ζωή και το μοιραίο...
Ένα συναρπαστικό αστυνομικό μυθιστόρημα
με φόντο το χορό, το μαγικό κόσμο
της φωτογραφίας, το πάθος για εκδίκηση
κι έναν ανατρεπτικό έρωτα
που κόβει την ανάσα.

Ποια όμως είναι η κ.Αγγελική Κακανιάρη;Ας την γνωρίσουμε μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων  μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!!!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Αγγελική Κακανιάρη, γεννήθηκε και κατοικεί στην Αθήνα, στη Νέα Φιλαδέλφεια. Έχει μεταπτυχιακές σπουδές με εξειδίκευση στη Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων κι έχει παρακολουθήσει έναν σημαντικό αριθμό εκπαιδευτικών, αναπτυξιακών σεμιναρίων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η επαγγελματική της καριέρα εξελίχθηκε στη Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού, σε μεγάλες πολυεθνικές και ελληνικές εταιρείες, στον ιδιωτικό τομέα, όπου εργάζεται έως και σήμερα. Είναι μητέρα δύο παιδιών. Στον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με τη συγγραφή. Από τις εκδόσεις Ωκεανός, κυκλοφορούν τα βιβλία της συγγραφέως Στεφάνι για εννέα μούσες«Εκεί που πετάξαν τα πουλιά», «Το νησί του έρωτα και της φωτιάς», για το οποίο τιμήθηκε στις πηγές Καλλιθέας της Ρόδου, στην εκδήλωση «Το Μονοπάτι των βιβλίων», «Τα μυστικά του βράχου», καθώς και το ανθολόγιο ποιημάτων «Το φτερούγισμα των γλάρων».


ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο. Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε; 
Από πολύ μικρό παιδί αγαπούσα τα βιβλία. Δεν θα σας έλεγα το πρώτο βιβλίο… αλλά ένα από αυτά που με είχαν συνεπάρει σε αρκετά τρυφερή ηλικία. «Μικρές Κυρίες», ΑΛΚΟΤ ΛΟΥΙΖΑ-ΜΕΙ. Τέσσερα νεαρά κορίτσια, που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα οικονομικά τους προβλήματα, τις ασθένειες και κάθε αναποδιά που συναντούν με αισιοδοξία, που συνεχίζουν να ονειρεύονται το μέλλον τους, να αγαπούν, να ερωτεύονται. Τόσο ευαίσθητο και πόσα μηνύματα περνάει ως βιβλίο σε ένα παιδί!
Το είχα διαβάσει ξανά και ξανά…

ΕΡΩΤΗΣΗ:2)Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;
Θα έλεγα ότι μου αρέσουν να βιβλία που είναι ιδιαίτερα καλογραμμένα, με προσεγμένο ύφος και πλούσιο λεξιλόγιο. Προτιμώ να διαβάζω μυθιστορήματα που μου προσφέρουν παράλληλα και κάποια γνώση, όπως για παράδειγμα να συμπεριλαμβάνουν μέσα ιστορικά στοιχεία. Επιλέγω συχνά ξένους συγγραφείς, που μου δίνουν την ευκαιρία να έρθω σε επαφή με ξένους πολιτισμούς και κουλτούρες. Αγαπώ επίσης τους Έλληνες ομότεχνους, που γράφουν για διάφορα μέρη της χώρας μας, προσφέροντάς μας την ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα την πανέμορφη Ελλάδα μας, τα ήθη , την ιστορία, τα έθιμα του τόπου μας.

ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας ...βάζω δύσκολα; 
Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε κάποιον συγγραφέα συγκεκριμένα, γιατί φοβάμαι μήπως αφήσω έξω από τις επιλογές μου, ανθρώπους καταξιωμένους στο χώρο αυτό. Όπως ανέφερα και παραπάνω γενικά προτιμώ να διαβάζω από συγγραφείς, όσους έχουν δυνατό, προσεγμένο ύφος γραφής και δυνατό συναίσθημα και όσους μας ταξιδεύουν σε διαφορετικούς τόπους είτε της Ελλάδας είτε σε άλλους μακρινούς πολιτισμούς. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:4)Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε; 
Θεωρώ ότι από μικρή είχα μια έφεση κι αγάπη στον γραπτό λόγο, αλλά δοκίμασα τις δυνάμεις μου τυχαία από ένα νυχτερινό ποίημα σε κάποιον φίλο. Ύστερα ήρθαν σελίδες και σελίδες να διώξουν το άγχος της ημέρας, άρχισα να γράφω για προσωπική ικανοποίηση. Η συγγραφή για εμένα είναι ένα μαγικό ταξίδι που με οδηγεί σε νέους αξιόλογους προορισμούς. Είναι επαφή με την πολυδιάστατη Ελληνική γλώσσα, είναι έρευνα και γνώση. Η δημιουργία, η αυτοβελτίωση, η ευκαιρία να ονειρεύομαι και να περνώ τα δικά μου μηνύματα, μέσα από τους ήρωες που δημιουργώ, η αίσθηση της προσφοράς, η αμφίδρομη επικοινωνία με το αναγνωστικό κοινό, όλα αυτά αποτελούν την κινητήρια δύναμη.


ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας ''Στεφάνι για εννέα μούσες'' γιατί  επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο; Πείτε μου δυο λόγια για την ιστορία.....
«Στεφάνι για εννέα μούσες»… Ένας τίτλος εμπνευσμένος από την αρχαία Ελλάδα, ένα εξώφυλλο, δημιουργία του εκδοτικού οίκου «Ωκεανός», που με κέρδισε από την πρώτη στιγμή που το αντίκρισα. Το μυθιστόρημα αυτό ήταν μια απόφαση να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου σε ένα διαφορετικό είδος, αστυνομικό με έντονα όμως το καλλιτεχνικό στοιχείο παράλληλα. Μεταφερόμαστε στα περίχωρα του Λονδίνου, σε μια σχολή χορού, όπου η ομορφιά και η τέχνη αναμετρώνται σε κάθε βήμα με τη ζωή και το μοιραίο… Οι πρωταγωνίστριες εμπνέονται από τις εννέα μούσες, ένας νέος εγκληματολόγος αναλαμβάνει την πρώτη του υπόθεση, μια νεαρή Διευθύντρια προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρατήσει ζωντανό το όραμα της οικογένειάς της για τη φημισμένη Σχολή, μια ψυχολόγος σκιαγραφεί τη ψυχοσύνθεση ενός δολοφόνου, δυο επιθεωρητές ενώνουν τις δυνάμεις τους και η αγωνία κορυφώνεται όσο το μυστήριο και πλοκή εξελίσσονται. Ένας δολοφόνος… κυνηγά την τελειότητα. 
«Είμαι θύμα και θύτης… δημιουργός και επαίτης της ζωής. Χρειάζεται να πάρω μια ψυχή για να εξαγνίσω τη δική μου».

