ΝΙΚΟΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
για το "ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ"
από τις εκδόσεις ΩΚΕΑΝΟΣ.
για το "ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ"
από τις εκδόσεις ΩΚΕΑΝΟΣ.
Τα «Χελιδόνια του Χειμώνα» (Ωκεανός 2018) είναι το 21ο μυθιστόρημα μου και αυτοτελές τέλος της τριλογίας «Άννα Σικελιανού» (Καστανιώτης 2012) και «Έρωτας στα χρόνια του πολέμου» (Ωκεανός 2016) .Είναι το πιο δύσκολο μυθιστόρημα που έχω γράψει λόγω της θεματολογίας του, από τα Δεκεμβριανά μέχρι το τέλος του εμφυλίου το 1949, μια πολύ σκοτεινή και διχαστική περίοδος. Είναι όμως εν μέρει και οικογενειακή ιστορία γιατί εμφανίζω τον πατέρα μου συγγραφέα Κώστα Κυριαζή, τότε συνιδιοκτήτη της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ και πολεμικό ανταποκριτή και δικές του αφηγήσεις που ο ίδιος δεν δημοσίευσε.
Αυτό που κάνει το «Χελιδόνια» διαφορετικό από άλλα μυθιστορήματα για την ίδια περίοδο, είναι ο τρόπος γραφής, σε μερικά σημεία με πικρή ειρωνεία, σε άλλα ιδιαίτερα φορτισμένο αλλά και ότι δίνει την μεγάλη διεθνή εικόνα με την ανάμειξη των Τσώρτσιλ, Τίτο, Στάλιν, Τρούμαν και Μάρσαλ, στον ανταγωνισμό τους για την Ελλάδα. Ο αναγνώστης θα διαπιστώσει πως θέματα που μας απασχολούν σήμερα, όπως το μακεδονικό, έχουν τις ρίζες τους στην περίοδο 1947-1949.
Παρακολουθώντας τις ζωές των μυθιστορηματικών ηρώων, όπως ο Ν.Δενδρινός, η Αντιγόνη, ο καπετάν Τραμουντάνας και η μαχήτρια του ΔΣΕ Κατερίνα αλλά και πραγματικών, όπως ο γιατρός Καραμάνης, οι Ζαχαριάδης, Βελουχιώτης, Βαφειάδης, Μπελογιάννης, οι στρατηγοί Τσακαλώτος και Παπάγος και οι πολιτικοί Γ.Παπανδρέου, Σοφούλης κλπ οι αναγνώστες ζουν τα γεγονότα από τις σκληρές μάχες στην Αθήνα μέχρι το Βίτσι και το Γράμμο, όπου είναι η κατάληξη του δράματος τον Αύγουστο του 1949. Όπως αναλογίζεται ο Κώστας Κυριαζής που παρακολούθησε το τέλος του πολέμου (μετά τον βομβαρδισμό των θέσεων του ΔΣΕ με εμπρηστικές βόμβες ναπάλμ) «Διακρίνει μια αναλαμπή. Το φως του ήλιου πέφτει πάνω σε κάτι και αντανακλάται. Πλησιάζει. Ένα καρβουνιασμένο πτώμα. Ένα κεφάλι χωρίς μαλλιά, μάτια, χείλη. Μαυρισμένα δόντια. Ανάμεσα τους ένα χρυσό. Εκεί πέφτουν οι ακτίνες του ήλιου και αστράφτει…. Η νίκη δεν έχει φωτεινά φτερά. Ούτε κρατάει στεφάνι. Αν έχει φτερά είναι μαυρισμένα από τους καπνούς και καψαλισμένα από τη φωτιά»
Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα ΕΔΩ |
Δεκέμβριος 1944. Οι Γερμανοί έφυγαν αλλά αρχίζει ο εμφύλιος. Ο Νίκος Δενδρινός, η Αντιγόνη, ο γιατρός Καραμάνης Τραμουντάνας και η μαχήτρια του ΔΣΕ Κατερίνα αγωνίζονται για τα πιστεύω τους και για να κρατήσουν ζωντανή την αγάπη τους στον παραλογισμό του πολέμου.
Ένα χρονικό του 1944-1949 με συγκλονιστικές εικόνες, μερικές από τις αναμνήσεις του συγγραφέα Κώστα Κυριαζή, τότε πολεμικού ανταποκριτή, που μένουν χαραγμένες στον νου. Από τα Δεκεμβριανά της Αθήνας και την Καλαμάτα, μέχρι την Θεσσαλία, την Πίνδο, το Βίτσι και τον Γράμμο ο αναγνώστης ζει τα γεγονότα. Θα συναντήσει τους στρατηγούς Τσακαλώτο και Παπάγο, τους Βελουχιώτη, Βαφειάδη, Ζαχαριάδη και Μπελογιάννη, τον Τσώρτσιλ και τον πρόεδρο Τρούμαν, τον υπουργό Εξωτερικών Μάρσαλ και τους στρατάρχες Τίτο και Στάλιν στους ανταγωνισμούς τους για την Ελλάδα.
Ένα μυθιστόρημα σκοτεινό σαν τον πόλεμο και φωτεινό σαν την αγάπη βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου