για το "ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ"
από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.
«Θέλει
αρετή και τόλμη η ελευθερία», σκέφτηκε η Ηλέκτρα επιτρέποντας στα πνευμόνια της να
αδειάσουν από όλον εκείνο τον εγκλωβισμένο αέρα, όλο τον πόνο που κρατούσε
θαμμένο μέσα της τόσα χρόνια, νιώθοντάς τον να ροκανίζει την ψυχή της, να
κατακαίει τα σωθικά της. Κι εκείνη είχε παλέψει πολύ για την ελευθερία: είχε πολεμήσει, είχε ματώσει, είχε χάσει τα πάντα,
ακόμα και τα ίδια της τα παιδιά, κυρίως τα ίδια της τα παιδιά. Και τώρα, για
πρώτη φορά, ήταν πια ελεύθερη: από τα φαντάσματα
του παρελθόντος, από φόβους, ενοχές και απωθημένα».
(Απόσπασμα από το βιβλίο ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Και γι’ αυτό ακριβώς θα ήθελα κι εγώ να
σας μιλήσω σήμερα. Για την αρετή και την τόλμη που χρειάζεται η ελευθερία,
ιδίως στο να επιλέγουμε αυτό που θέλουμε, στο να τολμάμε αψηφώντας τα ρίσκα και
στο να είμαστε αληθινοί απέναντι στον εαυτό μας και στους άλλους. Αυτή είναι
άλλωστε η φράση που στριφογυρίζει στο μυαλό μου κάθε φορά, όταν καταπιάνομαι με
ένα καινούριο συγγραφικό εγχείρημα, πολύ περισσότερο δε στις ΆΛΙΚΕΣ ΣΙΩΠΕΣ και
στις ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ που η φράση αυτή αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι και
της ίδιας της αφήγησης. Και κάπως έτσι προσπαθώ πάντα γράφοντας να παραμένω
αληθινή. Να ζω δηλαδή κι εγώ η ίδια μέσα στον κόσμο που δημιουργώ, να
αντιλαμβάνομαι τους ήρωές μου σαν υπαρκτά πρόσωπα με πάθη και ανθρώπινες
αδυναμίες και να συμπάσχω μαζί τους. Αυτά τα συναισθήματα και αυτή τη μαγεία
θέλω να μεταδίδω και στους αναγνώστες μου. Ένα ταξίδι είναι άλλωστε το κάθε
βιβλίο και ο τρόπος που θα το βιώσουμε, οι εμπειρίες που θα ζήσουμε και τα
οφέλη που θα αποκομίσουμε είναι για μένα άμεσα συνυφασμένα με την περίοδο της
συγγραφής και το κατά πόσο κανείς θα τολμήσει: να αποτυπώσει με την πένα του το διαφορετικό, το μοναδικό, αυτό που έχει
δει να χτίζεται κομματάκι κομματάκι στον κόσμο της φαντασίας του πρώτα. Και να
προσκαλέσει στη συνέχεια και τους αναγνώστες του να γίνουν μέτοχοι και συμμέτοχοι
της εμπειρίας αυτής, να τους προσκαλέσει στην ουσία να γίνουν ένα: «ΜΕ την ψυχή του
συγγραφέα ΑΦΟΥ».
 |
| Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ |
Ρόζα και Μαργαρίτα: δύο αδερφές, δίδυμες, σε «δίσεκτα» χρόνια. Η άρρηκτη δυάδα, που δεν έπρεπε να σπάσει ποτέ, γίνεται άθελά τους χίλια κομμάτια, πριν ακόμα προλάβουν τα κορίτσια να συνειδητοποιήσουν την ύπαρξή τους, αφού οι μνήμες τους δεν καταγράφονται στο μυαλό παρά μόνο στην ψυχή. Δυο κόρες, απόρροια ενός μεγάλου έρωτα που άνθισε δίπλα στη θάλασσα, μάτωσε στο βουνό, δοκιμάστηκε στον χρόνο και ρίζωσε εντέλει στην άλλη άκρη της Γης. Δύο ψυχές που, παρά τις αντιξοότητες, κατορθώνουν όχι απλώς να επιβιώσουν, αλλά να ανθίσουν και να εξελιχθούν, να αγαπήσουν και να ερωτευθούν, να πονέσουν και να προδοθούν, να ελπίσουν και να ονειρευτούν. Βίοι παράλληλοι και τόσο διαφορετικοί συγχρόνως, οι δύο όψεις στην ουσία του ίδιου νομίσματος, καθώς ό,τι σημαδεύει τη ζωή της μίας σωματοποιείται με κάποιον ανεξήγητο, μεταφυσικό τρόπο, σχεδόν ταυτόχρονα, από την άλλη. Στον πυρήνα της ύπαρξής τους εκείνη: η μάνα, η βασίλισσα, η Ελλάδα. Στα μύχια της ψυχής τους εκείνος: ο έρωτας, ο πόθος, ο θάνατος. Στο φόντο της ζωής τους τρεις χώρες: η Ελλάδα, η Ρουμανία, η Αμερική, και όλα εκείνα που τις σημαδεύουν στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα.
Μια ιστορία για τη δύναμη των δεσμών αίματος, τη δίψα για επιβίωση, τη διαχρονικότητα του έρωτα, την ανάγκη για «πατρίδα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου