για το "ΜΑΥΡΟ ΓΚΛΙΤΕΡ"
από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.
Υπάρχουν βιβλία που τα σχεδιάζουμε, τα
προγραμματίζουμε, τα ονειρευόμαστε για καιρό και ύστερα δουλεύουμε σκληρά για
να αποτυπώσουμε τις ιστορίες τους στο χαρτί. Το Μαύρο Γκλίτερ ΔΕΝ ήταν ένα
τέτοιο βιβλίο. Η Σιμόνη με άρπαξε από τα μαλλιά και μου είπε την ιστορία της σε
μια φάση της ζωής μου που δεν ήμουν καν έτοιμη να την ακούσω. Δεν είχα την
παραμικρή όρεξη να μπλέξω πάλι με πεθαμένους, πόσω μάλλον με μια ιστορία της
οποίας ένα μεγάλο μέρος λαμβάνει χώρα σε ένα γραφείο τελετών. Η Σιμόνη όμως είχε τον τρόπο της και κατάφερε
να με πείσει ότι υπάρχει χιούμορ στον θάνατο και ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για
να μην αρπάζουμε μια ευκαιρία όταν παρουσιάζεται μπροστά μας ακόμα κι αν η όψη
της μας τρομάζει.
Το Μαύρο γκλίτερ, μπορεί να
αυτοσυστήνεται σαν μια μαύρη κωμωδία καταστάσεων, στην πραγματικότητα όμως,
είναι πολύ περισσότερα. Είναι μια ωδή στην αποδοχή του διαφορετικού, είναι ένα
ξόρκισμα στο φόβο και στη στασιμότητα και είναι και μια υπενθύμιση ότι σε αυτή
τη ζωή, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Ταυτόχρονα, δεν μπορούσαν να λείπουν
δύο από τα αγαπημένα μου θέματα που είναι η σχέση μητέρας- κόρης και η
σπουδαιότητα της φιλίας στη ζωή των ανθρώπων.
Η αλήθεια είναι ότι αρχικά φοβήθηκα να
καταπιαστώ δεύτερη συνεχόμενη φορά με το μεταφυσικό. Όταν ξεκίνησα όμως, δεν
μπορούσα να σταματήσω κι εκ των υστέρων χαίρομαι ιδιαίτερα που δεν το έκανα.
Εύχομαι από καρδιάς σε όσους το διαβάσουν να βρουν μέσα από αυτό την έμπνευση
να βάλουν στην άκρη το μαύρο και να κρατήσουν το γκλίτερ. Και όπως αναφέρει και
το δελφικό παράγγελμα με το οποίο ξεκινάει το βιβλίο: τελευτών άλυπος (όταν
πεθαίνεις, να μη λυπηθείς).
 |
| Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ |
Η Σιμόνη, πρώην ραδιοφωνική παραγωγός, νυν μακιγιέζ στο γραφείο τελετών των γονιών της, δεν είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Από μικρή αγαπούσε να μοιράζει χρώμα και ομορφιά στους ανθρώπους γύρω της και να κρατάει το μαύρο για τον εαυτό της. Είναι προικισμένη με ένα ιδιαίτερο χάρισμα: ακούει τους νεκρούς να της μιλάνε και να μοιράζονται μαζί της τις ιστορίες τους.
Έτσι, όταν ο Λεωνίδας, ο οποίος έχει μόλις εγκαταλείψει τα εγκόσμια, ζητάει τη βοήθειά της για να αποδείξει ποιος πραγματικά τον σκότωσε, ένα παράδοξο ταξίδι ξεκινάει για τη Σιμόνη… Καλείται να αναθεωρήσει όλα όσα θεωρούσε δεδομένα, να βγει από τα σκοτάδια όπου κρυβόταν και να κυνηγήσει για πρώτη φορά το φως, χωρίς να τη νοιάζει αν θα καεί.
Ένα μυθιστόρημα με πολύ χιούμορ για τη ζωή, τις οικογενειακές, τις ερωτικές σχέσεις και τον θάνατο, που ακροβατεί ανάμεσα στη μαύρη κωμωδία και στο κοινωνικό δράμα.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Βίκυ Μωραγιάννη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα ενώ έχει ζήσει και στο Παρίσι και στην Κωνσταντινούπολη.
Σπούδασε Γαλλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ιστορία Λογοτεχνίας και Θεάτρου και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι με ειδίκευση στη Λογοτεχνία και το Θέατρο του 18ου αιώνα. Έχει ασχοληθεί με τη διδασκαλία αγγλικών και γαλλικών, με μεταφράσεις ιστοσελίδων, με το διαδικτυακό μάρκετινγκ, αλλά και με την ανάλυση και προώθηση κινηματογραφικού περιεχομένου.
Το 2016 κυκλοφόρησε την πρώτη της συλλογή αυτοτελών ιστοριών Η Αλίκη στη Χώρα των Μεγάλων (εκδόσεις iWrite), ενώ το 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της Παρίσι στον Κύβο (εκδόσεις BELL). Τον Ιανουάριο του 2021 βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών για το διήγημα «Βεραμάν».
Το δεύτερο μυθιστόρημά της Άρωμα Λουίζας κυκλοφόρησε το 2021 (εκδόσεις Μίνωας).
Η Βίκυ Μωραγιάννη είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου