"Οι αναγνώστες του Μπρόκεν Γουιλ προτείνουν" ο τίτλος
"Ύμνος στα βιβλία και σε όσους τα αγαπούν" σύμφωνα με το Elle ,
δεν γινόταν να μην ξεκινήσω μ'αυτό....
Και ήταν το καλύτερο ...ποδαρικό!!!Εξαιρετικό!!!!
Η 28χρόνη Σάρα ταξιδεύει από τη πατρίδα της Σουηδία στο Broken Wheel,στην Α'ι'όβα για διακοπές δύο μηνών με την ηλικιωμένη φίλη της δια αλληλογραφίας Έιμυ.Με την Έιμυ,που αν και τις χωρίζουν αρκετά χρόνια ηλικιακά,μοιράζονται σκέψεις και απόψεις για την κοινή,μεγάλη αγάπη τους τα βιβλία.'Οταν η Σάρα φτάσει στο Broken Wheel θα διαπιστώσει πως η φίλη της πέθανε πρόσφατα,αλλά θα αποφασίσει να μην φύγει και να μείνει δύο μήνες όπως είχε προγραμματίσει.Εκεί θα γνωρίσει και από κοντά τους ιδιόρρυθμους κατοίκους της πόλης(τους "γνώριζε" ήδη από τα γράμματα της Έιμυ) ,θα ανοίξει ένα βιβλιοπωλείο,θα προσπαθήσει να τους μεταδώσει την αγάπη της για τα βιβλία και να βρει το τέλειο βιβλίο για τον καθένα(που σημειωτέον κανείς από αυτούς δε διαβάζει!!!),μια και πιστεύει πως:
"Πάντα υπάρχει κάποιος για κάθε βιβλίο.Και ένα βιβλίο για τον καθένα." (σελ.385).
Το αν θα τα καταφέρει, προτείνω να το ανακαλύψετε μόνοι σας, διαβάζοντας το, και ταυτόχρονα να ανακαλύψετε πως αλλάζει η ζωή όλων τους με τον ερχομό της Σάρας αλλά και η ζωή της Σάρας μετά από την επαφή μαζί τους..
Τρυφερό,ρομαντικό το αγάπησα και διαπίστωσα πως έχω αρκετά κοινά με την Σάρα και την Έιμυ(λατρεύω τα βιβλία,δεν έχω ταξιδέψει εκτός Ελλάδας εκτός τα υπέροχα ταξίδια που έχω κάνει μέσω των βιβλίων,όνειρο ζωής να μπορούσα να είμαι σ'ένα βιβλιοπωλείο και να προτείνω βιβλία!!!)
και ταυτόχρονα οι κάτοικοι του Broken Wheel μου θύμισαν κάποιον φίλο,γνωστό,συγγενή ....
Και πολλές φράσεις μου θύμισαν δικές μου σκέψεις....
"Συντροφιά με βιβλία ή με ανθρώπους;ρωτάς.Δύσκολο δίλημμα,οφείλω να ομολογήσω.Δεν ξέρω αν οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη σημασία από τα βιβλία-σίγουρα δεν είναι πιο καλοί,δεν σε κάνουν να γελάς περισσότερο,ούτε σε παρηγορούν καλύτερα΄ωστόσο,όσο και εάν το ερώτημα τριβελίζει το μυαλό μου,σε βάθος χρόνου πάντα τείνω να επιλέγω τους ανθρώπους.
Δεν μπορώ με τίποτα να εξηγήσω γιατί έχω αυτό το χούι,να προτιμώ τους ανθρώπους.Αν έκρινα τα πράγματα καθαρά με αριθμούς,τότε τα βιβλία θα κέρδιζαν ασυζητητί - οι άνθρωποι που αγάπησα σε ολόκληρη τη ζωή μου μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού,σε σύγκριση με τα δεκάδες,για να μην πω εκατοντάδες βιβλία που αγάπησα(και εδώ μετράω μόνο τα βιβλία που πραγματικά αγάπησα,αυτά που σε κάνουν ευτυχισμένο και μόνο που τα κοιτάς,που σε κάνουν να χαμογελάς ανεξάρτητα απ'ότι συμβαίνει στη ζωή σου,αυτά τα οποία πάντα επιστρέφεις σαν παλιός φίλος,και που θυμάσαι πότε τα "πρωτογνώρισες"-είμαι σίγουρη πως καταλαβαίνεις τι εννοώ).Όμως αυτή η χούφτα άνθρωποι που αγαπά κανείς....σίγουρα αξίζει όσο όλα αυτά τα βιβλία." (σελ198).
Δε συμφωνείτε;;;;;
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Προσοχή: μόλις βάλετε τα βιβλία στη ζωή σας, μπορεί να συμβούν τα πιο απροσδόκητα πράγματα…Η Σάρα είναι είκοσι οχτώ ετών και δεν έχει φύγει ποτέ από τη Σουηδία – εκτός βέβαια στα ταξίδια που κάνει διαβάζοντας (αμέτρητα) βιβλία. Όταν η Έιμυ, η ηλικιωμένη φίλη της διά αλληλογραφίας, την προσκαλεί να επισκεφτεί το Μπρόκεν Γουίλ στην πολιτεία της Άιοβα, η Σάρα αποφασίζει πως ήρθε ο καιρός για το πρώτο της ταξίδι. Όταν όμως φτάνει εκεί, τα πράγματα περιπλέκονται – η Έιμυ είναι νεκρή. Βρίσκεται εντελώς μόνη στο σπίτι μιας πεθαμένης γυναίκας, στη μέση του πουθενά – όχι ακριβώς οι διακοπές που είχε στο μυαλό της.
Η Σάρα όμως ανακαλύπτει πως δεν είναι ολότελα μόνη. Διότι εκεί, σε μια πόλη τόσο τσακισμένη από την οικονομική κρίση, που δύσκολα μπορεί να ανακτήσει ξανά τις δυνάμεις της, βρίσκονται όλοι οι άνθρωποι που γνώρισε μέσα από τα γράμματα της Έιμυ: ο «καημένος» Τζορτζ, η «άγρια» Γκρέις, η «κουμπωμένη» Κάρολαϊν και ο προστατευόμενος της Έιμυ, ο ανιψιός της Τομ.
Η Σάρα σύντομα συνειδητοποιεί πως το Μπρόκεν Γουίλ έχει ανάγκη απεγνωσμένα από μια περιπέτεια, μια γερή σπρωξιά και, ίσως, λίγο ειδύλλιο. Με άλλα λόγια, η πόλη αυτή χρειάζεται ένα βιβλιοπωλείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου