ΜΑΡΙΑ ΓΑΒΡΙΕΛΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "ΟΙ ΜΟΙΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑΣ" ΑΠΟ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΞΗ

 ΜΑΡΙΑ ΓΑΒΡΙΕΛΑΤΟΥ

για το "ΟΙ ΜΟΙΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑΣ"

από τις εκδόσεις ΕΞΗ.

Καλησπέρα σας.

Σήμερα θα διαβάσετε από εμένα ένα γράμμα καρδιάς που αφορούν τις δικές μου Μοίρες, τις ΜΟΙΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑΣ που είχα την τύχη για άλλη μια φορά να αγκαλιάσετε άλλο ένα βιβλίο μου και να το κάνετε κομμάτι της καρδιάς σας.

Το βιβλίο αυτό όσο και να σας φανεί παράξενο ξεκίνησε σαν έμπνευση από μια μπάλα. Ναι, ακριβώς όπως το διαβάσατε, μια μπάλα. Και αν εκείνη την στιγμή που αυτή η μπάλα έγινε η αφορμή να γεννηθεί ένα καινούργιο βιβλίο εντελώς διαφορετικό από αυτό που κρατάτε στα χέρια σας, τώρα πια με βεβαιότητα μπορώ να πω πως η ζωή μπάλα είναι και γυρίζει και στα γυρίζει ανάποδα πολλές φορές και ίσως και να αξίζει κιόλας.

Έτσι λοιπόν οι ήρωες μου η Δάφνη και ο Δημοσθένης έμελλε να γίνουν οι δικοί μου πρωταγωνιστές σε μια ιστορία ζωής που ξεκινάει από την Καρύταινα. Δύο εγκλήματα έγιναν η αφορμή να διαλυθεί η ζωή της Δάφνης αλλά και να καταστρέψει και την ζωή του Δημοσθένη. Μπορεί το ένα έγκλημα να εξιχνιάστηκε και να αθώωσαν αυτούς τους δύο νέους όμως το μίσος της προδοσίας που πέρασε ως τα μύχια της ψυχής τους ήταν πολύ δυνατό ώστε να διαγράψουν μια ιστορία ζωής διαφορετική από αυτήν που ονειρεύτηκαν.

Το πάθος, η παρόρμηση του νεαρού της ηλικίας, η ερωτική απογοήτευση, ο εγωισμός ήταν στοιχεία που ίσως οι Μοίρες εκμεταλλεύτηκαν ώστε να τους δώσουν ένα μάθημα ζωής σε παράλληλους δρόμους ως την στιγμή που έκριναν εκείνες πως αυτοί οι παράλληλοι δρόμοι έπρεπε να ενωθούν ώστε να επέλθει η δικαιοσύνη και η γαλήνη στις ψυχές των ηρώων.

Πολλά τα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τις ζωές τους, όπως ο Εμφύλιος στην Ελλάδα, ο Μαύρος Σεπτέμβρης το 1955 στην Κωνσταντινούπολη, και μετέπειτα η Δικτατορία στην Ελλάδα και η βραδιά του Πολυτεχνείου.

Πόσα και πόσα ποικίλα συναισθήματα ένιωσα κατά την γραφή αυτού του βιβλίου. Ακροβατούσα σε τεντωμένο σκοινί μαζί με τους ήρωες μου, προσπαθώντας μαζί τους να βρούμε τις ισορροπίες μας . Και πόση μεγάλη η ικανοποίηση όταν είδα πως αυτό το βιβλίο θα εκδοθεί και θα μοιραστείτε εσείς οι αναγνώστες όλα όσα εγώ βίωσα καθώς το έγραφα.

Θα με ρωτήσετε τώρα εσείς που δεν το έχετε διαβάσει, γιατί θα σας πρότεινα τις ΜΟΙΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑΣ! Μα φυσικά γιατί εσείς που αγαπάτε τα βιβλία ‘’ζωής’’ όπως λέω εγώ, θα έχετε την ευκαιρία να κάνετε ένα  νοερό ταξίδι, ζώντας σε κάθε σελίδα τις εναλλαγές των  συναισθημάτων των ηρώων μου αλλά και των δικών σας συναισθημάτων.  Ήταν πρόκληση για μένα να ζήσω σαν γυναίκα, σαν μάνα, σαν άνθρωπος όλες τις δύσκολες σκηνές του βιβλίου που θα είναι κοινότυπο να πω πως μοιάζουν με σκηνές αρχαίας τραγωδίας αλλά έτσι είναι . Και  κυρίως να ανακαλύψετε πόσο μπορεί να δοκιμαστεί ένας άνθρωπος μέσα από τα παιχνίδια που παίζει η Μοίρα ακόμη και στις ζωές των χάρτινων ηρώων που στήνουμε εμείς οι συγγραφείς. Μέσα από την μυθιστορηματική πλοκή η ζωή της Δάφνης και του Δημοσθένη θα μπορούσε να ήταν και αληθινή….ή μήπως τελικά  είναι αληθινή;;;;;;;

Όχι, δεν θα σας απαντήσω σε αυτό γιατί νομίζω οι δικές μου Μοίρες δεν μου το επιτρέπουν!

Έτσι λοιπόν στο συγγραφικό ταξίδι με τις ΜΟΙΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑΣ που η ψυχή μου τα βράδια που έγραφα έφευγε από το σώμα μου και ταξίδευε  από την Καρύταινα ως την Αμερική για να ζήσει την απώλεια ανθρώπων από τον σφαγιασμό ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι την Δικτατορία μετρώντας ζωντανούς- νεκρούς, τα συναισθήματα μου κοντραρίστηκαν με την λογική αλλά πιο πολύ με το Άδικο, για να διαπιστώσω για άλλη μια φορά, πως όσες προσωπικές απώλειες και αν μετρήσουμε στην διάρκεια της ζωής μας, όσο άδικα πολλές φορές η Μοίρα και αν μας φερθεί η Αλήθεια, η Ελπίδα και η Αγάπη θα βγουν από  το σκοτάδι και θα είναι ο φάρος που θα οδηγεί τις ζωές μας. Αυτό να μην το ξεχάσετε ποτέ!

Και τελειώνοντας θέλω να πω σε όλους εσάς πως  αφήνω την ψυχή μου αποτυπωμένη σε αυτό το βιβλίο με την ευχή κάθε συναίσθημα μου και κάθε μήνυμα που θέλω να περάσω  να γίνουν  το εισιτήριο ενός γεμάτο εικόνες νοερού ταξιδιού που γυρίζοντας την τελευταία σελίδα να έχετε την ίδια γαλήνη στην ψυχή όπως  εγώ όταν πληκτρολόγησα το πολυπόθητο ΤΕΛΟΣ  !

 

Σ΄ευχαριστώ πολύ αγαπημένη Άννα Πατέρα, καθώς και όλους εσάς που μέσα από την δράση του « ΜΕ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΑΦΟΥ» που όλα αυτά τα χρόνια αγαπήσατε κάθε δημιουργική δουλειά μου όπως και τώρα με τις ΜΟΙΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑΣ.

Δείτε περισσότερα για το βιβλίο και την συγγραφέα ΕΔΩ 

Tα μάτια της Δάφνης βούρκωσαν, μόλις αντίκρισε την τεράστια πινακίδα του κτιρίου. Μέχρι να αποκαλυφθεί η αλήθεια, το αναμορφωτήριο θα ήταν η φυλακή της. Τι ήταν χειρότερο δεν ήξερε. Ότι δεν την πίστεψε κανείς ή εκείνος. Εκείνος που είχε αγαπήσει βαθιά και που πίστεψε ότι θα τη γλύτωνε από τη μαρτυρική ζωή που πέρναγε κοντά στη θεία της, από όταν σκοτώθηκαν οι γονείς της.

Την ίδια στιγμή, ο Δημοσθένης μέσα από τις στρατιωτικές φυλακές παρακαλούσε τον Θεό να σωθεί για να μπορέσει να δει τη Δάφνη στο απόσπασμα. Τη γυναίκα που λάτρεψε και τον πρόδωσε με τον χειρότερο τρόπο.

Μία σκευωρία που οδήγησε σε ένα άσβεστο μίσος. Από την Καρύταινα στην Αμερική και από την Αθήνα στην Κωνσταντινούπολη. Δύο ψυχές σε παράλληλους δρόμους ζωής, γεμάτους απώλειες και πόνο, λες και κάποιος ήθελε να τις τιμωρήσει, γιατί δεν πίστεψαν στη δύναμη της αγάπης τους.

Όμως, η ελπίδα υπάρχει στον δρόμο του καθενός, όσο δύσκολος και αν είναι, γιατί η μοίρα δοκιμάζει, καταδικάζει, μα σαν έρθει η ώρα, αποδίδει δικαιοσύνη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Μαρία Γαβριελάτου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε και εργάστηκε στον τομέα της αισθητικής κοσμετολογίας. Αγαπημένη της ενασχόληση αποτελούσε ανέκαθεν η κατασκευή έργων τέχνης. Όμως πάντα τη διεκδικούσε η συγγραφή. Από τα εφηβικά της χρόνια κατέγραφε τις σκέψεις της, αλλά και τις ιστορίες που ξεπηδούσαν από τη φαντασία της.