Τους παρουσιάζει ο Συγγραφέας τους, Μάκης Σέργιος, με την αρωγή των εκδόσεων ΩΚΕΑΝΟΣ, του PUBLIC Τσιμισκή αλλά και της Ηλιάνας Σκουλή, δημοσιογράφου της ΕΡΤ3 και του Τάσου Αγγελίδη - Γκέντζου, φιλόλογου - Συγγραφέα.
Την Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 2017 στις 19.00 στο Public Τσιμισκή
Ο Ντράγκαν Ατσίμοβιτς, μηχανικός και προγραμματιστής ηλεκτρονικών υπολογιστών, παιδί του πολέμου, από το Βελιγράδι. Εξαντλημένος από την καθημερινή του επαφή με τον θάνατο και γεμάτος μίσος και δίψα για εκδίκηση προς όλους εκείνους που σχεδίασαν και επέβαλαν την καταστροφή της πατρίδας του, αποφασίζει να την εγκαταλείψει οριστικά, επιστρέφοντας στον τόπο που μεγάλωσε και σπούδασε, στη Θεσσαλονίκη.
Η Φωτεινή Ασλανίδη από την Κύπρο, φέρελπις υποψήφια διδάκτωρ των οικονομικών, στο πανεπιστήμιο της Λευκωσίας. Διαθέτοντας σπάνια ομορφιά και την πίστη πως ακριβώς αυτή η ομορφιά είναι το εισιτήριό της για το ταξίδι προς την κορυφή, αποφασίζει πως, ο καθηγητής της, ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος Μάριος Αναγνώστου, είναι το πιο κατάλληλο πρόσωπο να την οδηγήσει εκεί. Μέσα στη δίνη της ανόδου του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, αρπάζοντας ο καθένας την ευκαιρία που του δίνεται, χαράζουν μία αδίστακτη πορεία προς την πραγματοποίηση κάθε ονείρου και φιλοδοξίας τους. Νέα Υόρκη, Μαρτινίκα, Καραϊβική, Αιγαίο πέλαγος, το θέατρο της τελικής τους αναμέτρησης...
Ένα συναρπαστικό πολιτικό και οικονομικό θρίλερ περιπέτειας, μυστηρίου, έρωτα και δράσης, που διαβάζεται απνευστί και κόβει την ανάσα!
Μέχρι τότε ας γνωρίσουμε τον συγγραφέα κ.Μάκη Σέργιο μέσω του βιογραφικού του και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και τον ευχαριστώ πολύ!!!!
O Μάκης Σέργιος, γεννήθηκε στην Πάτρα το 1957, όπου και μεγάλωσε, εργάστηκε και ζει μέχρι σήμερα. Σπούδασε στο Φυσικό τμήμα του Πανεπιστημίου της Αθήνας
ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο. Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Πρέπει να ήμουν οκτώ ή εννέα χρόνων… Όσο και να είναι περίεργο, θυμάμαι εκείνο το πρώτο βιβλίο που διάβασα, που το ξαναδιάβασα πάλι και πάλι και πάλι, μέσα σε ένα καλοκαίρι… Ήταν «Τα τέκνα του πλοιάρχου Γκραντ», του Ιουλίου Βερν! Με αυτή την αφορμή, και τα επόμενα βιβλία που …εκλιπαρούσα να μου πάρουν, ήταν του ίδιου μεγάλου συγγραφέα… «20 χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα», «Από τη γη στη σελήνη» και πάει λέγοντας… Ο Βερν ήταν εκείνος που με μύησε στο μαγικό κόσμο του διαβάσματος και του βιβλίου!
ΕΡΩΤΗΣΗ:2) Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;
Εδώ και αρκετά χρόνια, το βιβλίο που με συναρπάζει είναι εκείνο που …δεν με αφήνει να κοιμηθώ! Αφού στα νιάτα μου και, κυρίως, στα φοιτητικά μου χρόνια, ενέσκυψα στη φιλοσοφία και την πολιτική ανάλυση, γρήγορα αφοσιώθηκα στο κυνήγι του καλού μυθιστορήματος. Και υπάρχουν αρκετά τέτοια, τόσο ξένων όσο και ελλήνων συγγραφέων. Δεν λείπει βέβαια από το πλάνο των γούστων μου, το ιστορικό, το επιστημονικό και το αστυνομικό μυθιστόρημα!
ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας ...βάζω δύσκολα;
Είναι όντως δύσκολη η απάντηση γιατί όσους και να αναφέρω, κάποιους θα παραλείψω άθελά μου! Μπορώ πάντως να ξεχωρίσω τον Χεμινγουέι, τον Μάρκες, τον Καμύ, τον Άρθουρ Μίλλερ… Και από τους πιο σύγχρονους, τον Ουμπέρτο Έκο ή ακόμα τον Στιγκ Λάρσον και τον Ρούσντι Σαλμάν. Από όλους μπορώ να πω πως έχω επηρεαστεί, το ύφος όμως και το είδος πλοκής που έχω υιοθετήσει στο έργο μου - και στα επόμενα – έχει δεχτεί τις περισσότερες επιρροές από αυτούς που ανέφερα. Υπάρχουν και αρκετοί έλληνες, όμως δεν θέλω να αναφερθώ σε αυτούς, λόγω σεβασμού στην προσπάθεια και το έργο όλων τους… Θεωρώ πως είμαι πολύ «μικρός» και είναι πολύ νωρίς για να πιάσω στο στόμα μου εκείνους, ανάμεσα στους οποίους προσπαθώ σήμερα να ενταχτώ.
ΕΡΩΤΗΣΗ:4)Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε;
Στις αρχές της προηγούμενης χρονιάς, βρέθηκα ξαφνικά να έχω άφθονο ελεύθερο χρόνο, μια και η εφημερίδα μου έκλεισε μετά από έναν πενταετή, εξαντλητικό και άνισο αγώνα, απέναντι στον οικονομικό στραγγαλισμό και τη χυδαία αυθαιρεσία του τοπικού πολιτικού προσωπικού. Αυτός ο άφθονος ελεύθερος χρόνος μου, ήταν το βασικό κίνητρο για να κάνω επιτέλους πράξη, αυτό που ονειρευόμουν από παιδί: Να γράψω! Και, όχι δημοσιογραφικά, όπως έκανα στην εφημερίδα μου, αλλά μυθοπλαστικά, διασκεδαστικά. Πάντα ένιωθα πως είχα ιστορίες να πω, πολύ συχνά η φαντασία μου με «έτρεχε» σε μέρη και στιγμές που θα ήθελα να ζήσω και να διηγηθώ αυτά που γνώρισα, είδα και άκουσα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας "Οι Αριβίστες", γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;
Από τη στιγμή που ξεκίνησα να γράφω τους «Αριβίστες», ήξερα πού θέλω να το πάω… Θεωρώ πως, για κάποια συνταρακτικά γεγονότα του εντελώς πρόσφατου παρελθόντος, λίγα έχουν γραφτεί και ακόμα λιγότερα που να αφορούν ανθρώπους καθημερινούς, γνώριμους στους περισσότερους από εμάς. Τέτοια γεγονότα είναι οι πόλεμοι στην πρώην Γιουγκοσλαβία και η διάλυσή της, η πλαστή άνθηση του χρηματιστηρίου της Σοφοκλέους και η ανάπτυξη συνθηκών στην Αμερική που οδήγησαν στην παγκόσμια οικονομική κρίση που βιώνουμε σήμερα. Πώς θα κινούνταν μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες απλοί, καθημερινοί άνθρωποι; Πώς θα βίωναν τις δραματικές αυτές εξελίξεις; Τι χαρακτηριστικά θα ανέπτυσσαν και τι μορφή θα είχε ο… κακός τους εαυτός που θα έβγαινε, μοιραία, στην επιφάνεια; Πώς θα αντιδρούσαν στα άλλα ανθρώπινα χαρακτηριστικά και συναισθήματα που αντιστρατεύονται τον έμφυτο αριβισμό; Πώς θα αντιδρούσαν απέναντι στον φόβο, στον έρωτα, στον θάνατο; Και, λέω «έμφυτο» επειδή θεωρώ πως…. Αριβίστες είναι παρα πολλοί! Σε όλα τα κοινωνικά, πολιτιστικά, πολιτικά, μορφωτικά, επαγγελματικά στρώματα! Ε, σκέφτηκα να περιγράψω τις περιπέτειες των δικών μου… Αριβιστών!
ΕΡΩΤΗΣΗ:6)Μια και είναι το πρώτο σας βιβλίο και δεν γνωρίζουμε τη γραφή σας τι πιστεύετε ότι προκαλεί τον αναγνώστη να σας διαβάσει, να σας γνωρίσει? Το εξώφυλλο? Το οπισθόφυλλο? Πείτε μου δυο λόγια για την ιστορία.....
Θα σας απαντήσω με χρήση των δικών μου κριτηρίων ενόψει της αγοράς κάποιου βιβλίου… Όταν «ψάχνω» στις προθήκες κάποιου βιβλιοπωλείου, αφιερώνω τον περισσότερο χρόνο και το περισσότερο ενδιαφέρον στην ανάγνωση της περίληψης του οπισθόφυλλου. Ακόμα, δίνω προσοχή στο αναγραφόμενο προφίλ του συγγραφέα (αν δεν τον γνωρίζω), προκειμένου να φανταστώ τις προσλαμβάνουσες και τις εμπειρίες του. Το εξώφυλλο, συχνά δεν το προσέχω αλλά στην περίπτωση του δικού μου βιβλίου, η εικαστική πρόταση κάποιου δικού μου ανθρώπου έγινε δεκτή με μεγάλο ενθουσιασμό από τον εκδότη μου, δεν είχα λοιπόν παρά να την προκρίνω και εγώ για τους «Αριβίστες». Σίγουρα, εκεί στον «Ωκεανό», κάτι παραπάνω θα ξέρουν…
Η ιστορία τώρα…
Πρόκειται για τις διαδρομές τριών ανθρώπων, τριών νεαρών επιστημόνων, που, μέσα στις συνθήκες που επικρατούσαν τη διετία 1999 – 2000, ζουν την πλάνη πως ο δρόμος για εύκολο και γρήγορο πλουτισμό είναι στρωμένος με λουλούδια… Οι δρόμοι τους συναντώνται στη Θεσσαλονίκη, τον Ιούλιο του 1999 και η κοινή τους πλέον διαδρομή, τους οδηγεί στη Νέα Υόρκη, τη μήτρα του καπιταλισμού, όπου συστήνουν μία εταιρία επενδύσεων και, χρησιμοποιώντας τον …αρμαγεδώνα της πληροφορικής, της παν-επιστήμης που μόλις τότε είχε αρχίσει να εφαρμόζεται παντού, καταλήγουν να συνταράξουν τα θεμέλια της ισχυρότερης οικονομίας του πλανήτη.
Έρχονται όμως αντιμέτωποι με τον ίδιο τους τον Αριβισμό, με τις καταστροφικές συνέπειες του έρωτα και του μίσους, με τη διαφθορά και την ανικανότητα των διωκτικών αρχών, με τις εγκληματικές μεθόδους και δράσεις, τόσο του ντόπιου, όσο και του αμερικάνικου υποκόσμου. Έρχονται αντιμέτωποι με τον ίδιο τον θάνατο!
Ο Δημήτρης Πετρόπουλος, η Φωτεινή Ασλανίδη και ο Ντράγκαν Ατσίμοβιτς, γίνονται θύτες και θύματα, προκαλώντας με τον ακατάσχετο Αριβισμό τους, τη Νέμεση!
ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από το έργο σας και γιατί?
Παρ’ ότι τα χαρακτηριστικά και των τριών, στην ιστορία μου έχουν τους δικούς τους, κομβικούς ρόλους, θα ξεχώριζα τον Ντράγκαν Ατσίμοβιτς! Αυτό, επειδή τον ταυτίζω με το σύνολο των αφελών οι οποίοι, ακόμα και σήμερα, πιστεύουν πως η Νομοθετική και η Εκτελεστική εξουσία είναι σε θέση να τιθασεύσει και να θέσει όρους και όρια στη δράση της Οικονομικής αντίστοιχης, να προστατέψει τις κοινωνίες από τις αυθαιρεσίες και την απληστία των μεγαλοκαρχαριών. Όταν ο Ντράγκαν ανακαλύπτει πως ισχύει ακριβώς το αντίθετο, είναι πλέον αργά! Και αυτός, όπως εκατομμύρια αφελών πολιτών… «έπεσε από τα σύννεφα»!
ΕΡΩΤΗΣΗ:8)Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πρόσφατα αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο? Μήπως έχετε και άλλες ανέκδοτες ιστορίες?
Και βέβαια έχω ξεκινήσει το επόμενο μυθιστόρημά μου το οποίο, όπως και «Οι Αριβίστες», τοποθετεί τη δράση και τις περιπέτειες των ηρώων του, σε έναν αντίστοιχο καμβά: στις υπαρκτές συνθήκες και στα πραγματικά γεγονότα που περιγράφουν την ανομία σε συγκεκριμένο Πολιτικό και Οικονομικό τομέα, στην πατρίδα μας. Ήδη πλησιάζει στην ολοκλήρωσή του!
ΕΡΩΤΗΣΗ:9)Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;
Ομολογώ πως, αυτή την εποχή δεν διαβάζω κάτι… Ολόκληρη η προσοχή και το ενδιαφέρον μου έχουν επικεντρωθεί στην προώθηση και γνωστοποίηση του πρώτου μου βιβλίου. Μόλις την περασμένη Τρίτη, «Οι Αριβίστες» παρουσιάστηκαν στην πόλη μου, την Πάτρα, μπροστά σε ένα τεράστιο κοινό! Πάνω από εκατόν πενήντα συμπολίτες μου, γέμισαν ασφυκτικά την αίθουσα όπου έγινε η παρουσίαση, πράγμα που με έκανε εξαιρετικά υπερήφανο αλλά και ευτυχισμένο. Στις 2 του Νοέμβρη, θα βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη, όπου θα παρουσιαστούν στο κοινό της συμπρωτεύουσας, στις 7.00 το απόγευμα, στο Public της Τσιμισκή. Αμέσως μετά, ξεκινά η οργάνωση της παρουσίασης στην Αθήνα. Ταυτόχρονα δουλεύω και το δεύτερο μυθιστόρημά μου. Πού χρόνος για διάβασμα λοιπόν…
ΕΡΩΤΗΣΗ:10)Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία. Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά…
Η φράση που με εκφράζει, σχετίζεται με τη συγγραφή… Είναι μία ρήση του Αλμπέρ Καμύ ο οποίος λέει πως… «Αυτοί που γράφουν απλά και κατανοητά, έχουν αναγνώστες. Αυτοί που γράφουν πολύπλοκα και εξεζητημένα, έχουν σχολιαστές»!
Αγαπημένα μου τραγούδια είναι όλα τα ποιήματα του Νίκου Καββαδία που έχει μελοποιήσει ο Θάνος Μικρούτσικος στον Σταυρό του Νότου.
Από ταινίες, άφθονες είναι εκείνες που έχουν χαραχτεί στη μνήμη μου. Ξεχωριστή θέση όμως έχουν «Ο Πολίτης Κέιν» του Όρσον Ουέλς με τον ίδιο να πρωταγωνιστεί και «Το Κεντρί» του Τζορτζ Ρόι Χιλ με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ και τον Πολ Νιούμαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου