ΜΑΡΙΑ ΠΡΙΝΑΡΗ-ΚΑΡΚΑΒΑΤΣΑΚΗ
για το "ΑΝΤΕΤΙ"
από τις εκδόσεις ΠΝΟΗ.
Παρ’ όλες τις δοκιμασίες
των ηρώων, στόχος μου ήταν να φτάσω στην τελευταία σελίδα χωρίς να γεμίσω με
αίμα τις προηγούμενες για να πυροδοτήσω την αγωνία του αναγνώστη. Άλλωστε από
φονικά χορτάσαμε και στη μυθοπλασία και στη ζωή. Ο ρόλος του μεσίτη και του
σασμού είναι να τα αποφύγουμε. Έδωσα όμως χώρο πολύ σε ήθη κι έθιμα ίσως
ξεχασμένα και θα τολμήσω να πω ότι το βιβλίο αυτό είναι πλούσιο σε ηθογραφικά
στοιχεία γιατί τα θεωρώ σημαντικό κομμάτι της
για το "ΑΝΤΕΤΙ"
από τις εκδόσεις ΠΝΟΗ.
Αντέτι. Ο τίτλος του βιβλίου μου, μια μόνο
λέξη που σημαίνει ήθη, έθιμα, συνήθειες, άγραφοι νόμοι.
Σασμός. Το φτιάξιμο, το διόρθωμα μιας κατάστασης, όταν υπάρχουν σοβαρές
διαφορές μεταξύ ανθρώπων. Είναι άγραφος νόμος, αντέτι.
Μεσίτες. Οι άνθρωποι εκείνοι που αναλαμβάνουν να κάνουν τον σασμό, οι
διαμεσολαβητές.
Κρήτη. Το νησί μου, που ο περισσότερος κόσμος αγαπάει και θαυμάζει και
είμαι περήφανη γι αυτό. Το παράπονό μου; Ότι όλος αυτός ο κόσμος, σχεδόν την
ταυτίζει με τη βεντέτα. Και βέβαια, η βεντέτα είναι μια σκληρή, τραγική και
ματωμένη ιστορία, είναι κάτι πολύ κακό κι αυτό το ξέρουν όλοι. Υπάρχει απέναντί
της κάτι καλό, ο σασμός, κι αυτό το ξέρουν ελάχιστοι. Για τη βεντέτα έχουν
γραφτεί πολλά βιβλία κι όταν εγώ άρχισα να γράφω αυτό το βιβλίο, για τον σασμό,
κανένα. Αυτό μαζί με την προτροπή του γιου μου, «γράψε εσύ για τον σασμό»,
έγιναν πρόκληση, στοίχημα, έρευνα, περισσότερη έρευνα και τελικά βιβλίο.
Η
ιστορία αρχίζει περίπου έναν αιώνα πριν, με ένα χαστούκι σε ένα γλέντι που
κινδυνεύει να γίνει η αρχή μιας βεντέτας.
Ο σασμός θα προλάβει το κακό, με τίμημα τον εκτοπισμό του Σήφη. Το
οδοιπορικό συνεχίζεται στις ζωές των ανθρώπων τριών γενεών, που σημαδεύονται
όχι μόνο από το αντέτι αλλά και από διάφορα κοινωνικά και ιστορικά γεγονότα. Οι
ιστορίες τους συναρπαστικές και οι ήρωες σε παρασέρνουν να τις ζήσεις μαζί
τους. Γεμάτες πάθη, μίση, λάθη, αγάπες, έρωτες, πείσματα, συμβιβασμούς,
συγχώρεση ή ασυγχωρησία… Θέλει δύναμη η συγχώρεση και ο άνθρωπος δεν είναι
πάντα τόσο δυνατός! Άλλοι κατάπιαν την περηφάνια τους κι έκλεισαν τ’ αυτιά τους
στη φωνή του δίκιου τους αφήνοντάς την να γίνει κραυγή και θεριό, κι άλλοι
έκαναν παντιέρα τον εγωισμό τους σ’ έναν αγώνα μοναχικό που έμελλε να έχει μόνο
ηττημένους… Όλα αυτά, τα βίωσα μαζί με τους ήρωες σ’ όλη τη διάρκεια της
συγγραφής του βιβλίου.
«Είναι όλα αυτά που έχεις καταχωνιάσει μέσα σου, αυτά που ενώ έχεις
δίκιο, αναγκάζεσαι να ζητάς συγγνώμη. Είναι αυτές οι κραυγές που ουρλιάζουν
μέσα σου, αυτά είναι που γίνονται θεριά και κατασπαράζουν την ύπαρξή σου».
πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Είναι μια ιστορία γλυκόπικρη και συγχρόνως ένα
νοσταλγικό ταξίδι σε περασμένους καιρούς. Νοσταλγικό και συναρπαστικό. Θυμάσαι
ή ανακαλύπτεις…
Μαρία
Πρινάρη-Καρκαβατσάκη
Αντέτι,
εκδόσεις Πνοή
Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ |
«Η Αφροδίτη χαμογέλασε πικρά. Βλαστήμησε τις αντεκδικήσεις, το αντέτι, τους γραπτούς νόμους –που μερικές φορές αποδεικνύονται ανίσχυροι για να διορθώσουν καταστάσεις– και τους άγραφους που τους υποκαθιστούσαν. Τους “μεσίτες” που αναλάμβαναν να τους εφαρμόσουν και τους “σασμούς” που έσαζαν κάποια πράγματα μα χαλούσαν άλλα».
Μια ιστορία που ξεκινά πριν από έναν αιώνα στην Κρήτη και καταλήγει στην Αθήνα του σήμερα ακολουθώντας τις ζωές των ανθρώπων τριών γενεών. Ζωές που η πορεία τους καθορίστηκε από το «αντέτι» και την πίστη τους στο εθιμικό δίκαιο. Στον τόπο του γενναίου αλλά και του παραλόγου κάποιες φορές, όπου ο άντρας πιστεύει πως την εκδίκηση πρέπει να την παίρνει ο ίδιος με τη χέρα του, ο σασμός σάζει και σώζει καταστάσεις εμποδίζοντάς τες να εξελιχθούν σε βεντέτα. Αν και ο σασμός είναι η ιδανική λύση, το τίμημα που καλούνται να πληρώσουν οι ήρωες της ιστορίας, ο Σήφης, η Κατερίνα, η Αφροδίτη, ο Αντρέας, ο Απόστολος, η Ρηνιώ, ο Μανούσος και η Ανέζα, είναι ο εκτοπισμός, η θυσία της αγάπης, ο συμβιβασμός. Οι ιστορίες τους συναρπαστικές και γεμάτες ανατροπές. Οι ζωές τους που σημαδεύονται από διάφορα κοινωνικά αλλά και ιστορικά γεγονότα, άλλοτε μας προκαλούν θυμό κι άλλοτε μας παρασέρνουν να γίνουμε ένα μαζί τους και να μοιραστούμε τα συναισθήματά τους.
«Είναι όλα αυτά που έχεις καταχωνιάσει μέσα σου, αυτά που ενώ έχεις δίκιο αναγκάζεσαι να ζητάς συγγνώμη, είναι αυτές οι κραυγές που ουρλιάζουν μέσα σου, αυτά είναι που γίνονται θεριά και κατασπαράζουν την ύπαρξή σου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου