ΠΟΡΦΥΡΑ ΠΑΛΑΤΙΑ-ΑΙΓΛΗ ΚΡΙΚΗ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ

ΑΙΓΛΗ ΚΡΙΚΗ
για το ΠΟΡΦΥΡΑ ΠΑΛΑΤΙΑ
από τις εκδόσεις ΠΗΓΗ.

Τα “πορφυρά παλάτια” είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα βασισμένο στην ιστορική καταγραφή της εμφάνισης του Τζιχάντ από τον 8ο αιώνα, τους υποστηρικτές του, τις αιτίες και τους σκοπούς που εξυπηρέτησε αλλά και εξυπηρετεί συγκρητικά με το σήμερα. Τα παλάτια είναι πορφυρά γιατί πίσω από την επιρροή και την εδραίωση μιας εξουσίας, θρησκευτικής και εκτελεστικής, προϋπάρχει ο φόνος, η ματαιοδοξία της ομορφιάς και η ισχύς της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Έτσι, ο τίτλος παραπέμπει στο αίμα, στο πάθος αλλά και στα ρομαντικά ηλιοβασιλέματα της Περσίας του 18ου αιώνα. Η αφήγηση σε καθηλώνει καθώς εναλλάσονται τα γεγονότα με τους ήρωες του βιβλίου να αποτελούν ΟΛΟΙ τους πρωταγωνιστές του βιβλίου, ο καθένας στην κατάλληλη στιγμή. Οι δολοπλοκίες μέσα στο παλάτι της Σαμαρκάνδης και της Χίβα, οι ερωτικές συνερεύσεις του σάχη Αμπίρ με το χαρέμι και την χουνκάρ του (σύζυγό του) εναλλάσσονται με την μάχη της ερήμου και την αγριότητα του ιερού πολέμου. Μέσα στην δίνη των εξελίξεων και του αγώνα για επιβίωση των ηρώων του βιβλίου, δεσπόζει η αφήγηση της ζωής του Αλεξανδρή που τον πήρε το παιδομάζωμα και τον τούρκεψε, κι εκτός από την αλλαγή στο όνομα του σε Μεχμέτ Αμπάς, τον ανέδειξε σε αξιωματικό του στρατού του σάχη. Εκείνος όμως κρατούσε κρυφά την πίστη του στον Θεό ζητώντας συγχώρεση τα βράδια από Εκείνον, για τους Χριστιανούς που σκότωνε την ημέρα. Στην ζωή των ηρώων εναλλάσονται οι σκηνές νηνεμίας με τις σκηνές βίας που καταδεικνύουν την αγριότητα της κοινωνίας του 18ου αιώνα απέναντι στην γυναίκα. Η Σελιζέ, η χουνκάρ του σάχη, ρίχνεται στο μπουντρούμι αλυσοδεμένη και μαστιγώνεται δημοσίως στην Πύλη των Εκτελέσεων γιατί θεωρείται κατάσκοπος ενάντια στο χανάτο της Χίβα. Αυτά είναι μερικά από τα γεγονότα που τα πορφυρά παλάτια χαρτογραφούν κοινωνικά και ιστορικά τον 18ο αιώνα της Περσίας και οι πράξεις και σκέψεις των ηρώων- πρωταγωνιστών ερμηνεύονται σύμφωνα με την βασική φιλοσοφία της Οθωμανικής εξουσίας που ήταν η εξής: “Όταν σου λείψουν τ'άλογα, σέλωσε τους σκύλους”. Σκύλοι θεωρούνται οι άνθρωποι της βάσης στην πυραμίδα της εξουσίας, δηλαδή οι δούλοι και οι κατώτεροι. Εάν η βάση έχει κάποια προνόμια, τότε μπορεί να στηρίξει την κορυφή σαν πιστός σκύλος όταν αυτή κινδυνέψει να γκρεμιστεί.

Γι' αυτό, τα πορφυρά παλάτια αξίζει να διαβαστούνε από όλους γιατί μέσα από το παραμύθι για μεγάλους, όπως το αποκαλώ, με την βοήθεια της αληγορικής σκέψης, ο αναγνώστης θα μπορέσει να εξηγήσει πολλά σημεία της καθημερινότητας του που δεν διαφέρει από εκείνη του 18ου αιώνα γιατί τότε και σήμερα, οι διαπροσωπικές σχέσεις, οι επαγγελματικές, οι κοινωνικές, οι πολιτικές, όλες στηρίζονταν και στηρίζονται σε “σελωμένους σκύλους”.

Μπορεί να αλλάξει η κοινωνία και να γίνει Ανθρώπινη; Η απάντηση βρίσκεται στο ποίημα που κλείνει το βιβλίο, με το οποίο χαιρετώ τον αναγνώστη. Αλλά αντί να σας πω “κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα”, σας λέω λοιπόν:

                                                          Κι εδώ κάνου  άλλη μια ευχή

που τέλειωσε η ιστορία,

τη ζήση σου να την εβρεί

η απρόσμενη ευτυχία!

Κι αν δάκρυα πάλι θα χυθούν

το νου σου μην τον χάσεις,

Θεός, Αλλάχ και Άνθρωπος

να γίνεις, να γεράσεις …

Της Ανθρωπιάς τα μυστικά

σου δείχνω, δίχως λήθη,

και μια ζωή σου εύχομαι

να ζεις, σαν παραμύθι …

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

«…όταν αρχίσουν να σου λείπουν τα άλογα,
σέλωσε τους σκύλους» 
Περσική παροιμία

– οι ζωές και οι πράξεις
των ηρώων του βιβλίου
στροβιλίζονται γύρω από αυτήν

Από τη γαλάζια Σαμαρκάνδη –το σημερινό Ουζμπεκιστάν– ξεκινά η ζωή της Σελιζέ, μιας ορφανής χωριατοπούλας. Στα δύσκολα χρόνια που ξέσπασε ο ιερός πόλεμος με την ονομασία “ουαχάμπι” –όπως έχει καταγραφεί ιστορικά– η Σελιζέ οδηγείται παράνομα και με τη βία στο χαρέμι του γοητευτικού σάχη της Σαμαρκάνδης.

Η μαγεία του έρωτα, ο πόθος του γι’ αυτήν τη γυναίκα και ο πόνος που θα του προκαλέσει η αλήθεια που αγνοούσε για το παρελθόν του, είναι όσα ο σάχης δεν είχε υπολογίσει…