ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΣΩΣΕ ΜΕ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΜΟΣ
για το "ΣΩΣΕ ΜΕ"
από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Σώσε με

               Μια νοτισμένη υπό την βροχή Θράκη, που αναβλύζει μυστήριο και ένα χωρίο λίγο έξω από την Κομοτηνή, με το όνομα ‘’Κρυφό΄΄, ήταν μια μοναδική ευκαιρία για να δημιουργήσω μια τοπο-γεωγραφία, χωρίς πολλές συγγραφικές ακροβασίες και να δημιουργήσω  έναν μουντό καμβά που μπορούσα να δουλέψω πάνω του.

               Η Θράκη, η Κομοτηνή και τα γύρω χωριά, μου προσέφεραν ένα στοιχείο που αποζητούσα εδώ και καιρό στα μυθιστορήματα μου και προσπαθούσα παλιότερα με διάφορα τεχνάσματα να το εισάγω στα κείμενα μου- το στοιχείο του ‘’εξωτικού’’. Εδώ, σε αυτό βιβλίο, αυτή η εικόνα του εξωτικού ήρθε σχεδόν αβίαστα, προκαλώντας ακόμα και σε μένα τον ίδιο, έκπληξη με τον τρόπο που η ειλικρινής απεικόνιση μιας κοινωνίας καταφέρνει να διασπάσει την ομοιομορφία και να φέρει μια αίσθηση διαφορετικότητας σε ένα ψυχολογικό-αστυνομικό θρίλερ . Το στοιχείο ήταν μπροστά στα μάτια μου και ήταν οι διαφορετικοί πολιτισμοί και κουλτούρες που προκύπτουν λόγω της ύπαρξης της Μουσουλμανικής μειονότητας. Αυτό το στοιχείο, αλλά και η έντονη αγωνία που οφείλει να έχει ένα ψυχολογικό-αστυνομικό θρίλερ  με έκαναν να απολαύσω την κάθε λέξη που έβαζα.

               Είναι η πρώτη φορά που προσεγγίζω τόσους διαφορετικούς γυναικείους χαρακτήρες και αποφασίζω να προσεγγίσω τους δεσμούς και τις σχέσεις μιας επαρχιακής μητριαρχικής οικογένειας και μάλιστα σε διάλυση. Η οικογένεια Πομάνου, η μητέρα και οι 3 κόρες της οικογένειας με έβαλαν σε έναν κόσμο αγάπης και ανταγωνισμού, αδικίας και λύτρωσης. Ήταν πολλές φορές που με προβλημάτισε αν ο πόνος ερμηνεύεται διαφορετικά, βιώνεται με άλλους κανόνες λόγω φύλου και ανώτερης συναισθηματικής ευφυΐας του θηλυκού γένους και σε αυτό το κομμάτι έδωσα την μεγαλύτερη προσοχή.

               Σε όλη την συγγραφή του ‘’Σώσε με’’, αναζήτησα μια ρεαλιστική προσέγγιση στον πόνο και στην αγωνία που φέρνει η εξαφάνιση ενός μέλους μιας οικογένειας και η πυξίδα των δράσεων των πρωταγωνιστών ήταν οι έντονοι, αλλά συνάμα διαφορετικοί χαρακτήρες τους.

               Το ‘’Σώσε με’’, έφερε και για μένα μια εικόνα αποκέντρωσης των μικρών χωριών, αλλά ποτέ δεν μου έδωσε την αίσθηση της απώλειας της δυναμικής τους. Πάντα στο μυαλό μου πηγαινοερχόταν η ‘’οπτική’’ μιας ακοίμητης δύναμης και ενέργειας που αναζωπυρώνεται μόλις τα μέλη που εγκατέλειψαν τον τόπο τους, γυρίσουν πίσω και ξαναπατήσουν το χώμα που μεγάλωσαν. Αυτό ακριβώς, που αναγεννάται, σαν η ίδια η γη να καταλαβαίνει πως τα πόδια της οικογένεια Πομάνου, πατάνε ξανά τα μέρη της και αποφασίζει να απελευθερώσει συναισθήματα και αναμνήσεις.

               Το ‘’Σώσε με’’ είναι μια διαδρομή που προσπάθησα να βγω αλώβητος από μέσα της , με συνοδηγό την Νικόλ Πομάνου, μια νεαρή καλλιτέχνης ξυλογλυπτικής που αναζητεί την χαμένη της αδελφή.  Η Νικόλ Πομάνου καταφθάνει στο Κρυφό όπου αποφασίζει παράλληλα με την εξαφάνιση της αδελφής της να δημιουργήσει και ένα έργο ξυλογλυπτικής με τίτλο, ‘’Ένας Ίκαρος σε πτώση’’. Η Ελληνική μυθολογία και οι αιματηρές ‘’δράσεις’’  της, μπορεί να παραλληλιστεί στο κείμενο με την δράση της οικογένειας Πομάνου και των περιφερειακών χαρακτήρων που καλείται να ανακρίνει η Αστυνόμος Λουκίδη. Οι Ελληνικοί μύθοι, που αντικατοπτρίζουν τα ήθη και τις συνήθειες της εποχής τους βρίθουν από περιστατικά αιματηρών πράξεων. Στην ελληνική μυθολογία ο φόνος και η αδικία βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Ο Ηρακλής εξολοθρεύει ολόκληρες οικογένειες επειδή τον αδίκησαν. Θεοί και θεές επιφυλάσσουν τρομερές τιμωρίες σε όσους τους αγνοούν Η Μήδεια σκοτώνει τα παιδιά της για να τιμωρήσει τον Ιάσονα και καταδικάζει την γενιά του σε μη-συνέχεια.
 Ο Ορέστης σκοτώνει την μητέρα του για να εκδικηθεί τον θάνατο του πατέρα του. Τα περιστατικά της αιματηρής εκδίκησης είναι αμέτρητα.

Το ‘’Σώσε με’’ είναι ένα έργο αγωνίας και δράματος που φέρει συναισθήματα πάθους και αγάπης, που και εγώ ο ίδιος δεν κατάφερα να αποστασιοποιηθώ κρατώντας την ψυχρή οπτική του αφηγητή.

               Ίσως αυτό να ήταν και το γεγονός που απόλαυσα περισσότερο! 

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα ΕΔΩ

Αναπνέει με δυσκολία. Την κοιτώ και της υπόσχομαι πως θα φύγουμε αποκεί μέσα. Είναι η στιγμή που η προσταγή της χώνεται μέσα στο κεφάλι μου σαν ακοίμητος φρουρός που διατάζει, κι εγώ υπακούω. «Σώσε με» λέει.

Με αφορμή το μνημόσυνο του πατέρα της, η Νικόλ Πομάνου, μια νεαρή καλλιτέχνις ξυλογλυπτικής, επισκέπτεται το χωριό της, το Κρυφό, για να συναντήσει τη μητέρα και τις δυο αδελφές της.
Η μικρότερη αδελφή της δεν εμφανίζεται στο καθορισμένο ραντεβού. Η εξαφάνισή της θα δοκιμάσει τους δεσμούς της οικογένειας. Για να τη σώσουν, πρέπει να αντιμετωπίσουν τα μυστικά που τόσα χρόνια έκρυβαν στο Δάσος των Μανιταριών.
Την ίδια στιγμή, στον υγρότοπο του Εθνικού Πάρκου Θράκης, η αστυνόμος Λουκίδη ανακαλύπτει το παραμορφωμένο πτώμα μιας γυναίκας...
Ένα καθηλωτικό ψυχολογικό θρίλερ αστυνομικής πλοκής που υπόσχεται να σας κόψει την ανάσα, βυθίζοντάς σας σε μια ιστορία ενοχής.