ΚΛΑΙΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ
για το "ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ"
από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.
Γράψε τώρα, διάβασέ τα αργότερα, φύλαξε τα για πάντα!
Η έμπνευση για το βιβλίο ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ήρθε αυτή
τη φορά στον φυσικό του χώρο θα τολμούσα να πω. Μέσα σε ένα βιβλιοπωλείο δηλαδή.
Το βιβλιοπωλείο τον Εκδόσεων Ψυχογιός. Την προσοχή μου τράβηξε ένα μικρό,
ορθογώνιο «πακετάκι» σε σχήμα φακέλου αλληλογραφίας, όπου επάνω αναγραφόταν ο
τίτλος «Γράμματα στον μελλοντικό εαυτό μου». Το περιεργάστηκα λίγο κι άρχισα
αμέσως να σκέφτομαι τι ακριβώς θα είχα γράψει εγώ στην εφηβεία μου -σε τέτοιες
ηλικίες διενεργούνται συνήθως τέτοιου είδους «πειράματα»- αν έπεφτε το
συγκεκριμένο πακετάκι στα χέρια μου. Ποια μηνύματα θα με περίμεναν, αν το
έβρισκα σήμερα -λίγο πριν τα πενήντα μου πλέον- κάπου παραπεταμένο; Πόσα από τα
όνειρα που είχα τότε θα είχαν πραγματοποιηθεί και ποια θα είχαν μετατραπεί σε
εφιάλτες; Έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν ότι η έμπνευση σε συναντά εκεί που
δεν την περιμένεις, αναγνωρίζεις όμως αμέσως τη μαγική εκείνη στιγμή που γίνεται
το «κλικ». Έτσι και τώρα…
«Κλικ»… ΕΚΕΙΝΟΣ!
«Κλικ»… ΕΚΕΙΝΗ!
«Κλικ»… μια «χάρτινη χρονοκάψουλα»!
Μέσα σε μία παρόμοια χρονοκάψουλα, αν και όχι από
χαρτί, είναι εγκλωβισμένοι -με διαφορετικό τρόπο ο καθένας- και οι ήρωες αυτής
της ιστορίας ξεκινώντας με τον επικεφαλής επιθεωρητή στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών της
Βαυαρικής Αστυνομίας του Μονάχου, Ρούπερτ Κίλερ. Το μυαλό του Κίλερ έχει
«σκαλώσει» στις 25 Δεκεμβρίου του 2016, στην ημέρα δηλαδή όπου με δική του
υπαιτιότητα αυτός χάνει τα πάντα. Το μόνο που του απομένει πλέον είναι η
δουλειά του που κινδυνεύει όμως επίσης να στερηθεί εξαιτίας της ραγδαίας
επιδείνωσης της υγείας του. Με μια θάλασσα από πολύχρωμα post-it και μια εφαρμογή καταγραφής στο υπερσύγχρονο κινητό του αγωνίζεται αυτός να
υποκαταστήσει τη μνήμη -τη βραχεία μνήμη- που χάνεται. Πόσο αποτελεσματικός
όμως μπορεί να είναι ένας επιθεωρητής στο κατόπι ενός παρανοϊκού δολοφόνου,
όταν δεν θυμάται τι συνέβη λίγη ώρα νωρίτερα;
Δέσμιοι στο παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι
βρίσκονται δύο ακόμα άτομα. Η Ντανιέλα Τσο, αστυνόμος από τη Δίωξη Ηλεκτρονικού
Εγκλήματος και παθιασμένη με ένα αρκετά διαφορετικό εξτρίμ σπορ, καλείται να
συνεργαστεί με τον Κίλερ στην περίεργη αυτή υπόθεση. Μαζί τους και ο Άλεξ Σβαμπ,
καθηγητής Μεσαιωνικής και Αναγεννησιακής Ιστορίας, που τον εμπλέκει ο ίδιος ο
δράστης στην έρευνα. Και φυσικά, ΕΚΕΙΝΟΣ και ΕΚΕΙΝΗ, δύο αμφιλεγόμενες
προσωπικότητες, παγιδευμένες στην ίδια χρονοκάψουλα, σε τροχιά μάλιστα βέβαιης
σύγκρουσης μεταξύ τους. ΕΚΕΙΝΟΣ ξεκινά την ιστορία του με εμβόλιμα κεφάλαια το
2010 κι ΕΚΕΙΝΗ λίγο πριν από το 2020, με τη διαφορά πως η δική της αφήγηση
εξελίσσεται ανάποδα στον χρόνο. Οι κόσμοι τους συγκρούονται το 2015 και τότε
ξεκινούν -ή ίσως τελειώνουν- όλα.
Η μεσαιωνική τέχνη, τα βασανιστήρια της Ιεράς
Εξέτασης, αλλά και τα αποκυήματα ενός νοσηρού μυαλού συνθέτουν σιγά σιγά μια
ιδιότυπη κόλαση, από την οποία κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει. Η κόλαση όμως
τελικά δεν είναι η άλλοι. Η κόλαση είναι εμείς οι ίδιοι. Όταν είμαστε
καταδικασμένοι να ζούμε ξανά και ξανά τις χειρότερες στιγμές μας…
 |
| Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ |
25 Δεκεμβρίου 2016. Αυτή είναι η ημερομηνία στην οποία έχει σκαλώσει το μυαλό του επιθεωρητή Ρούπερτ Κίλερ, η μέρα όπου –με δική του υπαιτιότητα– όσοι αγαπά χάνονται για πάντα. Μια θάλασσα από πολύχρωμα post-it και μια εφαρμογή στο κινητό του υποκαθιστούν τη βραχεία μνήμη του. Πόσο αποτελεσματικός όμως μπορεί να είναι ένας αστυνομικός που δε θυμάται τι συνέβη λίγη ώρα νωρίτερα;
ΟΙ ΦΟΝΟΙ
Επτά ημέρες της Δημιουργίας, επτά θανάσιμα αμαρτήματα, επτά θύματα ή μήπως όχι; Όπως κι αν έχει, οι δολοφονίες αυτές φαντάζουν να προέρχονται από το ίδιο υλικό που υφαίνονται οι εφιάλτες. Και τα μεσαιωνικά βασανιστήρια της Ιεράς Εξέτασης έχουν μετεξελιχθεί στα χέρια του δράστη σε κάτι πολύ πιο σκοτεινό και νοσηρό· σε τέχνη. Τη δική του τέχνη…
Εκείνος, εκείνη, ένας επιθεωρητής με διαταραγμένη μνήμη, μια Κινέζα συνεργάτιδα παθιασμένη με ένα ακραίο άθλημα και ένας καθηγητής Μεσαιωνικής και Αναγεννησιακής Ιστορίας αναζητούν έναν δολοφόνο που συνθέτει με τις πράξεις του μια ιδιότυπη «κόλαση».
Η κόλαση όμως τελικά δεν είναι οι άλλοι. Η κόλαση είναι εμείς οι ίδιοι. Όταν είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε ξανά και ξανά τις χειρότερες στιγμές μας.
