ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΜΑ'Ι'ΠΑΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΑΛΕΥΡΙ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ

ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΜΑ'Ι'ΠΑΣ
για το "ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΑΛΕΥΡΙ"
από τις εκδόσεις ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ.

Έχοντας μεγαλώσει στο νησί της Αίγινας, έχοντας δει στα μάτια των ανθρώπων που βίωσαν τις καταστάσεις εκείνης της εποχής ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας, αποφάσισα, ως ελάχιστο φόρο τιμής προς τις γενιές της Κατοχής, να συγγράψω το βιβλίο «Για μια χούφτα αλεύρι». Έχω ακούσει πολλές ιστορίες από εκείνη την περίοδο. Αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν το συναίσθημα που αγκάλιαζε αυτές τις ιστορίες. Τα δάκρυα για τους δικούς τους ανθρώπους που έχασαν, το παράπονο για τους προδότες, η ικανοποίηση από τη νίκη, η περηφάνεια στα λόγια των αντιστασιακών που, παρά το προχωρημένο της ηλικίας τους, θα έμπαιναν πάλι μπροστά αν ήταν αναγκαίο. Και τέλος, το παράπονο για ό,τι ακολούθησε μετά. Αναφέρομαι στον εμφύλιο φυσικά.

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που επιθυμώ να αγγίξει την ψυχή του αναγνώστη κάθε ηλικίας. Στο βιβλίο, το οποίο έχει καθαρά αντιναζιστικό χαρακτήρα, εκτός από τους βασικούς ήρωες της ιστορίας, θα συναντήσετε και πρόσωπα όπως τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι. Το ναζιστικό ιδεώδες θεωρώ ότι αποδομείται. «Μια χούφτα αλεύρι», όπως είναι και ο τίτλος του βιβλίου, με το «αλεύρι» να αντιπροσωπεύει τη «ζωή» και την «ανθρωπιά», κερδίζει το «ναζισμό» και την «απανθρωπιά». Γιατί αλεύρι; Γιατί το αλεύρι τροφοδοτεί τη ζωή. Γιατί οι άνθρωποι τότε το στερήθηκαν. Κι αν είχαν αλεύρι, οι περισσότεροι είχαν μια χούφτα.

Κατά τη συγγραφή του βιβλίου, με θυμάμαι να χτυπάω τα πλήκτρα με μανία. Όταν γράφεις γι’ αυτές τις συνθήκες και δίνεις γραπτή μορφή στις σκέψεις σου, το ζεις. Όταν κάποιος τραυματίζεται, όταν κάποιος σκοτώνεται ή πέφτει θύμα βιασμού, ακόμα κι όταν κινδυνεύει ή όταν πεινάει, δεν μπορείς να είσαι συναισθηματικά αμέτοχος. Ακόμα κι όταν εσύ γράφεις την ιστορία και εσύ είσαι αυτός που καθορίζεις το μέλλον του. Το οποίο, εδώ που τα λέμε, ούτε και εσύ ο ίδιος δεν το γνωρίζεις. Αύριο το πρωί, μπορεί να σβήσεις τις σελίδες που έγραψες και να δώσεις άλλη τροπή. Μια σκέψη πριν κοιμηθείς που δεν θα σ’ αφήσει να κοιμηθείς ή ένα όνειρο που είδες αρκούν για να αλλάξουν τα πάντα.

Πραγματικά, τα συναισθήματα ήταν πολλά και πολύ έντονα. Ενδεχομένως, γι’ αυτό οι σκηνές που περιγράφονται στο βιβλίο να είναι τόσο έντονες. Τις ζούσα. Ήμουν εκεί. Καταλαβαίνετε τι εννοώ. Συνεχείς εναλλαγές σκηνών, συνεχείς εναλλαγές συναισθημάτων, έχοντας στο επίκεντρο το στρατόπεδο που χρησιμοποίησαν τότε οι χιτλερικοί στην Αίγινα στην περιοχή του Τούρλου, αλλά και το χωριό όπου μεγάλωσα, το Μεσαγρό.

