ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "Μ' ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ Σ' ΑΓΑΠΩ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ

 ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ

για το "Μ' ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ Σ'ΑΓΑΠΩ"

από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ.

Η ιδέα για το Μ’ Άλλα Λόγια Σ΄Αγαπώ γεννήθηκε στο μυαλό μου πολλά χρόνια πριν, από την επίσκεψή μου σε ένα τσίρκο. Ένα νεαρό ζευγάρι ακροβατών αιχμαλώτισε την προσοχή μου και έγιναν σχεδόν αυτοστιγμεί οι γονείς του ήρωά μου, Ραμός Ζάρντος. Αποκεί κι έπειτα η μία ιδέα έφερνε την άλλη, μέχρι που χτίστηκε λέξη λέξη ο βασικός σκελετός του βιβλίου.

Οι κοινωνικές διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους και το πώς μπορούν αυτές να καθορίσουν τις μεταξύ τους σχέσεις, την ευημερία τους ή την ανέλιξή της, είναι το κεντρικό θέμα του βιβλίου. Έτσι, από τη μια πλευρά έχουμε τους δύο πρωταγωνιστικούς ήρωες, τον Ραμός και τη Ρωξάνη, δυο ορφανά παιδιά που αγωνίζονται να ξεχωρίσουν ενώ ανατρέφονται μέσα σε ένα ορφανοτροφείο και από την άλλη τους πλούσιους και ισχυρούς του περίγυρού τους που μπορούν με μία λέξη μονάχα να χτίσουν ή να γκρεμίσουν ζωές.

Ο Ραμός είναι πεισματάρης, δυναμικός, δίκαιος και φιλόδοξος. Η Ρωξάνη είναι ταλαντούχα, ονειροπόλα, γεμάτη πάθος, ένα ρομαντικό πλάσμα που δεν εγκαταλείπει τα όνειρά της.

Αυτό το βιβλίο είναι ίσως το πιο τρυφερό από όλα όσα έχω γράψει. Αγάπησα πολύ αυτούς τους ήρωες και κατά τη διάρκεια της συγγραφής του έγινα κι εγώ ένα ονειροπόλο πλάσμα με τη δύναμη να πιστεύω πως  πάντα σε κάθε αναμέτρηση με το σκοτάδι, νικητήριο είναι το φως.

Η επανέκδοση του βιβλίου μου με γέμισε ανείπωτη χαρά, γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να βελτιώσω, να προσθέσω, να διορθώσω, να  αλλάξω και να διαμορφώσω κάποια σημεία, ώστε δεκαοχτώ χρόνια μετά, με σύγχρονη ματιά πια, η ιστορία των δύο αυτών παιδιών, να έχει ξανά την ευκαιρία να διεκδικήσει την αγάπη από τη νέα γενιά αναγνωστών.

Η φράση που στάθηκα και στέκομαι ακόμη είναι η εξής: «Έτσι να είσαι. Νικητής και ευτυχισμένος. Με τη δύναμη να κυνηγάς τα ωραία που υπάρχουν μπροστά προσπερνώντας τα ωραία που έμειναν πίσω».

Αυτό το βιβλίο είναι γεμάτο ανατροπές και συναισθήματα, δράση, περιπέτεια και πολλές τρυφερές στιγμές. Ταξίδεψα σε χίλιους ουρανούς γράφοντάς το και ελπίζω στους ίδιους να ταξιδέψετε κι εσείς διαβάζοντάς το.

Σας ευχαριστώ πολύ,

Με αγάπη και εκτίμηση,

Ευαγγελία Ευσταθίου

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Δύο παιδιά με παρελθόν που τα κατατρέχει γνωρίζονται σε ένα ίδρυμα για ανήλικους ανεπιθύμητους από την κοινωνία, που από πολύ νωρίς αγωνίζονται σκληρά απλώς για να επιβιώσουν.

Εκείνος, ο Ραμός, νόθος καρπός της ένωσης ενός Ούγγρου τσιγγάνου ακροβάτη με μια Ελληνίδα αριστοκράτισσα, γυρεύει εκδίκηση για τους βιολογικούς του γονείς, που τον παράτησαν, ωθώντας τον έτσι σε μια οδυνηρή μοίρα.

Εκείνη, η Ρωξάνη, ορφανή από πολύ τρυφερή ηλικία, έχει άσβεστη τη δίψα να πετύχει στη ζωή και να ξεχωρίσει με το ταλέντο της στη μουσική.
Παρά τις αντίξοες συνθήκες μέσα στις οποίες μεγαλώνουν, οι δυο τους ορκίζονται να μη χωρίσουν ποτέ και κάνουν όνειρα για ένα λαμπρό μέλλον.

Καθώς τα χρόνια περνούν, η αγάπη και οι ελπίδες τους ότι θα τα καταφέρουν δυναμώνουν. Κι ενώ η Ρωξάνη, γεμάτη αισιοδοξία, προσπαθεί να πιστέψει στις όμορφες μέρες που είναι μπροστά, ο Ραμός σκαλίζει το παρελθόν και αναζητά απαντήσεις ξυπνώντας θανάσιμους κινδύνους.
Η πύλη της Εδέμ μοιάζει απλησίαστη γι’ αυτούς. Κι ας κρατούν στα χέρια τους το μόνο ικανό να την ανοίξει κλειδί.
Την αγάπη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Ευαγγελία Ευσταθίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάζεται ως δασκάλα στη δημόσια εκπαίδευση.

Η αγάπη της για το βιβλίο την έστρεψε από πολύ νωρίς στη συγγραφή, πρώτα παραμυθιών και αργότερα διηγημάτων.

Το πρώτο της μυθιστόρημα, Προσωπικές στιγμές (2001), κέρδισε αμέσως την αγάπη των αναγνωστών. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα Πέτρινοι κύκνοι (2004), Μ’ άλλα λόγια σ’ αγαπώ (2007), Αν τον άνεμο ρωτήσεις (2010), Μετά την καταιγίδα (2011), Το γυάλινο ρόδο (2012), Βαθύ βελούδινο σκοτάδι (2013), Ψίθυροι στις φλόγες (2014), Οι δεσμώτες των σκιών (2015), Πριν χαθεί η νύχτα (2016), Όχθες και κύματα (2017), Αόρατο νήμα (2018) και Το ξίφος (2021), όπως επίσης το παραμύθι Όταν η Νύχτα έχασε την Αυγή (2019), όλα από τις εκδόσεις Λιβάνη.

Εκτός από τη συγγραφή, ασχολείται με τη ζωγραφική και το κολάζ. Γνωρίζει αγγλικά και ιταλικά.
Έχει μια κόρη, έναν γιο και ένα ζωη­ρό τζακ ράσελ, τη Λούνα.

ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΠΑΠΠΑ ΓΙΑ ΤΟ "ΜΙΑ ΤΥΧΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΤ ΜΠΕΓΚΕΛΣ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΓΕΛΑΚΗ

 ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΠΑΠΠΑ

για το "ΜΙΑ ΤΥΧΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΤ ΜΠΕΓΚΕΛΣ"

από τις εκδόσεις ΑΓΓΕΛΑΚΗ.

Τις προάλλες δώσαμε ραντεβού και περπατήσαμε στο κέντρο με μία φίλη μου δημοσιογράφο. «Ποιος είναι ο Εντ Μπέγκελς» με ρώτησε. Το βλέμμα μου εστίασε σε μία κυρία απέναντι που εκείνη τη στιγμή έδινε το κουλούρι της σε έναν άστεγο. «Να κάτι τέτοιο, μία μικρή πράξη αγάπης που μπορεί να αλλάξει τη ζωή κάποιου άλλου», της είπα. Περπατήσαμε την Πανεπιστημίου και συζητήσαμε για το νέο της βιβλίο, τη ζωή και την ανάγκη μας να πιστέψουμε στο καλό. Την άκουσα με ανακούφιση να μου λέει ότι το νέο μου βιβλίο, Μία τυχαία συνάντηση με τον Εντ Μπέγκελς, είναι εντελώς διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο έχω γράψει. Η γραφή μου είναι εντελώς διαφορετική. Σα να πέρασε από το σκοτάδι στο φως. Τι άλλαξε;

 

Αλήθεια ήταν αυτό! Είναι λες και γύρισα σελίδα στη ζωή μου. Μετά από τις νουβέλες μου «Το τελευταίο εμπόδιο»  & «Η μέρα του καρναβαλιού» που μιλούσαν για τις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης φύσης, ένιωθα άδεια. Έκανα κύκλους γύρω από τον παλιό μου εαυτό, σκεφτόμουν ότι ίσως δεν θα έγραφα ξανά. Δεν ήταν αλήθεια, απλώς έπρεπε να αποσυνδεθώ από το παρελθόν, να αποδεχθώ την αλλαγή και το φως και να συνεχίσω. Έτσι τον περασμένο Φεβρουάριο άρχισα να γράφω και πάλι. Ξεκίνησε φυσικά, σα να περίμενα χρόνια να γράψω αυτό το βιβλίο και σα να ήξερα κάθε σελίδα του απ' έξω. Το προηγούμενο βράδυ είχε προηγηθεί η επίσκεψη ενός θείου του άντρα μου (του θείου Λάκη). Κι έτσι όπως μας έλεγε διάφορες θεωρίες μου ήρθε η ιδέα κι όλα κούμπωσαν! Είχα βγει στο φως. Είχαν επίσης προηγηθεί κι άλλα δύο στοιχεία που με έκαναν να σκεφτώ αυτήν την ιστορία: α) Κάθε πρωί γύρω στις 6 έρχεται στη γειτονιά μου ένα ασθενοφόρο που παραλαμβάνει μία κυρία που πάσχει από την ίδια ασθένεια με τον ήρωά μου και την πηγαίνει για αιμοκάθαρση. Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου κοιμόμουν με τα παντζούρια σηκωμένα οπότε από το παράθυρό μου έβλεπα το φως του ασθενοφόρου να αναβοσβήνει σιωπηλά και προσπαθούσα να φανταστώ τα συναισθήματα αυτής της γυναίκας. Ρώτησα για εκείνη και μετά άρχισα να φτιάχνω ιστορίες στο μυαλό μου. β) Κάποτε πριν πολλά χρόνια είχα δει στον ύπνο μου ότι δούλευα σε ένα ορφανοτροφείο κάπου στην Αμερική. Το όνειρο ήταν τόσο ρεαλιστικό που αυτή η εικόνα χαράχθηκε μέσα μου σαν ανάμνηση. ιστορία να πει! Έτσι λοιπόν αυτά τα τρία κομμάτια κούμπωσαν μαζί και ο κεντρικός μου ήρωας είναι νεφροπαθής, μένει σε ένα ορφανοτροφείο και ενθουσιάζεται με τις ιστορίες του θείου Λάκη. Μέσα στις οποίες εμφανίζεται για πρώτη φορά κι ο Εντ Μπέγκελς.

 

Και παρόλο που το βιβλίο καταπιάνεται με πολύ σκληρά θέματα όπως η αντιμετώπιση μίας σοβαρής ασθένειας, ο θάνατος, η βία, ο ρατσισμός, η μοναξιά κι ο σύγχρονος τρόπος ζωής, αυτή η ιστορία έχει όντως μέσα της φως.

 

Ίσως γιατί ακόμα και τις περιόδους που έψαχνα τον εαυτό μου, που παρασυρόμουν από όλα τα μπερδεμένα κουβάρια που με τραβούσαν όλο και πιο κάτω, με έναν τρόπο έβρισκα πάντα το δρόμο μου προς το φως. Ακόμα κι αν η διαδρομή μου έμοιαζε με ένα σκοτεινό τούνελ. Κι αυτό το φως ήταν οι άνθρωποι που είχα επιλέξει, η συγγραφή, η ανάγκη μου για δημιουργία. Πέρασα μια δεκαετία αρκετά δύσκολη, αλλά πολύ ενδιαφέρουσα. Γνώρισα κι επέλεξα όλους τους λάθος ανθρώπους, άλλαξα 13 δουλειές, κυνήγησα τα όνειρά μου, απογοητεύτηκα κι απέτυχα χιλιάδες φορές. Τελικά κατέληξα ότι αυτή η δεκαετία ήταν ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Ανάμεσα σε αυτό που μου είπαν ότι είναι η ζωή, σε αυτό που νόμιζα ότι ήταν και σε αυτό που τελικά είναι. Όλες οι σκοτεινές μου σκέψεις αποτυπώθηκαν στις δύο προηγούμενες  νουβέλες, όμως σε αυτό το βιβλίο αποφάσισα να μιλήσω για το καλό. Αυτό που με οδήγησε στο σήμερα.

 Ένιωθα όμορφα όταν έγραφα αυτό το βιβλίο. Διένυα τον 6ο μήνα της εγκυμοσύνης μου και στ' αλήθεια I was feeling good! Ίσως γι’ αυτό έχει αυτήν την αισιοδοξία, τη λιακάδα, αυτό το συναίσθημα του feel good! Ήθελα και θέλω πολύ να διαβαστεί από όσους περισσότερους γίνεται - σίγουρα και για εγωιστικούς λόγους- αλλά στ' αλήθεια πιστεύω ότι είναι μία όμορφη ιστορία που σε βοηθάει να επανεκτιμήσεις τη ζωή σου. Νιώθω όμορφα, νιώθω ενθουσιασμό κι ανησυχία να πάει καλά! Νιώθω ότι είναι το όχημα για να βρεθούμε με ανθρώπους και να μιλήσουμε για όσα μας απασχολούν. Και να πιστέψουμε σε μικρά θαύματα όπως στο τέλος του βιβλίου μου…

 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά, όπως όλες οι βραδιές που περνάς με τους ανθρώπους αγαπάς. Όταν πια κοίταξα το ρολόι μου έδειχνε μεσάνυχτα. Ήταν Χριστούγεννα. Τα μικρά μας είχαν αποκοιμηθεί στον καναπέ κι εγώ σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς τον θείο Λάκη.

«Είναι μεσάνυχτα», του είπα. «Και ξέρεις ότι τα μεσάνυχτα γίνονται θαύματα», του ψιθύρισα συνωμοτικά.

«Κοίτα απ’ έξω», μου είπε. «Χιονίζει. Στο χρωστούσα αυτό, μικρέ».

Κοίταξα απ’ έξω τις λεπτές νιφάδες από χιόνι που έπεφταν απαλά στο έδαφος. Έτσι απλά κι αθόρυβα συμβαίνουν τα θαύματα, σκέφτηκα.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Η ζωή του δεκατετράχρονου Άθαν ενώνεται μ’ εκείνη του θείου Λάκη, της κυρίας Βένιας,  της κυρίας Μαίρης, του διευθυντή του σχολείου του, του γιατρού του κι όλων των παιδιών που ζουν στο ίδιο ορφανοτροφείο. Ο έφηβος δεν χορταίνει να ακούει τις απίθανες ιστορίες του θείου Λάκη κάθε φορά που τον πηγαινοφέρνει στο νοσοκομείο για αιμοκάθαρση.

Μία τυχαία συνάντηση του θείου με τον Εντ Μπέγκελς χρόνια πριν πάνω σε ένα καράβι στη μέση του πουθενά θα γίνει ο βασικός άξονας για μία σειρά αναπάντεχων γεγονότων που θα αναδείξουν την πίστη, τη φιλία, τον σύγχρονο τρόπο ζωής, τη μοναξιά, την απώλεια και τη διαφορετικότητα. Οι ζωές των ηρώων του βιβλίου θα δοκιμαστούν, θ’ αλλάξουν και τελικά θα νικήσουν.

Υπάρχει στ’ αλήθεια ο Εντ Μπέγκελς; Μέσα από τη συγκινητική, την αστεία, την τρυφερή και την γκρίζα πλευρά της ζωής, καθένας απ’ αυτούς θα κληθεί να δώσει τη δική του απάντηση.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Μαριλένα Παππά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1988, σπούδασε Δημόσια Διοίκηση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Επικοινωνία & Δημοσιογραφία και εργάζεται στον χώρο της επικοινωνίας τα τελευταία χρόνια. Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές, νουβέλες, διηγήματα και βιβλία για παιδιά. Το βιβλίο της «Ο πλανήτης που χαμογελά» κυκλοφόρησε το 2021 στα Αγγλικά, ενώ έχει διασκευαστεί και ως θεατρικό έργο.

ΜΑΡΙΑ ΜΑΤΣΟΥΚΑ ΓΙΑ ΤΟ "ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ" ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΚΤΟΣ

 ΜΑΡΙΑ ΜΑΤΣΟΥΚΑ 

για το "ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ"

από τις εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ.

Ή ιδέα του βιβλίου ήρθε ένα πρωινό που περπατούσα στο κέντρο της Αθήνας.

Τα φρεσκοπλυμένα απλωμένα ρούχα των μεταναστών στα κάγκελα των πεζοδρομίων για να στεγνώσουν ήταν κάτι το οποίο με συγκλόνισε.

Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι κάθονταν στα σκαλάκια μιας πολυκατοικίας και κάτι  περίμεναν …Ήταν όλοι νέοι άντρες από είκοσι μέχρι σαράντα ετών.

Σκέφτηκα αμέσως πόσο τραγικό είναι να μην έχεις πατρίδα, χαρτιά, νομιμότητα, οικογένεια .

Πόσο σκληρό είναι το να πρέπει να περιμένεις στωικά κάποιον άγνωστο να έρθει να σε διαλέξει για να σου δώσει ένα μεροκάματο, αν είσαι τυχερός φυσικά και σε διαλέξει…

 

Το επόμενο βράδυ πήγαμε σε ένα γνωστό μπαρ των νοτίων προαστίων.

Άνθρωποι με το ίδιο χρώμα – ξένοι όπως και οι μετανάστες που είχα δει - διασκέδαζαν δίπλα μας, έπιναν ακριβά ποτά φορούσαν ακριβά ρούχα και τους συνόδευαν ακριβές γυναίκες.

Σκέφτηκα την τεράστια αντίθεση.

Το μυαλό μου κόλλησε κ όλο το βράδυ τους παρατηρούσα και σύγκρινα.

Η ιστορία μου είχε ξεκινήσει να χτίζεται.

Είχα τον ήρωα μου, Ο ήρωας μου ήταν  ο Τζόσουα.  Όταν επέστρεψα σπίτι ξεκίνησα να ψάχνω στο διαδίκτυο.

Το επόμενο πρωί ξεκίνησα να γράφω.

Είχα και τις ηρωίδες μου . Οι οποίες  ήταν εκείνες που θα καθόριζαν το μέλλον του Τζόσουα.

Η Ελένη είναι γήινη, πάντα υπήρξε το καλό κορίτσι. Δίχως εκρήξεις στην προσωπικότητα της είχε διαλέξει μια ήρεμη ζωή. Παντρεύτηκε τον μεγάλο της έρωτα ο οποίος όμως την  κακοποιούσε για χρόνια με την αδιαφορία του.

Ή Στεφάνια είναι ένα πλάσμα σκοτεινό, μοιάζει μονίμως να περπατά σε τεντωμένο σκοινί. Είναι ακραία, μεγαλομανής,  επικίνδυνη μα και σαγηνευτική.

Η Μόνικα είναι κακομαθημένη, όμορφη ,  απαιτητική. 

Φαινομενικά τα έχει όλα, ζει μια παραμυθένια ζωή την οποία εμείς οι κοινοί θνητοί την παρακολουθούμε μόνο  στις ταινίες και στα περιοδικά.

Συμβαίνουν πολλά στους ήρωες μου τα οποία δεν μπορώ να αποκαλύψω.

Όμως μπορώ να πω ότι είναι το βιβλίο με το οποίο είμαι πιο συναισθηματικά δεμένη. Πέρασα άπειρα ξενύχτια για να το γράψω,  οι ήρωες ερχόντουσαν στον ύπνο μου κυριολεκτικά και μου μιλούσαν. Κατά την διάρκεια της ανάγνωσης συμβαίνουν γεγονότα τα οποία  θα σας κάνουν να ουρλιάζετε από την έκπληξη της ανατροπής.

Έγραψα ένα βιβλίο  σαν αυτά που μου αρέσει να διαβάζω.  

Έχει μυστήριο, αγωνία, είναι ερωτικό και έχει στοιχειά  ψυχολογικού θρίλερ και ανατροπές  στην εξέλιξη της υπόθεσης και φυσικά είναι κοινωνικό όπως και τα δύο προηγούμενα  βιβλία μου ήταν κοινωνικά.

Είναι ευκολοδιάβαστο μυθιστόρημα  όμως είναι πολυεπίπεδο  και σε ταρακουνάει, έχει βάθος. Εγώ γενικά γράφω βιβλία τα οποία μπορούν να τα διαβάσουν όλοι και αυτό μου αρέσει, το  να μπορούν δηλαδή  να με διαβάσουν όλοι. Δεν γράφω δυσνόητα θέλω να γίνομαι κατανοητή, θέλω οι λέξεις μου να μην είναι περιττές. Δεν κάνω εκπτώσεις στη γραφή μου ούτε βάζω στολίδια για εντυπωσιασμό. Ότι γράφω είναι ζυγισμένο λέξη λέξη και μελετημένο και επίσης είναι ρεαλιστικό!

Λατρεύω τον ρεαλισμό, ίσως και για αυτό να μην μπορώ καθόλου να διαβάσω βιβλία ή να παρακολουθήσω σε ταινίες ή σήριαλ πράγματα τα οποία δεν είναι πιστευτά ή είναι πρόχειρες λύσεις για να «δέσουν» κάποια γεγονότα. Ξενερώνω απίστευτα και νιώθω εξαπατημένη όταν μου συμβαίνει.

Εγώ δεν τα κάνω αυτά. Δεν αφήνω ερωτηματικά στην πλοκή, όλα δικαιολογούνται και όλα αιτιολογούνται, ακόμα και τα πιο ακραία γεγονότα στις ιστορίες μου μπορούν να συμβούν και στην πραγματικότητα.

Άλλωστε η ιστορία του Τζόσουα βασίζεται σε πραγματικό γεγονός.

Καθώς έψαχνα εκείνο το βράδυ λοιπόν, διάβασα στο διαδίκτυο για την αληθινή ιστορία ενός μετανάστη ο οποίος φιλοξενούταν σε μια δομή εδώ στην Ελλάδα.

Ήταν πρότυπο, είχε μάθει τέλεια ελληνικά, ήταν ο καλύτερος μαθητής, ευγενικός , εργατικός όλοι τον λάτρευαν, οι καθηγητές του, οι άνθρωποι της δομής οι Έλληνες στους οποίους έκανε μεροκάματα. Ζήτησαν λοιπόν άσυλο εκείνος και οι καθηγητές του από την Ελληνική κυβέρνηση η οποία το αρνήθηκε. Έκτοτε ο συγκεκριμένος άνθρωπος αγνοείτε.

Το τι του συνέβη  κάνεις δεν ξέρει. Εγώ λοιπόν πήρα αυτό το κομμάτι της ζωής του και το έδωσα στον Τζόσουα. Ουσιαστικά η ιστορία του ξεκινάει με τον Τζόσουα να το έχει σκάσει από την δομή για να μην συλληφθεί και απελαθεί και  να έχει έρθει στην Κυψέλη κάνοντας χίλιες δουλειές για να επιβιώσει. Από μεροκάματα σε οικοδομές μέχρι τον ζιγκολό  σε Ελληνίδες με σκοπό να μαζέψει χρήματα για να βγάλει χαρτιά  και να φύγει από την Ελλάδα, ώσπου μπαίνουν αυτές οι τρεις γυναίκες που προανέφερα στη ζωή του και τα ανατρέπουν όλα.

Για να κλείσω να πω ότι είναι ένα βιβλίο που δεν απευθύνεται μόνο στο γυναικείο κοινό αλλά και στο αντρικό κοινό. Δεν είναι αυτό που λέμε γυναικεία λογοτεχνία.  Όχι σε καμία περίπτωση δεν είναι κάτι τέτοιο… Είναι ένα λογοτεχνικό ταξίδι που σπάει τα στερεότυπα, είναι άγριο, σαγηνευτικό και αληθινό.

Καλή ανάγνωση σε όλους όσους διαβάσουν την Αποπλάνηση, θα χαρώ  να γράψουν την ειλικρινή κριτική τους αλλά και να μου στείλουν προσωπικό μήνυμα αν το επιθυμούν.

Σας ευχαριστώ πολύ Άννα  που μου δώσατε την ευκαιρία  να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου.

 

Απόσπασμα

 

 «Τζόσουα, και οι δυο είμαστε θύματα της μοίρας. Εσύ, αν είχες γεννηθεί σε μια ειρηνική χώρα, δεν θα ήσουν σε αυτή τη θέση που είσαι σήμερα, κι εγώ, αν είχα γεννηθεί από καλούς γονείς, επίσης δεν θα ήμουν στη θέση που βρίσκομαι»… Δεν ήξερα τι να της απαντήσω. Περίμενα να δω πού το πάει.

«Άκου, μπορεί να είμαι αλήτισσα, όμως είμαι έξυπνη, έχω αντίληψη των πραγμάτων γύρω μου. Έχω τ’αυτιά μου ανοιχτά και τις κεραίες μου τεντωμένες για να βρω την ευκαιρία. Ναι, Τζόσουα, δεν χρειάζεσαι μόνο εσύ μια ευκαιρία σε αυτόν τον κόσμο για να σωθείς. Χρειάζομαι κι εγώ». Η βροχή είχε ξεκινήσει να μειώνεται, ισχνές σταγόνες έπεφταν αραιά, ο ρυθμικός χορός τους είχε σταματήσει. Κοίταξα τη Στεφανία, με κοιτούσε κι εκείνη, οι φλέβες στα χέρια της διαγράφονταν, είχε ένταση. Μπορούσα να διακρίνω ότι ήταν έξυπνη, το βλέμμα της έβγαζε σπίθες. Μιλούσε ωραία, περιέγραφε τα γεγονότα της ζωής της αποστασιοποιημένα, μα, όταν σε κάποια σημεία της διήγησης της η φωνή της ράγισε, δεν το άφησε να φανεί, δεν κλαψούρισε. Ήταν περήφανη. Μου άρεσε αυτό σ’ εκείνη.

Ήταν δυνατή σαν κι εμένα κατά κάποιον τρόπο, όμως εξακολουθούσα να μην καταλαβαίνω πού το πήγαινε.

«Στεφανία, τι θες από μένα;»

«Με είπες με το όνομά μου… Αυτό, να ξέρεις, είναι καλή αρχή για τη φιλία μας».

«Δεν θέλω να έχω καμία φιλία μαζί σου, πίστεψέ με, έχω αρκετά προβλήματα ήδη, δεν χρειάζομαι επιπλέον».

Η Στεφανία σηκώθηκε απότομα, έφυγε και γύρισε αμέσως με ένα κουτάκι κόκα κόλα.

«Θες;» με ρώτησε. Της ένευσα αρνητικά. Με κάρφωσε με το βλέμμα της, ήταν σοβαρή η έκφρασή της, μα ύστερα γέλασε και έπεσε με φόρα στην πολυθρόνα απέναντί μου.

Άναψε τσιγάρο, παρατήρησα τα νύχια της. Ήταν φαγωμένα στις άκρες, νύχια παιδιού. «Έχεις δίκιο να μη θες καμία επαφή μαζί μου, ούτε κι εγώ θα ήθελα, αν ήμουν στη θέση σου, μα άκουσέ με. Ίσως, αν συνεργαστούμε, να βρούμε τη λύση μαζί».

«Να συνεργαστούμε; Τι λες, κορίτσι μου; Πας καλά;»

 «Λοιπόν, Τζόσουα, άκουσέ με. Όπως σου είπα, είμαι έξυπνος άνθρωπος κι ας έχω φερθεί άσχημα στον εαυτό μου. Επίσης είμαι παρατηρητική. Τα βλέπω και τα αντιλαμβάνομαι όλα. Ξέρω τι κάνεις, ξέρω πώς τα βγάζεις πέρα. Σε βλέπω να γυρνάς εξαντλημένος από τη μία και την άλλη τα πρωινά. Περπατάς σαν σκιά μέσα από τα μικρά σοκάκια, για να μη δώσεις δικαιώματα και εκθέσεις τις κυρίες που προσφέρεις τις υπηρεσίες σου. Κι εγώ σαν κι εσένα σκιά είμαι, κρυμμένη, να βλέπω τα πάντα και να έρχομαι αντιμέτωπη μονίμως με τους δαίμονές μου. Τζόσουα, είσαι χαρισματικός. Είσαι όμορφος, η εξωτική σου ομορφιά κόβει την ανάσα κυριολεκτικά, και δεν είναι μόνο αυτό. Έχεις ποιότητα, έχεις κάτι το ανώτερο από τους άλλους. Μη με κοιτάς έτσι, δεν σου την πέφτω. Δεν είσαι του γούστου μου, μην το πάρεις προσωπικά, δεν θέλω να σε προσβάλω, αλλά πάντα μου άρεσαν οι ξανθοί με γαλάζια μάτια. Ανακουφίστηκες, βλέπω. Χαίρομαι γι’ αυτό. Επίσης είσαι έξυπνος, έχεις καταφέρει και μιλάς εξαιρετικά Ελληνικά, αυτό δείχνει ότι είσαι και επίμονος…

Και στη λαϊκή σε είχα πετύχει ένα πρωινό.

Εσύ ούτε καν με είδες φυσικά, εγώ όμως σε είδα και είδα όλες εκείνες τις γυναίκες που έκαναν σαν λυσσασμένες για πάρτη σου, καθώς συνωστίζονταν γύρω από τον πάγκο που δούλευες. Η ιδέα ξεκίνησε να χτίζεται στο μυαλό μου και οι συγκυρίες τα έφεραν έτσι ώστε να έχω ένα σχέδιο να σου παρουσιάσω».

Είχα μείνει άφωνος να την ακούω.

«Είμαι κορίτσι της γύρας, είμαι αλητάκι, τα είπα και πριν αυτά, όμως παράλληλα είμαι έξυπνη και φιλόδοξη.

Ψάχνω συνεχώς την ευκαιρία για να βγω από αυτή τη μιζέρια που ζω. Και όπως λένε, όποιος γυρίζει, μυρίζει…» Άναψε τσιγάρο, το πέμπτο κατά σειρά. Με είχε παρασύρει και την παρακολουθούσα με πραγματικό ενδιαφέρον. Ήμουν σίγουρος ότι είχε κάψει τον εγκέφαλό της από τα πολλά ναρκωτικά και ότι ζούσε σε ένα σύμπαν φαντασιώσεων.

Ανυπομονούσα όμως να ακούσω τι γύρευε επιτέλους από μένα, μου είχε εξάψει την περιέργεια, έτσι και αλλιώς δεν είχα τίποτα καλύτερο να κάνω εκείνο το βροχερό πρωινό.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ

Ο Τζόσουα είναι ένας άντρας όμορφος, ευγενικός, έντιμος και φιλομαθής. Έχει όλα τα προσόντα που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να διαπρέψει, υπάρχει όμως ένα τεράστιο εμπόδιο.
Ο Τζόσουα είναι παράνομος μετανάστης.
Κρυμμένος στα στενά της Ομόνοιας και της Κυψέλης, κάνει ό,τι μπορεί για να επιβιώσει.

Οι τρεις Ελληνίδες γυναίκες που θα συναντήσει στον δρόμο του είναι εκείνες που θα αλλάξουν και θα καθορίσουν την πορεία της ζωής του για πάντα.
Η Ελένη είναι γεμάτη αγάπη. Ο Τζόσουα θα την ερωτευτεί με όλη του την ψυχή. Θα τολμήσει να ονειρευτεί μαζί της τη δημιουργία οικογένειας και όλα όσα πάντα επιθυμούσε.
Η Στεφανία είναι επικίνδυνη. Σκληραγωγημένη, κυνική και χειριστική, θα προσπαθήσει να τον παρασύρει στον κόσμο της παρανομίας, προτείνοντάς του μια ακραία συνεργασία.
Η Μόνικα είναι μια κακομαθημένη κοσμική. Ζει προκλητική ζωή και φαινομενικά τα έχει όλα. Είναι πλούσια και ελκυστική, όμως, ο άσχημος χαρακτήρας της κάνει τους πάντες να απομακρύνονται γρήγορα από κοντά της. Η Μόνικα ωστόσο έχει στην κατοχή της κάτι πολύτιμο το οποίο όλοι αναζητούν…

Ένας εγκληματικός ιστός υφαίνεται, γεμάτος μυστικά, σκοτεινά κίνητρα και ερωτισμό, όπου θύτες και θύματα αλλάζουν ρόλους μέσα σε μια πολύβουη και πολύχρωμη Αθήνα που καταβροχθίζει τους αδύναμους και ευνοεί τους δυνατούς. Σε ποια κατηγορία ανήκει τελικά ο Τζόσουα; Ποια θα είναι η μοίρα του;

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Μαρία Ματσούκα ζει στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και εργάστηκε ως βοηθός παραγωγής και σκηνοθεσίας σε τηλεοπτικές και θεατρικές παραγωγές.

Είναι παντρεμένη και έχει έναν γιο, τον Ραφαέλλο. Είναι μαμά πλήρους απασχόλησης, όπως λέει με περηφάνια. Λατρεύει την οικογένειά της η οποία είναι πάντα η νούμερο ένα προτεραιότητά της. Οι ώρες που γράφει είναι το πρωί, όταν ο Ραφαέλλο είναι στο σχολείο, ή το βράδυ, όταν εκείνος κοιμάται.

Η Μαρία Ματσούκα στο αναγνωστικό κοινό εμφανίστηκε το 2021 με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Μαρία Μαρσέλου με την έκδοση δύο μυθιστορημάτων από τις Εκδόσεις Ψυχογιός: Όλα όσα ψιθυρίσαμε, 2021 και Επικίνδυνη, 2022.

Η Αποπλάνηση από τις Εκδόσεις Κάκτος είναι το τρίτο της μυθιστόρημα.