ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΕΝΑΣ ΦΑΡΟΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΕΡΕ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΚΑΡΙΟΥ
για το "ΕΝΑΣ ΦΑΡΟΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ"
από τις εκδόσεις ΔΕΡΕ.













Ένα καράβι είναι η ζωή, είτε είσαι άντρας, είτε γυναίκα. Το μόνο που αλλάζει είναι η πηγή ενέργειας σου, μα όσο και αν διαφοροποιείται, πάντοτε παραμένει άπειρη όσο η ψυχή μας βρίσκεται οδηγός στο υψηλότερο κατάρτι. Ένα καράβι, σε ωκεανούς δίχως πυξίδα, δίχως χάρτη, με άπειρες πιθανότητες πορείας, διλήμματα και υφάλους, αλλά και με διάσπαρτους φάρους που έλκουν μα και απ-ωθούν την πορεία μας. Αυτό είναι η ζωή, μια εξίσωση που οι πράξεις μας καθορίζουν και μεταβάλουν το πρόσημο στο πηλίκο της. Όμως, ποιοι άραγε κανόνες ισχύουν όταν η πορεία συναντήσει το φάρο της μητρότητας; Πρόκληση ανεξερεύνητη ή μήπως μαγική; Ένα βιβλίο αναζήτηση, μια ιστορία Άγιο δισκοπότηρο για τη δική μου ψυχή και ας είμαι άντρας. Μέσα από τη δική μου εξερεύνηση, καλώ κάθε άντρα, κάθε γυναίκα, να αισθανθεί, να σκεφτεί, αλλά και να γίνει ο πλοηγός μάνα. Να γίνει και να αναλογιστεί την αξία της Σχέσης ζωής, «σχέση σηματοδότη», προς το ζητούμενο Συν, την απαρχή της συν-εννόησης, του κοινού νου, της επικοινωνίας, δηλαδή της μαγιάς του αύριο.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα ΕΔΩ

Δεν ξέρω πώς και πού να βρω το κουράγιο να επιστρέψω ξανά στο σπίτι μου. Και μπορεί, νωρίτερα, να συμμάζεψα το σπίτι από τα παιχνίδια της, μα ο χώρος παραμένει γεμάτος από εκείνην. Στην κουζίνα, τα πιάτα και τα σκεύη της. Στο σαλόνι, οι δίσκοι με τις παιδικές ταινίες της. Στον κήπο, το ποδήλατο και η κούνια της, στο μπάνιο, οι πετσέτες και όλα τα άλλα είδη υγιεινής της, για το δωμάτιό της, ούτε λέξη. Το πιο δύσκολο κομμάτι όμως από όλα, θα είναι να αντιμετωπίσω τις αμέτρητες φωτογραφίες της. Παντού υπάρχουν φωτογραφίες της, άλλοτε μόνη και άλλοτε με τη μανούλα. Νομίζω πως όταν τις αντικρύσω, κάθε μια ξεχωριστά, θα φωνάζει «μανούλα σώσε με», όπως ήδη έχω αρχίσει να ακούω.
Οι σκέψεις μου προδιαθέτουν την απαρχή παραίτησης. Ανελέητη η μάχη να κρατηθώ στην ελπίδα, όσο ο χρόνος και οι υποθέσεις προστίθενται στην απώλεια, έχω αρχίσει να συμπεριφέρομαι λες και θρηνώ για εκείνην. Τρομάζω μην έρθει η ώρα και δεν ξαναδώ το κοριτσάκι μου. Όχι Κάτια, δεν πρέπει να εγκαταλείψεις. Δεν είναι απλά μια μάχη ελπίδας, είναι η μάχη της ζωής σου.