Κρήτη 1896
Σε ένα νησί που αποζητά την ελευθερία του, η Μυρτώ Θεοτοκά, η αρχοντοπούλα που το χαμόγελό της είναι πιο λαμπερό κι από τον ήλιο, θα χάσει τα πάντα. Ο πόλεμος θα της στερήσει τον έρωτα και οι άνθρωποι θα της αρπάξουν μέσα από την αγκαλιά ό,τι αγάπησε περισσότερο κι από τον ίδιο της τον εαυτό. Η αγαπημένη της φίλη, η Καλλιόπη, θα αρνηθεί την οικογένειά της και τη θέση που οι άλλοι της έχουν δώσει στην κοινωνία, θα πληγωθεί βαριά και θα προσπαθήσει να αναδυθεί μέσα από τις στάχτες της.
Αθήνα 1919
Στις αρχές του εικοστού αιώνα, σε μια εποχή όπου το γυναικείο φύλο δοκιμάζεται σκληρά, οι δύο αδελφικές φίλες, έχοντας για στήριγμα η μία την άλλη, θα αγωνιστούν μέχρι το τέλος για τα αγαπημένα τους πρόσωπα, θα κυνηγήσουν οράματα ταξιδεύοντας σε ολόκληρη την Ευρώπη, θα αναζητήσουν την ευτυχία, θα παλέψουν με πάθος για τα ιδανικά τους, θα αναμετρηθούν με την ίδια τη ζωή!
Γιατί όσο συνεχίζεις να αγωνίζεσαι, η ελπίδα θα παραμένει ζωντανή.
Μέχρι τότε ας γνωρίσουμε τους συγγραφείς κ.κ.Λία Ζώτου και Θοδωρή Καραγεωργίου μέσω του βιογραφικού τους και μερικών ερωτήσεων μου που με προθυμία δέχθηκαν να απαντήσουν και τους ευχαριστώ πολύ!!!!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η ΛΙΑ ΖΩΤΟΥ και ο ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ γεννήθηκαν σε δύο γειτονικά χωριά της Καβάλας. Η Λία σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Εκτός από την ανάγνωση βιβλίων, η οποία τη βοηθά να γνωρίζει νέους κόσμους, λατρεύει τη ζωγραφική και τη φωτογραφία. Ο Θοδωρής έχει σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο Metropolitan του Λονδίνου. Στη συγγραφή τον οδήγησε η παρατήρηση της ζωής, της συμπεριφοράς και της εξωτερίκευσης του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν, επίσης, τα βιβλία τους ΣΑΝ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ, ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ, ΜΕΤΑΞΕΝΙΑ ΑΓΑΠΗ και ΑΓΩΝΕΣ ΚΥΡΙΩΝ, καθώς και το νεανικό μυθιστόρημά τους Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ.
ΕΡΩΤΗΣΗ:1)Σε ποια ηλικία ήταν η πρώτη επαφή σας με το βιβλίο. Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε;
Λ.Ζ., Θ.Κ.: Το πρώτο βιβλίο που έχουμε διαβάσει τυχαίνει να είναι το ίδιο και για τους δύο. Πρόκειται για το «Έγκλημα και Τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι και φυσικά έχει αφήσει μέσα μας το δικό του ιδιαίτερο στίγμα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:2)Έχετε συγκεκριμένη προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα;
Λ.Ζ., Θ.Κ.: Διαβάζουμε σχεδόν τα πάντα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:3)Θα μπορούσατε να μου πείτε μερικούς από τους αγαπημένους σας συγγραφείς ή σας ...βάζω δύσκολα;
Λ.Ζ., Θ.Κ.: Η αλήθεια είναι ότι αυτή η ερώτηση πάντα μας δυσκολεύει! Είναι πολλοί οι συγγραφείς που διαβάζουμε και πραγματικά δεν θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε κάποιον συγκεκριμένο. Μας αρέσουν κυρίως οι Έλληνες λογοτέχνες, αλλά έχουμε και κάποιους ξένους αγαπημένους. Γενικότερα, αν μας εντυπωσιάσει ένα βιβλίο κάποιου συγγραφέα, τον ακολουθούμε και στα επόμενα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:4)Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε;
Θ. Κ.: Πριν αρκετά χρόνια είχα βρεθεί μαζί με τους γονείς μου σε μία εκδήλωση ενός συγγραφέα, ο οποίος παρουσίαζε το δικό του έργο. Τον άκουσα με προσοχή και ο τρόπος που μιλούσε, αλλά και όλα όσα είπε τη μέρα εκείνη για τα βιβλία, μου άρεσαν πάρα πολύ. Θυμάμαι σαν να ήταν χθες που μετά την εκδήλωση ήθελα να γυρίζω τρέχοντας στο σπίτι και να ψάξω στη βιβλιοθήκη μας. Τα βιβλία που είχαμε δεν ήταν πολλά, αλλά τα εξέτασα όλα ένα προς ένα. Κοίταξα τα εξώφυλλά τους, τα ξεφύλλισα και αφού κατέληξα σε κάποιο, άρχισα να το διαβάζω ενθουσιασμένος. Με αυτόν τον τρόπο το διάβασμα μπήκε στη ζωή μου και βιβλίο με το βιβλίο καταλάβαινα ότι το αγαπούσα όλο και περισσότερο.
Ένιωθα τόσο όμορφα διαβάζοντας λογοτεχνικά βιβλία, που δειλά - δειλά άρχισα να λέω στον εαυτό μου, πως κάποια στιγμή θα ήθελα και εγώ να δημιουργήσω κάτι τέτοιο, θα ήθελα να φτιάξω τα δικά μου βιβλία.
Αυτό, λοιπόν, που ουσιαστικά με έκανε να αγαπήσω το γράψιμο δεν ήταν τίποτε άλλο από το διάβασμα.
Λ. Ζ.: Εγώ πάλι, να σας πω την αλήθεια, δεν πίστευα ποτέ πως θα μπορούσα να γράψω μία ιστορία. Αν και αγαπούσα το διάβασμα από μικρή, ποτέ δεν είχα σκεφτεί να γράψω. Την πρώτη επαφή με τη συγγραφή την είχα στο Πανεπιστήμιο, όταν στο τελευταίο έτος χρειάστηκε να προετοιμάσω την πτυχιακή μου εργασία. Σαφώς και η προετοιμασία της βασιζόταν σε τελείως διαφορετική φόρμα, όμως τώρα μπορώ να ομολογήσω πως είχα γλυκαθεί αρκετά με τη διαδικασία. Αλλά και πάλι, ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα έφτανα στο σημείο να δημιουργήσω κάτι δικό μου. Η φαντασία βέβαια υπήρχε εδώ και καιρό και όλο προσπαθούσε να βρει διεξόδους. Μέχρι που ο Θοδωρής, έριξε την πρόταση στο τραπέζι: «Έλα να γράψουμε κάτι μαζί!» μου είπε μία μέρα, ενθουσιασμένος.
Εγώ φυσικά και γέλασα. «Ξέχνα το!» του είπα. «Δεν μπορώ να γράψω, δεν γίνεται!»
Έλα όμως που επέμενε. Ώσπου με κατάφερε και κάθισα μπροστά από τον υπολογιστή. Τη μέρα εκείνη γράψαμε μαζί ένα μικρό διήγημα, και όταν το διάβασα, πραγματικά δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου.
ΕΡΩΤΗΣΗ:5)Πως ξεκίνησε η συγγραφή του βιβλίου σας ''Αγώνες κυριών'' γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο και αυτό το εξώφυλλο;
Λ.Ζ: Φθινόπωρο 2015. Μόλις είχε κλείσει ένας συγγραφικός κύκλος τριών ετών και μπροστά μας ανοιγόταν το άγνωστο. Οι μέρες κυλούσαν γοργά, πήρε να μπαίνει ο χειμώνας, όμως εμείς δεν λέγαμε να αρχίσουμε ακόμη τις γνωστές μας συζητήσεις για το επόμενο βιβλίο. Δεν είχαμε βρει το θέμα, δεν μας είχε χτυπήσει την πόρτα.
Βέβαια, ο αέρας της αλλαγής ήταν εμφανής στην ατμόσφαιρα∙ κάτι άλλαζε, κάτι διαφορετικό συνέβαινε. Έπρεπε να περιμένουμε, επιβαλλόταν να κάνουμε υπομονή κι ας είχα τον Θοδωρή να γυρίζει μέσα στο σπίτι σαν το λιοντάρι στο κλουβί.
Ώσπου ένα σαββατιάτικο πρωινό, εκεί που έβαζα σε μια σειρά κάτι παλιές σημειώσεις της σχολής μου, έπεσα πάνω σε ένα κείμενο που θυμόμουν πως μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση όταν το είχα πρωτοδιαβάσει.
Το διάβασα ξανά και αστραπιαία γύρισα αρκετά χρόνια πίσω, σε ένα γραφικό καφέ στο κάστρο της πόλης των Ιωαννίνων. Θυμήθηκα την πολύωρη συζήτηση που είχαμε κάνει τότε με τον Θοδωρή, με αφορμή το παραπάνω κείμενο.
Αυτό ήταν! Τα γρανάζια είχαν μόλις μπει στη θέση τους. Το μόνο που έμενε ήταν να κάνω την πρόταση στο έτερον συγγραφικό μου ήμισυ, αν και ήμουν σίγουρη πως δεν θα μου χαλούσε το χατίρι.
Συγκεκριμένα, ο τίτλος μας ζόρισε κι εκείνος αρκετά, όμως είναι ακριβώς το αποτύπωμα που αφήνει η συνεργασία μας. Ένα απόγευμα, αφού είχαμε ολοκληρώσει το βιβλίο, βγαίνω από το ντους και με τα νερά ακόμη να τρέχουν πάνω μου πηγαίνω στον Θοδωρή και του λέω πως σήμερα το νιώθω, έχουμε τον τίτλο. Είπαμε δυο κουβέντες και βγήκε, έτσι απλά.
Θ.Κ.: Σάββατο πρωί, αρχές χειμώνα. Η μέρα έξω από το παράθυρο σκοτεινή και βροχερή. Άκουσα την Λία να με φωνάζει από το σαλόνι, ενώ ακόμη χουζούρευα ανάμεσα στα σκεπάσματα. Η αλήθεια είναι πως ανησύχησα. Βιβλίο καινούργιο δεν είχαμε ακόμη ξεκινήσει ώστε να σηκωνόμαστε από τα χαράματα.
Την βρήκα ανάμεσα σε μια στοίβα από βιβλία και σημειώσεις, καθισμένη οκλαδόν στο χαλί, με μια λεπτή κουβέρτα στις πλάτες και ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο.
Είχε πρόταση για το επόμενο βιβλίο! Φτιάξαμε καφέ και τσάι και πιάσαμε τη συζήτηση που κράτησε μέχρι αργά το βράδυ. Οι «Κυρίες» μάς είχαν ήδη συνεπάρει. Το εξώφυλλο το επιμελείται ο εκδοτικός. Εμείς πάντως όταν το είδαμε εντυπωσιαστήκαμε.
ΕΡΩΤΗΣΗ:6)Στα τρία προηγούμενα βιβλία σας σημαντικό ρόλο παίζουν 3 στοιχεία της φύσης:καπνά,αμπέλι,μετάξι.Στους αγώνες κυριών να περιμένουμε να πρωταγωνιστεί επίσης κάποιο στοιχείο της φύσης?
Και οι δύο καταγόμαστε από μικρά χωριά του Νομού Καβάλας και οι ζωές μας είναι στενά συνυφασμένες με τη φύση, τις παραδοσιακές εργασίες, τους χωματόδρομους, τα χωράφια, καθετί παλιό και παραδοσιακό. Οπότε θα λέγαμε πως η επαφή που είχαμε με την ύπαιθρο έπαιξε ουσιαστικό ρόλο στα τρία πρώτα βιβλία μας για ενηλίκους, τα οποία άνοιξαν έναν κύκλο που ξεκίνησε με το «Σαν τα φύλλα του καπνού», συνεχίστηκε με το «Δάκρυ του Έρωτα» και έκλεισε με την «Μεταξένια Αγάπη». Στους «Αγώνες Κυριών» έχουμε κάτι διαφορετικό, θα λέγαμε πως στο τελευταίο μας βιβλίο επικεντρωνόμαστε περισσότερο σε πιο κοινωνικοπολιτικά θέματα.
ΕΡΩΤΗΣΗ:7)Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από τα έργα σας και γιατί;
Λ.Ζ., Θ.Κ.: Κάθε χαρακτήρας έχει τις δικές του χάρες και αντίστοιχα και τις δικές του δυσκολίες. Θα ήταν μάλλον αδικία να ξεχωρίζαμε κάποιον από αυτούς ως αγαπημένο μας, καθώς όλοι τους έχουν αφήσει επάνω μας το δικό τους στίγμα. Βέβαια, αυτή τη στιγμή, έχουμε μια μικρή αδυναμία στη Μυρτώ και στην Καλλιόπη, καθώς είναι οι τελευταίες που αποχαιρετήσαμε για το ράφι της βιβλιοθήκης μας.
ΕΡΩΤΗΣΗ:8)Υπάρχει κάποιο έργο σας που σας δυσκόλεψε στην ολοκλήρωση του;
Λ.Ζ., Θ.Κ.: Κάθε βιβλίο είχε, σίγουρα, τις δικές του προκλήσεις και ιδιαιτερότητες. Δεν θα λέγαμε όμως πως υπήρξε κάποιο που να μας δυσκόλεψε σε μεγάλο βαθμό. Ίσως να μας βοηθάει και το γεγονός πως είμαστε δύο.
ΕΡΩΤΗΣΗ:9)Λαμβάνετε μηνύματα με απόψεις αναγνωστών;Πόσο σας επηρεάζουν οι παρατηρήσεις τους?
Λ.Ζ., Θ.Κ.: Τα μηνύματα των αναγνωστών που λαμβάνουμε είναι πολλά, συγκινητικά και μας δίνουν μεγάλη χαρά. Σε κάθε ευκαιρία που μας παρουσιάζεται ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας όλους όσους μας έχουν αγκαλιάσει με τόση αγάπη. Οι θετικές παρατηρήσεις τους μας δυναμώνουν, ενώ οι αρνητικές με βοηθούν στο να γίνουμε καλύτεροι στο μέλλον.
ΕΡΩΤΗΣΗ:10)Τελικά, συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;
Λ.Ζ., Θ.Κ.: Για να ασχοληθεί κάποιος με τη συγγραφή, θεωρούμε αρχικά πως θα πρέπει να έχει μία έφεση προς αυτήν. Η σκληρή δουλειά, η επιμονή και η υπομονή όμως, είναι απαραίτητα εργαλεία.
ΕΡΩΤΗΣΗ:11)Το τελευταίο σας δημιούργημα κυκλοφόρησε πριν ένα μήνα, αλλά θα τολμήσω να ρωτήσω αν έχετε ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζετε/γράφετε κάτι καινούριο? Μήπως έχετε και άλλες ανέκδοτες ιστορίες?
Λ.Ζ., Θ.Κ.: Το θέμα για το επόμενο βιβλίο δεν μας δυσκόλεψε, ήρθε νωρίς. Έχουμε ήδη ξεκινήσει τις γνωστές μας συζητήσεις και η ιστορία μας έχει συνεπάρει. Σύντομα θα έχουμε και περισσότερες λεπτομέρειες.
ΕΡΩΤΗΣΗ:12)Ένα βιβλίο με δυο συγγραφείς, πώς γίνεται;
Λ.Ζ., Θ.Κ.: Σε γενικές γραμμές, θα λέγαμε, ότι όπως ακριβώς συμπληρώνει ο ένας τον άλλον στη ζωή, κάπως έτσι λειτουργούμε και με τη συγγραφή. Είναι μία εμπειρία φανταστική! Φανερώνει πτυχές των εαυτών μας που δεν γνωρίζαμε ότι υπάρχουν. Μας διδάσκει πολλά και τολμάμε να πούμε πως μας έχει φέρει ακόμη πιο κοντά! Φυσικά και κατά τη διάρκεια της συγγραφής υπάρχουν διαφωνίες. Στις περιπτώσεις αυτές όμως έχουμε στο πλάι μας τους ίδιους τους ήρωες των βιβλίων μας, οι οποίοι έρχονται να δώσουν από μόνοι τους τη λύση και τον τρόπο που θέλουν αυτοί να δράσουν! Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως αν το να γράφεις ένα βιβλίο είναι κάτι το πολύ όμορφο, το να το γράφουν δύο μαζί είναι πραγματικά απίστευτο, είναι μαγικό!
ΕΡΩΤΗΣΗ:13)Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό το διάστημα;
Λ.Ζ.: «Το Φως Ανάμεσα στους Ωκεανούς» της Μ.Λ Στέντμαν
Θ.Κ.: Το «Μυστικά και Ψέματα» της Λίαν Μοριάρτι.
ΕΡΩΤΗΣΗ:14)Θα ήθελα να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που σας εκφράζει, το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία. Ίσως είναι περισσότερα από ένα, αλλά πείτε τα πρώτα που σας έρχονται στο μυαλό για το καθένα από αυτά…
Λ.Ζ.: «Αύριο ξημερώνει μία καινούρια ημέρα!» Η τελευταία αγαπημένη μου ταινία είναι «Η Ρόζα της Σμύρνης» και για τραγούδι διαλέγω της Μποφίλιου «Σ' έχω βρει και σε χάνω», δεν ξέρω, αλλά τώρα τελευταία το ακούω συχνά!
Θ.Κ.: «Να αγαπάς την αλήθεια, αλλά να συγχωρείς το λάθος». «Στη φωλιά του κούκου» που την ξαναείδα πρόσφατα. «Forever & ever» από Boogie Belgique που το ακούω τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου