"Είναι ένα βιβλίο που γράφτηκε για να αποδοθεί τουλάχιστον σε ψυχικό επίπεδο η αίσθηση πως το δίκαιο θα βρίσκει πάντα τρόπο να φωνάζει την παρουσία του. " ΧΑΡΗΣ ΜΑΥΡΟΣ ΑΦΟΥ!!!

1. 📖 Για τον Τίτλο και την Έμπνευση

• ​Μετά από έξι χρόνια αποχής από τα συγγραφικά δρώμενα, ποια ήταν η πρώτη ιδέα που σας ώθησε να γράψετε  αυτό το βιβλίο;

Το έργο αυτό είναι προϊόν πραγματικής τραυματικής εμπειρίας που είχα στον συγγραφικό χώρο, δηλαδή να δω το οπισθόφυλλο έργου μου  (λίγο πριν εκδοθεί)  να κοσμεί το έργο αλλού συγγραφέα. Αποτελεί ουσιαστικά μια μορφή θεραπείας, έναν τρόπο να απαντήσω σε αυτό που μου συνέβη μέσα απ’ την τέχνη που αγαπώ κι απ’ την οποία έπρεπε να αποστασιοποιηθώ για λίγο καιρό για να βρω εμένα.

• ​Ο τίτλος, "Άγρια ένστικτα ήρεμων ζώων", είναι πολύ παραστατικός. Τι ακριβώς συμβολίζει αυτή η αντίθεση για εσάς και ποια είναι η σχέση του με την κεντρική θεματική του βιβλίου;

Πέρα απ’ το γεγονός ότι κάθε κεφάλαιο αποτελεί αναφορά σε ένα ήρεμο ζώο, όπως το ελάφι, η γάτα ή ο σκύλος και υπό ποιες συνθήκες αυτά τα ζώα λειτουργούν ενστικτωδώς για να προστατευτούν, τα “ήρεμα ζώα" αντιπροσωπεύουν την εξωτερική εμφάνιση του πρωταγωνιστή — τη φαινομενική του ηρεμία, παθητικότητα, ή ακόμα και την αδυναμία μπροστά στην αδικία (την κλοπή του έργου).Τα «άγρια ένστικτα» συμβολίζουν την εσωτερική, πρωτόγονη αντίδραση που βρίσκεται θαμμένη κάτω από την επιφάνεια. Είναι η ανάγκη για δικαιοσύνη, η οργή για την προδοσία και η απόφαση για εκδίκηση. Συνοπτικά, ο τίτλος λειτουργεί ως πρόβλεψη και συμπύκνωση του κεντρικού μηνύματος: Μην υποτιμάς ποτέ την κρυφή δύναμη και την ικανότητα για αντίδραση εκείνων που φαίνονται εξωτερικά ήρεμοι ή ακίνδυνοι.

• ​Ανάμεσα στα "άγρια ένστικτα" και στα "ήρεμα ζώα" πού βρίσκεται ο σύγχρονος άνθρωπος κατά τη γνώμη σας;

Θα αναφερθώ στον σύγχρονο άνθρωπο μιας δυτικής κοινωνίας, γιατί αυτός αποτελεί το βασικό στοιχείο αναφοράς μας. Ο πολιτισμένος άνθρωπος είναι το ήρεμο ζώο, γιατί οφείλει στον εαυτό του να επιβιώσει. Απ’ την άλλη πλευρά όσοι έχουν πραγματικά άγρια ένστικτα συντηρούν τον πολιτισμό, όσο αυτός εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.

2. 👥 Για τους Χαρακτήρες και την Πλοκή

• ​Υπάρχει ένας χαρακτήρας που φέρει το μεγαλύτερο βάρος αυτής της αντιπαράθεσης (άγριο/ήρεμο); Ποιος είναι και πώς τον αναπτύξατε;

Ξεκάθαρα, αυτός είναι ο Θεοχάρης, ο συγγραφέας του οποίου το έργο κλάπηκε. Ένας άνθρωπος φαινομενικά ήρεμος που ζει μια φιλήσυχη ζωή μέχρι τη στιγμή που αποφασίζει να εκδικηθεί για αυτό που του συνέβη, καθιστώντας μας θεατές σε ένα κουβάρι παθολογίας που ξετυλίσσεται με ανατροπές που μας αφήνουν κυριολεκτικά έκπληκτους.

• ​Οι χαρακτήρες σας είναι περισσότερο θύματα των ενστίκτων τους ή δημιουργοί της ηρεμίας (ή της αναταραχής) τους;

Είναι εξίσου θύματα και δημιουργοί, όπως συμβαίνει και στην πραγματική ζωή. Στο συγκεκριμένο έργο δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο, όπως και στα περισσότερα έργα μου. Παντού γίνεται αναφορά σε φως και σε σκοτάδι που συνυπάρχουν· σε επιλογή  αλλά και σε μια μορφή πεπρωμένου που υφαίνεται σταδιακά, σε τυχαία γεγονότα που ωστόσο οδηγούν σε γραμμικές πορείες

• ​Ποια είναι η πιο δύσκολη σκηνή που γράψατε και γιατί; Αφορούσε το "άγριο" ή το "ήρεμο" κομμάτι;

Θα χρησιμοποιούσα τη φράση « περισσότερο φορτισμένη συναισθηματικά» κι όχι τη λέξη «δύσκολη», γιατί όλο το έργο ήταν απαιτητικό ως προς τη γραφή του. Η σκηνή αυτή δεν είναι άλλη απ’ την τυχαία συνάντηση του Θεοχάρη με έναν αδέσποτο σκύλο. Ένας ήρωας βυθισμένος στην παθολογία να συναντά την αποδοχή και την αγάπη χωρίς επικρίσεις, χωρίς ερωτήσεις και συμβουλές. Τα αδέσποτα ζώα στις πόλεις δεν επέλεξαν να ζουν έτσι. Και παρά το γεγονός πως ο άνθρωπος είναι η αιτία της κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει μπορούν να δείξουν απίστευτη ενσυναίσθηση και τρυφερότητα, ακόμα και σε έναν περαστικό· κάτι απ’ το οποίο απομακρυνόμαστε ολοένα και περισσότερο εμείς ως είδος.

• ​Υπάρχουν βιογραφικά στοιχεία ή πραγματικά γεγονότα που ενέπνευσαν κάποιον από τους χαρακτήρες ή την πλοκή;

Πολλοί αναγνώστες, εξαιτίας και του γεγονότος πως έχω αναφερθεί πολύ συχνά στο πραγματικό περιστατικό λογοκλοπής που ήταν η αιτία έμπνευσης αυτού του βιβλίου, θα σπεύσουν να ταυτίσουν τον χαρακτήρα του Θεοχάρη με τον δικό μου. Ωστόσο, ο χαρακτήρας του Θεοχάρη είναι απ’ τους πιο δουλεμένους μου χαρακτήρες σε όλη τη συγγραφική μου πορεία· συμβουλεύτηκα ψυχολόγο ώστε να χτίσω ένα πειστικό προφίλ ψυχοπαθολογίας και φυσικά η ζωή του είναι προϊόν μυθοπλασίας. 

🌍 3. Για τη Φιλοσοφία και τα Μηνύματα

• ​Το βιβλίο διερευνά την ανθρώπινη φύση. Πιστεύετε ότι τα "ένστικτα" τελικά υπερισχύουν της "λογικής" και της "κοινωνικής μάσκας";

Πιστεύω ότι τα ένστικτα πάντα θα μας άγουν και πάντα θα βρίσκουμε τρόπο να τα ντύνουμε με τις προβιές της ηθικής και των πολιτισμένων τρόπων.

 

• ​Ποια είναι η ηθική διάσταση του βιβλίου; Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλετε να πάρει ο αναγνώστης για την εσωτερική του πάλη;

Να μην ανέχεται την αδικία που λαμβάνει χώρα εις βάρος του, εις βάρος των πιο αδύναμων από εκείνον, να προσπαθεί να μην αδικεί και δη όποιον θεωρεί εύκολο στόχο. Δεν έχει ιδέα το μέγεθος της παθολογίας που μπορεί να κρύβεται πίσω από μια φαινομενικά ακίνδυνη παρουσία.

• ​Αν έπρεπε να περιγράψετε το βιβλίο με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή, και γιατί;

Θα χρησιμοποιούσα τη λέξη «δικαιοσύνη», γιατί είναι ένα βιβλίο που γράφτηκε για να αποδοθεί τουλάχιστον σε ψυχικό επίπεδο η αίσθηση πως το δίκαιο θα βρίσκει πάντα τρόπο να φωνάζει την παρουσία του.

​✍️ 4. Για τη Συγγραφική Διαδικασία

• ​Πώς ήταν η διαδικασία της έρευνας για το βιβλίο, δεδομένου του ψυχολογικού και ενδεχομένως του βιολογικού του υπόβαθρου;

Όπως έχω πει πέρα απ’ τη δική μου έρευνα σε σχετική βιβλιογραφία ψυχολογίας, με βοήθησε πολύ με τις τοποθετήσεις της η κυρία Χράντα Μαρία Κυριακή που είναι ψυχολόγος, ώστε τελικά οι ήρωες μου να είναι άρτια δομημένοι. Στο κομμάτι της βιολογίας, όπως πολύ σωστά αναφέρετε, έπρεπε να μελετήσω πολύ τις συμπεριφορές συγκεκριμένων ζώων και να τις αποδώσω με λογοτεχνικό τρόπο στη συνέχεια για να μη γίνει μια στείρα απόδοση πληροφοριών χωρίς κανένα ενδιαφέρον.

• ​Τι προκλήσεις αντιμετωπίσατε κατά τη συγγραφή ενός τόσο απαιτητικού θεματικά έργου;

Η βασικότερη πρόκληση ήταν να μη θυματοποιήσω τον χαρακτήρα του Θεοχάρη, να μην αγιοποιηθεί λόγω της κλοπής που υπέστη κι εκείνος απ’ τον χαρακτήρα του Μάριου.

📚 5. Ερωτήσεις Κλεισίματος

• ​Ποια αντίδραση αναγνώστη θα σας έκανε να νιώσετε ότι το βιβλίο σας πέτυχε τον σκοπό του;

Νομίζω πως είχα την τύχη να έχω ήδη αυτήν την αντίδραση κι όχι μόνο μία φορά: Το γεγονός πως το βιβλίο αυτό κατάφερε να συγκινήσει, να προκαλέσει δάκρυα και προβληματισμό για το πού βρισκόμαστε πλέον ως άνθρωποι.

• ​Ποιο ζώο (άγριο ή ήρεμο) θα επιλέγατε ως έμβλημα του βιβλίου και γιατί;
• 
  
• Το ελάφι, το οποίο εξάλλου μπήκε και στο εξώφυλλο του βιβλίου. 
• Το ελάφι συμβολίζει τη δική μας προβολή πάνω σε αυτό το ζώο της ανάγκης μας για αθωότητα (μεγάλα μάτια, λεπτά πόδια, γλυκιά έκφραση), ωστόσο είναι ένα πολύ πιο ενδιαφέρον πλάσμα απ’ αυτό που μπορούμε να αντιληφθούμε. Ήρεμο φαινομενικά, αλλά όπως όλα τα ζώα, πάντα θα βρίσκει τον τρόπο να ελίσσεται και να μεταμορφώνεται, προκειμένου να επιβιώσει.
• 
  
  
  
  
• 
  
  

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Χάρης Μαύρος απωθείται από τα βιογραφικά σημειώματα. Πιστεύει πως οι λέξεις πρέπει να λειτουργούν ως ανασκαφείς, επίδεσμοι κι αιχμηρά δόρατα. Αυτό είναι το τέταρτο κατά σειρά έργο του που εκδίδεται. Επικοινωνία: mavroscharis@gmail.com Προσωπικό blog: www.onlinegreekbook.wordpress.com Έργα του: Μέχρι {τις} τέσσερις, Θεσσαλονίκη, 2015 Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες, Αθήνα, 2016 Το παιχνίδι των στερήσεων, Αθήνα, 2019

Η φαινομενικά ήσυχη ζωή ενός άσημου συγγραφέα συντρίβεται, όταν εκείνος μαθαίνει πως η τελευταία, ανέκδοτη ιδέα του κυκλοφορεί –ελαφρώς παραποιημένη– με το όνομα κάποιου άλλου, γνωρίζοντας μάλιστα τεράστια εκδοτική επιτυχία.
Σε μια απελπισμένη –και σκοτεινά ποιητική– πράξη αυτοδικίας, ο πραγματικός δημιουργός αντεπιτίθεται: διεισδύει στη ζωή του σφετεριστή, και σταδιακά την υποκλέπτει. Δεν τον ενδιαφέρει να πάρει τη φήμη που έχασε πίσω· θέλει να του δείξει πώς είναι να σου αφαιρούν την ίδια σου την ταυτότητα.
Όταν οι δύο άντρες συναντιούνται, ο δρόμος για την αποκάλυψη της αλήθειας μετατρέπεται σε ένα ψυχολογικό παιχνίδι, όπου η επιβίωση κρέμεται από μια κλωστή.
Πόσο γρήγορα μπορεί να καταρρεύσει μια ολόκληρη ζωή;
Πόσο μακριά θα έφτανες για να αποκαταστήσεις την αλήθειά σου, αν κάποιος την είχε αλλοιώσει; Να βρεις το δίκιο σου σε μια χώρα που επικρατεί η ανομία κι η ατιμωρησία;
Κι αν, τελικά, είσαι εσύ εκείνος που ανακαλύπτει πως η ήρεμη ζωή στην οποία εισέβαλες ήταν εξαρχής διαταραγμένη, πόσο αργά είναι για να ξεφύγεις;
Μια καταβύθιση στον σκοτεινό ναρκισσισμό της δημιουργίας, στην κρυφή παθολογία που φωλιάζει στις πιο ήσυχες ζωές και στην αμείλικτη δύναμη του έρωτα που –ενάντια σε κάθε λογική– επιμένει να επιβιώνει.