ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑ'Ι'ΡΗ
για το "ΤΙΡΚΟΥΑΖ"
από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.
Υπάρχει το άσπρο. Υπάρχει το μαύρο. Κι ανάμεσά τους το τιρκουάζ. Το δαχτυλίδι που είχε επιλέξει ο Στέφανος να χαρίσει και στις τρεις αδελφές. Στη δύστροπη Ερατώ, στη δυναμική Κλέλια, στην ντελικάτη Μάιρα, τα κορίτσια του. Είχε τον τρόπο του με τις γυναίκες ο Στέφανος. Τις έκανε να νιώθουν όμορφα, να αισθάνονται μοναδικές.
Τη μία την παντρεύτηκε.
Την άλλη την ερωτεύτηκε.
Την τρίτη τη βίασε.
Το τιρκουάζ, ένα λαμπερό χρώμα που συμβολίζει την αλήθεια. Και την αγνότητα. Το τιρκουάζ, ένα σκοτεινό χρώμα που βουτάει σε αλήθειες ψυχής. Γιατί η ζωή έχει πάντα δύο όψεις. Γιατί κάθε ιστορία κρύβει πολλές πλευρές και βαθιά χτυποκάρδια. Άλλωστε, από το μεθύσι του έρωτα δεν είναι καμωμένη η ευτυχία;
για το "ΤΙΡΚΟΥΑΖ"
από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.
Με την ψυχή του συγγραφέα
Σκέψεις και συναισθήματα για το «Τιρκουάζ»
Το «Τιρκουάζ», ένα
λαμπερό χρώμα που συμβολίζει την αλήθεια. Και την αγνότητα. Το «Τιρκουάζ», ένα
σκοτεινό χρώμα που βουτάει σε αλήθειες ψυχής. Γιατί η ζωή έχει πάντα δύο όψεις.
Γιατί κάθε ιστορία κρύβει πολλές πλευρές και βαθιά χτυποκάρδια.
Άλλωστε από το μεθύσι του έρωτα δεν είναι καμωμένη η ευτυχία;
Το «Τιρκουάζ», το καινούργιο μυθιστόρημά
μου, το έχω αφιερώσει, στην Έλλη, τη μητέρα που δε γνώρισα. Τη μητέρα μου, που
μου άφησε μονάχα τη λαχτάρα της. Για μια ολόκληρη ζωή.
Κι ένα τιρκουάζ δαχτυλίδι. Σύμβολο μιας αγάπης, της αγάπης μας, που δεν
αντάμωσε θάλασσες να κολυμπήσει…
Κι έτσι άφησα ελεύθερο τον εαυτό μου να με
παρασύρουν τα χρώματα σε αυτό το
μυθιστόρημα. Και τα συναισθήματα. Βούτηξα σε μια θάλασσα τιρκουάζ παλεύοντας να
ξεσκεπάσω σχέσεις γονέα-παιδιού, να ανιχνεύσω
συμπεριφορές, επιπτώσεις, τραύματα. Τα μυστικά και τα ψέματα, τις συναισθηματικές ελλείψεις, την ίδια την αλήθεια που κρυβόταν πίσω από
τις κλειστές πόρτες των σπιτιών όπου μεγάλωσαν οι ήρωές μου.
Πολλοί
γονείς μεταφέρουν αυτά τα τραύματα, κρύβουν ανείπωτα μυστικά, κρύβουν πληγές
της παιδικής τους ηλικίας. Άλλες επουλώνονται, άλλες όχι… Από τη μια οι γονείς που παίζουν σωστά
τον ρόλο τους, από την άλλοι οι τοξικοί γονείς.
Το παιδί μας φέρνει
αντιμέτωπους με το παρελθόν μας. Για να το προστατεύσουμε
πρέπει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας.
Όταν η μητέρα, όταν ο πατέρας αγκαλιάσει το
παιδί του, όταν του πει «Σ’ αγαπώ», γιατρεύει τις
όποιες πληγές, τις όποιες στενοχώριες, τα άγχη του. Ηρεμεί ό,τι κι αν το έχει
τρομοκρατήσει
κι αφήνει αποτυπώματα αγάπης στην ψυχή του, αποτυπώματα που κρατάνε μια ζωή.
Τραγουδάει και τον έρωτα το «Τιρκουάζ»,
όπως όλα τα μυθιστορήματά μου. Ανιχνεύει την εσωτερική πάλη, τα όνειρα, τα
κορμιά που καίγονται, την τρέλα που μας ανεβάζει στα ουράνια. Τον πόνο, τη
ζήλια, το πάθος. Τη μάχη που δεν έχει τελειωμό. Την ηδονή, τον πόθο, την
ευτυχία, τη δυστυχία.
Οι ήρωές του δε γλιτώνουν
από την αγάπη. Κανένας άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του δε γλιτώνει από την
αγάπη. Μας βρίσκει όπου κι αν κρυβόμαστε.
Παλεύει με το ερωτικό
απωθημένο το καινούργιο μυθιστόρημά μου, με τον πόνο και τις αμφιβολίες που το
συντροφεύουν. Ψάχνει την ευτυχία στους ανθρώπους, γιατί η χαρά δε μετριέται με
τη σπατάλη της ψυχής. Θυμάται παιδικές ηλικίες που είναι γραμμένες με χρώμα
ανεξίτηλο στο νου και στην καρδιά. Κι όπως το χρώμα του ουρανού και της
θάλασσας, ταξιδεύει σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού, δροσίζεται
σε πεντακάθαρα νερά, ανασαίνει χρώματα κι αρώματα.
Αν
επιθυμείτε να βουτήξετε σε περιπέτειες ζωής, άδυτα ψυχής, αγκαλιάστε το
«Τιρκουάζ», ένα
μυθιστόρημα που σας προτρέπει να απαλλαγείτε από τις
συναισθηματικές πληγές της παιδικής σας ηλικίας. Γίνετε ένα με τα μυστικά και τα
ψέματα, τις συναισθηματικές ελλείψεις, την
ίδια την αλήθεια που κρύβεται
πίσω από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών όπου μεγάλωσαν οι ήρωές μου: η Κλέλια,
η Ερατώ, η Μάιρα, ο Στέφανος.
Οι βασικοί ήρωές μου
Η Κλέλια. Η μητέρα της
είναι φίλη της. Έχει υιοθετήσει μια ενοχική κι ελαστική σχέση απέναντί της, δεν
της λέει ποτέ, «όχι». Μοιράζεται μαζί της τα ενήλικα μυστικά της, μπερδεύει τον
ρόλο της, ζητάει τις συμβουλές της. Δεν έμαθε
ποτέ πως ο γονέας οφείλει να φροντίζει και να ανατρέφει το παιδί, να ασκεί τον
έλεγχο, έργο ταυτόσημο με την έννοια της ευθύνης. Δεν είναι ισότιμη η σχέση. Το
παιδί δεν μπορεί να παίξει τον ρόλο του φίλου, δε διαθέτει τη συναισθηματική
και πνευματική ικανότητα. Κι έχει απόλυτη ανάγκη από προκαθορισμένα όρια, από
κανόνες κι ένα σταθερό περιβάλλον.
Η Ερατώ. Μεγαλώνει δίπλα
σε έναν πατέρα-πορτοφόλι. Τη σπρώχνει να πιστέψει πως το χρήμα εξαγοράζει τα
πάντα. Δεν τη διδάσκει με τη συμπεριφορά και με τις πράξεις του πως όλα στη ζωή
έχουν τις συνέπειές τους. Την πείθει πως ο πλούτος σε κάνει
καλύτερο από όλους τους άλλους. Κι έτσι δε μαθαίνει πως πρέπει να αγωνιστεί για
να κάνει πραγματικότητα τα όνειρά της. Μόνο όταν ενηλικιωθεί, όταν πονέσει και
πληγωθεί, συνειδητοποιεί, πως ναι, το χρήμα τα
νικάει όλα. Εκτός από τις αλήθειες μας. Το χρήμα κρύβεται όταν ανατέλλει ο
ήλιος γιατί φοβάται το φως. Κι αποφεύγει να αντικρίσει τα λουλούδια, γιατί δεν
έχει άρωμα. Είναι ψεύτικο.
Η Μάιρα. Ηρωίδα
λατρεμένη, κορίτσι,
κοριτσάκι με τα χρυσά μαλλιά. Ένα αγγελικό πλάσμα που λατρεύει τα λουλούδια που
διαισθάνεται, που
«διαβάζει» ακόμα και
τους ανθρώπους. Χωρίζει κι ενώνει όλους τους υπόλοιπους ήρωες, πληγώνεται και
τραυματίζεται ψυχολογικά από αυτούς. Είναι ταυτόσημη με την αγάπη, είναι η ίδια
η αγάπη προσωποποιημένη. Κατέβηκε σε αυτή τη γη
για έναν και μοναδικό λόγο. Για να γλυκάνει τους άλλους.
Ο Στέφανος. Ένα αγόρι που μεγαλώνει κοντά σε έναν άντρα που θεωρεί το αντρικό
φύλο ανώτερο από το γυναικείο, που αντικρίζει τη γυναίκα ως σκεύος ηδονής και
φέρεται ανάλογα. Τον αντιγράφει τον πατέρα του. Κι ο δρόμος της δυστυχίας είναι
ανοιχτός μπροστά του, ένας δρόμος πλημμυρισμένος συναισθηματικά προβλήματα. Η πληγωμένη αυτοεκτίμησή του τον οδηγεί σε συμπεριφορές
αυτοκαταστροφικές. Η ανελέητη σκληρότητα του πατέρα του έχει μεταφερθεί
και σε εκείνον. Τον εξωθεί να συμπεριφερθεί το ίδιο ανελέητα στον εαυτό του και
στους άλλους, να μεταμορφωθεί σε έναν
ενήλικα πλημμυρισμένο κακία.
Στο διάβα της ζωής του, ερωτεύτηκε με πάθος,
αγάπησε με όλο του το είναι μια γυναίκα. Εξερεύνησε τα προσωπικά
του όρια μαζί της, ήρθε για πρώτη φορά στη ζωή του αντιμέτωπος με τα
συναισθήματά του.
Πίστεψε σε εκείνη. Πίστεψε στη δύναμή της να τον αλλάξει.
Λαχταρούσε να τον γλιτώσει από τα σκοτάδια του. Έτοιμος
ήταν να θρυμματίσει τον πάγο της καρδιάς του. Γεύτηκε παραδεισένιες
στιγμές μαζί της και μετά την έχασε. Νόμιζε πως προδόθηκε. Όσο κι αν πάλεψε,
δεν μπόρεσε να την ξεπεράσει. Εκείνη η γυναίκα ήταν το απωθημένο του. Χίλια δύο
συναισθήματα πυροδοτήθηκαν μέσα του. Η απόρριψή της τον πόνεσε. Δεν μπόρεσε να
την εκλογικεύσει. Κι έτσι προσπάθησε να την εκδικηθεί.
Το
«Τιρκουάζ» προσπαθεί να σας βοηθήσει να μάθετε να μην καταπιέζετε όλα όσα
νιώθετε. Να αφαιρέσετε τη μάσκα, να παρουσιάσετε το αληθινό πρόσωπό σας, να μη
θάβετε τον θυμό και τον φόβο σας. Να διαταράξετε τις ισορροπίες, να μην
αποξενώνεστε.
Κανένας μας
δεν είναι παγιδευμένος.
Μας αξίζει
μια ζωή πλημμυρισμένη ομορφιά κι εσωτερική ισορροπία.
Ακολουθήστε το
χρώμα της δικής σας καρδιάς.
Γίνετε πρωταγωνιστές της ζωής σας, μην
αφήσετε κανέναν άλλο να καταλάβει τη θέση που σας
ανήκει.
Επιλέξτε μια γλυκιά ζωή. Χαρίστε της
λάμψη χρυσόσκονης.
Και μικρές μικρούτσικες
δόσεις μαγείας.
Ρένα
Ρώσση – Ζαΐρη
Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ |
Τη μία την παντρεύτηκε.
Την άλλη την ερωτεύτηκε.
Την τρίτη τη βίασε.
Το τιρκουάζ, ένα λαμπερό χρώμα που συμβολίζει την αλήθεια. Και την αγνότητα. Το τιρκουάζ, ένα σκοτεινό χρώμα που βουτάει σε αλήθειες ψυχής. Γιατί η ζωή έχει πάντα δύο όψεις. Γιατί κάθε ιστορία κρύβει πολλές πλευρές και βαθιά χτυποκάρδια. Άλλωστε, από το μεθύσι του έρωτα δεν είναι καμωμένη η ευτυχία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου