ΕΝΑ ΔΡΑΜΙ ΔΥΝΑΜΗΣ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΖΙΤΖΙΚΑΚΗΣ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΚΕΑΝΙΔΑ

''Ευχή σ'το δίνω, μη βρεθείς στην ανάγκη των ξένων...Μόνο η μάνα σου και ο πατέρας σου είναι δικοί σου άνθρωποι...κι αν κάνουν κάποτε μια χαζομάρα όπως έκανε ο δικός μου, βρες το κουράγιο και συγχώρεσε τους, γιατί οι ξένοι, να το θυμάσαι, οι ξένοι είναι πιο παγωμένοι κι απ' τους χειρότερους κακούς.'' Είναι ένα μέρος μονάχα από όσα γράφονται στο οπισθόφυλλο του νέου βιβλίου του Γιώργου Τζιτζικάκη με τον τίτλο "Ένα δράμι δύναμης", και έχοντας ακόμα στο μυαλό μου το υπέροχο "Τ' αηδονιού το δάκρυ" απ' το οποίο κράτησα πολλές ατάκες-απόψεις που λάτρεψα, ανυπομονούσα να διαβάσω το επόμενο βήμα του συγγραφέα. Στο νέο βιβλίου του Γιώργου Τζιτζικάκη ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο, έναν κόσμο που δεν τον έχουμε συνηθίσει και όμως είναι τόσο κοντά μας, ζει και αναπνέει δίπλα μας. Μέσα από μια εξομολογητική και δύσκολη πορεία ζωής, ο πρωταγωνιστής μας συστήνει τον σκοτεινό κόσμο της νύχτας, τα σκοτάδια της Αθήνας και τους άγραφους νόμους του υποκόσμου. Σε Καστοριά, Βόλο, Χανιά και εντέλει Αθήνα βιώνουμε συγκινητικές αναδρομές στο παρελθόν του, μαθαίνουμε τον τόπο όπου γεννήθηκε, τις εικόνες μιας άλλης ζωής, τις στιγμές με την οικογένειά του, τα παιδικά του χρόνια και τους λόγους που άφησε τη γενέτειρα του Καστοριά. Πρόκειται για το οδοιπορικό ενός παιδιού που μεγάλωσε μόνο του, και σήμερα πλέον στην Αθήνα κινείται στον υπόκοσμο κάνοντας πράγματα τα οποία ο ίδιος δεν αντέχει, όντας ο ίδιος ένα θύμα και επιθυμώντας να αλλάξει τη ζωή του σώζοντας τρεις γυναίκες από τα δίχτυα της μαστροπείας.Το χθες με το σήμερα εναλλάσσονται με μαεστρία ώστε να γνωρίσουμε τη ζωή του, το χαρακτήρα του και πως αυτός διαμορφώθηκε με τις σχέσεις του, τις σκέψεις και τις πράξεις του. Ο κοινός παρανομαστής που κυριαρχεί στο βιβλίο: Η έλλειψη. Έλλειψη αναγκαίων υλικών αγαθών από τη παιδική ηλικία, έλλειψη αγάπης από τον περίγυρο, έλλειψη φίλων, ακόμα και έλλειψη ζεστασιάς, κι όταν κυριαρχεί η έλλειψη, τα πάντα γύρω και μέσα σου είναι κρύα, ψυχρά, έρημα. Ένα βιβλίο που αφότου το έκλεισα, συνέχισα να σκέφτομαι τις σκηνές του και να αναρωτιέμαι σε ποια κατηγορία να το τοποθετήσω: Εν μέρει αστυνομικό λόγω της πλοκής του, κοινωνικό εφόσον αποτυπώνει μια πλευρά της κοινωνίας μας και σίγουρα ψυχολογικό μια και η ανάλυση των χαρακτήρων και των συναισθημάτων είναι το δυνατό σημείο του συγγραφέα. Είναι άμεσο, ταχύτατο, αληθινό και σκληρό όπως και η ζωή της νύχτας, και με αυτές τις σκέψεις κατέληξα πως σημασία δεν έχει σε ποια κατηγορία θα εντάξεις το "Ένα δράμι δύναμης" καθώς από μόνο του αποτελεί μια λογοτεχνική ηλιαχτίδα(ακόμα κι αν λόγω θεματολογίας κινείται στα ....σκοτάδια!!!), είναι ένα εντελώς διαφορετικό βιβλίο από άλλα βιβλία που κυκλοφορούν και επιβεβαιώνει αν μη τι άλλο πως ένας συγγραφέας, όταν έχει ταλέντο, δε φοβάται να γράψει το διαφορετικό και να αναμετρηθεί με τις δυνάμεις της γραφής του σε άλλα επίπεδα. Θα δώσω συγχαρητήρια στον συγγραφέα Γιώργο Τζιτζικάκη, περιμένουμε πολλά από την πένα του στο μέλλον, και θα κλείσω με ένα αγαπημένο απόσπασμα από το βιβλίο: "Τόσο ξαφνικά και τόσο γρήγορα. Οι μεγαλύτερες αποφάσεις στη ζωή έτσι παίρνονται, σε μια στιγμή. Ένα δράμι δύναμης μονάχα να καταφέρεις και να βρεις, ίσα για να συμπληρώσεις όση δύναμη σου λείπει, κι έφυγες."

ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
«Ευχή σ’ το δίνω, μη βρεθείς στην ανάγκη των ξένων… Μόνο η μάνα σου και ο πατέρας σου είναι δικοί σου άνθρωποι? κι αν κάνουν κάποτε μια χαζομάρα, βρες το κουράγιο και συγχώρεσέ τους, γιατί οι ξένοι, να το θυμάσαι, οι ξένοι είναι πιο παγωμένοι κι από τους χειρότερους κακούς». 
Καστοριά?Βόλος?Χανιά?Αθήνα, το οδοιπορικό επιβίωσης ενός παιδιού στους δρόμους. Με άλλο όνομα τον φώναζε η μάνα του, η Καλλιόπη, με άλλο τον έμαθε η νύχτα να απαντά. Ο ήρωάς μας θα δώσει τη μεγαλύτερη μάχη του για να κρατήσει ζωντανό το παιδί που κουβαλά κρυμμένο μέσα του. Ποτέ δεν ξέχασε το άδικο που τον στιγμάτισε, και σήμερα, χρόνια μετά, το ίδιο αγρίμι μέσα του ζητά να αναμετρηθεί με την κόλαση για να βρει λύτρωση και ελπίδα για αγάπη.
 Όταν τα ’χεις χάσει όλα, όταν όση δύναμη κι αν έχεις νιώθεις πως δεν αρκεί, κάνεις κουράγιο, τόσο πολύ κουράγιο, που ούτε κι εσύ ο ίδιος δεν πιστεύεις στις αντοχές σου? εκείνες τις στιγμές όμως, μονάχα ένα δράμι δύναμης σου λείπει για να συμπληρώσεις την ισχύ σου, να αντεπιτεθείς και ν’ αλλάξεις ολόκληρη τη ζωή σου.

Μονάχα ένα δράμι…