Και η ευθύνη που ένιωθα ήταν μεγάλη. Είναι εξαιρετικά ευαίσθητη αυτή η περίοδος. Θεωρούσα χρέος μου να ολοκληρώσω το βιβλίο. Και σαφώς και ήθελα να προετοιμάσω κάτι που να αρέσει και στον κόσμο. Κάτι που να γεννήσει συναισθήματα και σκέψεις για το μέλλον μας. Το συναίσθημα, για μένα, είναι μία μορφή πολύ ισχυρής ενέργειας. Ελπίζω, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, να έχω καταφέρει να μεταδώσω αυτήν την ενέργεια στους αναγνώστες. Προφανώς, εσείς είσαστε αυτοί που θα κρίνετε εάν τα κατάφερα.

Οι Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη αγκάλιασαν αυτήν την προσπάθεια, κατάλαβαν από την πρώτη στιγμή τι ήθελα να παρουσιάσω στο αναγνωστικό κοινό και προχωρήσαμε σε αυτήν την έκδοση, η οποία με κάθε ειλικρίνεια, είναι εξαιρετικά προσεγμένη από το σύνολο των συντελεστών. Πιάνοντας το πρώτο αντίτυπο στα χέρια μου, δεν μπορούσα να πάρω το βλέμμα μου από το εξώφυλλο. Τίτλος, εξώφυλλο και περιεχόμενο σε μοναδική αρμονία. Επιτρέψτε μου, μέσα από το βήμα που μου προσφέρθηκε, να ευχαριστήσω ξανά τον εκδοτικό οίκο για την ποιότητα της συνεργασίας.

Κλείνοντας, επιθυμώ να ξαναγραφτούν εδώ κάποιες γραμμές από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Κάθε κοινό μέλλον, μία αδιάκοπη μάχη ενάντια στον ναζισμό και σε κάθε μασκαρεμένη όψη του. Ας εδραιώσουμε και το δικό μας κοινό μέλλον πάνω στις αξίες που προσπαθεί εναγωνίως να σβήσει ο ναζισμός. Τότε, μπορούμε να πούμε ότι ξεκινήσαμε να κερδίζουμε.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα ΕΔΩ

Ο Γιόζεφ, ο νεαρός Γερμανός, ακολουθεί τον πατέρα του στην Αίγινα. Ο σκληροτράχηλος διοικητής που θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από τον Χίτλερ λεηλατεί τα πάντα και αφήνει τους Έλληνες να πεινούν και να αργοπεθαίνουν. Δεν έχει υπολογίσει όμως την αντίσταση! Μπορεί μια χούφτα αλεύρι να κατατροπώσει το ναζιστικό ιδεώδες; Μπορεί ένα χωριό από σκελετωμένα κορμιά να κερδίσει τους χιτλερικούς και τους προδότες; Ένα ταξίδι στον χρόνο, στη θυελλώδη εποχή του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου, με φόντο την Αίγινα, το Βερολίνο και τη Ρώμη, αλλά και τις άγριες θάλασσες όπου βρέθηκαν Έλληνες ναυτικοί, με τελικό προορισμό την ήττα των χιτλερικών και τον διωγμό τους από το ελληνικό νησί.
Δεν έφυγαν όμως έτσι απλά… Κάτι άφησαν πίσω τους.

Κάθε κοινό μέλλον, μία αδιάκοπη μάχη ενάντια στον ναζισμό και σε κάθε μασκαρεμένη όψη του. Ας εδραιώσουμε και το δικό μας κοινό μέλλον πάνω στις αξίες που προσπαθεί εναγωνίως να σβήσει ο ναζισμός. Τότε, μπορούμε να πούμε ότι ξεκινήσαμε να κερδίζουμε.