ΕΡΩΤΗΣΗ:6)Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από τα έργα σας και γιατί;
Θα σας ταξιδέψω πίσω στο χρόνο, στο δεύτερο μυθιστόρημά μου. Μεσαιωνική Ρόδος και Ιωαννίτες Ιππότες. Η αγαπημένη μου Ισιδώρα, η κεντρική ηρωίδα, μια μορφή με πολλά πρόσωπα, θυγατέρα άρχοντα, στοργική αδελφή, μετέπειτα εταίρα,  τρυφερή σύντροφος και μητέρα, εντυπωσιάζει με τη δυναμική προσωπικότητά που αναδεικνύει παρ’ όλες τις ανατροπές της ζωής. Μέσα από τα συντρίμμια, την απώλεια των δικών της ανθρώπων, την περιπλάνηση, την κλεμμένη αθωότητά της,  συνεχίζει να ελπίζει, να ονειρεύεται, να ζει τη κάθε στιγμή με αισιοδοξία. Υπερασπίζεται όσους είναι κοντά της,  θυσιάζεται και  μοχθεί για όσους αγαπά. Νοσταλγεί, θυμάται, μάχεται, θεραπεύει, δημιουργεί, προσφέρει, ερωτεύεται με πάθος, αγαπά με δύναμη. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Υπάρχει κάποιο έργο σας που σας δυσκόλεψε στην ολοκλήρωση του;
Κάθε έργο έχει τη δική του δυσκολία, μα αυτό το ταξίδι προς την ολοκλήρωσή του, είναι που έχει τη μεγαλύτερη αξία. Η προσπάθεια του να μεταφέρεις άρτια τα χαρακτηριστικά μιας συγκεκριμένης εποχής, να αποδώσεις σωστά ιστορικά στοιχεία από διαφορετικές πηγές, να χρησιμοποιήσεις ακόμη και την τοπική διάλεκτο μέσα στις σελίδες του. Να προσπαθήσεις να πλησιάσεις ένα αναγνωστικό κοινό με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Δεν θεωρώ όμως ότι κάποιο με δυσκόλεψε ιδιαίτερα. Απόλαυσα τη διαδρομή σε καθ΄ ένα από αυτά. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:8)Λαμβάνετε μηνύματα με απόψεις αναγνωστών; Πόσο σας επηρεάζουν οι παρατηρήσεις τους?
Η αμφίδρομη επικοινωνία με τους αναγνώστες, είναι αναπόσπαστο κομμάτι, ενός συγγραφέα. Επιτυχία είναι, να αγγίζει το αναγνωστικό κοινό με το έργο του, ανεξάρτητα με το ύφος ή το είδος του βιβλίου που έχει  επιλέξει να γράψει. Κάθε άποψη και κριτική, ακόμη κι αν δεν είναι θετική, αποτελεί “τροφή” για σκέψη και κίνητρο για βελτίωση. Έχω τη χαρά και την τιμή, να λαμβάνω πολύ θετικά μηνύματα, από ανθρώπους που επικοινωνούν μαζί μου για να με ευχαριστήσουν, για να μου γράψουν πως ταυτίστηκαν με κάποια πρωταγωνίστρια, ή πως ταξίδεψαν με κάποιο βιβλίο μου. Όλη αυτή η επικοινωνία, είναι και η δύναμη για να συνεχίσω να δημιουργώ αλλά και να καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια, για να γίνω καλύτερη σε αυτό που προσφέρω στο αναγνωστικό κοινό. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:9)Τελικά, συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι; 
Το έμφυτο ταλέντο και η φαντασία είναι αναμφισβήτητα μεγάλη δύναμη για τη συγγραφή. Μπορεί να υπάρχουν μέσα μας από πολύ τρυφερή ηλικία, ίσως και από τη γέννησή μας. Είναι όμως πολύ σημαντικό, ένας άνθρωπος που αποφασίζει να γράψει,  να έχε λάβει στη ζωή του τα ανάλογα ερεθίσματα, την κατάλληλη μόρφωση και τις γνώσεις, να έχει καλλιεργήσει τις δεξιότητες και τις ικανότητες που θα τον οδηγήσουν στο να γίνει ένας  συγγραφέας, με σωστή κρίση και ποιοτικά κριτήρια και αποτελέσματα. Όσο πιο πολύ ωριμάζει «η πένα» ενός συγγραφέα, τόσο καλύτερα και τα αποτελέσματά του. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:10)Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πρόσφατα, αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο? Μήπως έχετε και άλλες ανέκδοτες ιστορίες?
Έχω ήδη ξεκινήσει ένα νέο μυθιστόρημα, που με ταξιδεύει και πάλι στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου. Έργο έντονα συναισθηματικό που αγγίζει κι ένα κοινωνικό, ευαίσθητο θέμα παράλληλα. Δυστυχώς οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις δεν μου επιτρέπουν να αφιερώσω όσο χρόνο θα ήθελα με αυτό που αγαπώ τόσο πολύ: τη συγγραφή. Ανέκδοτες ιστορίες δεν έχω,  υπάρχουν ωστόσο κάποια ποιήματα τα οποία  αξιοποιώ σταδιακά μέσα στα μυθιστορήματα μου. Φράσεις… λόγια…

ΕΡΩΤΗΣΗ:11)Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;
“Αναζητώντας τη Νούφ”… Zoe Ferraris … ένα βιβλίο με φόντο τη ζωή των γυναικών στη Σαουδική Αραβία. Μου αρέσει η ξένη λογοτεχνία, που μου δίνει τη δυνατότητα να έρχομαι σε επαφή με διαφορετικές κουλτούρες κι έναν διαφορετικό τρόπο ζωής σε σχέση με τον δικό μας. 

ΕΡΩΤΗΣΗ:12)Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία. Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά…
Η φράση που με εκφράζει, είναι πως «Ότι γίνεται με αγάπη, γίνεται όμορφο», γιατί είναι στάση ζωής.
Τραγούδι θα έλεγα «Δυο μέρες μόνο»…. Πόσες φορές δεν το σκεφτόμαστε… δυο μέρες μόνο… να μπορούσαμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω… σ΄ έναν έρωτα, σ’ ένα άγγιγμα μητρικό… ότι ζήσαμε να ξαναζήσουμε…  μια ανάμνηση που θέλουμε να ζωντανέψουμε ξανά … δυο μέρες μόνο… πόσα πολλά μπορούν να χωρέσουν σε δυο μέρες!
Ταινία «Πολίτικη κουζίνα». Νοσταλγία, σύνδεση με τις ρίζες μας, δεσμοί οικογένειας, έρωτας κι αγάπη, μουσική, εικόνες… και συναίσθημα. Έντονο συναίσθημα.

Σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία, να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου.
Με αγάπη προς όλους τους φίλους και φίλες!
Αγγελική





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου