Την Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017,στις 19.00 στο χώρο εκδηλώσεων του βιβλιοπωλείου Ιανός(Αριστοτέλους 7,Θεσσαλονίκη)θα έχω τη χαρά και τιμή να συντονίζω την παρουσίαση του βιβλίου ''Εφαπτόμενες Ζωές" της κ.Γ.Χριστοφιλοπούλου!!Για το βιβλίο θα μιλήσει η συγγραφέας κ.Χαρά Ανδρε'ί'δου,ενώ αποσπάσματα θα διαβάσει η κ.Κατερίνα Βογιατζή.
Τεργέστη, Μάρτιος 1824. Η αριστοκρατία φοράει τις μάσκες της, ντύνεται στα βελούδα και στα μετάξια και ετοιμάζεται να ξεφαντώσει στο Παλάτσο ντελ Φιόρε την τελευταία νύχτα της Αποκριάς. Αυτή τη νύχτα ο Στασινός Μπουονοντίο ενώνει τα χέρια του με εκείνα της Eριέττας Φόσκολι και της αποκαλύπτεται. Ο έρωτάς τους θα επηρεάσει καταλυτικά την πορεία του εμπορικού και εφοπλιστικού οίκου του, αλλά και τη μοίρα των ναυσίβιων και μη απογόνων του.
Οι Εφαπτόμενες Ζωές εξελίσσονται σε χρόνια συναρπαστικά και σκληρά, ποτισμένα με την αρμύρα της θάλασσας και την αψιά μυρωδιά που απόθεσε πάνω τους το μπαρούτι.
Θρυλικοί θαλασσοπόροι χαράζουν τη ζωή τους σε ναυτικά ημερολόγια και σε γράμματα σφραγισμένα με ισπανικό κηρό. Αρχόντισσες αναλαμβάνουν δράση, ακόμα και σε χαλεπούς καιρούς, και αποτυπώνουν τις σκέψεις τους σε αριστουργηματικά χειροποίητα επιστολόχαρτα που φέρουν το οικόσημό τους.
Το βιβλίο παρακολουθεί την ιστορία μιας οικογένειας, που εκτυλίσσεται στην Τεργέστη, στο πολιορκημένο Μεσολόγγι, στα μαυροθαλασσίτικα λιμάνια, στην Πόλη, στη Βοστόνη, στο εκρηκτικό Παρίσι του Μεσοπολέμου, στη λεηλατημένη Σμύρνη του ’22, και φτάνει μέχρι την Καλαμάτα, την Ιθώμη και την Κηφισιά του σήμερα.
Η ζωή, ο θάνατος αλλά και ο έρωτας παίζουν μεγαλοφυή παιχνίδια στις γενιές των Μπουονοντίο, που θα δοκιμαστούν στη λυδία λίθο της Ελληνικής Επανάστασης, των βαλκανικών συρράξεων και των παγκόσμιων πολέμων, αποδεικνύοντας ότι η φράση που κοσμούσε το οικόσημό τους ήταν πάντοτε εν ισχύ, καθώς «κλυδωνίζονται, αλλά δε βυθίζονται».
Μέχρι τότε ας την γνωρίσουμε μέσω του βιογραφικού της και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκε να απαντήσει και την ευχαριστώ πολύ!!!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Γκρέτα Χριστοφιλοπούλου είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ, εξειδικευμένη στο οικονομικό ναυτιλιακό ρεπορτάζ. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Ναυτιλιακά & Ναυτικό Δίκαιο στο Λονδίνο και στη συνέχεια πήρε Μaster στον τομέα του Shipping Management.
Ασχολήθηκε αρχικά με το επιχειρηματικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα Κέρδος και στη συνέχεια εργάστηκε ως ναυτιλιακή συντάκτις στην εφημερίδα Εξπρές, στον Οικονομικό Ταχυδρόμο, στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία και στο Shipping Outlook, ενώ παράλληλα αρθρογραφούσε για πολιτιστικά θέματα σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά.
Από το 1986 μέχρι το κλείσιμο της ΕΡΤ, τον Ιούνιο του 2013, ήταν υπεύθυνη του ναυτιλιακού ρεπορτάζ στη ΝΕΤ 105,8, ενώ παρουσίασε στην τηλεόραση της ΝΕΤ τη σειρά ντοκιμαντέρ με τίτλο «Οι κυρίαρχοι των θαλασσών», με σημείο αναφοράς το ελληνικό ναυτιλιακό θαύμα.
Έχει κάνει δεκάδες εισηγήσεις και παρουσιάσεις σε διεθνή συνέδρια, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ως πρόεδρος ή βασική εισηγήτρια, προσκεκλημένη πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, διεθνών ναυτιλιακών οργανισμών και φορέων της ναυτιλίας.
Είναι ιδρυτικό μέλος και διετέλεσε γενική γραμματέας της διεθνούς οργάνωσης Women’s International in Shipping and Trading Association, επίτιμο μέλος της Ναυτιλιακής Λέσχης Πειραιά, καθώς και του Greek Children Found – New York Memorial Cancer Center.
Το πρώτο της διήγημα, με τίτλο Πειραιάς και Piraeus, απέσπασε το δεύτερο βραβείο στον ετήσιο διαγωνισμό διηγήματος της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς, ενώ τον Απρίλιο του 2004 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο Η Τέχνη της Ζωής αποσπώντας διθυραμβικές αναφορές στις ειδικές σελίδες βιβλιοκριτικής.
Το 2005 κυκλοφόρησε μια εμπεριστατωμένη πολιτιστική μελέτη, με τίτλο Στου Κύκλου τα Γυρίσματα, ξετυλίγοντας ήθη, έθιμα, λαϊκές παραδόσεις και δοξασίες.
Το προηγούμενο μυθιστόρημά της, με τίτλο το Παλίμψηστο του Αρχιμήδη, ταξιδεύει τον αναγνώστη στις άγνωστες και απόκρυφες πτυχές της ιστορίας από το 287 π.Χ μέχρι σήμερα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη σας επαφή με το βιβλίο. Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Με το βιβλίο ή για την ακρίβεια με τα βιβλία, ήρθα σε επαφή πολύ νωρίς. Στο σπίτι που μεγάλωσα, τα βιβλία ήταν μέρος της καθημερινότητας των ενοίκων του. Ενταγμένα απολύτως στις ζωές τους, καθώς δεν χρησίμευαν για να γεμίσουν τα ράφια της βιβλιοθήκης, αλλά τις ψυχές τους. Διάβαζαν μανιωδώς. Με πάθος. Συχνά σκέπτομαι ότι το κληρονόμησα. Και χαίρομαι γι αυτό. Το πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν ένας υπέροχος τόμος με κινέζικα και γιαπωνέζικα παραμύθια, με μια απίθανη εικονογράφηση, που όμοιά της, δεν έχω συναντήσει ποτέ ξανά. Τελείως έξω από τα γνωστά δυτικά παραμύθια, που είναι αφελώς ζωγραφισμένα με ζωάκια, παιδάκια και τα συναφή. Εκεί, πρωταγωνιστούσαν εξωτικές κυρίες, θρυλικοί πολεμιστές, αλλά και απόκοσμα πλάσματα, που εξήπταν έντονα τη φαντασία και σε έπαιρναν μαζί τους μαγικά. Θλίβομαι γιατί το εξαίσιο αυτό βιβλίο χάθηκε, προφανώς σε κάποια μετακόμιση.
ΕΡΩΤΗΣΗ:2)Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;
Αν θα μπορούσα να συμπυκνώσω τις προτιμήσεις μου, θα έλεγα ότι δεν μου αρέσουν τα βιβλία που είναι βατά, προβλέψιμα και δεν θα έχανες τίποτα αν δεν τα είχες διαβάσει. Προτιμώ, σαφώς, τα ιστορικά βιβλία, τις βιογραφίες, τα δυνατά μυθιστορήματα και τους ήρωες που αφήνουν το αποτύπωμα τους, ακόμα και στην τελευταία σελίδα. Εκείνα τα βιβλία, που δεν τα διαβάζεις και τα ξεχνάς, αλλά σε ακολουθούν σαν σύντροφοι και φίλοι αγαπημένοι, που ανατρέχεις σ΄ αυτούς με νοσταλγία. Όσα σου δίνουν ερεθίσματα για έρευνα ή σε ανακουφίζουν, με την αψεγάδιαστη αρτιότητά τους. Απεχθάνομαι τους συγγραφείς που κουρνιάζουν στη μετριότητα. Σιχαίνομαι τα αδιέξοδα βιβλία. Όσα καμώνονται προβληματισμό, και επί της ουσίας κρύβουν έναν προβληματικό συγγραφέα, που δεν καταφέρνει να σε πείσει για τίποτα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε;
Το γεγονός ότι ήθελα να διασώσω τη μαγεία των πραγματικών, των ευλογημένων ανθρώπων, που δεν πέταξαν τη ζωή τους στο καμίνι της καθημερινότητας, αλλά τίμησαν, με το βίο τους, αυτό το πολύτιμο δώρο που τους δόθηκε. Αναδείχθηκαν από το μεγαλείο της χειρονομίας που τους χαρακτήριζε και παρά τα πάθη και τα λάθη τους, τις πληγές ,τις ήττες ή τον προσωπικό τους θρίαμβο, παρέμειναν ζεστοί και ανθρώπινοι, μέχρι την τελευταία τους ανάσα. Τις ιστορίες αυτών των ανθρώπων ήθελα να ανασυνθέσω και μοιραστώ, με όσους αναγνώστες με τιμούν και ψάχνουν βιβλία – παρέες, που στοχεύουν σε ανοιχτά μυαλά και καρδιές.
ΕΡΩΤΗΣΗ:4)Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας ...βάζω δύσκολα;
Κάθε άλλο! Απλώς θα χρειαζόμαστε πολλές σελίδες για να αναφερθώ σε αγαπημένους συγγραφείς, Έλληνες και ξένους. Ξέρετε, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι οι προτιμήσεις μου διαφέρουν όσο περνά ο καιρός και αγαπώ συγγραφείς, για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά. Υποθέτω, ότι οι ανάγκες της κάθε εποχής και τα ερεθίσματα διαφέρουν ριζικά και μας παρασύρουν σε διαφορετικές αναγνώσεις. Σήμερα, για παράδειγμα, δεν θα επέλεγα τον Ηλία Βενέζη, αλλά κάποιον σύγχρονο ομότεχνό του. Προφανώς όσο ζω, θα γράφω και ξαναγράφω top tens! Παρ΄ όλα αυτά, υπάρχουν σταθερές αξίες που παραμένουν αναλλοίωτες μέσα στα χρόνια. Ο Όμηρος για παράδειγμα, συνεχίζει να παραμένει σταθερό σημείο αναφοράς, από τη στιγμή που ήρθα σε επαφή με το έργο του, μέχρι σήμερα. Ύψιστος και αξεπέραστος. Στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια, τα δύο αρτιότερα έργα, όλων των εποχών, θα βρεις τα πάντα. Έρωτες, μίση, πάθη, ηρωισμό, κατασκοπεία, άρτιες ιατροδικαστικές εκθέσεις, θεϊκές έριδες, επικές εκδικήσεις, ανείπωτη ευαισθησία αλλά και αγριότητα. Με την ίδια θέρμη, συνεχίζω να εντρυφώ στον Καζαντζάκη, τον Παπαδιαμάντη και τον Καραγάτση, το Μένη Κουμανταρέα και τον Παύλο Μάτεση, τον Στρατή Μυριβήλη, τον Αργύρη Εφταλιώτη. Λατρεύω, επίσης, το βιτριολικό χιούμορ του Ροΐδη και τα ανθρώπινα μωσαϊκά του Ταχτσή. Η λίστα είναι ατέλειωτη και συμπληρώνεται συνεχώς. Από τις κυρίες των ελληνικών γραμμάτων, δεν θα μπορούσε να λείπει η Διδώ Σωτηρίου, η Ντόρα Γιαννακοπούλου ή η Λιλή Ζωγράφου. Δεν θα συνεχίσω, γιατί έχω την αίσθηση ότι αδικώ πολλούς εξ αυτών. Και είναι όντως πολλοί και αξιόλογοι.
Από τους ξένους, στους συγγραφείς που ξεχωρίζω και αγαπώ, συγκαταλέγονται ο Χεμινγουέι, ο Μπουκόφσκι, ο Φώκνερ, ο Οσκαρ Γουάιλντ, ο Μαρσέλ Προύστ και φυσικά, ο Μπέρναρντ Σώ, καθώς και ο Ουμπέρτο Έκο, ο Πάολο Κοέλιο, ο Γουίλιαμ Γκόλντινγκ, ο Πάτρικ Ζίσκιντ, ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ο Φερνάντο Πεσσόα, η Τζέιν Ώστιν, η Έμιλυ Μπροντέ, η Άγκαθα Κρίστι, η Ιζαμπέλ Αλιέντε και η Ντόνα Τάρτ . Ορισμένα από τα βιβλία τους είναι σημεία αναφοράς. Οάσεις. Πάνω από 3.000 τίτλους βιβλίων έχω στη βιβλιοθήκη μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας ''Εφαπτόμενες ζωές'' και γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;
Από την εσωτερική συναισθηματική ανάγκη, να καταγράψω ξεχωριστές ανθρώπινες υπάρξεις με ειδικό βάρος, που έζησαν σε συγκλονιστικές ιστορικές στιγμές. Με ενδιέφερε ο ιδιαίτερος τρόπος που στάθηκαν απέναντι στα γεγονότα, τα οποία σημάδεψαν την εποχή τους. Η οξυδερκής ανάγνωση των γεγονότων, οι αποφάσεις τους, η οπτική τους και τέλος, τα όσα κληροδότησαν στους απογόνους τους. Οι παρακαταθήκες τους, η τρυφερότητα και ο ατσάλινη αποφασιστικότητά τους, οι θεϊκές γυναίκες, που αποθέωσαν και λάτρεψαν ή πρόδωσαν. Οι ζωές τους που εφάπτονταν με την κρυφή Ιστορία, που κάποιοι, σκοπίμως, δεν θα μας διδάξουν ποτέ. Αυτή, όμως, η Ιστορία είναι που εμένα με απασχολεί βαθειά και θέλω να την αφηγηθώ, μέσα από τους ήρωες μου, γιατί τα συνταρακτικά γεγονότα, προφανώς, άγγιξαν τον πυρήνα της προσωπικότητας τους.
Σε οτι αφορά το εξώφυλλο, αυτή την υπέροχη λεπτομέρεια του πίνακα του Καρέλ Ντουζαρντιν, αποδίδει στην εντέλεια όλα τα στοιχεία που συνθέτουν τις Εφαπτόμενες ζωές. Την ευθραυστότητα της ύπαρξης, τη θηλυκότητα που υπαινίσσεται το κοχύλι, τη θάλασσα και φυσικα την ομορφιά και τη λεπτή ισορροπία που διέπει τα παντα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:6)Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από το έργο σας και γιατί?
Αν ξεχώριζα έναν, θα αδικούσα τους άλλους. Δεν αρκούμαι σε απλές ή κοινότυπες εικόνες της ζωής τους, αλλά επιχειρώ να διεισδύσω στη δική τους μοναδική πραγματικότητα, να τους κατανοήσω και τέλος, να τους συγχωρήσω τα πάντα. Να τους αγκαλιάσω σφιχτά και να αφουγκραστώ τα κατάβαθα της ύπαρξης τους. Να ενσωματώσω διηγήσεις, σκέψεις, μονολόγους. Να ανιχνεύσω το ψηφιδωτό της προσωπικότητας τους μέσα στο χρόνο. Και είναι όλοι συναρπαστικοί και τους αξίζει να τους γνωρίσεις σε βάθος.
ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο? Μήπως έχετε και άλλες ανέκδοτες ιστορίες?
Μα φυσικά γράφω καινούργιες ιστορίες. Υπάρχουν κάποιες στο τελικό στάδιο, κάποιες που κάνουν τα πρώτα τους βήματα. Τα αποσπάσματα των αναμνήσεων, βρίσκουν σιγά - σιγά τη θέση τους. Προσεγγίζουν δειλά το ένα το άλλο και αποκτούν υπόσταση. Νομίζω ότι σύντομα θα τελειώσω δυο βιβλία που γράφω παράλληλα. Το ένα, ήδη βρίσκεται σε πολύ προχωρημένο στάδιο. Είναι θέμα χρόνου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:8)Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;
Να και μια σύντομη απάντηση. Τους «Κραδασμούς» του Τζόναθαν Φράνζεν! Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Μια διεισδυτική ματιά στην Αμερική του σήμερα με καταπληκτική γραφή.
ΕΡΩΤΗΣΗ:9)Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία. Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά.
«Κλυδωνιζόμαστε αλλά δεν βυθιζόμαστε», το μότο των Μπονοντίο, θα μπορούσε να περιγράφει τον τρόπο που αντιμετωπίζω τα πράγματα. Η αγαπημένη μου φράση είναι, «Να αντικαθιστάς το κοινό με το μοναδικό και να μην στριμώχνεις τα όνειρα σου στη μιζέρια της πραγματικότητας»
Δύσκολο να επιλέξω ένα τραγούδι από τα εκατομμύρια που κυκλοφορούν. Ας είναι λοιπόν, το «The show must go on», των Queen. Όμως, μιλώντας για κινηματογράφο, θα ήταν ανόητο να μπω στη διαδικασία να επιλέξω μια και μόνη ταινία! Υπάρχουν χιλιάδες υπέροχες ταινίες, που αξίζει να δεις και να ξαναδείς. Προσωπικά, λατρεύω τον αμερικανικό κινηματογράφο. Είναι ό,τι πιο ζωντανό και δημιουργικό υπάρχει σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου